DISCUSSIONWe conducted a systematic

DISCUSSION
We conducted a systematic review and
meta-analysis of randomized, controlled
trials directly comparing PPIs and H2RAs
with regarding to the effect of stressrelated
UGI bleeding prophylaxis, risk of
pneumonia, and ICU mortality among
ICU patients. We found no strong evidence
that PPIs were significantly different
from H2RAs in terms of overt or
clinically important UGI bleeding prevention,
pneumonia, and mortality. These
findings, in accordance with the results
from previous systematic review and two
recently published randomized, controlled
trials, suggested that the prophylaxis
usage of PPIs or H2RAs reached a
similar frequency of UGI bleeding among
critically ill patients (20, 33, 36).
In this study, we found PPIs and
H2RAs were associated with similar frequency of stress-related UGI bleeding despite
PPIs being superior in elevating and
maintaining intragastric pH (32, 35).
Possible explanations were that 40% of
patients included in our meta-analysis
were at low risk for stress-related UGI
bleeding. The PPI therapy was not associated
with an additional absolute risk
reduction, probably because of a relatively
low incidence of overt or clinically
important bleeding among those patients
already receiving H2RA treatment. Furthermore,
subgroup analyses revealed
that neither intravenous PPI (30, 33–36)
nor higher doses of PPI (30, 33), even
though could reach higher intragastric pH,
showed a significant difference in the prevention
of stress-related UGI bleeding compared
to H2RAs. Previous studies examining
intragastric pH change suggested that
higher dosage of PPI seemed not to be
associated with a further reduced incidence
of stress-related UGI bleeding because a target
pH
4 may be required for prevention
of stress related mucosal bleeding, whereas
target pH
6 is necessary for prevention of
peptic ulcer recurrence (16, 37, 38).
The safety consideration of acidsuppressive
therapies among critical care
patients has constantly been an important
issue. Several studies suggested that
acid-suppressive therapy can increase intragastric
pH that may cause bacterial
gastric colonization and overgrowth,
which may lead to increased risk of pneumonia
(39, 40). Meta-analyses conducted
by Tryba et al (41) and Cook et al (42)
suggested that sucralfate may be associated
with lower rates of nosocomial pneumonia
and mortality as compared with
H2RAs or antacid; the same result was
concluded by Prod’hom et al (43). Nevertheless,
the outcome of a randomized,
controlled trial with a sample of 1200
enrolled patients revealed that there was
no significant difference in the rate of
ventilator-associated pneumonia developing
between ranitidine and sucralfate
treatment (3). However, the result of a
recent cohort study with a sample of
63,878 non-ICU patients demonstrated
that PPI use contributed a statistically
high risk to hospital-acquired pneumonia
(18). In this meta-analysis with a total of
905 and 569 patients included for pneumonia
and mortality comparisons, PPI
was not associated with an increased risk
of pneumonia or ICU mortality as compared
with H2RA, but the pooled estimates
had a trend favoring H2RA, opposite
to the result of the stress-related GI
bleeding prophylaxis effect.
There are two major reasons for
choosing risk difference instead of relative
risk or odds ratio as the outcome
measure (44 – 46). First, the estimated
risk difference is an absolute risk reduction
