?> Foreword  1 Beginning at the En

 ?> Foreword  1 Beginning at the End   2 The First Call   3 Little Worries   4 He Finally Meets Her   5 She Finally Meets Him   6 An Unusual Rehearsal   7 A Bromantic Barbecue   8 These Tears   9 His Dilemma   10 A Friend For Clarity   11 The Kiss   12 The Aftermath   13 A Friendly Visit?   14 Apology Gone Bad   15 The Outsiders   16 The Problem with Sleep   17 What now?   18 A Secret Spot   19 The Gift   20 Twas The Night Before Ch   21 Something Flutters   22 Not an update :)   23 Reality Bites.   24 Night Out   25 I've Never...   26 Another Step   27 Third Wheel   28 Meeting The Family   29 Of Dresses and Confessio   30 The First Hitch   31 Pretty Man   32 Tale of the Two Oppas   33 A Toast Between Men   34 This Love   35 Breakfast Banter   36 Bygones   37 The Rival?   38 A Surprise   39 A Harmless Bet   40 Secrets   41 One Cold Night  

Min Ho blinked several times, his eyes adjusting to the brightness of the room. He was lying on his stomach, his face turned to the windows. Being a huge sleeper, he liked his room to still be dark even during the day, so he made sure that his curtains were thick enough to block out all sunlight. But that morning, he liked that the brightness roused him awake. He wouldn’t mind waking up to that feeling every day.

He smiled unconsciously, remembering where he was. He turned to face the other way, where Shin Hye would be sleeping. Except she wasn’t there. It was enough to jolt him awake; he pushed himself up and looked around her room. When he heard faint frying noises from outside, he calmed down and collapsed on the bed again. She’s here. He closed his eyes, the remnants of last night still stuck his head.

She smelled sweet. She tasted even better. Her body felt so soft and smooth against his skin, he kissed every part of her, unable to control himself. She whimpered and sighed at his every move, which only provoked him to do more. Her fingers were like magic – every inch of him that she touched felt electrified. And her lips. He can’t even begin to explain her lips. She had made her way on top of him and claimed his mouth, biting his lower lip. When she started nibbling on his neck while strands of her hair fell on his face, he thought he was going to explode. His trembling hands glided over her arms and her back, as if trying to memorize every curve and contour. He always made sure he was gentle when it comes to her, but that night, he moved with all the hunger and desire he had been keeping in, he was almost scared he would break her. As they fell asleep, he held her tightly in his arms and buried his face in her hair. He didn’t want to let her go. If possible, ever.

Min Ho was grinning from ear to ear as he recalled every detail. He pulled a pillow from Shin Hye’s side of the bed and covered his face with it, suddenly feeling the urge to scream. He couldn’t explain how he felt – ‘great’ would be understating it. He sat up and ran a hand through his tousled hair. He needed to control himself. And a cold shower. He got out of the bed and grabbed his jeans from the floor. As he put it on, he looked around.

‘Where’s my shirt?’ Ah, couch. He slowly walked to the door and opened it. The smell of food and coffee immediately welcomed him. He bit his lip, an image of Shin Hye making breakfast wearing nothing assailed his mind. He shook off the thought. Ya, pyuntae. Not helping. He strode to the couch to grab his shirt, but it wasn’t there.

He walked to the kitchen instead, where he knew Shin Hye would be. The sight that greeted him was even better than he had imagined earlier. There she was – her back to him, wearing a blue T-shirt a few sizes too big for her. He recognized it instantly. Min Ho chuckled silently before clearing his throat.

‘Is that my shirt?’

Shin Hye was slow to turn around. When she did, she was looking down, her bare feet on top of each other. She bit her lower lip and smiled awkwardly, still avoiding his eyes. ‘I’m sorry, I’ll change.’ She turned around to turn off the stove before hurriedly walking to the direction of her room. Min Ho caught her waist before she could take a step further.

Shin Hye let out a gasp as Min Ho pulled her in and trapped her in his arms. She balled her fists and pounded them lightly on his chest – her hair covering most of her face. ‘Ya, what are you doing?’ She squirmed and wriggled, but she was securely locked in his embrace. Shin Hye blew some of the hair strands that covered her eyes and looked up at Min Ho. He flashed her a cheeky smile.

‘Why are you wearing my shirt?’

Shin Hye’s cheeks reddened. ‘Uhhhh. I don’t know,’ she replied shyly.

‘Aigooooo, stop being cute. Come on, tell me why. I’m sure you have hundreds of other shirts in your closet.’

Shin Hye looked down once more, still unable to hold Min Ho’s gaze. ‘Promise you won’t laugh?’

‘I promise.’

