Critical theory is a school of thou

Critical theory is a school of thought that stresses the reflective assessments and critique of society and culture by applying knowledge from the social sciences and the humanities. As a term, critical theory has two meanings with different origins and histories: the first originated in sociology and the second originated in literary criticism, whereby it is used and applied as an umbrella term that can describe a theory founded upon critique; thus, the theorist Max Horkheimer described a theory as critical insofar as it seeks "to liberate human beings from the circumstances that enslave them."[1]

In sociology and political philosophy, the term critical theory describes the neo-Marxist philosophy of the Frankfurt School, which was developed in Germany in the 1930s. Frankfurt theorists drew on the critical methods of Karl Marx and Sigmund Freud. Critical theory maintains that ideology is the principal obstacle to human liberation.[2] Critical theory was established as a school of thought primarily by five Frankfurt School theoreticians: Herbert Marcuse, Theodor Adorno, Max Horkheimer, Walter Benjamin, and Erich Fromm. Modern critical theory has additionally been influenced by György Lukács and Antonio Gramsci, as well as the second generation Frankfurt School scholars, notably Jürgen Habermas. In Habermas's work, critical theory transcended its theoretical roots in German idealism, and progressed closer to American pragmatism. Concern for social "base and superstructure" is one of the remaining Marxist philosophical concepts in much of the contemporary critical theory.[3]

While critical theorists have been frequently defined as Marxist intellectuals,[4] their tendency to denounce some Marxist concepts and to combine Marxian analysis with other sociological and philosophical traditions has resulted in accusations of revisionism by Classical, Orthodox, and Analytical Marxists, and by Marxist-Leninist philosophers. Martin Jay has stated that the first generation of critical theory is best understood as not promoting a specific philosophical agenda or a specific ideology, but as "a gadfly of other systems".