that can capture explicitly clinical
meanings, because it can incorporate the
baseline risk and the magnitude of the
risk reduction. Second, it also can be
calculated even when there was no event
in the treatment groups (zero events observed
in five arms in three included
studies). Even though we also examined
the effect of stress-related GI bleeding
prophylaxis by using odds ratio and risk
ratio in the trials with homogeneity (removed
Levy study in our sensitivity analysis),
there was no substantial difference
between PPI and H2RA treatment.
We have conducted both sensitivity
analyses and subgroup analyses to explore
the between-study heterogeneity.
As a result, we identified that Levy’s study
and two independent factors may contribute
to the observed significant heterogeneity.
One of the factors is balanced patient
characteristics across patient
populations at baseline and the other is
the year of publication. In sensitivity
analyses, removing Levy’s trial decreased
the heterogeneity. The risk factors for
bleeding were not balanced between
groups in Levy’s study. The mean number
of risk factors was significantly higher
for patients in the H2RA group than
those in the PPI group (2.7 vs. 1.9) (31),
and the stress-related clinically signifi-
cant bleeding occurred at a higher rate
(31%) in those patients receiving ranitidine
as compared to omeprazole (6%).
This rate was also higher than the reported
rate from other studies (range, 0%
to 16.0%) (32–35). Furthermore, the
mortality rate (34%) was higher in Levy’s
study compared to the rate in the other
studies conducted after 2000 (11.6% to
15.2%) (34 –35), even though the number
of risk factors were at least two and four
in 66% to 72% and 65% to 69% patients
in these two studies. The study by Levy
was responsible for subgroup analyses indicating
that older studies and studies
with lack of risk factors balanced at baseline
suggested benefit of PPIs in comparison
to newer studies without risk factor
imbalance at baseline.
Based on current data, there seemed
to be no substantial difference in the frequency
of UGI bleeding and pneumonia
among oral and intravenous PPIs and intravenous
H2RAs. If the decision is made to suppress gastric acid secretion, then patients should be treated based on their
individual risk for stress ulcer bleeding
(47). We suggest that health professionals
should make treatment decision that also
account for convenience of drug administration,
potential drug– drug interaction,
and cost (48 –50). Further studies
should emphasize patient risk stratification
and explore the optimal regimen of
stress ulcer bleeding prevention in terms
of drug, dosage, mode of administration,
timing, and duration among patients
with different risk levels.
Several limitations in this metaanalysis
should be considered. First, despite
extensive search of the PubMed,
EMBASE, Cochrane Library databases,
and ClinicalTrials.gov, as well as reference
lists of the identified articles and
systematic reviews, we might not have
included all published articles because we
limited study enrollment to English literature
only. Asymmetry of the funnel
plots also raised the possibility of publication
or language bias. However, our
finding of no significant difference between
PPI and H2RA was unlikely to be
changed unless there were several unpublished,
good-quality, large, randomized
trials consistently demonstrating
considerable effects in favor of PPIs. Second,