‘You know, uhm, how in the movies and TV shows, girls wear their boyfriend’s clothes and stuff? I’ve always wanted to try it out, but I never had a boyfriend ‘til now. So the situation presented itself and I just took it…’

Min Ho stifled a laugh.

Shin Hye glared at him. ‘YA! I SAID NO LAUGHING!’ She hit his chest and tried to wiggle her way out again, failing miserably still. She sighed in defeat. ‘I know, I know. It’s lame, laugh all you want.’

‘I’m not laughing because it’s lame. I’m laughing because it’s cute.’ He kissed Shin Hye’s cheek lightly, making her blush. ‘And sweet.’ He proceeded to kiss the other cheek. ‘Oh, and good morning.’ He gave her a soft peck on the lips.

Shin Hye pushed herself off him, pouting. This time, he let her go. Holding her close like that made him subconsciously recall scenes from last night and he wasn’t sure if he had enough restraint not to do anything. He saw Shin Hye look down again; he initially thought she was still shying away from him, but strangely, he noticed that she studied him from the waist up. Her gaze stopped on his face, and a mischievous smirk played on her lips. ‘Uhh, I’ll change now.’ She raked her hand through her hair and walked away hurriedly.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

 ? > Foreword 1 เริ่มต้นที่ 2 สิ้นสุดการเรียกครั้งแรก 3 น้อยกังวลเขา 4 สุดท้ายตรงกับ 5 ของเธอเธอก็พบเขา 6 การซ้อมปกติ 7 Bromantic มี Barbecue 8 9 นี้น้ำตาพร่ำ 10 เพื่อนสำหรับ 11 จูบ 12 ชมมิตรควันหลง 13   14 ขอโทษไปเสีย 15 บุคคลภายนอก 16 ปัญหานอน 17 อะไรขณะนี้   18 A ลับจุด 19 ของขวัญ 20 Twas คืนก่อน Ch 21 สิ่ง Flutters 22 ไม่ปรับปรุง:)   กัดจริง 23   ยาม 24 25 ฉันไม่...   26 ขั้นตอนอื่น 27 สามล้อ 28 ประชุมครอบครัว 29 ชุดและ Confessio 30 แรก Hitch 31 คนสวย 32 เรื่องของ Oppas สอง 33 A Toast ระหว่างผู้ชาย 34 รักนี้ 35 เช้าก็มุขตลก 36 37 คู่ต่อสู้หรือไม่   38 A เซอร์ไพร์ส 39 A อันตรายเดิมพัน 40 ความลับ 41 หนึ่งคืน

โฮจิมินห์นาทีคันนั้นกะพริบหลายครั้ง ตาปรับให้ความสว่างของห้อง เขากำลังนอนท้องของเขา ใบหน้าของเขาเปิดหน้าต่าง การนอนแอร์ขนาดใหญ่ ที่เขาชอบห้องของเขาจะยังคง มืดแม้ในระหว่างวัน ดังนั้นเขาทำแน่ใจว่า ม่านพระได้หนาพอสกัดออกแสงแดดทั้งหมด แต่เช้าวัน เขาชอบว่า ความสว่าง roused เขาตื่น เขาจะไม่ใจตื่นขึ้นมาเพื่อให้รู้สึกทุกวัน

ยิ้มรับ จดจำตำแหน่ง เขาก็หันไปหน้าวิธีอื่น ๆ ที่จะนอน Shin Hye แต่เธอไม่มี ก็พอ jolt เขาตื่น เขาผลักดันตัวเองขึ้น และมองรอบ ๆ ห้องของเธอ เมื่อเขาได้ยินลมทอดเสียงจากภายนอก เขาสงบลง และยุบอยู่บนเตียงอีกครั้ง เธออยู่ที่นี่ เขาปิดตาของเขา เศษของเมื่อคืนยังติดหัวของเขา

เธอกลิ่นหวาน เธอลิ้มรสยิ่งขึ้น ร่างกายของเธอรู้สึกให้นุ่ม และเรียบกับผิวหนังของเขา เขาขาวทุกส่วนของเธอ ไม่สามารถควบคุมตัวเอง เธอ whimpered และถอนหายใจที่เขาไป ซึ่งเพียง ท่านให้เขาทำเพิ่มเติม นิ้วเธอถูกเช่นมายากล – ทุกตารางนิ้วของเขาที่เธอสัมผัสรู้สึก electrified และริมฝีปากของเธอ แม้เขาไม่สามารถเริ่มต้นอธิบายริมฝีปากของเธอ เธอทำของเธอทางด้านบนของเขา และอ้างปาก เสียดสี lip ของเขาต่ำลง เมื่อเธอเริ่ม nibbling คอของเขาขณะ strands ของผมของเธอล้มลงบนใบหน้าของเขา เขาคิดว่า เขากำลังจะระเบิด มือ trembling ทะยานเหนือแขนของเธอและเธอกลับ ถ้าลองท่องจำทุกเส้นโค้งและเส้น เขามักจะทำเป็นอ่อนโยนเมื่อมาถึงกลางคืนของเธอ แต่ว่า เขาได้ย้ายไป ด้วยความหิวและความปรารถนาที่เขาได้รับการรักษา เขาเกือบจะกลัวเขาจะทำลายเธอ ขณะที่ทารกหลับ เขาจัดเธอแน่นในอ้อมแขนของเขา และฝังหน้าของเขาในผมของเธอ เขาไม่ต้องการให้เธอไป ถ้าเป็นไปได้ เคย

