Insectivorous bats have often been

Insectivorous bats have often been touted as biological control for mosquito populations. However, mosquitoes generally represent only a small proportion of bat diet. Given the small size of mosquitoes, restrictions imposed on prey detectability by low frequency echolocation, and variable field metabolic rates (FMR), mosquitoes may not be available to or profitable for all bats. This study investigated whether consumption of mosquitoes was influenced by bat size, which is negatively correlated with echolocation frequency but positively correlated with bat FMR. To assess this, we investigated diets of five eastern Australian bat species (Vespadelus vulturnus Thomas, V. pumilus Gray, Miniopterus australis Tomes, Nyctophilus gouldi Tomes and Chalinolobus gouldii Gray) ranging in size from 4-14 g in coastal forest, using molecular analysis of fecal DNA. Abundances of potential mosquito and non-mosquito prey were concurrently measured to provide data on relative prey abundance. Aedes vigilax was locally the most abundant mosquito species, while Lepidoptera the most abundant insect order. A diverse range of prey was detected in bat feces, although members of Lepidoptera dominated, reflecting relative abundance at trap sites. Consumption of mosquitoes was restricted to V. vulturnus and V. pumilus, two smaller sized bats (4 and 4.5 g). Although mosquitoes were not commonly detected in feces of V. pumilus, they were present in feces of 55 % of V. vulturnus individuals. To meet nightly FMR requirements, Vespadelus spp. would need to consume ~600-660 mosquitoes on a mosquito-only diet, or ~160-180 similar sized moths on a moth-only diet. Lower relative profitability of mosquitoes may provide an explanation for the low level of mosquito consumption among these bats and the absence of mosquitoes in feces of larger bats. Smaller sized bats, especially V. vulturnus, are likely to be those most sensitive to reductions in mosquito abundance and should be monitored during mosquito control activities.