The international legal framework f

The international legal framework for fisheries governance requires that conservation and management measures for transboundary fish stocks do not place a disproportionate burden on developing States. Yet this framework does not define “disproportionate” nor does it make clear the criteria against which the balance of a conservation burden might be judged to be disproportionate. This gap in the legal framework exacerbates conflicts over transboundary fisheries resources, and undermines the ability of small island developing states, such as those in the Western and Central Pacific, to enjoy fully the benefits of the resources in their exclusive economic zones. It also constrains the ability of regional fisheries management organisations (RFMOs) to ensure the long term sustainability of stocks. This paper considers how the question of proportionality has been addressed in other areas of international law, including use of force, maritime boundary delimitation, climate change, international watercourses and trade. It finds that while approaches to proportionality are influenced by the context of the regime in which it is applied, they can nevertheless provide useful lessons for RFMOs and their Members in designing equitable conservation and management measures that do not place a disproportionate conservation burden on developing countries.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กรอบกฎหมายระหว่างประเทศสำหรับการกำกับดูแลกิจการประมงต้องว่า อนุรักษ์และการจัดการมาตรการตามอนุสัญญาปลาหุ้นไม่ทำสัดส่วนภาระการพัฒนารัฐ ยังกรอบนี้ไม่ได้กำหนด "วัตถุ" หรือไม่ได้ทำให้ชัดเจนเกณฑ์ที่สมดุลของภาระอนุรักษ์อาจตัดสินให้เป็นสัดส่วน ช่องว่างในกรอบกฎหมาย exacerbates ความขัดแย้งว่าด้วยทรัพยากรประมง และทำลายความสามารถของอเมริกา เช่นในตะวันตกและแปซิฟิกกลาง พัฒนาเกาะเล็ก ๆ ทั้งหมดได้รับประโยชน์จากทรัพยากรในเขตเศรษฐกิจพิเศษของพวกเขา นอกจากนี้มันยังจำกัดความสามารถขององค์กรการจัดการประมงในภูมิภาค (RFMOs) เพื่อความยั่งยืนระยะยาวของหุ้น กระดาษนี้พิจารณาวิธีได้ถูกส่งคำถามของสัดส่วนในพื้นที่อื่น ๆ ของกฎหมายระหว่างประเทศ รวมทั้งใช้แรง กำหนดเขตขอบเขตทางทะเล การเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ น้ำนานาชาติ และการค้า พบว่า ในขณะที่สัดส่วนการได้รับอิทธิพลจากบริบทของระบอบการปกครองที่ใช้ สามารถก็ให้บทเรียนมีประโยชน์สำหรับ RFMOs และสมาชิกในการออกแบบเป็นธรรมอนุรักษ์และมาตรการการจัดการที่วางไว้เป็นภาระไม่อนุรักษ์ในประเทศกำลังพัฒนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กรอบทางกฎหมายระหว่างประเทศเพื่อการประมงการกำกับดูแลที่ต้องอนุรักษ์และการจัดการมาตรการในการย้ายข้ามแดนปลาไม่ได้วางภาระสัดส่วนในการพัฒนาประเทศ แต่กรอบนี้ไม่ได้กำหนด "สัดส่วน" หรือไม่ก็ให้ชัดเจนเกณฑ์กับที่ความสมดุลของภาระอนุรักษ์อาจได้รับการตัดสินให้เป็นสัดส่วน ช่องว่างในกรอบของกฎหมายนี้ exacerbates ความขัดแย้งในการใช้ทรัพยากรประมงข้ามพรมแดนและทำลายความสามารถของประเทศกำลังพัฒนาที่เกาะเล็ก ๆ เช่นผู้ที่อยู่ในตะวันตกและภาคกลางมหาสมุทรแปซิฟิกอย่างเต็มที่เพลิดเพลินไปกับผลประโยชน์ของทรัพยากรในเขตเศรษฐกิจพิเศษของพวกเขา นอกจากนี้ยังมีข้อ จำกัด ความสามารถขององค์กรจัดการประมงระดับภูมิภาค (RFMOs) เพื่อให้แน่ใจว่าการพัฒนาอย่างยั่งยืนในระยะยาวของหุ้น กระดาษนี้จะพิจารณาว่าคำถามของสัดส่วนที่ได้รับการแก้ไขในพื้นที่อื่น ๆ ของกฎหมายต่างประเทศรวมทั้งการใช้กำลังทางทะเลปักปันเขตแดนเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศทางน้ำและการค้าระหว่างประเทศ พบว่าในขณะที่วิธีการสัดส่วนได้รับอิทธิพลจากบริบทของระบอบการปกครองในการที่จะถูกนำไปใช้ที่พวกเขายังคงสามารถให้บทเรียนที่มีประโยชน์สำหรับ RFMOs และสมาชิกของพวกเขาในการออกแบบเท่าเทียมกันอนุรักษ์และการจัดการมาตรการที่ไม่ได้วางภาระอนุรักษ์สัดส่วนประเทศกำลังพัฒนา .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กรอบทางกฎหมายระหว่างประเทศจัดการประมงที่ต้องการอนุรักษ์และมาตรการการจัดการสำหรับหุ้นปลาข้ามแดนไม่ได้วางภาระมหาศาลในการพัฒนารัฐ ยังไม่ได้กำหนดกรอบนี้ " เสือ " และมันทำให้ชัดเจนเกณฑ์กับที่ความสมดุลของการอนุรักษ์ภาระอาจถูกตัดสินให้เป็นสัดส่วน . ช่องว่างในกรอบกฎหมาย exacerbates ความขัดแย้งเรื่องทรัพยากรประมงข้ามแดน และทำลายความสามารถของการพัฒนารัฐเกาะเล็ก ๆเช่นในตะวันตกและมหาสมุทรแปซิฟิกเพื่อเพลิดเพลินอย่างเต็มที่ประโยชน์ของทรัพยากรในเขตเศรษฐกิจพิเศษ . นอกจากนี้ยังได้ครอบครองความสามารถของประมงการบริหารองค์กรระดับภูมิภาคเพื่อให้เกิดความยั่งยืนในระยะยาวของหุ้น กระดาษนี้จะพิจารณาว่าคำถามของสัดส่วนได้รับการ addressed ในพื้นที่อื่น ๆของกฎหมายระหว่างประเทศ รวมถึงการใช้บังคับ การแบ่งเขตทางทะเล , เปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ , ลำน้ำระหว่างประเทศและการค้า พบว่า ในขณะที่แนวทางสัดส่วนได้รับอิทธิพลจากบริบทของระบอบที่ใช้ , พวกเขายังคงสามารถให้บทเรียนที่เป็นประโยชน์สำหรับ rfmos และสมาชิกของพวกเขาในการออกแบบเป็นธรรมการอนุรักษ์และมาตรการการจัดการที่ไม่วางภาระอนุรักษ์เสือในการพัฒนาประเทศ