โฮจิมินห์นาทีถูก grinning จากหูถึงหูเขายกเลิกทุกรายละเอียด เขาดึงหมอนจาก Shin Hye ข้างเตียง และครอบคลุมหน้าที่นั้น พลันรู้สึกกระตุ้นร้อง เขาไม่สามารถอธิบายได้ว่าเขารู้สึก – 'ดี' จะเป็น understating มัน เขานั่งขึ้น และวิ่งมือผ่านผมยุ่งของเขา เขาต้องควบคุมตัวเอง และน้ำเย็น เขาได้ออกจากเตียง และคว้ากางเกงยีนส์ของเขาจากชั้น ขณะที่เขาใส่มันใน เขามองรอบ ๆ

'ซึ่งเป็นเสื้อของฉัน " อา couch เขาเดินไปประตูช้า ๆ และเปิดมัน กลิ่นหอมของอาหารและกาแฟทันทียินดีเขา เขาบิต lip ของเขา ภาพของ Shin Hye ทำอาหารสวมอะไร assailed จิตใจของเขา เขาจับออกความคิด ยา pyuntae ช่วยไม่ เขา strode ไปนอนคว้าเสื้อของเขา แต่มันไม่มี

เขาเดินไปในครัวแทน ซึ่งเขารู้ว่า Shin Hye จะ สายตาที่รับการต้อนรับเขาเป็นยิ่งกว่าเขามีจินตนาการก่อน มีเธอ – เธอกลับเขา สวมเสื้อยืดสีน้ำเงินขนาดไม่ใหญ่เกินไปสำหรับเธอ เขารับรู้ได้ทันที โฮจิมินห์นาทีเบา ๆ เงียบ ๆ ก่อนที่จะล้างจมูกเขา

'อยู่ที่เสื้อของฉัน "

Shin Hye ได้ช้าผัน เมื่อเธอไม่ได้ เธอถูกมองลง เท้าของเธอเปลือยบนกัน เธอบิตลิล่างของเธอ และยิ้มเก้ ๆ ยังคง หลีกเลี่ยงสายตาของเขา 'ฉันเสียใจ ฉันจะเปลี่ยน' เธอเปิดรอบจะปิดเตาก่อนรีบเดินไปทิศทางของห้องของเธอ นาทีโฮจับเอวของเธอก่อนที่เธอจะก้าวต่อไป

Shin Hye ให้ออกแบบกระหืดดึงเธอในโฮจิมินห์นาที และติดกับเธอในอ้อมแขนของเขา นาง balled หมัดของเธอ และเป็นแว่น ๆ ไว้บนหน้าอกของเขา – ผมครอบคลุมส่วนใหญ่ของใบหน้าของเธอ ' ยา อะไรคุณทำได้อย่างไร ' เธอ squirmed และ wriggled แต่เธอถูกล็อคปลอดภัยในอ้อมกอดของเขา Shin Hye ได้พัดบาง strands ของผมที่ปกคลุมดวงตาของเธอ และมองขึ้นที่โฮจิมินห์นาที เขาถ่ายเธอยิ้ม cheeky

'ทำไมคุณใส่เสื้อของฉัน "

แก้ม shin Hye reddened ' Uhhhh ฉันไม่รู้ เธอตอบกลับ shyly ด้วย

'Aigooooo หยุดกำลังน่ารัก โธ่ บอกฉันทำไม ผมแน่ใจว่า คุณมีหลายร้อยอื่น ๆ เสื้อในตู้เสื้อผ้าของคุณ '

Shin Hye มองลงเมื่อมากขึ้น ยังคงสามารถเก็บสายตานาทีโฮจิมินห์ 'สัญญาว่า คุณจะหัวเราะหรือไม่'

'ฉันสัญญา '

' คุณทราบ uhm ว่าในภาพยนตร์และโทรทัศน์ หญิงสวมเสื้อผ้าและสิ่งของแฟนของพวกเขา ฉันเคยอยากจะลองมันออกมา แต่ไม่เคยมีแฟนแบบนี้ ดังนั้นสถานการณ์ที่นำเสนอตัวเอง และฉันเพียงแค่เอามัน... '

