Environmental Valuation Methods Env

Environmental Valuation Methods
Environmental economists have developed a number of valuation methods, four of which have been used extensively to value services provided by freshwater ecosystems. Table 1 summarizes these four methods, showing which water-related services are appropriate for the method, and outlining data requirements and method limitations.
The most widely used approach to measuring the economic benefits of environmental conservation is the contingent valuation method. This is a “stated preference method” that allows a sample of people who benefit from a particular resource to tell researchers directly, through surveys, what they are willing to pay for some improvement in environmental quality. One of the strengths of this method is that it can capture both use value (e.g., drinking water use) and nonuse value (protection of threatened aquatic species) (Mitchell and Carson, 1993). Because of this versatility, it is the most widely used method, although it is controversial because, critics say, people are reporting hypothetically on their willingness to pay rather than observed actually spending the money, possibly biasing the resulting valuation estimates (Hanemann, 1995). These concerns can be addressed with careful survey design and implementation (Carson et al. 2001).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการประเมินค่าสิ่งแวดล้อม นักเศรษฐศาสตร์สิ่งแวดล้อมได้พัฒนาวิธีการประเมินค่า ซึ่งถูกนำมาใช้อย่างกว้างขวางกับค่าบริการระบบนิเวศน้ำจืดจำนวน ตารางที่ 1 สรุปวิธีการสี่เหล่านี้ แสดงว่าบริการใดที่เกี่ยวข้องกับน้ำเหมาะสม วิธี ข้อกำหนดเค้าร่างข้อมูล และข้อจำกัดของวิธีการ วิธีที่ใช้กันอย่างแพร่หลายเพื่อวัดผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมเป็นวิธีการประเมินค่าของกองทัพ นี้คือ "วิธีตั้งค่าระบุ" ที่ช่วยให้ตัวอย่างของคนที่ได้ประโยชน์จากทรัพยากรเฉพาะเพื่อบอกนักวิจัยโดยตรง ผ่านแบบสำรวจ สิ่งที่พวกเขาจะยินดีจ่ายสำหรับบางการปรับปรุงคุณภาพสิ่งแวดล้อม จุดแข็งของวิธีนี้คือมันสามารถจับภาพทั้งสองใช้ค่า (เช่น ดื่มน้ำใช้) และค่า nonuse (ป้องกันพันธุ์น้ำคาม) (Mitchell และคาร์สัน 1993) เนื่องจาก มีความคล่องตัวนี้ ได้มากสุดใช้วิธี แม้ว่ามันจะแย้ง เพราะ วิจารณ์พูด คนมีรายงาน hypothetically ยินดีที่จะจ่าย มากกว่าสังเกตจริง ใช้เงิน biasing ประเมินผลอาจประเมิน (Hanemann, 1995) สามารถส่งข้อสงสัยเหล่านี้ ด้วยระวังสำรวจออกแบบและการใช้งาน (คาร์สัน et al. 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การประเมินสิ่งแวดล้อมวิธีเศรษฐศาสตร์สิ่งแวดล้อมได้มีการพัฒนาจำนวนของวิธีการประเมินมูลค่าสี่ซึ่งถูกนำมาใช้อย่างกว้างขวางในการบริการที่มีมูลค่าการให้บริการโดยระบบนิเวศน้ำจืด ตารางที่ 1 สรุปเหล่านี้สี่วิธีแสดงว่าบริการที่เกี่ยวข้องกับน้ำที่มีความเหมาะสมสำหรับวิธีการและสรุปความต้องการและข้อ จำกัด ของวิธีการข้อมูล.
วิธีการที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในการวัดผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจของการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมเป็นวิธีการประเมินมูลค่าผูกพัน นี่คือ "วิธีการตั้งค่าดังกล่าว" ที่ช่วยให้ตัวอย่างของคนที่ได้รับประโยชน์จากทรัพยากรโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะบอกนักวิจัยโดยตรงผ่านการสำรวจสิ่งที่พวกเขายินดีที่จะจ่ายสำหรับการปรับปรุงบางอย่างในคุณภาพสิ่งแวดล้อม หนึ่งในจุดแข็งของวิธีนี้ก็คือว่ามันสามารถจับภาพการใช้งานทั้งค่า (เช่นการใช้น้ำดื่ม) และความคุ้มค่า nonuse (การป้องกันภัยคุกคามสัตว์น้ำ) (มิตเชลล์และคาร์สัน, 1993) เพราะความเก่งกาจนี้มันเป็นวิธีที่ใช้กันอย่างแพร่หลายมากที่สุดแม้ว่ามันจะเป็นเพราะนักวิจารณ์บอกว่าคนที่มีการรายงานสมมุติฐานเกี่ยวกับความเต็มใจที่จะจ่ายเงินมากกว่าที่สังเกตจริงการใช้จ่ายเงินที่อาจ biasing ประมาณการการประเมินมูลค่าผล (Hanemann, 1995) . ความกังวลเหล่านี้สามารถได้รับการแก้ไขด้วยการออกแบบการสำรวจอย่างระมัดระวังและการดำเนินงาน (คาร์สัน et al. 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีการประเมินมูลค่าสิ่งแวดล้อม
นักเศรษฐศาสตร์สิ่งแวดล้อมได้พัฒนาจำนวนของวิธีการประเมินมูลค่า , สี่ที่ได้รับการใช้อย่างกว้างขวางเพื่อค่าบริการจากระบบนิเวศน้ำจืด . ตารางที่ 1 สรุปวิธีการเหล่านี้สี่ แสดงว่าน้ำที่เกี่ยวข้องกับการบริการที่เหมาะสมสำหรับวิธีการและกำหนดความต้องการข้อมูลและวิธีการที่กำหนด
ที่ใช้กันอย่างแพร่หลาย วิธีการวัดประโยชน์ทางเศรษฐกิจของการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมเป็นวิธีมูลค่าที่อาจเกิดขึ้น . นี้คือ " ระบุการตั้งค่าวิธีที่ช่วยให้ตัวอย่างของผู้ที่ได้รับประโยชน์จากทรัพยากรโดยเฉพาะบอกนักวิจัยโดยตรงผ่านการสำรวจ , สิ่งที่พวกเขาเต็มใจที่จะจ่ายสำหรับการปรับปรุงในคุณภาพของสิ่งแวดล้อมหนึ่งในจุดแข็งของวิธีนี้คือว่ามันสามารถจับภาพทั้งใช้ค่า ( เช่น การดื่มน้ำใช้ ) และค่าใช้ ( การคุกคามสัตว์น้ำชนิด ) ( มิเชล และ คาร์สัน , 1993 ) เพราะตัวนี้ มันเป็นวิธีที่ใช้กันอย่างกว้างขวางมากที่สุด แม้ว่าจะแย้งเพราะ นักวิจารณ์กล่าวว่ามีคนรายงานสมมุติฐานในความเต็มใจที่จะจ่ายมากกว่าที่สังเกตได้จริง การใช้จ่ายเงิน อาจจะขยายผลการประเมินประมาณการ ( hanemann , 1995 ) ความกังวลเหล่านี้สามารถ addressed กับการออกแบบการสำรวจระมัดระวังและการดำเนินงาน ( คาร์สัน et al . 2001 )