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Insectivorous ค้างคาวได้มักถูก touted เป็นชีวภาพควบคุมประชากรยุง อย่างไรก็ตาม ยุงแทนเพียงสัดส่วนเล็กของอาหารค้างคาวทั่วไป ได้รับการขนาดเล็กของยุง ข้อจำกัดที่กำหนดบนเหยื่อตั้ง ด้วย echolocation ความถี่ต่ำ อัตราการเผาผลาญแปรฟิลด์ (FMR), ยุงไม่ได้ไปใช้งาน หรือผลกำไรสำหรับค้างคาวทั้งหมด การศึกษานี้ตรวจสอบว่า ปริมาณการใช้ของยุงรับอิทธิพลขนาดค้างคาว ซึ่งเป็นความสัมพันธ์ในเชิงลบกับความถี่ echolocation แต่ความสัมพันธ์เชิงบวกกับค้างคาว FMR การประเมินนี้ เราตรวจสอบอาหารห้าตะวันออกออสเตรเลียค้างคาวพันธุ์ (Vespadelus vulturnus Thomas, V. pumilus เทา ออสเตรลิ Miniopterus Tomes, Nyctophilus gouldi Tomes และ Chalinolobus gouldii สีเทา) ขนาดของ 4-14 กรัมในป่าชายฝั่ง โดยใช้การวิเคราะห์โมเลกุลของดีเอ็นเอที่อุจจาระ ร้านเหยื่อปลอดยุงและยุงมีศักยภาพพร้อมวัดจะให้ข้อมูลเกี่ยวกับญาติเหยื่อมากมาย Aedes vigilax แก้ไขเฉพาะพันธุ์ยุงสุด ในขณะที่ผีเสื้อแมลงลำดับสุด เหยื่อหลากหลายตรวจพบในอุจจาระค้างคาว ถึงแม้ว่าสมาชิกของผีเสื้อครอบงำ สะท้อนสัมพัทธ์ความอุดมสมบูรณ์ในกับดัก ปริมาณการใช้ของยุงถูกจำกัดกับ V. vulturnus และ V. pumilus สองเล็กขนาดค้างคาว (4 และ 4.5 g) แม้ยุงไม่มักตรวจพบในอุจจาระของ V. pumilus พวกเขาก็อยู่ในอุจจาระของ 55% V. vulturnus บุคคล เพื่อสนองคืน FMR, Vespadelus ออกซิเจนต้องกิน ~ 600-660 ผีเสื้อยุงในตัวยุงนั้น หรือคล้าย ~ 160-180 ขนาดในอาหารผีเสื้อเท่านั้น กำไรสัมพัทธ์ต่ำของยุงอาจให้คำอธิบายสำหรับระดับต่ำของปริมาณยุงในหมู่ค้างคาวเหล่านี้และการขาดของยุงในอุจจาระของค้างคาวที่มีขนาดใหญ่ ขนาดเล็กขนาดค้างคาว V. vulturnus โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีแนวโน้มที่สำคัญที่สุดในการลดยุงมากมาย และควรจะตรวจสอบในระหว่างกิจกรรมการควบคุมยุง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ค้างคาวกินแมลงมักจะถูกขนานนามว่าเป็นชีวภาพควบคุมประชากรยุง แต่โดยทั่วไปยุงเป็นเพียงส่วนเล็ก ๆ ของอาหารค้างคาว ได้รับขนาดที่เล็กของยุงข้อ จำกัด ที่กำหนดใน detectability เหยื่อโดย echolocation ความถี่ต่ำและตัวแปรอัตราการเผาผลาญฟิลด์ (FMR) ยุงอาจไม่สามารถใช้ได้หรือผลกำไรสำหรับค้างคาวทั้งหมด การศึกษาครั้งนี้ตรวจสอบว่าการบริโภคของยุงได้รับอิทธิพลจากขนาดค้างคาวซึ่งเป็นความสัมพันธ์เชิงลบที่มีความถี่ echolocation แต่มีความสัมพันธ์กับค้างคาว FMR บวก ในการประเมินนี้เราตรวจสอบอาหารห้าตะวันออกออสเตรเลียค้างคาวสายพันธุ์ (Vespadelus vulturnus โทมัสโวลต์ pumilus สีเทา, Australis Miniopterus Tomes, Nyctophilus gouldi Tomes และ Chalinolobus gouldii สีเทา) ตั้งแต่ขนาด 4-14 กรัมในป่าชายฝั่ง โดยใช้การวิเคราะห์โมเลกุลของดีเอ็นเอของอุจจาระ ปริมาณของยุงที่มีศักยภาพและเหยื่อไม่ใช่ยุงถูกวัดที่เห็นพ้องกันที่จะให้ข้อมูลเกี่ยวกับความอุดมสมบูรณ์ญาติเหยื่อ ยุง vigilax เป็นท้องถิ่นสายพันธุ์ยุงที่มีมากที่สุดในขณะที่ผีเสื้อแมลงเพื่อที่อุดมสมบูรณ์ที่สุด ความหลากหลายของเหยื่อถูกตรวจพบในอุจจาระค้างคาวแม้ว่าสมาชิกของผีเสื้อที่โดดเด่นสะท้อนให้เห็นถึงความอุดมสมบูรณ์ที่เว็บไซต์ดัก