In an attempt to distinguish betwee

In an attempt to distinguish between different types of workrelated
well-being, Bakker and Oerlemans (2011) have developed a
theoretical model within the context of a more general circumplex
model of affect (Russell, 1980). The circumplex model postulates that
the underlying structure of affective experiences can be characterized
by two fundamental neurophysiological systems, one related to a
pleasure–displeasure continuum and the other to arousal or
activation. Each emotional state can be defined as a combination of
these two dimensions as varying degrees of both pleasure and
activation. Accordingly, positive indicators of well-being would be
job satisfaction (high levels of pleasure and low levels of activation),
and work engagement (high levels of pleasure and activation).
Happiness at work would imply to experience high levels of pleasure
and moderate levels of activation (Bakker & Daniels, 2012;
Xanthopoulou et al., 2012).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในความพยายามที่จะแยกระหว่างชนิดของ workrelated
เป็นดี Bakker และ Oerlemans (2011) ได้มีพัฒนาเป็น
ทฤษฎีแบบจำลองภายในบริบทของ circumplex เพิ่มเติม
รูปแบบของผล (รัสเซล 1980) รุ่น circumplex postulates ที่
สามารถลักษณะโครงสร้างพื้นฐานของประสบการณ์ผล
โดยระบบพื้นฐาน neurophysiological สอง หนึ่งเกี่ยวข้องกับการ
ความสุข – ไม่พอใจความต่อเนื่องและอื่น ๆ เพื่อเร้าอารมณ์ หรือ
เปิดใช้งาน สามารถกำหนดสถานะแต่ละอารมณ์เป็นการรวมกันของ
สองมิติเป็นภาของทั้งความสุข และ
เปิดใช้งานได้ ตาม บวกตัวบ่งชี้ของความเป็นอยู่จะ
งานความพึงพอใจ (ระดับสูงของความสุข) และระดับต่ำสุดที่เปิดใช้,
และงานหมั้น (ระดับสูงของความสุขและเปิดใช้งาน) .
ความสุขในการทำงานจะเป็นสิทธิ์แบบประสบการณ์ความสุขระดับสูง
และบรรเทาระดับเปิดใช้ (Bakker &แดเนียล 2012;
Xanthopoulou et al., 2012)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในความพยายามที่จะแยกความแตกต่างระหว่างประเภทที่แตกต่างกันของ workrelated
เป็นอยู่ที่ดีแบกเกอร์และ Oerlemans (2011) ได้มีการพัฒนา
รูปแบบทางทฤษฎีในบริบทของ circumplex ทั่วไปมากขึ้น
ส่งผลกระทบต่อรูปแบบของ (รัสเซล, 1980) รุ่น circumplex สมมุติฐานว่า
โครงสร้างพื้นฐานของประสบการณ์อารมณ์สามารถลักษณะ
โดยทั้งสองระบบ neurophysiological พื้นฐานหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับ
ความต่อเนื่องความสุขความไม่พอใจและอื่น ๆ ที่จะเร้าอารมณ์หรือ
ยืนยันการใช้งาน แต่ละรัฐทางอารมณ์สามารถกำหนดเป็นการรวมกันของ
ทั้งสองมิติเป็นองศาที่แตกต่างของทั้งสองความสุขและ
ยืนยันการใช้งาน ตามตัวชี้วัดที่ดีของการเป็นอยู่ที่ดีจะมีความ
พึงพอใจในงาน (ระดับสูงของความสุขและระดับต่ำของการใช้งาน)
และทำงานการมีส่วนร่วม (ระดับสูงของความสุขและการทำงาน)
ความสุขในที่ทำงานจะบ่งบอกถึงการที่จะมีประสบการณ์ระดับสูงของความสุข
และระดับปานกลาง การเปิดใช้งาน (แบกเกอร์และแดเนียล, 2012;
. Xanthopoulou et al, 2012)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในความพยายามที่จะแยกแยะระหว่างประเภทที่แตกต่างกันของเดียว
อยู่ดีกินดี ซูฟอลลส์ oerlemans ( 2011 ) และได้พัฒนา
รูปแบบทางทฤษฎีในบริบทของทั่วไป circumplex
รูปแบบมีผลต่อ ( Russell , 1980 ) การ circumplex โมเดลสมมุติฐานว่า
โครงสร้างพื้นฐานของประสบการณ์ทางอารมณ์สามารถโดดเด่น
2 ระบบ neurophysiological พื้นฐานหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับ
ความสุข–ความไม่พอใจต่อเนื่องและอื่น ๆหรือการกระตุ้นเร้าอารมณ์
. แต่ละสภาวะทางอารมณ์ที่สามารถกำหนดเป็นชุดของ
เหล่านี้สองมิติเป็นองศาที่แตกต่างของทั้งความสุขและ
กระตุ้น ดังนั้นตัวชี้วัดที่ดีของการอยู่ดีกินดีจะ
ความพึงพอใจในงานสูง ( ระดับของความสุขและระดับต่ำของการกระตุ้น ) ,
และงานหมั้น ( ระดับของความสุขและกระตุ้น ) .
ความสุขในที่ทำงานจะบ่งบอกประสบการณ์ระดับปานกลาง และระดับของการกระตุ้นความสุข
( Bakker & Daniels , 2012 ;
xanthopoulou et al . , 2012 )