limited data form included studies
may be insufficient to get a precise estimate
of summary incidence of adverse
event because of small sample size. Third,
most of the reports that met our selection
criteria were omeprazole trials. More
studies are needed to explore the role of
different PPIs in stress ulcer prophylaxis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาเราดำเนินการทบทวนระบบ และmeta-analysis ของ randomized ควบคุมการทดลองเปรียบเทียบ PPIs และ H2RAs โดยตรงมีเกี่ยวกับลักษณะพิเศษของ stressrelatedUGI prophylaxis ความเสี่ยงของเลือดออกโรค และการตายฉุกเฉินระหว่างผู้ป่วยฉุกเฉิน เราพบหลักฐานไม่แข็งแรงว่า PPIs ได้แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญจาก H2RAs ในแจ่มแจ้ง หรือเลือดป้องกัน UGI สำคัญทางคลินิกโรค และการตาย เหล่านี้ค้นพบ ตามผลจากการตรวจสอบระบบก่อนและสองล่าสุด ประกาศ randomized ควบคุมทดลอง แนะนำที่ prophylaxisใช้ PPIs หรือ H2RAs ถึงความถี่คล้ายของ UGI เลือดระหว่างผู้ป่วยที่เหลือ (20, 33, 36)ในการศึกษานี้ เราพบ PPIs และH2RAs เกี่ยวข้องกับความถี่คล้ายเครียด UGI เลือดแม้มีPPIs จะเหนือกว่าในการยก และรักษา pH intragastric (32, 35)คำอธิบายที่เป็นไปได้ที่ 40% ของผู้ป่วยที่อยู่ใน meta-analysis ของเรามี UGI เครียดเสี่ยงต่ำมีเลือดออก การรักษาด้วย PPI ไม่เกี่ยวข้องมีความเสี่ยงแน่นอนเพิ่มเติมลดลง อาจเนื่องจากของค่อนข้างอุบัติการณ์ต่ำสุดแจ่มแจ้ง หรือทางคลินิกเลือดออกในผู้ป่วยที่สำคัญแล้วรับรักษา H2RA นอกจากนี้วิเคราะห์กลุ่มย่อยที่เปิดเผยที่ PPI ไม่ฉีด (30, 33-36)หรือแม้แต่ปริมาณสูงของ PPI (30, 33),แต่ สามารถเข้าถึงสูง pH intragastricแสดงให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการป้องกันof stress-related UGI bleeding comparedto H2RAs. Previous studies examiningintragastric pH change suggested thathigher dosage of PPI seemed not to beassociated with a further reduced incidenceof stress-related UGI bleeding because a targetpH
4 may be required for preventionof stress related mucosal bleeding, whereastarget pH
6 is necessary for prevention ofpeptic ulcer recurrence (16, 37, 38).The safety consideration of acidsuppressivetherapies among critical carepatients has constantly been an importantissue. Several studies suggested thatacid-suppressive therapy can increase intragastricpH that may cause bacterialgastric colonization and overgrowth,which may lead to increased risk of pneumonia(39, 40). Meta-analyses conductedby Tryba et al (41) and Cook et al (42)suggested that sucralfate may be associatedwith lower rates of nosocomial pneumoniaand mortality as compared withH2RAs or antacid; the same result wasconcluded by Prod’hom et al (43). Nevertheless,the outcome of a randomized,controlled trial with a sample of 1200enrolled patients revealed that there wasno significant difference in the rate ofventilator-associated pneumonia developingbetween ranitidine and sucralfatetreatment (3). However, the result of arecent cohort study with a sample of63,878 non-ICU patients demonstratedthat PPI use contributed a statisticallyhigh risk to hospital-acquired pneumonia(18). In this meta-analysis with a total ofรวมโรคสำหรับผู้ป่วย 905 และ 569และการเปรียบ เทียบการตาย PPIไม่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงเพิ่มขึ้นของโรคหรือตายฉุกเฉินเป็นการเปรียบเทียบกับ H2RA แต่การประเมินรวมมีแนวโน้มที่นความ H2RA ตรงข้ามเพื่อดูผลของ GI ที่เกี่ยวข้องกับความเครียดเลือดผล prophylaxisมีสาเหตุสำคัญสองแตกต่างการเสี่ยงเลือกแทนญาติอัตราเสี่ยงหรือราคาเป็นผลวัด (44-46) ครั้งแรก การประเมินความแตกต่างของความเสี่ยงเป็นการลดความเสี่ยงแน่นอนที่สามารถจับภาพชัดเจนทางคลินิกความหมาย