[5]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทฤษฎีที่สำคัญคือ โรงเรียนของความคิดที่สะท้อนการประเมินและวิจารณ์สังคมและวัฒนธรรม โดยนำความรู้จากสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ คำ ทฤษฎีที่สำคัญมีสองความหมาย มีที่มาแตกต่างกันและประวัติ: แรกเกิดขึ้นในสังคมวิทยาและที่สองมาในวรรณกรรมวิจารณ์ โดยใช้ และถูกใช้เป็นคำร่มที่สามารถอธิบายถึงทฤษฎีพื้นฐานวิจารณ์ ดังนั้น theorist Max Horkheimer อธิบายทฤษฎีเป็นสำคัญทำภาพธนบัตรที่มันพยายาม "เพื่อปลดปล่อยมนุษย์จากสถานการณ์ที่เป็นทาสของพวกเขา" [1]ในสังคมวิทยาและปรัชญาการเมือง ทฤษฎีสำคัญคำอธิบายปรัชญา neo Marxist ของแฟรงค์โรงเรียน ซึ่งถูกพัฒนาขึ้นในเยอรมนีในปี 1930 ทฤษฎีแฟรงก์เฟิร์ตดึงบนวิธีการสำคัญของ Karl Marx และภัณฑ์ฟรอยด์ Sigmund ทฤษฎีที่สำคัญยืนยันว่า อุดมการณ์อุปสรรคหลักในการปลดปล่อยมนุษย์ [2] สำคัญทฤษฎีก่อตั้งขึ้นเป็นความคิดของโรงเรียนเป็นหลัก โดยห้าโรงเรียนแฟรงค์ theoreticians: Marcuse เฮอร์เบิร์ต Theodor เธโอดอร์เว Max Horkheimer, Walter Benjamin และริช Fromm ทฤษฎีสำคัญที่ทันสมัยได้นอกจากนี้รับอิทธิพล György Lukács และ Antonio Gramsci รวมทั้งสองรุ่นแฟรงค์โรงเรียนนักวิชาการ โดย Jürgen Habermas ในการทำงานของ Habermas ทฤษฎีสำคัญ transcended รากของทฤษฎีในอุดมคติเยอรมัน และใกล้กับอเมริกันนิยม ห่วงใยสังคม "ฐานและโครงสร้างส่วนบน" เป็นการเหลือ Marxist ปรัชญาแนวคิดของทฤษฎีร่วมสมัยที่สำคัญอย่างใดอย่างหนึ่ง [3]ในขณะที่ทฤษฎีที่สำคัญมีการกำหนดไว้เป็นปัญญาชน Marxist, [4] แนวโน้มการปรักปรำบางแนวคิด Marxist และรวมวิเคราะห์ Marxian กับประเพณีสังคมวิทยา และปรัชญาอื่น ๆ มีผลให้ข้อกล่าวหาของ revisionism คลาสสิก ดั้งเดิม และวิเคราะห์ Marxists และ โดยปรัชญา Marxist-Leninist บ่อย มาร์ติ Jay ได้ระบุไว้ว่า รุ่นแรกของทฤษฎีที่สำคัญที่สุดเข้าใจ เป็นไม่ส่งเสริมวาระปรัชญาเฉพาะเจาะจงหรืออุดมการณ์เฉพาะ แต่ เป็น "gadfly ของระบบอื่นๆ" [5]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทฤษฎีที่สำคัญเป็นโรงเรียนของความคิดที่เน้นการประเมินผลสะท้อนแสงและการวิจารณ์ของสังคมและวัฒนธรรมโดยการใช้ความรู้จากสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ที่ ในฐานะที่เป็นคำที่ทฤษฎีที่สำคัญมีสองความหมายที่มีต้นกำเนิดที่แตกต่างกันและประวัติศาสตร์: ครั้งแรกที่เกิดขึ้นในสังคมวิทยาและครั้งที่สองเกิดขึ้นในการวิจารณ์วรรณกรรมโดยมันถูกนำมาใช้และนำมาใช้เป็นคำที่ร่มที่สามารถอธิบายทฤษฎีที่ก่อตั้งขึ้นเมื่อวิจารณ์; ดังนั้นทฤษฎีแม็กซ์ Horkheimer อธิบายทฤษฎีที่เป็นสิ่งสำคัญตราบเท่าที่มันพยายาม "เพื่อปลดปล่อยมนุษย์จากสถานการณ์ที่เป็นทาสของพวกเขา." [1] ในสังคมวิทยาและปรัชญาการเมืองทฤษฎีที่สำคัญคำอธิบายปรัชญานีโอมาร์กซ์แฟรงค์เฟิร์ต โรงเรียนที่ได้รับการพัฒนาในประเทศเยอรมนีในช่วงทศวรรษที่ 1930 ทฤษฎีแฟรงค์เฟิร์ตดึงวิธีการที่สำคัญของคาร์ลมาร์กซ์และ Sigmund Freud ทฤษฎีที่สำคัญยืนยันว่าอุดมการณ์เป็นอุปสรรคสำคัญที่ขัดขวางการปลดปล่อยมนุษย์ [2] ทฤษฎีวิพากษ์ได้ก่อตั้งขึ้นเป็นโรงเรียนคิดเป็นหลักโดยทฤษฎีห้าแฟรงค์เฟิร์ตโรงเรียน:. เฮอร์เบิร์มาร์คัสเทโอดอร์ดอร์โน่แม็กซ์ Horkheimer วอลเตอร์เบนจามินและฟรอมม์ ทฤษฎีวิพากษ์โมเดิร์นได้รับนอกจากนี้ยังได้รับอิทธิพลจากGyörgyLukácsและอันโตนิโอกรัมชี่เช่นเดียวกับรุ่นที่สองนักวิชาการแฟรงค์เฟิร์ตของโรงเรียนสะดุดตาJürgenฮาเบอร์ ในการทำงานของฮาเบอร์, ทฤษฎีวิพากษ์ข่ายรากทฤษฎีในอุดมคติเยอรมันและความก้าวหน้าที่ใกล้ชิดกับชาวอเมริกันนิยม ความกังวลสำหรับ "ฐานและเสริมสร้าง" สังคมเป็นหนึ่งในส่วนที่เหลืออีกแนวคิดปรัชญามาร์กซ์มากในทฤษฎีวิพากษ์ร่วมสมัย. [3] ในขณะที่ทฤษฎีที่สำคัญได้รับการกำหนดบ่อยเป็นปัญญาชนมาร์กซ์ [4] แนวโน้มของการบอกเลิกแนวคิดมาร์กซ์บางและ รวมการวิเคราะห์มาร์กซ์กับประเพณีทางสังคมวิทยาและปรัชญาอื่น ๆ ที่มีผลในข้อกล่าวหาของ revisionism โดยคลาสสิก, ออร์โธดอกและวิเคราะห์ Marxists และมาร์กซ์-นิสต์นักปรัชญา มาร์ตินเจย์ได้กล่าวว่ารุ่นแรกของทฤษฎีที่สำคัญเป็นที่เข้าใจกันดีที่สุดที่จะไม่ส่งเสริมวาระปรัชญาที่เฉพาะเจาะจงหรืออุดมการณ์ที่เฉพาะเจาะจง แต่เป็น "เหลือบของระบบอื่น ๆ ". [5]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทฤษฎีวิพากษ์ คือ ความคิดของโรงเรียนที่เน้นการประเมินสะท้อนและวิจารณ์ของสังคม และวัฒนธรรม โดยการใช้ความรู้จากสาขาสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ เป็นคํา ทฤษฎีวิพากษ์ได้สองความหมาย กับต้นกำเนิดที่แตกต่างกันและประวัติ : แรกที่มาในสังคมวิทยา และส่วนที่สอง มาจากวรรณคดีวิจารณ์ ซึ่งมันถูกใช้และใช้เป็นคําร่มที่สามารถอธิบายทฤษฎีก่อตั้งขึ้น แหลมคม ดังนั้นนักทฤษฎีแม็กซ์ ร์ไคเมอร์อธิบายทฤษฎีที่สำคัญตราบเท่าที่มันพยายามปลดปล่อยมนุษย์จากสถานการณ์ที่เป็นทาสของพวกเขา . " [ 1 ]ในสังคมวิทยาการเมืองปรัชญา คำอธิบายนีโอมาร์กซิสต์ทฤษฎีวิพากษ์ปรัชญาของโรงเรียนแฟรงค์เฟิร์ต ซึ่งถูกพัฒนาขึ้นในประเทศเยอรมนีในช่วงทศวรรษที่ 1930 . แฟรงค์เฟิร์ตทฤษฎีวาดในวิธีการที่สำคัญของคาร์ล มาร์กซ และ ซิกมุนด์ ฟรอยด์ ทฤษฎีวิพากษ์ยังคงอุดมการณ์คืออุปสรรคหลักเพื่อปลดปล่อยมนุษย์ [ 2 ] ทฤษฎีวิพากษ์ ก่อตั้งเป็นโรงเรียนของความคิดเป็นหลัก โดยห้าแฟรงค์เฟิร์ตโรงเรียนนักทฤษฎี : เฮอร์เบิร์ตมาร์คูเซธีโอดอร์ ดอร์โน , แม็กซ์ ร์ไคเมอร์ , วอลเตอร์ เบนยามิน และ อิริค ฟรอมม์ ทฤษฎีวิพากษ์ที่ทันสมัยมีนอกจากนี้ได้รับอิทธิพลจาก Gy ö rgy และ Luk . kgm CS อันโตนิโอ กรัมชี เป็นรุ่นที่สอง แฟรงค์เฟิร์ตโรงเรียนนักวิชาการที่โดดเด่น , J ü Rgen ฮาเบอร์ . ในงานของฮาเบอร์มาส ทฤษฎีวิพากษ์ต่อรากของทฤษฎีจิตนิยมเยอรมันและความก้าวหน้าใกล้ที่อเมริกัน คำนึงถึงพื้นฐานทางสังคม และโครงสร้างส่วนบน " เป็นหนึ่งในแนวคิดปรัชญามาร์กซ์เหลืออยู่มากในทฤษฎีวิพากษ์ร่วมสมัย [ 2 ]ขณะที่นักทฤษฎีวิพากษ์ได้บ่อย เช่นมาร์กซ์ปัญญาชน , [ 4 ] แนวโน้มของมาร์กซ์ประณามบางแนวคิดและรวมกับอื่น ๆการวิเคราะห์ปลาชะโอนสังคมวิทยาและประเพณีปรัชญาส่งผลให้เกิดข้อกล่าวหาของลัทธิการสังคายนาโดยคลาสสิก ดั้งเดิม และสาธารณรัฐอินเดีย วิเคราะห์ และ leninist มาร์กซ์นักปรัชญา . มาร์ติน เจย์กล่าวว่า รุ่นแรกของทฤษฎีวิพากษ์เป็นดีที่สุดครับ ไม่เฉพาะวาระส่งเสริมปรัชญาหรืออุดมการณ์ที่เฉพาะเจาะจง แต่เป็น " ตัวเหลือบของระบบอื่น ๆ " [ 5 ]