นาทีโฮ stifled หัวเราะ

Shin Hye glared ที่เขา ' ยา ผมพูดไม่หัวเราะ!' เธอตีหน้าอกของเขา และพยายาม wiggle ตาเธออีกครั้ง ไม่สามารถเป็นท่ายัง เธอถอนหายใจในความพ่ายแพ้ ' ฉันรู้ ฉันรู้ว่า มันเป็นง่อย หัวเราะทั้งหมดที่คุณต้องการ '

' ฉันกำลังหัวเราะ เพราะเป็นง่อย ฉันกำลังหัวเราะได้น่ารัก ' เขารั้ง Shin Hye แก้มเบา ๆ ทำให้เธอหน้าแดง "แล้วหวาน' เขาครอบครัวจะจูบแก้ม 'โอ้ และสวัสดี' เขาให้เธอเป็กเบาบนริมฝีปาก

Shin Hye ผลักตัวเองออกจากเขา pouting เวลานี้ เขาให้เธอไป จับเธอปิดเช่นเดียวกับที่ทำให้เขา subconsciously ฉากเรียกคืนจากเมื่อคืน และเขาไม่แน่ใจว่าเขามีความยับยั้งชั่งใจพอไม่ต้องทำอะไร เขาเห็น Shin Hye ดูอีก เขาเริ่มคิดว่า เธอยังคงถูก shying จากเขา แต่แพงกว่า เขาสังเกตเห็นว่า เขาเรียนเขาจากพุงขึ้น หยุดสายตาของเธอบนใบหน้าของเขา และเกเรซนเล่นบนริมฝีปากของเธอ ' เสียหาย ฉันจะเปลี่ยนตอนนี้ ' เธอ raked มือของเธอ โดยผม และเดินไปรีบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