เนื่องจากมันสามารถรวมตัวพื้นฐานความเสี่ยงและขนาดของการลดความเสี่ยง ที่สอง มันยังสามารถคำนวณแม้มีเหตุการณ์ไม่ในกลุ่มรักษา (ศูนย์กิจกรรมสังเกตในแผ่นดินห้าในสามการศึกษา) ถึงแม้ว่าเรายังตรวจสอบผลของ GI ที่เครียดเลือดprophylaxis โดยใช้อัตราส่วนของราคาและความเสี่ยงอัตราส่วนในการทดลองกับ homogeneity (เอาออกอัตราการศึกษาในการวิเคราะห์ความไวของเรา),มีความแตกต่างไม่พบระหว่างรักษา PPI และ H2RAเราได้ดำเนินการทั้งความไววิเคราะห์และการวิเคราะห์กลุ่มย่อยในการสำรวจheterogeneity ระหว่างเรียนดังนั้น เราระบุอัตราที่ศึกษาและปัจจัยสองอิสระอาจนำต้อง heterogeneity สำคัญที่สังเกตหนึ่งของเป็นผู้ป่วยที่สมดุลลักษณะในผู้ป่วยประชากรที่พื้นฐานและอื่น ๆปีที่พิมพ์ ในการไววิเคราะห์ เอาทดลองเป็นอัตราที่ลดลงheterogeneity ปัจจัยเสี่ยงสำหรับเลือดออกไม่สมดุลย์ระหว่างกลุ่มในการศึกษาของอัตรา หมายเลขหมายถึงปัจจัยความเสี่ยงสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญผู้ป่วยในกลุ่ม H2RA กว่าในกลุ่ม PPI (2.7 เทียบกับ 1.9) (31),และที่เครียดทางคลินิกความ -ต้อนเลือดเกิดขึ้นในอัตราสูง(31%) ในผู้ป่วยเหล่านั้นรับ ranitidineเมื่อเทียบกับโอมีปราโซล (6%)อัตรานี้ยังไม่สูงกว่าอัตราจากการศึกษาอื่น ๆ (ช่วง 0%16.0%) (32 – 35) นอกจากนี้ การอัตราการตาย (34%) สูงขึ้นในอัตราของศึกษาเปรียบเทียบกับอัตราในอื่น ๆการศึกษาดำเนินการหลังจาก 2000 (11.6%15.2%) (34 –35), แม้ว่าหมายเลขปัจจัยความเสี่ยงได้น้อยสอง และสี่ในผู้ป่วย 66% 72% และ 65% ถึง 69%ในการศึกษาที่สองเหล่านี้ การศึกษา โดยอัตรารับผิดชอบสำหรับการวิเคราะห์กลุ่มย่อยแสดงการศึกษาและการศึกษาที่เก่าปัจจัยเสี่ยงต่อการขาดสมดุลที่พื้นฐานแนะนำประโยชน์ของ PPIs ในเปรียบเทียบการศึกษาใหม่โดยไม่มีปัจจัยเสี่ยงความไม่สมดุลที่พื้นฐานตามข้อมูลปัจจุบัน ดูเหมือนมีจะ ไม่พบความแตกต่างของความถี่UGI เลือดและปอดบวมช่องปาก และฉีด PPIs และฉีดH2RAs ถ้าตัดสินใจจะทำระงับการหลั่งกรดในกระเพาะอาหาร แล้วผู้ป่วยควรได้รับการปฏิบัติตามของพวกเขาแต่ละความเสี่ยงสำหรับความเครียดเลือดเข้า ๆ(47) . เราขอแนะนำว่า สุขภาพผู้เชี่ยวชาญควรทำการตัดสินใจที่ยังรักษาaccount for convenience of drug administration,potential drug– drug interaction,and cost (48 –50). Further studiesshould emphasize patient risk stratificationand explore the optimal regimen ofstress ulcer bleeding prevention in termsof drug, dosage, mode of administration,timing, and duration among patientswith different risk levels.Several limitations in this metaanalysisshould be considered. First, despiteextensive search of the PubMed,EMBASE, Cochrane Library databases,and ClinicalTrials.gov, as well as referencelists of the identified articles andsystematic reviews, we might not haveincluded all published articles because welimited study enrollment to English literatureonly. Asymmetry of the funnelplots also raised the possibility of publicationor language bias. However, ourfinding of no significant difference betweenPPI and H2RA was unlikely to bechanged unless there were several unpublished,good-quality, large, randomizedtrials consistently demonstratingconsiderable effects in favor of PPIs. Second,limited data form included studiesmay be insufficient to get a precise estimateof summary incidence of adverseevent because of small sample size. Third,most of the reports that met our selectioncriteria were omeprazole trials. Morestudies are needed to explore the role ofdifferent PPIs in stress ulcer prophylaxis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อภิปรายเราดำเนินการตรวจสอบระบบและ
meta-analysis
ของสุ่มควบคุมการทดลองเปรียบเทียบโดยตรงPPIs และ H2RAs
กับเกี่ยวกับผลกระทบของการ stressrelated
