For later date, she said. “I left m

For later date, she said. “I left my ticket open-ended. Julian said I should. Did I tell you where Julian is living now? He’s moved in with Rose and your brothers”
“He’s what?”
“I took Edward over to Rose’s to stay while I was gone, and there was Julian. He sleeps in Rose’s bedroom; he play cards with them all every night after supper.”
“Good God!” Macon said.”
“Have some of this cold meat.”
He accepted a slice, changing position as little as possible. As they ate, Sarah talked about their neighbors at home, about her art class, and how her teacher was pleased with her work.
“Good for you.” Macon said.
Sarah passed him a piece of fruit.
“Macon” she said. “Just tell me this. Was her little boy the reason you stayed with her?”
“No, it wasn’t. Look, it’s over. Can’t we leave it now? I don’t question you endlessly, do i?”
“But I don’t have someone following me to Paris!” she said.
“And what if you did? It wouldn’t be your fault.”
“You saw her before the plane left the ground. You could have told her to get off, that you never wanted to see her again.”
“You think I own the airline, Sarah?” Macon said.
“You could have taken steps to stop her,” Sarah said. “If you’d really wanted to.”
And then she rose and cleared away their supper.
Later, she gave him his next pill, but he hid it in his hand and did not take it. He lay with his eyes closed, listening to Sarah getting ready for bed. She fell asleep almost at once.
How often had he taken steps in his life? Never. His marriage, his two jobs, his time with Muriel, his return to Sarah. All these had happened to him. He couldn’t think of a single important act that he had done himself.
Was it too late now to begin?
Was there any way he could learn to do things differently?
He opened his hand and let the pill all among the bedclothes. He would not sleep now, but anything was better than that heavy, drugged felling.
In the morning, he got cautiously out of bed, and moving slowly and carefully got shaved and dressed. He packed his overnight bag. Then Sarah woke and sat up in bed.
“Macon? What are you doing?”
“Sweetheart, I’m packing to leave, and to catch my plane.”
“You, I am” he said. “I thought about it most of last night. It’s not the easy way out, believe me.”
She sat staring at him. She wore no expression. “Macon? Are you just trying to get even with me for the time I left you?”
“No, sweetheart.” He closed his overnight bag.
She got out of bed. “I suppose you realize what your life is going to be like. You’ll be one of those couples no one invites to parties. They’ll say, “My God, whatever does he see in her?” And her friends will no doubt ask the same about you.”
“That’s probably true,” Macon said. Yes, he thought, that’s how such couples happen. They come together for reasons that the rest of the world would never guess.
“I’m sorry, Sarah. I didn’t want to decide this” he said.
He put his arm around her painfully, and after a pause she let her head rest against his shoulder.
Out in the street he could not see any taxis so he began to walk.
Walking was quite easy but carrying his bag did terrible things (90) to his back. Did he really need it, actually? His passport and plane ticket were in his pocket. He put the bag down by a shop wall and walked on. At last he saw a taxi and managed to stop it.
He got in, and told the driver where he was going. The taxi made a U-turn, and Macon realized he had been walking in the wrong direction. He sat carefully, trying to protect his back from bumps in the road.
The taxi stopped at some lights, and he watched a fair-haired boy in the street, whose walk reminded him of the way Ethan used to walk. And for the first time the memory did not feel like an icy hand closing round his heart. Maybe he was beginning slowly to accept these memories, that they were part of him, and that he could live with them.
The taxi went past Macon’s hotel, and there outside stood Muriel, waving wildly at passing taxis, surrounded by suitcases and shopping bags and boxes full of red material.
