IntroductionThe patient is a 75 yea

Introduction
The patient is a 75 year-old female with a history of bowel cancer. In 2002, she underwent ostomy surgery. During this hospitalization, the patient developed a full thickness pressure ulcer that led to necrotizing fasciitis of the sacrum and buttocks. As a result, the patient underwent extensive surgery to remove the infected tissue. Post-surgically the wound was successfully treated with negative pressure wound therapy, and a split skin graft was applied to cover the exposed area.
Two years later, a small area of the graft site broke down and an ulcer developed. The ulcer was treated with a variety of dressings, including antimicrobials (iodine, honey and silver), alginates and foams, which would often irritate the skin around the wound. Despite these efforts, there was minimal progression in healing and the wound became static, and the patient had resigned herself to the fact that the wound may never heal. The wound was managed conservatively with a non-adherent wound dressing secured with small amounts of tape so as not to further irritate the skin, with dressing changes on alternate days.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำ
ผู้ป่วยเป็นหญิงอายุปี 75 มีประวัติของโรคมะเร็งลำไส้ ใน 2002 เธอรับผ่าตัด ostomy ขณะนี้โรงพยาบาล ผู้ป่วยพัฒนาเข้า ๆ ความดันความหนาเต็มที่ให้ necrotizing fasciitis sacrum และบั้นท้าย ดังนั้น ผู้ป่วยแต่ละอย่างละเอียดการผ่าตัดเอาเนื้อเยื่อติดเชื้อ Post-surgically แผลถูกสำเร็จถือว่า มีความดันลบที่แผลรักษา และใช้เพื่อครอบคลุมการสัมผัสพื้นที่การรับสินบนการแบ่งผิว
สองปีต่อมา พื้นที่ขนาดเล็กของไซต์รับสินบนสัญญา และเข้า ๆ การพัฒนา เข้า ๆ ถูกถือว่า มีความหลากหลายของแผล antimicrobials (ไอโอดีน น้ำผึ้ง และซิลเวอร์), alginates และ โฟม ซึ่งมักจะทำให้ระคายเคืองผิวหนังรอบ ๆ แผล แม้ มีความพยายามเหล่านี้ มีความก้าวหน้าน้อยที่สุดในการรักษาแผลเป็นถาวร และผู้ป่วยที่ได้ลาออกจากตำแหน่งตัวเองในความเป็นจริงที่ไม่อาจรักษาบาดแผล แผลถูกจัดการ conservatively กับแผล adherent ไม่ปลอดภัยกับเงินเทปเพื่อไม่ให้ระคายเคืองต่อ ผิวหนัง แต่งตัว มีการเปลี่ยนแปลงการแต่งตัวในวันอื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนะนำ
ผู้ป่วยเป็นหญิง 75 ปีที่มีประวัติของโรคมะเร็งลำไส้ ในปี 2002 เธอได้รับการผ่าตัดทวารเทียม ในระหว่างการรักษาในโรงพยาบาลนี้ผู้ป่วยได้รับการพัฒนาแผลความดันความหนาเต็มรูปแบบที่นำไปสู่การ necrotizing fasciitis ของ sacrum และก้น เป็นผลให้ผู้ป่วยได้รับการผ่าตัดที่ครอบคลุมเพื่อเอาเนื้อเยื่อที่ติดเชื้อ หลังการผ่าตัดแผลได้รับการรักษาประสบความสำเร็จกับการรักษาด้วยแรงดันลบแผลและปลูกถ่ายผิวหนังแยกถูกนำมาใช้เพื่อให้ครอบคลุมพื้นที่สัมผัส
สองปีต่อมาพื้นที่เล็ก ๆ ของเว็บไซต์การรับสินบนยากจนลงและแผลพัฒนา แผลในกระเพาะอาหารได้รับการรักษามีความหลากหลายของแผลรวมทั้งยาต้านจุลชีพ (ไอโอดีนน้ำผึ้งและเงิน) ALGINATES และโฟมซึ่งมักจะทำให้ระคายเคืองผิวรอบแผล แม้จะมีความพยายามเหล่านี้มีความคืบหน้าน้อยที่สุดในการรักษาแผลและกลายเป็นคงที่และผู้ป่วยที่ได้ลาออกเองเพื่อความจริงที่ว่าแผลอาจไม่เคยรักษา แผลที่ได้รับการจัดการอย่างระมัดระวังด้วยวัสดุปิดแผลไม่สานุศิษย์รักษาความปลอดภัยด้วยจำนวนเงินขนาดเล็กของเทปเพื่อไม่ให้ระคายเคืองผิวต่อการเปลี่ยนแปลงการแต่งกายในวันอื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ
ผู้ป่วยเป็นหญิง 75 ปี มีประวัติของโรคมะเร็งในลำไส้ ในปี 2002 เธอได้รับการผ่าตัด ostomy . ในโรงพยาบาลนี้ ผู้ป่วยพัฒนาความหนาเต็มความดันแผลนั้นทำให้ necrotizing fasciitis ของ sacrum และก้น เป็นผลให้ผู้ป่วยเข้ารับการผ่าตัดเพื่อเอาเนื้อเยื่อที่ติดเชื้อหลังผ่าตัดแผลได้รักษาได้ด้วยการบำบัดแผลความดันลบ , และปลูกถ่ายผิวหนังถูกนำมาใช้เพื่อแยกครอบคลุมพื้นที่ exposed .
2 ปีต่อมา พื้นที่เล็ก ๆของกราฟเว็บไซต์ยากจนลงและแผลขึ้น แผลถูกถือว่ามีความหลากหลายของเครื่องแต่งกาย รวมทั้ง ยาต้านจุลชีพ ( ไอโอดีน น้ำผึ้ง และเงิน ) , ตุ๊บป่อง และโฟม ,ซึ่งมักจะระคายเคืองผิวหนังรอบแผล แม้จะมีความพยายามเหล่านี้มีความก้าวหน้าในการรักษาน้อยที่สุดและแผลเริ่มคงที่ และผู้ป่วยก็ลาออกเอง เพื่อที่แผลจะไม่หาย แผลที่ถูกจัดการอย่างอนุรักษ์นิยมกับไม่ติดแผล ปลอดภัย ด้วยจำนวนเงินขนาดเล็กของเทปเพื่อที่จะเพิ่มเติมรบกวนผิวกับการแต่งกายการเปลี่ยนแปลงในวันอื่น