 > คำนำที่ 1 เริ่มต้นที่สุดท้าย 2 แรกโทรกังวลเล็ก ๆ น้อย ๆ 3 4 เขาตรงสุดท้ายของเธอ 5 เธอตรงสุดท้ายพระองค์ 6 ผิดปกติซ้อม 7 Bromantic บาร์บีคิว 8 น้ำตาเหล่านี้ 9 Dilemma ของเขา 10 เพื่อนสำหรับความชัดเจนที่ 11 จูบ 12 ควันหลง 13 มิตรเยี่ยมชม? 14 ขอโทษไป Bad 15 คนนอก 16 ปัญหาการนอนหลับ 17 อะไรตอนนี้หรือไม่ 18 Secret Spot 19 ของขวัญ 20 Twas คืนก่อน Ch 21 สิ่งที่ท้องไส้ 22 ไม่ปรับปรุง :) 23 กัดจริง 24 Night Out 25 ฉันไม่เคย ... 26 อีกขั้นตอนที่ 27 ล้อที่สาม 28 การประชุมครอบครัวของชุด 29 และ 30 Confessio แรกพ่วง 31 พริตตี้คน 32 เรื่องของสองพี่ 33 Toast ระหว่างผู้ชาย 34 รักนี้ 35 Banter อาหารเช้า 36 Bygones 37 คู่แข่ง? 38 แปลกใจ 39 เดิมพันไม่เป็นอันตราย 40 41 ความลับหนึ่งเย็นไนท์   มินโฮกระพริบตาหลายครั้งตาของเขาปรับตัวเข้ากับความสว่างของห้อง เขาได้รับการนอนอยู่บนท้องของเขาใบหน้าของเขาหันไปทางหน้าต่าง การนอนมากเขาชอบห้องของเขาจะยังคงมืดแม้ในช่วงวันดังนั้นเขาจึงทำให้แน่ใจว่าผ้าม่านของเขาหนาพอที่จะป้องกันแสงแดดออกทั้งหมด แต่ในเช้าวันนั้นเขาชอบที่สว่างปลุกให้เขาตื่นขึ้นมา เขาจะไม่คิดที่จะตื่นขึ้นมารู้สึกว่าทุกวันเขายิ้มโดยไม่รู้ตัวความทรงจำที่เขาเป็น เขาหันหน้าไปทางอื่นที่ชินเฮจะได้รับการนอนหลับ ยกเว้นเธอไม่ได้มี มันก็เพียงพอที่จะกระแทกเขาตื่นขึ้นมาเขาผลักดันตัวเองขึ้นมาและมองไปรอบ ๆ ห้องของเธอ เมื่อเขาได้ยินเสียงทอดลมจากภายนอกเขาสงบลงและทรุดตัวลงบนเตียงอีกครั้ง เธอเป็นคนที่นี่ เขาปิดตาของเขาที่เหลือของคืนที่ผ่านมาที่ยังคงติดอยู่ในหัวของเขาเธอกลิ่นหวาน เธอลิ้มรสที่ดียิ่งขึ้น ร่างกายของเธอรู้สึกอ่อนนุ่มและเรียบเนียนกับผิวของเขาเขาจูบเธอเป็นส่วนหนึ่งของทุกคนไม่สามารถที่จะควบคุมตัวเอง เธอ whimpered และถอนหายใจทุกครั้งที่ย้ายซึ่งจะกระตุ้นให้เขาทำมากขึ้นของเขา นิ้วมือของเธอเป็นเหมือนมายากล - นิ้วของเขาว่าเธอสัมผัสทุกความรู้สึกไฟฟ้า และริมฝีปากของเธอ เขาไม่ได้เริ่มที่จะอธิบายริมฝีปากของเธอ เธอได้ทำทางของเธอบนตัวของเขาและอ้างว่าปากของเขากัดริมฝีปากล่างของเขา เมื่อเธอเริ่ม nibbling บนคอของเขาในขณะที่เส้นของผมของเธอลงบนใบหน้าของเขาที่เขาคิดว่าเขากำลังจะระเบิด มือสั่นของเขาร่อนทั่วแขนและด้านหลังของเธอเช่นถ้าพยายามที่จะจดจำทุกเส้นโค้งและเส้น เขามักจะทำให้แน่ใจว่าเขาเป็นคนอ่อนโยนเมื่อมันมาถึงของเธอ แต่ในคืนนั้นเขาย้ายไปอยู่กับทุกความหิวและความปรารถนาของเขาได้รับการรักษาในเขาก็เกือบจะกลัวเขาจะทำลายเธอ ขณะที่พวกเขาหลับเขากอดเธอไว้แน่นในอ้อมแขนของเขาและฝังใบหน้าของเขาในผมของเธอ เขาไม่ได้ต้องการที่จะปล่อยเธอไป ถ้าเป็นไปได้เคยมินโฮก็ยิ้มจากหูถึงหูในขณะที่เขาจำได้ทุกรายละเอียด เขาดึงหมอนจากด้านชินเฮของเตียงและปกคลุมใบหน้าของเขากับมันก็รู้สึกอยากจะกรีดร้อง เขาไม่สามารถอธิบายถึงวิธีการที่เขารู้สึกว่า - 'ดี' จะ understating มัน เขาลุกขึ้นนั่งและวิ่งมือผ่านผมกระเซิงของเขา เขาจำเป็นต้องควบคุมตัวเอง และอาบน้ำเย็น เขาได้ออกจากเตียงและคว้ากางเกงยีนส์ของเขาจากพื้น ในขณะที่เขาวางไว้บนเขามองไปรอบ ๆ'ที่เป็นเสื้อของฉันได้อย่างไร อาที่นอน เขาค่อย ๆ เดินไปที่ประตูและเปิดมัน กลิ่นของอาหารและกาแฟต้อนรับเขาทันที เขากัดริมฝีปากของเขาภาพของชินเฮทำอาหารเช้าสวมใส่อะไรที่ถาโถมเข้าใส่ความคิดของเขา เขาส่ายออกความคิด ยา pyuntae ไม่ได้ช่วยให้ เขาก้าวไปยังที่นอนที่จะคว้าเสื้อของเขา แต่มันก็ไม่ได้มีเขาเดินไปที่ห้องครัวแทนซึ่งเขารู้ว่าชินเฮจะเป็น