นอกจากการขับลื้อแล้ว ศิลปะการดนตรีที่มีความโดดเด่นอีกประเภทหนึ่ง คือ กลองปูจา ถือเป็นเครื่องดนตรีที่มีความสำคัญต่อการประกอบพิธีกรรมทางศาสนาของชาวไทลื้อ ในอดีตจะมีการตีกลองปูจาในวันสำคัญต่างๆ ทางพระพุทธศาสนา มุ่งหมายเพื่อใช้บูชาเป็นหลัก ต่อมาภายหลัง เมื่อเริ่มเดินทางอพยพจากสิบสองปันนาเข้ามาในตอนเหนือของไทยก็เริ่มมีการปรับตัวให้เข้ากับสังคมและวัฒนธรรมล้านนา แต่ในขณะเดียวกันก็ยังคงรักษาขนบธรรมเนียมวัฒนธรรมที่สืบทอดกันมาตั้งแต่บรรพบุรุษ.