“Arretez!” Macon cried to his driver, and the taxi braked sharply. A sudden flash of sunlight caught the taxi window, and little jewels seemed to fly across the glass. They were probably old water spots, but for a moment Macon thought they were something else. They were so bright and joyful, for a moment he thought they were wedding confetti.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับภายหลัง เธอกล่าว "ฉันออกบัตรโดยสารแบบเปิด จูเลียนกล่าวว่า ฉันควร ผมบอกคุณที่ Julian อาศัยอยู่ตอนนี้ เขาจะถูกย้าย ด้วยกุหลาบและพี่น้องของคุณ""เขาคืออะไร"ฉันพาเอ็ดเวิร์ดผ่านไปกุหลาบพักฉันหายไป และมีจูเลียน นอนในห้องนอนของโรส เขาเล่นไพ่กับพวกเขาทั้งหมดทุกคืนหลังจากรับประทานอาหารเย็น""พระดี" มาคอนกล่าว"มีบางเนื้อเย็นนี้"เขายอมรับตัก เปลี่ยนตำแหน่งไป กิน ซาราห์ได้พูดคุยเกี่ยวกับบ้านของพวกเขาที่บ้าน เกี่ยวกับศิลปะของเธอ วิธีครูของเธอก็พอใจกับงานของเธอ"ดีสำหรับคุณ" มาคอนกล่าวซาราห์ผ่านเขาชิ้นส่วนของผลไม้"คอน" เธอกล่าว "เพียงแค่บอกฉันนี้ เป็นเด็กน้อยของเธอเหตุผลที่คุณอยู่กับเธอ""ไม่มี มันไม่ได้ ดู มันจะจบ เราไม่สามารถปล่อยให้ตอนนี้ ผมไม่ถามคุณไม่รู้จบ ทำผม"เธอกล่าวว่า "แต่ไม่มีคนทำตามฉันไปปารีส"และถ้าคุณไม่ มันจะไม่เป็นความผิดของคุณ""คุณเห็นเธอก่อนที่เครื่องบินซ้ายพื้นดิน คุณอาจได้บอกให้เธอรับปิด ที่ คุณไม่เคยอยากพบเธออีกครั้ง""คุณคิดว่า ฉันเป็นเจ้าของสายการบิน ซาร่าห์" มาคอนกล่าวซาราห์กล่าวว่า "คุณสามารถทำขั้นตอนการหยุดเธอ "ถ้าคุณมีต้องการ"แล้วเธอโรส และถูกล้างออกไปรับประทานอาหารเย็นของพวกเขาในภายหลัง เธอเขามียาของเขาต่อไป แต่เขาซ่อนมันในมือของเขา และไม่ใช้มัน เขาวางกับตาของเขาปิด ฟังซาราห์ได้รับพร้อมสำหรับเตียง เธอหลับไปเกือบจะพร้อมกันบ่อยเขาจึงได้ดำเนินการขั้นตอนในชีวิตของเขา ไม่เคย แต่งงาน งานที่สองของเขา เวลาของเขากับ Muriel เขากลับไปซาร่าห์ ทั้งหมดเหล่านี้ได้เกิดขึ้นกับเขา เขาไม่คิดว่า การกระทำสำคัญเดียวที่ เขาทำตัวเองแก้ไขมันสายเกินไปตอนนี้จะเริ่มต้นมีวิธีใดที่เขาสามารถเรียนรู้การทำสิ่งที่แตกต่างกันเขาเปิดมือของเขา และปล่อยให้ยาทั้งหมดในการรวม เขาจะไม่นอนตอนนี้ แต่สิ่งที่ดีกว่าที่หนัก ยาตระเตรียมในตอนเช้า เขาได้ระมัดระวังออกจากเตียง และเคลื่อนไหวอย่างช้า ๆ และอย่างระมัดระวังได้โกน และแต่งตัว เขาบรรจุถุงของเขาหลาย แล้วซาราห์ตื่น และลุกขึ้นนั่งเตียง"คอน คุณกำลังทำอะไร""สุดที่รัก ฉัน:จัดออกจาก และจับเครื่องบินของฉัน"คุณ ฉัน"เขากล่าวว่า "ฉันคิดเกี่ยวกับมันมากที่สุดของเมื่อคืน มันไม่ใช่วิธีง่ายออก เชื่อฉัน"เธอนั่งจ้องเขา เธอสวมไม่แสดงออก "คอน คุณเพียงแค่พยายามที่จะได้แม้แต่กับผมเวลาที่ผมไปคุณ""ไม่มี รัก" เขาปิดกระเป๋าของเขาหลายเธอได้ออกจากเตียง "ฉันคิดว่า คุณรู้ว่าชีวิตของคุณเป็นไปได้เช่น คุณจะให้คู่รักที่ไม่มีใครเชิญไปยังบุคคลหนึ่ง พวกเขาจะบอกว่า "พระเจ้า หากไม่เขาเห็นเธอ" และเพื่อนของเธอจะไม่มีข้อสงสัยถามเหมือนคุณ""ที่จริงคง, " มาคอนกล่าว ใช่ เขาคิด นั่นคือวิธีการเกิดขึ้นของคู่รักดังกล่าว