การบริโภคของยุงถูก จำกัด ให้โวลต์โวลต์และ vulturnus pumilus สองขนาดเล็กขนาดค้างคาว (4 และ 4.5 ​​กรัม) แม้ว่ายุงไม่ได้ถูกตรวจพบในอุจจาระของโวลต์ pumilus พวกเขามีอยู่ในอุจจาระของ 55% ของโวลต์ vulturnus บุคคล เพื่อตอบสนองความต้องการของทุกคืน FMR, Vespadelus เอสพีพี จะต้องกิน ~ 600-660 ยุงในอาหารยุงเท่านั้นหรือ ~ 160-180 ผีเสื้อขนาดใกล้เคียงในอาหารมอดเท่านั้น ในการทำกำไรที่ลดลงของญาติยุงอาจให้คำอธิบายในระดับต่ำของการบริโภคในหมู่ยุงค้างคาวเหล่านี้และกรณีที่ไม่มียุงในอุจจาระของค้างคาวที่มีขนาดใหญ่ ๆ ค้างคาวขนาดเล็กขนาดกลางโดยเฉพาะอย่างยิ่ง V. vulturnus มีแนวโน้มที่จะเป็นผู้ที่มีความสำคัญมากที่สุดในการลดในความอุดมสมบูรณ์กันยุงและควรได้รับการตรวจสอบในระหว่างกิจกรรมการควบคุมยุง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ค้างคาวซึ่งกินแมลงเป็นอาหารมีมักจะ touted เป็นชีวภาพเพื่อควบคุมประชากรยุง แต่ยุงมักจะเป็นตัวแทนเพียงสัดส่วนเล็ก ๆของไม้อาหาร ให้ขนาดของยุง , ข้อ จำกัด ที่กำหนดในเหยื่อการควบคุมคุณภาพโดยคลื่นสะท้อนความถี่ต่ำ และอัตราการเผาผลาญของตัวแปรข้อมูล ( FMR ) , ยุงอาจไม่พร้อมใช้งาน หรือกำไรสำหรับค้างคาว นอกจากนี้ ยังพบว่าปริมาณของยุงได้รับอิทธิพลจากขนาดค้างคาว ซึ่งมีความสัมพันธ์กับความถี่ของคลื่นสะท้อน แต่ความสัมพันธ์กับค้างคาว FMR . วัดนี้เราตรวจสอบอาหารของห้าตะวันออกออสเตรเลียค้างคาวชนิด ( vespadelus vulturnus โทมัสโวลต์ลลั ูมิลุสสีเทา miniopterus Australis เท่าเท่า gouldi , nyctophilus gouldii สีเทาและ chalinolobus ) ขนาดตั้งแต่ 4 - 14 กรัมในป่าชายฝั่ง โดยใช้การวิเคราะห์โมเลกุลของอุจจาระ ดีเอ็นเอ ศักยภาพและปลอดยุงยุง abundances ของเหยื่อได้จากวัดเพื่อให้ข้อมูลเกี่ยวกับความอุดมสมบูรณ์เหยื่อญาติ ยุงลาย vigilax อยู่ภายในชนิดยุงชุกชุมมากที่สุด ในขณะที่ Lepidoptera ดาษดื่นมาก แมลง ใบสั่ง ความหลากหลายของเหยื่อที่ตรวจพบในอุจจาระค้างคาว แม้ว่าสมาชิกที่มาครอบงำ , สะท้อนให้เห็นถึงความอุดมสมบูรณ์สัมพัทธ์ที่เว็บไซต์กับดัก การบริโภคของยุงก็ต้อง V และ V vulturnus ลลั ูมิลุส สองขนาดค้างคาว ( 4 4.5 กรัม ) ถึงแม้ว่ายุงไม่มักตรวจพบในอุจจาระของโวลต์ ลลั ูมิลุส พวกเขาอยู่ในอุจจาระ 55 % V . vulturnus บุคคล เพื่อตอบสนองความต้องการ FMR nightly vespadelus spp . จะต้องกิน ~ 600-660 ยุงในยุงเท่านั้น อาหาร หรือ ~ 160-180 คล้ายกันขนาดผีเสื้อในมอดอาหารเท่านั้น อัตราสัมพัทธ์ลดลงยุงอาจจะให้คำอธิบายสำหรับต่ำระดับการบริโภคยุงในหมู่ค้างคาวเหล่านี้และการขาดงานของยุงในขี้ค้างคาวขนาดใหญ่ ค้างคาวขนาดเล็ก โดยเฉพาะ V . vulturnus , มีแนวโน้มที่จะเป็นผู้ที่สําคัญที่สุด ( ยุงมากมาย และควรตรวจสอบในระหว่างกิจกรรมการควบคุมยุง