สายตาที่ทักทายเขาได้ดีกว่าที่เขาเคยคิดก่อนหน้านี้ มีเธอ - เธอกลับไปให้เขาสวมสีฟ้าเสื้อยืดที่มีขนาดไม่กี่ขนาดใหญ่เกินไปสำหรับเธอ เขาได้รับการยอมรับได้ทันที มินโฮหัวเราะเงียบ ๆ ก่อนที่จะล้างลำคอของเขา'ที่เป็นเสื้อของฉัน? ชินเฮได้ช้าที่จะหันไปรอบ ๆ เมื่อเธอไม่เธอก็มองลงมาเท้าเปลือยของเธออยู่ด้านบนของแต่ละอื่น ๆ เธอกัดริมฝีปากล่างของเธอและยิ้มอย่างเชื่องช้ายังคงหลีกเลี่ยงสายตาของเขา 'ฉันขอโทษฉันจะเปลี่ยน. เธอหันไปรอบ ๆ เพื่อปิดเตาก่อนที่จะรีบเดินไปในทิศทางที่ห้องของเธอ มินโฮจับเอวของเธอก่อนที่เธอจะใช้เวลาในขั้นตอนต่อไปชินเฮให้ออกหอบเป็นมินโฮดึงเธอในและติดอยู่ของเธอในอ้อมแขนของเขา เธอกำกำปั้นของเธอและพวกเขาทุบเบา ๆ บนหน้าอกของเขา - ผมของเธอครอบคลุมมากที่สุดของใบหน้าของเธอ 'ยา, สิ่งที่คุณทำ? เธอดิ้นและ wriggled แต่เธอถูกขังอยู่อย่างปลอดภัยในอ้อมกอดของเขา ชินเฮพัดบางส่วนของเส้นผมที่ปกคลุมดวงตาของเธอและมองขึ้นที่มินโฮ เขาประกายของเธอมีรอยยิ้มทะเล้น'ทำไมคุณสวมเสื้อของฉันได้อย่างไรแก้มชินเฮแดง 'Uhhhh ผมไม่ทราบว่า 'เธอตอบเอียงอาย'Aigooooo หยุดเป็นที่น่ารัก Come on, บอกฉันทำไม ฉันแน่ใจว่าคุณมีหลายร้อยของเสื้อในตู้เสื้อผ้าของคุณ. ชินเฮมองลงไปอีกครั้งยังไม่สามารถที่จะถือการจ้องมองของมินโฮ 'สัญญาคุณจะไม่หัวเราะ' 'ฉันสัญญา. 'คุณจะรู้ว่าอืมวิธีการในภาพยนตร์และรายการโทรทัศน์สาวสวมใส่เสื้อผ้าแฟนของพวกเขาและสิ่งที่? ฉันได้เสมอต้องการที่จะลองออก แต่ฉันไม่เคยมีแฟน 'til ขณะนี้ ดังนั้นสถานการณ์ที่นำเสนอตัวเองและฉันก็เอามัน ... มินโฮกลั้นหัวเราะชินเฮจ้องมาที่เขา 'YA! ฉันกล่าวว่าไม่มีหัวเราะ! เธอตีหน้าอกของเขาและพยายามที่จะกระดิกทางของเธอออกมาอีกครั้งความล้มเหลวอย่างน่าสังเวชยังคง เธอถอนหายใจในความพ่ายแพ้ "ฉันรู้ว่าฉันรู้ มันเป็นง่อยหัวเราะทั้งหมดที่คุณต้องการ. 'ฉันไม่ได้หัวเราะเพราะมันอ่อนแอ ฉันหัวเราะเพราะมันน่ารัก. เขาจูบแก้มชินเฮเบา ๆ ทำให้เธออาย 'และหวาน. เขาจะจูบแก้มอื่น ๆ 'Oh, และดีตอนเช้า. เขาทำให้เธออ่อนถากถางบนริมฝีปากชินเฮผลักตัวเองออกจากเขามุ่ย เวลานี้เขาปล่อยเธอไป ถือใกล้เธอเหมือนที่ทำให้เขาไม่รู้จำฉากจากเมื่อคืนและเขาก็ไม่แน่ใจว่าถ้าเขามีความยับยั้งชั่งใจพอที่จะไม่ทำอะไร เขาเห็นชินเฮมองลงมาอีกครั้งที่เขาเริ่มคิดว่าเธอยังคง shying ห่างจากเขา แต่แปลกที่เขาสังเกตเห็นว่าเธอเรียนเขาจากเอวขึ้นไป สายตาของเธอหยุดบนใบหน้าของเขาและย้ิมเย้ยซนเล่นบนริมฝีปากของเธอ 'Uhh ฉันจะเปลี่ยนตอนนี้. เธอกวาดมือของเธอผ่านผมของเธอและเดินออกไปอย่างรีบเร่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อะไร ? > ทำไมคำนำ   1 เริ่มต้นที่ตอนจบ    2 สายแรก    3 กังวลเล็กน้อย    4 ในที่สุดเขาก็พบกับ   ของเธอเธอพบกับเขา    6 ปกติซ้อม    7 บาร์บีคิว bromantic     8 น้ำตา    9 ของเขาไม่    10 เพื่อนเพื่อความชัดเจน    11 12 13    จูบ   ควันหลง มิตรเยี่ยม ?     14 ขอโทษไปแล้ว   เลว 15 คนนอก    16 ปัญหานอน    17 อะไรตอนนี้ ?18    เป็น   จุดลับ 19 ของขวัญ    20 คืนก่อน CH     21 อย่างตื่นเต้น    22 ไม่ปรับปรุง : )     23 กัดจริง .    กลางคืนออก 25    ผมไม่เคย . . . . . . .    26 ขั้นตอนอื่น    27    ส่วนเกิน 28 มีนัดกับครอบครัว    29 ชุดและ confessio     30 คนแรก ปม    31 ผู้ชายน่ารัก    32 เรื่องของสองพี่    33 ดื่มระหว่างผู้ชาย    34 นี้รัก    35 36 37    อาหารเช้าสัพยอกไป   คู่แข่ง ?     38 เซอร์ไพรส์    39 ไม่เป็นอันตรายเดิมพัน    40 ความลับ   หนึ่งค่ำคืนที่หนาว  