พวกเขามารวมกันสำหรับเหตุผลที่เหลือของโลกไม่เคยเดา"ฉันขอโทษ ซาราห์ เขากล่าวว่า ไม่อยากจะตัดสิน"เขาใส่แขนของเขารอบเธอเจ็บปวด และหลังจากการหยุดชั่วคราว เธอให้เธอศีรษะกับไหล่ของเขาออกถนน เขาไม่สามารถเห็นแท็กซี่ใด ๆ ดังนั้นเขาเริ่มเดินเดินได้ค่อนข้างง่าย แต่กระเป๋าเขากระทำสิ่ง (90) ที่หลังของเขา ไม่เขาจริง ๆ ต้อง จริงหรือไม่ ตั๋วเครื่องบินและหนังสือเดินทางของเขาอยู่ในกระเป๋าของเขา เขาใส่ถุงลงตามผนังร้าน และเดินบน ในที่สุดเขาเห็นรถแท็กซี่ และจัดการเพื่อหยุดมันเขาได้ และบอกคนขับที่เขากำลัง รถแท็กซี่กลับรถ คอนตระหนักว่า เขามีการเดินในทิศทางที่ผิด และ เขานั่งอย่างระมัดระวัง พยายามที่จะปกป้องหลังของเขาจากการกระแทกในถนนรถแท็กซี่หยุดที่ไฟบาง และเขาดูควยเด็กใน street เขานึกถึงวิธีอีธานใช้เดิน และครั้งแรก หน่วยความจำได้ความรู้สึกเหมือนเป็นมือน้ำแข็งปิดรอบหัวใจของเขา บางทีเขาก็เริ่มค่อย ๆ ยอมรับความทรงจำเหล่านี้ ที่พวกเขาได้เป็นส่วนหนึ่งของเขา และว่า เขาสามารถอยู่กับพวกเขารถแท็กซี่ไปโรงแรมของคอนที่ผ่านมา และมีนอกยืน Muriel อย่างดุเดือดกำลังโบกแท็กซี่ กระเป๋า และถุง และกล่องที่เต็มไปด้วยวัสดุสีแดงผ่าน"Arretez" มาคอนร้องไห้กับเขาควบคุม และรถแท็กซี่เบรกอย่างรวดเร็ว แสงแฟลชทันทีจับหน้าต่างแท็กซี่ และอัญมณีน้อยที่ดูเหมือนจะ บินข้ามแก้ว มีจุดน้ำเก่าอาจจะ แต่ช่วง มาคอนคิดว่า พวกเขาอย่างอื่น พวกเขาก็ให้สดใส และ สนุกสนาน ครู่หนึ่งเขาคิดว่า พวกเขาแต่งงานตลอดเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันต่อมาเธอบอกว่า "ผมออกจากตั๋วของฉันเปิดกว้าง จูเลียนบอกว่าผมควร ผมไม่บอกคุณที่จูเลียนอาศัยอยู่ตอนนี้หรือไม่ เขาย้ายไปอยู่กับโรสและพี่น้องของคุณ "
" เขาเป็นอะไร? "
" ผมเอาเอ็ดเวิร์ดไปของโรสที่จะเข้าพักขณะที่ฉันก็หายไปและมีจูเลียน เขานอนอยู่ในห้องนอนของโรส; เขาเล่นไพ่กับพวกเขาตลอดทุกคืนหลังอาหารค่ำ. "
" พระเจ้าทรงดี! "แมคอนกล่าวว่า."
"มีบางส่วนของเนื้อเย็นนี้."
เขายอมรับชิ้น, การเปลี่ยนตำแหน่งน้อยที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ ขณะที่พวกเขากินซาร่าห์พูดคุยเกี่ยวกับเพื่อนบ้านของพวกเขาที่บ้านเกี่ยวกับคลาสศิลปะของเธอและวิธีการที่ครูของเธอก็พอใจกับการทำงานของเธอ.
"เหมาะสำหรับคุณ." แมคอนกล่าวว่า.
ซาร่าห์เดินผ่านเขาชิ้นส่วนของผลไม้.
"แมคอน" เธอกล่าว "เพียงแค่บอกฉันนี้ เป็นเด็กเล็ก ๆ ของเธอเหตุผลที่คุณอยู่กับเธอ? "
" ไม่มีก็ไม่ได้ ดูมันมากกว่า เราไม่สามารถปล่อยให้มันตอนนี้หรือไม่ ฉันไม่ได้ถามคุณอย่างไม่มีที่สิ้นสุด, ทำผม? "
" แต่ผมไม่ได้มีใครสักคนที่ติดตามฉันไปปารีส! "เธอกล่าว.
" และสิ่งที่ถ้าคุณไม่ได้? มันจะไม่เป็นความผิดของคุณ. "
" คุณเห็นเธอก่อนเครื่องบินออกจากสนาม คุณอาจจะได้บอกให้เธอได้รับการปิดที่คุณไม่เคยต้องการที่จะเห็นเธออีกครั้ง ".
" คุณคิดว่าฉันเป็นเจ้าของสายการบิน, ซาร่าห์? "แมคอนกล่าวว่า.
" คุณสามารถมีการดำเนินการตามขั้นตอนเพื่อหยุดเธอ "ซาร่าห์กล่าวว่า "ถ้าคุณต้องการจริงๆอยากจะ."
และแล้วเธอก็ลุกขึ้นและล้างออกไปอาหารมื้อเย็นของพวกเขา.
