Commonly used management practices

Commonly used management practices within long leaf pine
forests include prescribed fire (Landers et al., 1995), and removal
of hardwoods via mechanical (Provencher et al., 2001; Kush
et al., 2004) and herbicide (Brockway and Outcalt, 2000)
treatments. Land management strategies focusing on removal of
mesophytic oak species [e.g., water oak (Quercus nigra) and live
oak (Q. virginiana)] while retaining more pyrophytic oaks such as
southern red oak (Q. falcata) and post oak (Q. stellata) are considered
to promote biodiversity and positively impact forest system
dynamics in the long leaf pine matrix (Hiers et al., 2014). These
forest management practices may have indirect effects on nest predation
by altering spatial ecology of predators. Raccoons are often
associated with hardwoods (Leberg and Kennedy, 1988; Gehrt and
Fritzell, 1998; Gehrt, 2003) and frequent fires may be detrimental
to raccoons (Chamberlain et al., 2002). Thus, hardwood removal
and frequent prescribed fire may influence raccoon space use in
ways that benefit upland ground-nesting species.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้วิธีบริหารจัดการภายในสนใบยาวป่าได้แก่กำหนดไฟ (Landers et al. 1995), และการกำจัดของไม้เนื้อแข็งผ่านเครื่องกล (Provencher et al. 2001 เทือกเขาฮินดูกูet al. 2004) และสารกำจัดวัชพืช (Brockway และ Outcalt, 2000)รักษา ที่ดินการจัดการกลยุทธ์การกำจัดพันธุ์ mesophytic โอ๊ค [เช่น น้ำโอ๊ค (Quercus nigra) และอาศัยอยู่โอ๊ค (Q. virginiana)] ควบโอ๊คส์ pyrophytic เพิ่มเติมเช่นใต้แดงโอ๊ค (Q. falcata) และโพสต์โอ๊ค (Q. stellata) จะถือว่าเพื่อส่งเสริมความหลากหลายทางชีวภาพ และสร้างผลกระทบระบบป่าdynamics ในเมตริกซ์สนใบยาว (ท่าน et al. 2014) เหล่านี้วิธีการบริหารจัดการป่าอาจมีผลกระทบทางอ้อมรังปล้นสะดมด้วยการเปลี่ยนระบบนิเวศเชิงพื้นที่ของผู้ล่า แรคคูนมักเกี่ยวข้องกับไม้เนื้อแข็ง (Leberg และเคนเนดี 1988 Gehrt และFritzell, 1998 Gehrt, 2003) และไฟบ่อยครั้งอาจเป็นอันตรายต่อไปแรคคูน (แชมเบอร์เลน et al. 2002) ดังนั้น ไม้กำจัดและไฟกำหนดบ่อยอาจมีอิทธิพลต่อการใช้พื้นที่ของแรคคูนในวิธีที่ประโยชน์สายพันธุ์ซ้อนพื้นดินบนพื้นที่สูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยทั่วไปใช้วิธีการบริหารจัดการภายในใบเตยป่าไม้ ได้แก่ กำหนดไฟ ( แลนเดอร์ et al . , 1995 ) , และ กำจัดของไม้เนื้อแข็งทางกล ( พราวินเชอร์ et al . , 2001 ; คูชet al . , 2004 ) และสารเคมี ( บร็อกเวย์ และ outcalt , 2000 )การรักษา ที่ดินการจัดการกลยุทธ์ที่เน้นการกำจัดmesophytic โอ๊กสายพันธุ์ [ เช่น น้ำ ( Quercus โอ๊กไนกร้า ) และมีชีวิตอยู่ต้นโอ๊ก ( Q . virginiana ) ขณะที่การรักษา pyrophytic เพิ่มเติม เช่น ต้นโอ๊กโอ๊กแดงภาคใต้ ( Q . ฟัลคาต้า ) และโพสต์โอ๊ค ( Q . stellata ) ถือว่าเพื่อส่งเสริมความหลากหลายทางชีวภาพและระบบป่าส่งผลกระทบทางบวกพลวัตในยาวใบสนเมทริกซ์ ( hiers et al . , 2010 ) เหล่านี้แนวทางปฏิบัติในการจัดการป่า อาจจะมีผลทางอ้อมในการรังโดยการเปลี่ยนแปลงระบบนิเวศเชิงพื้นที่ของผู้ล่า แรคคูนอยู่บ่อย ๆที่เกี่ยวข้องกับไม้เนื้อแข็ง ( leberg และเคนเนดี , 1988 ; gehrt และfritzell , 1998 ; gehrt , 2003 ) และไฟบ่อยครั้ง อาจเป็นอันตรายเป็น ( แชมเบอร์เลน et al . , 2002 ) ดังนั้น เอาไม้เนื้อแข็งและบ่อยครั้งที่อาจมีอิทธิพลต่อการใช้พื้นที่แรคคูนในไฟวิธีที่ดินที่ดอนผลประโยชน์ซ้อนชนิด