มินโฮกระพริบตาหลายครั้ง สายตาของเขาปรับความสว่างของห้องเขานอนบนท้องของเขา ใบหน้าของเขาหันไปทางหน้าต่าง เป็นรถขนาดใหญ่ที่เขาชอบห้องของเขายังคงมืด แม้ในระหว่างวัน เขาจึงแน่ใจว่า ม่านหนาพอที่จะป้องกันทั้งแสงแดด แต่เมื่อเช้านี้ เขาชอบที่ความสว่างปลุกเขาตื่น เขาไม่รังเกียจหรอก ตื่นขึ้นมารู้สึกว่าทุกวัน

เขายิ้มโดยไม่รู้ตัว เรื่องที่เขาเป็นเขาหันไปมองหน้าด้วยวิธีอื่น ๆที่ชินเฮจะหลับ แต่เธอไม่ได้อยู่ที่นั่น มันก็เพียงพอที่จะเขย่าเขาตื่น เขาผลักตัวเองขึ้นแล้วมองไปรอบๆห้อง เมื่อเขาได้ยินเสียงลมจากข้างนอกทอดเขาสงบลงและล้มลงบนเตียงอีกครั้ง ทำไมนางอยู่ที่นี่ ทำไมเขาหลับตา เศษของเมื่อคืนยังคงติดอยู่ในหัวของเขา

เธอได้กลิ่นหอมหวาน เธอชิมดีกว่าร่างกายของเธอรู้สึกนุ่มเนียนกับผิวของเขา เขาจูบทุกส่วนของเธอที่ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ เธอครางหงิงๆ แล้วถอนหายใจที่ย้ายทุกของเขา ซึ่งทำให้เขาต้องทำอีก นิ้วของเธอเป็นเหมือนเวทมนตร์–ทุกนิ้วของเขา ที่เธอสัมผัสได้ รู้สึกว่าไฟฟ้า และริมฝีปากของเธอ เขาไม่สามารถแม้แต่จะเริ่มอธิบายที่ริมฝีปากของเธอ เธอทำให้เธอ ทางด้านบน ของ เขา และ อ้างปากกัดริมฝีปากล่างของเขา เมื่อเธอเริ่ม nibbling บนคอของเขา ขณะที่เส้นผมของเธอหล่นลงบนใบหน้าของเขา เขาคิดว่าเขากำลังจะระเบิด มือสั่นเทาของเขากไลดิดมากกว่าแขน และหลังของเธอ ราวกับพยายามจดจำทุกเส้นโค้งและรูปร่าง . เขามักจะทำให้แน่ใจว่า เขาเป็นคนอ่อนโยนเมื่อมันมาถึงเธอ แต่คืนนั้นเขาย้ายกับความหิวและความปรารถนาที่เขาได้รับการรักษาในเขาเกือบจะกลัวเขาจะทำลายเธอ ขณะที่พวกเขาหลับ เขากุมมือเธอไว้แน่นในอ้อมแขนของเขาและฝังใบหน้าของเขาในผมของเธอ เขาไม่อยากให้เธอไป ถ้าเป็นไปได้ เคย

มินโฮ grinning จากหูเพื่อหูเขาจำทุกรายละเอียด เขาดึงหมอนจากชินเฮ ด้านข้างของเตียงและปกคลุมใบหน้าของเขากับมัน ก็รู้สึกอยากจะกรีดร้องเขาไม่ได้อธิบายว่า ทำไมเขาถึงรู้สึก– ' ดี ' จะรวมมัน เขาลุกขึ้นนั่งและวิ่งมือผ่านญาติโกโหติกาของผม เขาต้องการที่จะควบคุมตัวเอง รึเปล่า และอาบน้ำเย็น ทำไมเขาได้ออกจากเตียงและหยิบกางเกงยีนส์ของเขาจากพื้น ที่เขาใส่ เขาก็มองไปรอบๆ

'where เป็นเสื้อ ' ทำไมอ่า โซฟา อะไร เขาจึงค่อยๆเดินไปที่ประตูและเปิดมันออกกลิ่นของอาหารและกาแฟทันทีต้อนรับเขา เขากัดริมฝีปากของเขา รูปของชินเฮ ทำอาหารใส่อะไร assailed จิตใจของเขา เขาสลัดความคิด อะไรนี่ pyuntae . ไม่ได้ช่วยอะไร ทำไมเขา strode ไปโซฟา คว้าเสื้อของเขา แต่มันไม่มี

เขาเดินเข้าไปในครัวแทน ซึ่งเขารู้ว่าชินเฮจะสายตาที่ทักทายเขาดีกว่าที่เขาคิดไว้ก่อนหน้านี้ เธออยู่ที่นั่น และหันหลังให้เขา ใส่เสื้อสีฟ้า ไม่กี่ขนาดใหญ่เกินไปสำหรับเธอ เขาจำมันได้ทันที มินโฮหัวเราะอย่างเงียบๆ ก่อนจะกระแอมของเขา . . . . . .

