The History of WheatgrassPines Inte

The History of Wheatgrass

Pines International and Ann Wigmore popularized wheatgrass in the 1970s, but it was Charles F. Schnabel in the 1930s who documented the amazing nutrition in wheatgrass. Schnabel was not alone. Other scientists, medical doctors, hospitals and health practitioners produced a significant volume of research on wheatgrass and other cereal grasses during the two decades between 1930 and 1950.

Bibliographies in books by Ann Wigmore, Viktoras Kulvinskas and other authors lists research studies using Schnabel's wheatgrass. One author, Steve Meyerowitz, in the popular, "Wheatgrass: Nature's Finest Medicine," dedicated his book to Schnabel, calling him "the father of wheatgrass."

Some proponents of growing wheatgrass in trays and drinking "shots" wheatgrass are not aware that the wheatgrass used in the research by Schnabel and other scientists was not grown in trays and was not wheatgrass juice. Schnabel used dehydrated wholefood wheatgrass powder that had been grown for as long as 200 days through the winter. The roots for Schnabel's wheatgrass reached deep into the glacial soil in northeastern Kansas near Dr. Schnabel's laboratories. Despite taking months to develop, true wheatgrass is no taller than wheatgrass grown in a tray under crowded, warm conditions for seven days, but the chlorophyll content is four times greater.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประวัติของต้นอ่อนข้าวสาลีพายส์นานา และวิกมอร์ Ann ขึ้นตอนในปี 1970 แต่มันเป็น Charles F. Schnabel ในปี 1930 ที่เอกสารสารอาหารมหัศจรรย์ในต้นอ่อนข้าวสาลี Schnabel ไม่เพียงอย่างเดียว อื่น ๆ นักวิทยาศาสตร์ แพทย์ พยาบาล และผู้ประกอบวิชาชีพสุขภาพผลิตไดรฟ์ข้อมูลสำคัญของวิจัยต้นข้าวสาลีและหญ้าธัญพืชอื่น ๆ ในช่วงสองทศวรรษปี 1930 และ 1950 บรรณานุกรมในหนังสือโดย Ann วิกมอร์ Viktoras Kulvinskas และอื่น ๆ ผู้เขียนรายการการศึกษาวิจัยใช้ต้นอ่อนข้าวสาลีของ Schnabel เขียน Steve Meyerowitz ในนิยม, "ต้นอ่อนข้าวสาลี: ยาดีที่สุดของธรรมชาติ, " โดยเฉพาะหนังสือ Schnabel เรียกเขา "พ่อของต้นอ่อนข้าวสาลี"ผู้เสนอบางเจริญเติบโตต้นอ่อนข้าวสาลีในถาด และเครื่องดื่มต้นข้าวสาลี "ถ่ายภาพ" ไม่ทราบว่า ตอนที่ใช้ในการวิจัย โดย Schnabel และนักวิทยาศาสตร์อื่น ๆ ไม่ได้ถูกปลูกในถาด และไม่ น้ำต้นอ่อนข้าวสาลี Schnabel ใช้ wholefood อบผงต้นอ่อนข้าวสาลีที่ปลูกนานเป็น 200 วันผ่านฤดูหนาว รากสำหรับต้นอ่อนข้าวสาลีของ Schnabel ถึงลึกเข้าไปในดินน้ำแข็งในแคนซัสอีสานใกล้ห้องปฏิบัติดร. Schnabel แม้การเดือนพัฒนา ต้นอ่อนข้าวสาลีที่จริงมีความสูงไม่มากกว่าต้นข้าวสาลีที่ปลูกในถาดใต้หนาแน่น อบอุ่นสำหรับเจ็ดวัน แต่เนื้อหาคลอโรฟิลล์มีมากกว่าสี่ครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติความเป็นมาของต้นข้าวสาลีไพน์นานาชาติและแอนวิกมอร์นิยมข้าวสาลีในปี 1970 แต่มันก็เป็นชาร์ลส์เอฟ Schnabel ในช่วงทศวรรษที่ 1930 ที่เอกสารโภชนาการที่น่าตื่นตาตื่นใจในต้นข้าวสาลีอ่อน Schnabel ไม่ได้อยู่คนเดียว นักวิทยาศาสตร์อื่น ๆ , แพทย์, โรงพยาบาลและปฏิบัติงานด้านสุขภาพที่ผลิตปริมาณที่มีนัยสำคัญของการวิจัยในต้นข้าวสาลีอ่อนและหญ้าธัญพืชอื่น ๆ ในช่วงสองทศวรรษที่ 1930 และระหว่างปี 1950 Bibliographies ในหนังสือโดยแอนวิกมอร์, Viktoras Kulvinskas และรายชื่อผู้เขียนอื่น ๆ การศึกษาวิจัยโดยใช้ข้าวสาลี Schnabel ของ หนึ่งในผู้เขียนสตีฟ Meyerowitz ในที่เป็นที่นิยม "ต้นข้าวสาลี: ธรรมชาติที่ดีที่สุดของแพทย์" ทุ่มเทหนังสือของเขาที่จะ Schnabel เรียกเขาว่า "พ่อของต้นข้าวสาลีอ่อนได้." ผู้เสนอบางส่วนของการเจริญเติบโตของต้นข้าวสาลีอ่อนในถาดและดื่มเครื่องดื่ม "ภาพ" ข้าวสาลีไม่ทราบว่า ต้นข้าวสาลีอ่อนที่ใช้ในการวิจัยโดย Schnabel และนักวิทยาศาสตร์อื่น ๆ ที่ไม่ได้ปลูกในถาดและไม่ได้เป็นน้ำผลไม้ข้าวสาลี Schnabel ใช้แห้งผงต้นข้าวสาลีอ่อน wholefood ที่ได้รับการปลูกนานที่สุดเท่าที่ 200 วันที่ผ่านฤดูหนาว รากต้นข้าวสาลีอ่อนสำหรับ Schnabel ถึงลึกเข้าไปในดินแข็งในภาคตะวันออกเฉียงเหนือแคนซัสใกล้กับห้องปฏิบัติการของดร. Schnabel แม้จะมีการเดือนในการพัฒนาข้าวสาลีที่แท้จริงคือไม่สูงกว่าข้าวสาลีที่ปลูกในถาดภายใต้แออัดเงื่อนไขที่อบอุ่นเป็นเวลาเจ็ดวัน แต่เนื้อหาคลอโรฟิลเป็นสี่ครั้งมากขึ้น