In first decade of the 1900s, fashi

In first decade of the 1900s, fashionable women needed morning dresses, afternoon dresses, evening gowns, and simpler dresses that were less occasion-specific. Social rituals, especially the custom of formal visiting, dictated the use of each of these dresses, or gowns, as the fancier garments were called. Women also wore suits, with shirtwaists (blouses), and had sporting clothes for their more active pursuits like skating, cycling, and tennis. The suits were coordinated jackets and long skirts, and were made by ladies’ tailors rather than by dressmakers. Shops like A. & L. Tirocchi often made the blouses or waists, as they were known in slang.

No matter what type of garment, women’s clothing in the early 1900s was designed to show off a woman’s tightly corseted torso. Such close-fitting clothes required "the perfect fit," so the most stylish women went to dressmakers who could do this for them. Until the early 1920s, the lining of the garment was the foundation on which the dress was built.

Custom dressmakers like the Tirocchi sisters carefully fit the linings to their customer’s measurements using dress forms built out to the client’s size. Then the client would try on the lining to make sure the fit was proper. When this was achieved, the dressmaker built the more costly fabrics around the lining, draping satin or velvet to form the skirt, and creating bodices using net, lace, and beaded trim. Most often a girdle, or belt, held in the waist.

When the French designer Paul Poiret made his first designs for loose, elegant dresses with high waistlines and no corsets beneath in 1907, he was looking back to the French Empire for inspiration. He claimed in these dresses to have instigated the demise of the corset, but many before him had already taken the step and the corset was already a passing fashion. Dress reformers had been urging the abolition of the corset since the mid-nineteenth century. The trend toward looser gowns jumped the Atlantic and American women adopted the newer styles, too. However, conservative matrons still clung to their corsets for a while, so the Tirocchi sisters in the first years of their business continued to design and drape for corseted clients.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในทศวรรษแรกของภาพกลาย ผู้หญิงทันสมัยต้องชุดเช้า ชุดบ่าย gowns เย็น และแต่งตัวเรียบง่ายที่มีน้อยโอกาสเฉพาะ พิธีกรรมทางสังคม โดยเฉพาะอย่างยิ่งแบบกำหนดเองของการเยี่ยมชมอย่างเป็นทางการ บอกใช้ของเหล่านี้แต่ละชุด หรือ ชุด เสื้อผ้า fancier ถูกเรียก ผู้หญิงยังสวมชุด กับ shirtwaists (บ้าน), และมีเสื้อผ้าสำหรับชั้นของพวกเขาอยู่ เช่นสเก็ต ขี่จักรยาน สนามกีฬา ชุดถูกประสานเสื้อยาวกระโปรง และทำ โดยเทเลอร์สตรี แทน โดย dressmakers ร้านค้าเช่น A. L. Tirocchi มักจะได้บ้านหรือ waists ตามที่พวกเขาได้รู้จักในสแลงไม่ว่าชนิดของเสื้อผ้า เสื้อผ้าสตรีในช่วงภาพกลายถูกออกแบบมาเพื่อผู้หญิง corseted แน่นแล้ว เสื้อผ้าปิดอุปกรณ์ดังกล่าวจำเป็นต้องใช้ "เอม เพื่อผู้หญิงทันสมัยที่สุดไป dressmakers ที่สามารถทำเช่นนี้สำหรับพวกเขา จนกระทั่งช่วงปี 1920 ซับในของเสื้อผ้ามูลนิธิซึ่งเครื่องแต่งกายที่ถูกสร้างขึ้นDressmakers เองเหมือนน้องสาว Tirocchi พอดี linings การประเมินของลูกค้าโดยใช้แบบฟอร์มชุดที่สร้างออกขนาดของลูกค้าอย่างรอบคอบ แล้ว ลูกค้าจะลองบนซับให้แน่ใจว่า พอดีไม่เหมาะสม เมื่อนี้สำเร็จ dressmaker สร้างผ้ามากซับ การ draping แพร หรือกำมะหยี่ฟอร์มกระโปรง และสร้าง bodices ใช้สุทธิ ลูกไม้ และตกแต่งลูกปัด ส่วนใหญ่มักจะเปรี้ยว หรือเข็มขัด จัดขึ้นในพุงเมื่อนักออกแบบฝรั่งเศส Paul Poiret หลวม ห้องชุด waistlines สูงและแจ็คเก็ตไม่ใต้ในเศษ ๆ ออกครั้งแรกของเขา เขาถูกมองกลับสู่จักรวรรดิฝรั่งเศสสำหรับแรงบันดาลใจ เขาอ้างเหล่านี้ในชุดจะมี instigated รัด แต่ก่อนเขาหลายลูกมีแล้วดำเนินการขั้นตอน และรัดเป็นแฟชั่นผ่านแล้ว ชุดปฏิรูปมีการกระตุ้นให้เลิกการรัดตั้งแต่ศตวรรษกลางปั้นจั่น โน้มของชุด looser ไปมหาสมุทรแอตแลนติก และผู้หญิงอเมริกันนำแบบใหม่ เกินไป อย่างไรก็ตาม matrons หัวเก่ายังพืชเพื่อแจ็คเก็ตของพวกเขาหนึ่ง ดังนั้นน้องสาว Tirocchi ในปีแรกของธุรกิจต่อการออกแบบ และ drape สำหรับลูกค้า corseted