ป้องกันโรคเลือดออก UGI ความเสี่ยงของโรคปอดอักเสบและการตายห้องไอซียูในหมู่ผู้ป่วยไอซียู เราไม่พบหลักฐานว่า PPIs อย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างกันจากH2RAs ในแง่ของการเปิดเผยหรือการป้องกันเลือดออก UGI สำคัญทางคลินิก, โรคปอดอักเสบและการตาย เหล่านี้ผลการวิจัยที่สอดคล้องกับผลลัพธ์ที่ได้จากการตรวจสอบระบบก่อนหน้านี้และสองเผยแพร่เมื่อเร็วๆ สุ่มควบคุมการทดลองชี้ให้เห็นว่าการป้องกันการใช้งานของPPIs หรือ H2RAs ถึงความถี่ที่คล้ายกันของUGI มีเลือดออกในหมู่ผู้ป่วยวิกฤต(20, 33, 36). ใน การศึกษาครั้งนี้เราพบ PPIs และH2RAs มีความสัมพันธ์กับความถี่ที่คล้ายกันของเลือดออก UGI ที่เกี่ยวข้องกับความเครียดแม้PPIs เป็นที่เหนือกว่าในการยกระดับและการบำรุงรักษาค่าความเป็นกรดกระเพาะอาหาร(32, 35). คำอธิบายที่เป็นไปได้พบว่า 40% ของผู้ป่วยรวมอยู่ในmeta-analysis ของเราได้ที่มีความเสี่ยงต่ำที่เกี่ยวข้องกับความเครียด UGI มีเลือดออก การรักษาด้วยการ PPI ไม่ได้เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นแน่นอนลดลงอาจจะเป็นเพราะค่อนข้างอุบัติการณ์ต่ำของโจ่งแจ้งทางคลินิกหรือมีเลือดออกที่สำคัญในกลุ่มผู้ป่วยที่มีอยู่แล้วได้รับการรักษาH2RA นอกจากนี้กลุ่มย่อยวิเคราะห์เปิดเผยว่าทั้งPPI ทางหลอดเลือดดำ (30, 33-36) หรือปริมาณที่สูงขึ้นของดัชนีราคาผู้ผลิต (30, 33) แม้ว่าจะไปถึงค่าความเป็นกรดกระเพาะอาหารที่สูงขึ้นแสดงให้เห็นความแตกต่างในการป้องกันของเลือดออกUGI ที่เกี่ยวข้องกับความเครียดเมื่อเทียบกับการH2RAs การศึกษาก่อนหน้าการตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงค่า pH กระเพาะอาหารชี้ให้เห็นว่าปริมาณที่สูงขึ้นของPPI ดูเหมือนไม่ได้ที่จะมีความสัมพันธ์กับอัตราการเกิดที่ลดลงต่อไปของการเลือดออกUGI ที่เกี่ยวข้องกับความเครียดเพราะเป็นเป้าหมายที่พีเอช4 อาจจะจำเป็นสำหรับการป้องกันเลือดออกเยื่อเมือกที่เกี่ยวข้องกับความเครียดในขณะที่เป้าหมายพีเอช6 เป็นสิ่งที่จำเป็นในการป้องกันการเกิดซ้ำแผลในกระเพาะอาหาร(16, 37, 38). การพิจารณาความปลอดภัยของ acidsuppressive การรักษาการดูแลที่สำคัญในกลุ่มผู้ป่วยที่ได้รับการอย่างต่อเนื่องที่สำคัญปัญหา งานวิจัยหลายชิ้นชี้ให้เห็นว่าการรักษาด้วยกรดปราบกระเพาะอาหารสามารถเพิ่มค่าpH ที่อาจทำให้เกิดเชื้อแบคทีเรียการล่าอาณานิคมในกระเพาะอาหารและห้องแถว, ซึ่งอาจนำไปสู่การเพิ่มความเสี่ยงของโรคปอดบวม(39, 40) Meta-วิเคราะห์ที่จัดทำโดย Tryba et al, (41) และคุก et al, (42) ชี้ให้เห็นว่า sucralfate อาจจะเกี่ยวข้องกับอัตราการลดลงของโรคปอดบวมในโรงพยาบาลและการเสียชีวิตในขณะที่เมื่อเทียบกับH2RAs หรือยาแก้ท้องเฟ้อ; ผลเดียวกันสรุปโดย Prod'hom et al, (43) อย่างไรก็ตามผลของการสุ่มการทดลองควบคุมด้วยตัวอย่างของ1200 ผู้ป่วยที่ลงทะเบียนเรียนพบว่ามีไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในอัตราของโรคปอดบวมเครื่องช่วยหายใจที่เกี่ยวข้องการพัฒนาระหว่างranitidine และ sucralfate รักษา (3) อย่างไรก็ตามผลจากการที่การศึกษาการศึกษาที่ผ่านมากับตัวอย่างของ63878 ผู้ป่วยไอซียูที่ไม่ได้แสดงให้เห็นว่าการใช้PPI ส่วนสถิติที่มีความเสี่ยงสูงที่จะเป็นโรคปอดบวมในโรงพยาบาลที่ได้รับ(18) ในการนี้ meta-analysis มีจำนวน905 และ 569 ผู้ป่วยรวมปอดบวมการเปรียบเทียบและการเสียชีวิต, PPI ไม่ได้เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของโรคปอดบวมหรือการตายห้องไอซียูเมื่อเทียบกับH2RA แต่ประมาณการสำรองมีแนวโน้มความนิยมH2RA ที่ตรงข้ามไปผลมาจากการที่เกี่ยวข้องกับความเครียดลำไส้. ผลการป้องกันโรคเลือดออกมีสองเหตุผลที่สำคัญสำหรับการมีการเลือกที่แตกต่างกันมีความเสี่ยงแทนญาติอัตราส่วนความเสี่ยงหรือเป็นอัตราต่อรองผลการวัด(44-46) ครั้งแรกประมาณความแตกต่างที่มีความเสี่ยงเป็นการลดความเสี่ยงที่แน่นอนที่สามารถจับภาพทางคลินิกอย่างชัดเจนความหมายเพราะมันสามารถรวมความเสี่ยงพื้นฐานและขนาดของการลดความเสี่ยง ประการที่สองก็ยังสามารถคำนวณแม้เมื่อมีเหตุการณ์ที่ไม่อยู่ในกลุ่มการรักษา(ศูนย์สังเกตเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในห้าแขนสามรวมถึงการศึกษา) แม้ว่าเรายังตรวจสอบผลกระทบของการมีเลือดออกทางเดินอาหารที่เกี่ยวข้องกับความเครียดป้องกันโรคโดยใช้อัตราส่วนราคาต่อรองและความเสี่ยงอัตราส่วนในการทดลองที่มีความเป็นเนื้อเดียวกัน(ลบออกการศึกษาประกาศในการวิเคราะห์ความไวของเรา) ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่าง PPI และการรักษา H2RA. เราได้ดำเนินการ ทั้งความไวของการวิเคราะห์และการวิเคราะห์กลุ่มย่อยในการสำรวจความแตกต่างระหว่างการศึกษา. เป็นผลให้เราระบุว่าการศึกษาของประกาศและสองปัจจัยที่เป็นอิสระอาจนำไปสู่ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญที่สังเกต. ปัจจัยหนึ่งที่เป็นผู้ป่วยที่สมดุลลักษณะข้ามผู้ป่วยประชากรที่มีพื้นฐานและอื่น ๆ ที่เป็นปีของสิ่งพิมพ์ ความไวในการวิเคราะห์การลบประกาศทดลองลดลงแตกต่าง ปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดเลือดออกที่ไม่ได้มีความสมดุลระหว่างกลุ่มในการศึกษาของประกาศ จำนวนเฉลี่ยของปัจจัยเสี่ยงที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญสำหรับผู้ป่วยในกลุ่มH2RA กว่าผู้ที่อยู่ในกลุ่มPPI (ที่ 2.7 เทียบกับ 1.9) (31) และทางคลินิก signifi- ความเครียดที่เกี่ยวข้องกับการมีเลือดออกลาดเทที่เกิดขึ้นในอัตราที่สูงขึ้น(31%) ในผู้ป่วยที่ผู้ที่ได้รับ ranitidine เมื่อเทียบกับ omeprazole (6%). อัตรานี้ก็ยังสูงกว่าที่มีการรายงานอัตราการศึกษาอื่น ๆ (ช่วง 0% 16.0%) (32-35) นอกจากนี้อัตราการตาย (34%) เป็นที่สูงขึ้นในของประกาศการศึกษาเมื่อเทียบกับอัตราการอื่นๆ ในการศึกษาการดำเนินการหลังจากที่2000 (11.6% เป็น15.2%) (34 -35) แม้ว่าจำนวนของปัจจัยเสี่ยงอย่างน้อยสองสี่ใน 66% เป็น 72% และ 65% ถึง 69% ของผู้ป่วยในทั้งสองการศึกษา การศึกษาโดยการประกาศเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับกลุ่มย่อยการวิเคราะห์แสดงให้เห็นว่าการศึกษาที่มีอายุมากกว่าและการศึกษากับการขาดปัจจัยเสี่ยงที่มีความสมดุลที่baseline ชี้ให้เห็นประโยชน์ของ PPIs ในการเปรียบเทียบกับการศึกษาใหม่โดยไม่มีความเสี่ยงปัจจัยความไม่สมดุลที่baseline. บนพื้นฐานของข้อมูลในปัจจุบันดูเหมือนว่าจะไม่มีนัยสำคัญความแตกต่างในความถี่ของการเลือดออก UGI และโรคปอดบวมในหมู่PPIs ในช่องปากและทางหลอดเลือดดำและทางหลอดเลือดดำH2RAs หากตัดสินใจที่จะทำเพื่อให้การปราบปรามการหลั่งกรดในกระเพาะอาหารแล้วผู้ป่วยควรได้รับการรับการรักษาขึ้นอยู่กับพวกเขามีความเสี่ยงแต่ละแผลมีเลือดออกความเครียด(47) เราขอแนะนำให้ผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพควรตัดสินใจรักษาที่บัญชีเพื่อความสะดวกของการบริหารยา, ปฏิสัมพันธ์ยาเสพติดยาเสพติดที่อาจเกิดขึ้นและค่าใช้จ่าย (48 -50) การศึกษาต่อไปควรเน้นการแบ่งชั้นความเสี่ยงของผู้ป่วยและสำรวจระบบการปกครองที่ดีที่สุดของการป้องกันเลือดออกแผลความเครียดในแง่ของยาเสพติด, ยา, โหมดของการบริหารเวลาและระยะเวลาในผู้ป่วยที่มีระดับความเสี่ยงที่แตกต่างกัน. ข้อ จำกัด ในหลาย metaanalysis นี้ควรได้รับการพิจารณา ครั้งแรกแม้จะมีการค้นหาอย่างกว้างขวางของ PubMed, EMBASE ฐานข้อมูล Cochrane ห้องสมุดและClinicalTrials.gov เช่นเดียวกับการอ้างอิงรายชื่อของบทความระบุและวิจารณ์เราอาจจะไม่ได้รวมบทความที่ตีพิมพ์ทั้งหมดเนื่องจากเราจำกัด การลงทะเบียนศึกษาวรรณคดีอังกฤษเท่านั้น. ความไม่สมดุลของช่องทางแปลงยังยกความเป็นไปได้ของสิ่งพิมพ์อคติหรือภาษา แต่เราหาของไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างPPI และ H2RA ไม่น่าจะได้รับการเปลี่ยนแปลงจนกว่าจะมีอยู่หลายครั้งที่ไม่ได้เผยแพร่ที่มีคุณภาพดีขนาดใหญ่แบบสุ่มทดลองอย่างต่อเนื่องแสดงให้เห็นถึงผลกระทบอย่างมากในความโปรดปรานของPPIs ประการที่สองรูปแบบข้อมูลที่ จำกัด รวมถึงการศึกษาอาจจะไม่เพียงพอที่จะได้รับการประมาณการที่แม่นยำของอัตราการเกิดอาการไม่พึงประสงค์บทสรุปของเหตุการณ์เพราะขนาดของกลุ่มตัวอย่างขนาดเล็ก ประการที่สามมากที่สุดของรายงานที่ได้พบกับการเลือกของเราเกณฑ์ที่มีการทดลองomeprazole เพิ่มเติมการศึกษาที่มีความจำเป็นในการสำรวจบทบาทของPPIs แตกต่างกันในการป้องกันโรคแผลในกระเพาะอาหารความเครียด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปราย

เราทำการทบทวนอย่างเป็นระบบและการวิเคราะห์การทดลองแบบสุ่มควบคุมโดยตรงเปรียบเทียบและ ppis

กับ h2ras เกี่ยวกับผลของ stressrelated
Ugi เลือดออกการป้องกันความเสี่ยง
ปอดบวม และอัตราการตายของผู้ป่วย ICU
. เราไม่พบหลักฐานที่ ppis

จาก h2ras แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในแง่ของการเปิดเผยหรือ
ทางคลินิกที่สำคัญ Ugi เลือดออกการป้องกัน
ปอดบวม และอัตราการตาย การค้นพบนี้สอดคล้องกับผล

จากก่อนหน้าการทบทวนอย่างเป็นระบบและสอง

เพิ่งเผยแพร่แบบสุ่มควบคุมการทดลอง พบว่าจำนวนการใช้ ppis

หรือ h2ras ถึงความถี่ที่คล้ายกันของเลือดออก Ugi ในหมู่
ผู้ป่วยวิกฤต ( 20 , 33 , 36 ) .
ในการศึกษานี้ พบ ppis และ
h2ras สัมพันธ์กับความถี่ที่คล้ายกันของความเครียดที่เกี่ยวข้องกับ Ugi เลือดออกแม้
ppis ถูกเหนือกว่าในการรักษามากกว่าสดและ
pH ( 32 , 35 ) .
คำอธิบายที่เป็นไปได้พบว่า 40% ของผู้ป่วย รวม ในการวิเคราะห์ของเรา

มีความเสี่ยงต่ำสำหรับความเครียดที่เกี่ยวข้องกับ Ugi
เลือดออก PPI รักษา ไม่เกี่ยวข้องกับการลดความเสี่ยงแน่นอน

เพิ่มเติม อาจจะเพราะค่อนข้าง
ต่ำการเปิดเผยหรือมีเลือดออกที่สำคัญของผู้ป่วยทางการแพทย์

h2ra แล้วได้รับการรักษา นอกจากนี้ยังพบว่าทั้ง

กลุ่มย่อยการ PPI ( 30 , 33 และ 36 )
หรือ doses สูงของ PPI ( 30 , 33 ) ,
แต่สามารถเข้าถึงสูงมากกว่าสด PH
พบว่ามีความแตกต่างกันในการป้องกันของความเครียดที่เกี่ยวข้องกับเลือดเปรียบเทียบ

Ugi ไป h2ras .การศึกษาก่อนหน้านี้พบว่าการเปลี่ยนแปลง pH มากกว่าสด

สูงกว่าปริมาณของ PPI ที่ดูเหมือนไม่ได้เกี่ยวข้องกับอุบัติการณ์ที่ลดลงต่อไป

ของความเครียดที่เกี่ยวข้องกับ Ugi เลือดออกเพราะเป้าหมาย
Ph
4 อาจจะต้องป้องกัน
ของความเครียดที่เกี่ยวข้องกับช่องคลอด เลือดออก ส่วนเป้าหมายอ

6 จำเป็นต่อการป้องกันการเกิดแผลในกระเพาะอาหาร
( 16 , 37 , 38 ) .
การพิจารณาการรักษาความปลอดภัยของผู้ป่วยการดูแล acidsuppressive

ที่สำคัญที่ได้รับอย่างต่อเนื่องสำคัญ

หลายการศึกษาพบว่า การรักษาสามารถเพิ่มกรดปราบปราม

อมากกว่าสดอาจทำให้เกิดแบคทีเรียในกระเพาะอาหารการล่าอาณานิคมและ overgrowth

, ซึ่งอาจนำไปสู่การเพิ่มความเสี่ยงของโรคปอดอักเสบ
( 39 , 40 ) การวิเคราะห์เมตาเพื่อ
โดย tryba et al ( 41 ) และปรุงอาหาร et al ( 42 )
แนะนำว่าซูครัลเฟตอาจเกี่ยวข้อง
กับลดอัตราของปอดอักเสบจากการติดเชื้อในโรงพยาบาล

และอัตราการตายเมื่อเทียบกับ h2ras หรือได้รับผลเดียวกันคือ
สรุปโดย prod'hom et al ( 43 ) อย่างไรก็ตาม ผลของการศึกษา

, ทดลองกับตัวอย่างของ 1200
ลงทะเบียนผู้ป่วย พบว่า มีความแตกต่างในอัตรา


ventilator-associated การพัฒนาของโรคปอดบวมระหว่างรานิติดีน และซูครัลเฟต
รักษา ( 3 ) อย่างไรก็ตาม ผลการศึกษาล่าสุดของ
ติดตามกับตัวอย่าง
63878 ไม่ใช่ ICU คนไข้ ) ที่ใช้ส่งข้อมูล PPI