'is ที่เสื้อ '

ชินเฮได้ช้าที่จะหันไปรอบ ๆ เมื่อเธอ เธอก้มหน้าลง เท้าเปล่าของเธอที่ด้านบนของแต่ละอื่น ๆเธอกัดริมฝีปากล่างของเธอและยิ้มเก้ๆ กังๆ ยังหลบสายตาของเขา " ฉันขอโทษ ฉันเปลี่ยนไป เธอหันกลับไปปิดเตาก่อนรีบเดินไปยังทิศทางของห้องเธอ มินโฮจับเอวของเธอ ก่อนที่เธอจะก้าวเดินต่อไป . .

ชิน เฮ ให้หอบเมื่อมินโฮดึงเธอและขังเธอไว้ในอ้อมแขน .เธอ balled หมัดของเธอ และโขลกให้รวย ๆบนหน้าอกของเขาและผมของเธอที่ครอบคลุมมากที่สุดของใบหน้าของเธอ ' นี่ เธอทำอะไรน่ะ ' เธอ squirmed และ wriggled แต่เธอก็ปลอดภัยอยู่ในอ้อมกอดของเขา ชินเฮระเบิดบางส่วนของเส้นผมที่ปกปิดดวงตา และมองไปที่มินโฮ เขาเห็นเธอยิ้มทะเล้น

'why นายใส่เสื้อ ? '

ชินเฮของแก้ม แล้วกลายเป็นสีแดง ' อ้า .ไม่รู้สิ " เธอตอบอย่างอายๆ

'aigooooo หยุดทำตัวน่ารัก บอกฉันมาสิว่าทำไม ฉันแน่ใจว่าคุณมีหลายร้อยของเสื้อในตู้เสื้อผ้าของคุณ . '

ชินเฮก้มหน้าลงอีกครั้ง ก็ยังไม่สามารถที่จะจับสายตาของมินโฮ ' สัญญาว่าเธอจะไม่หัวเราะ '

" สัญญา "

" รู้มั้ย เอ่อ แล้วในหนังกับรายการโทรทัศน์ หญิงสวมเสื้อผ้าของพวกเขา แฟนเยอะฉันได้เสมอต้องการที่จะลองมันออกมา แต่ผมไม่เคยมีแฟน จนตอนนี้ ดังนั้นสถานการณ์ที่นำเสนอตัวเองและฉันก็ใช้มัน . . . . . . . '

มินโฮอดกลั้นหัวเราะ

ชินเฮจ้องมาที่เขา ' นี่ ! ! ! ฉันบอกว่าอย่าหัวเราะ ! ' เธอตบที่หน้าอกของเขาและพยายามที่จะกระดิกทางเธออีกครั้ง ล้มเหลวอย่างน่าสังเวชอยู่ดี เธอถอนหายใจด้วยความพ่ายแพ้ ผมรู้ ผมรู้ มันไม่ได้เรื่อง หัวเราะทั้งหมดที่คุณต้องการ . '

' ผมไม่ได้หัวเราะเพราะมันไม่ได้เรื่อง ฉันหัวเราะเพราะมันน่ารัก เขาจูบของชินเฮแก้มเบาๆ ทำให้แก้มของเธอ ' ' หวาน เขาก็จูบแก้มอื่น ๆ ' โอ้ อรุณสวัสดิ์ " เขาทำให้เธอจิกเบาๆที่ริมฝีปาก

ชินเฮผลักตัวเองออกจากเขา ทำหน้ามุ่ย คราวนี้ เขาปล่อยเธอกอดเธอแบบนี้ทำให้เขาจิตใต้สำนึกได้ปิดฉากเมื่อคืน เขาไม่แน่ใจว่าเขาได้เพียงพอรึเปล่า ไม่อะไรกับอะไรทั้งนั้น เขาเห็นชินฮเยมองลงไปอีกครั้ง เขาคิดว่าเธอยังเป็น shying ห่างจากเขา แต่ก็แปลก เขาสังเกตว่าเธอศึกษาเขาจากเอวขึ้น สายตาเธอหยุดลงบนใบหน้าของเขา รอยยิ้มซุกซนเล่นบนริมฝีปาก ' อ่าฉันจะเปลี่ยนชุด เธอกวาดมือผ่านเส้นผมของเธอ และเดินออกไปอย่างรีบร้อน
.