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงทศวรรษแรกของยุค 1880 , ผู้หญิงแฟชั่นต้องการเช้าชุด , ชุด , บ่ายเย็น gowns และชุดง่ายกว่าที่น้อยโอกาสที่เฉพาะเจาะจง พิธีกรรมทางสังคม โดยเฉพาะประเพณีอย่างเป็นทางการ การเยี่ยมชม กำหนดการใช้งานของแต่ละชุดนี้ หรือชุด เป็นเสื้อผ้า fancier ถูกเรียกว่า ผู้หญิงใส่สูทกับเสื้อเชิ้ตแบบสตรี ( เสื้อ )และมีกีฬาเสื้อผ้าสำหรับใช้งานมากขึ้นงานอดิเรกชอบเล่นสเก็ต , จักรยาน , เทนนิส ชุดเสื้อและกระโปรงยาว มีการประสานงาน และดำเนินการโดยร้านตัดเสื้อสตรีมากกว่า โดย dressmakers . ร้านค้าเหมือน . & L . tirocchi มักจะทำเสื้อหรือเอวเช่นที่พวกเขาเป็นที่รู้จักกันในภาษา

ไม่ว่าประเภทของเสื้อผ้าเสื้อผ้าของผู้หญิงในต้นตอถูกออกแบบมาเพื่อแสดงปิดของหญิงสาวแน่น corseted ลำตัว ใกล้ชิดเช่นเสื้อผ้าที่กระชับ ต้อง " พอดี " ดังนั้นผู้หญิงที่ทันสมัยที่สุดไป dressmakers ที่สามารถทำเพื่อพวกเขา จนกระทั่งต้นยุค 20 , ซับในของเสื้อผ้าคือรากฐานที่แต่งตัว

ถูกสร้างขึ้นdressmakers เองเหมือน tirocchi น้องสาวอย่างพอดีกับวัสดุบุผิวของลูกค้าของพวกเขาที่ใช้ชุดรูปแบบสร้างขึ้นจากการวัดขนาดของลูกค้า แล้วลูกค้าจะลองซับเพื่อให้แน่ใจว่าเหมาะสมกับกำลังที่เหมาะสม เมื่อมันสำเร็จ ช่างตัดเสื้อสร้างผ้าราคาแพงๆ ซับในซาตินกำมะหยี่สอดหรือรูปแบบกระโปรง และการสร้าง bodices ใช้สุทธิ , ลูกไม้ลูกปัดและตัดแต่ง ส่วนใหญ่มักจะเป็นผ้าคาดเอวหรือเข็มขัด , จัดขึ้นในเอว

เมื่อนักออกแบบฝรั่งเศสพอล Poiret ทำแบบแรกของเขาหลวม ชุดหรูหรากับ waistlines สูง และไม่มีชุดใต้ใน 1907 , เขาก็มองกลับมากับจักรวรรดิฝรั่งเศสสำหรับแรงบันดาลใจ เขาอ้างว่า ในชุดนี้จะยุยงให้การตายของรัดตัว ,แต่หลายคนก่อนที่เขาได้ถ่ายขั้นตอนและรัดตัวแล้วผ่านแฟชั่น ชุดปฏิรูปได้เรียกร้องให้ยกเลิกการรัดตัวตั้งแต่ศตวรรษที่สิบเก้ากลาง แนวโน้มไป looser gowns กระโดดผู้หญิงมหาสมุทรแอตแลนติกและชาวอเมริกันรับรูปแบบใหม่ด้วย อย่างไรก็ตาม อนุลักษณ์ที่ปรึกษาหัวหน้าบาทหลวงยังคงยึดติดกับชุดของพวกเขาสำหรับสักครู่ดังนั้น tirocchi น้องสาวในปีแรกของธุรกิจของพวกเขาอย่างต่อเนื่องเพื่อการออกแบบและผ้าสำหรับลูกค้า corseted .