เสี่ยงสูง โรงพยาบาลได้รับโรคปอดบวม
( 18 ) ในการวิเคราะห์นี้มีทั้งหมดของ
และหรือผู้ป่วยรวมสำหรับโรคปอดบวม
และอัตราการตายเปรียบเทียบ , PPI
ไม่มีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้น
โรคปอดบวม หรืออัตราการตาย ICU เมื่อเทียบกับ h2ra

แต่รวมประมาณการมี แนวโน้มความนิยม h2ra ตรงข้าม
ผลของความเครียดที่เกี่ยวข้องกับกิ

เลือดออกจำนวนผล มีอยู่สองเหตุผลสำคัญสำหรับการเลือกความแตกต่างความเสี่ยงแทน

ความเสี่ยงสัมพัทธ์หรือ Odds Ratio เป็นผล
( 44 - 46 วัด ) แรก ประเมินความเสี่ยงต่างกันแน่นอน

ลดความเสี่ยงที่สามารถจับภาพชัดเจนคลินิก
ความหมาย เพราะมันสามารถรวม
0
ความเสี่ยงและขนาดของความเสี่ยงลดลง ที่สอง , มันยังสามารถคำนวณได้แม้ไม่มี

ในงานกลุ่ม ( ศูนย์กิจกรรมสังเกต
5 แขน 3 รวม
Studies ) แม้ว่าเรายังศึกษาผลของความเครียดที่เกี่ยวข้องกับกิ

มีการป้องกันโดยใช้ Odds Ratio และความเสี่ยง
อัตราส่วนในการทดลองกับเอกพันธ์ ( ลบออก
เกณฑ์การศึกษา การวิเคราะห์ความไวของเรา )

มีความแตกต่างอย่างมากระหว่าง PPI และ h2ra รักษา .
เราได้ดำเนินการทั้งการวิเคราะห์และการวิเคราะห์ความไว

ระหว่างกลุ่มย่อยเพื่อศึกษาสามารถศึกษา .
เป็นผลให้เราระบุว่าจากการศึกษา
และสองปัจจัย อิสระอาจส่งผลให้สังเกตที่สำคัญ

สามารถ .ปัจจัยหนึ่งที่ มีความสมดุลในประชากรผู้ป่วย

ลักษณะผู้ป่วยที่ 0 และอีก
ปีพิมพ์ . ในการวิเคราะห์ความไว

เอาทดลองเลวี่ก็ลดลงสามารถ . ปัจจัยเสี่ยง

เลือดไม่สมดุลระหว่างกลุ่มในเกณฑ์การศึกษา . หมายถึงจำนวนของปัจจัยความเสี่ยงสูงกว่า

สำหรับผู้ป่วยกลุ่ม h2ra กว่า
ในกลุ่ม PPI ( 1.7 และ 1.9 ) ( 31 )
-
เครียดและทางการแพทย์ signifi ลาดเทเลือดออกที่เกิดขึ้นในอัตราสูงกว่า
( 31% ) ในผู้ป่วยที่ได้รับการเปรียบเทียบกับ โอเมพราโซล ( -
6
% ) อัตรานี้สูงกว่ารายงาน
อัตราการศึกษาอื่น ๆ ( จาก ช่วง , 0 %
ถึง 16.0 % ) ( 32 - 35 ) นอกจากนี้
อัตราการตาย ( 34% ) สูงกว่าเกณฑ์ของ
การศึกษาเปรียบเทียบอัตราในอื่น ๆ
การศึกษาหลังจากที่ 2000 ( 11.6 %
15.2% ) ( 34 - 35 ) , แม้ว่าตัวเลข
ปัจจัยเสี่ยงอย่างน้อยสองและสี่
ใน 66% 72 % และ 65% ถึง 69 % ผู้ป่วย
สองคนนี้ศึกษา การศึกษาโดยเลวี่
เป็นผู้รับผิดชอบสำหรับกลุ่มย่อยวิเคราะห์ระบุว่าแก่การศึกษาและการศึกษา

กับขาดปัจจัยความเสี่ยงที่สมดุลที่ 0
แนะนำประโยชน์ของการ ppis
การศึกษาใหม่โดยไม่มีปัจจัยความเสี่ยงที่ไม่สมดุลที่ 0
.
ตามข้อมูลปัจจุบัน ดูเหมือนจะไม่มีความแตกต่างอย่างมาก

ในความถี่ของเลือดออกในช่องปากและ Ugi และปอดบวม
หลอดเลือดดำและ ppis หลอดเลือดดำ
h2ras . ถ้าตัดสินใจแล้วเพื่อยับยั้งการหลั่งกรดในกระเพาะอาหารแล้ว ผู้ป่วยควรได้รับการรักษาตาม