หลังจากนั้นเธอให้เขายาต่อไปของเขา แต่เขาซ่อนไว้ในมือของเขาและไม่ได้ใช้มัน เขานอนหลับตาฟังซาร่าห์ได้รับพร้อมสำหรับเตียง เธอผล็อยหลับไปเกือบในครั้งเดียว.
บ่อยแค่ไหนที่เขาได้ดำเนินการขั้นตอนในชีวิตของเขา? ไม่เคย การแต่งงานของเขาสองงานของเขาเวลาที่เขากับมิวเรียล, เขากลับไปยังซาร่าห์ ทั้งหมดเหล่านี้ได้เกิดขึ้นกับเขา เขาไม่ได้คิดการกระทำสำคัญเดียวที่เขาเคยทำกับตัวเอง.
มันสายเกินไปที่จะเริ่มต้นในขณะนี้?
ก็มีวิธีการที่เขาจะได้เรียนรู้ที่จะทำสิ่งที่แตกต่างกัน?
เขาเปิดมือของเขาและให้ยาทุกหมู่ที่นอนหมอนมุ้ง เขาจะนอนไม่หลับตอนนี้ แต่สิ่งที่ดีกว่าที่หนักโค่นยา.
ในตอนเช้าเขาได้ระมัดระวังออกจากเตียงและการเคลื่อนย้ายอย่างช้าๆและระมัดระวังได้โกนและแต่งตัว เขาบรรจุถุงค้างคืน แล้วซาร่าห์ตื่นและลุกขึ้นนั่งอยู่บนเตียง.
"แมคอน? คุณกำลังทำอะไร? "
" ที่รักฉันจะออกจากบรรจุภัณฑ์และการจับเครื่องบินของฉัน. "
" คุณผม "เขากล่าว "ผมคิดเกี่ยวกับมันมากที่สุดของคืนที่ผ่านมา มันไม่ได้เป็นวิธีที่ง่ายออกเชื่อฉัน. "
เธอนั่งจ้องมองที่เขา เธอสวมไม่มีการแสดงออก "แมคอน? คุณเพียงแค่พยายามที่จะรับได้กับผมเวลาที่ผมออกจากคุณ? "
" ไม่รัก. "เขาปิดถุงค้างคืน.
เธอได้ออกจากเตียง "ฉันคิดว่าคุณตระหนักถึงสิ่งในชีวิตของคุณเป็นไปได้เช่น คุณจะเป็นหนึ่งของการแสดงเหล่านั้นไม่มีใครเชิญไปงานปาร์ตี้ พวกเขาจะพูดว่า "พระเจ้าของฉันสิ่งที่เขาไม่เห็นในตัวเธอ?" และเพื่อน ๆ ของเธอจะไม่มีข้อสงสัยถามเหมือนกันเกี่ยวกับคุณ. "
" นั่นอาจจะจริง "เมคอนกล่าวว่า ใช่เขาคิดว่าเป็นวิธีที่คู่ดังกล่าวเกิดขึ้น พวกเขามารวมตัวกันด้วยเหตุผลที่ว่าส่วนที่เหลือของโลกไม่เคยจะคิดว่า.
"ฉันขอโทษซาร่าห์ ผมไม่ได้ต้องการที่จะตัดสินใจนี้ "เขากล่าว.
เขาวางแขนของเขารอบ ๆ ตัวเธอเจ็บปวดและหลังจากหยุดที่เธอให้ส่วนที่เหลือหัวของเธอกับไหล่ของเขา.
ออกในสถานที่ที่เขาไม่สามารถมองเห็นรถแท็กซี่ใด ๆ ดังนั้นเขาเริ่มที่จะเดิน.
เดิน ก็ค่อนข้างง่าย แต่แบกกระเป๋าของเขาไม่สิ่งที่น่ากลัว (90) ไปที่หลังของเขา เขาไม่ต้องการมันจริงๆจริง? หนังสือเดินทางและตั๋วเครื่องบินของเขาอยู่ในกระเป๋าของเขา เขาใส่ถุงลงด้วยกำแพงร้านค้าและเดินบน ในที่สุดเขาก็เห็นรถแท็กซี่และการบริหารจัดการที่จะหยุดมัน.
เขาได้ในและบอกให้คนขับรถเขาจะไปที่ไหน รถแท็กซี่ที่ทำกลับและแมคอนตระหนักว่าเขาได้รับการเดินในทิศทางที่ผิด เขานั่งอย่างระมัดระวังพยายามที่จะปกป้องเขากลับจากการกระแทกในถนน.
รถแท็กซี่หยุดที่สัญญาณไฟบางและเขาดูเป็นเด็กผมสีอ่อนในถนนที่มีการเดินเท้าทำให้เขานึกถึงวิธีการที่อีธานใช้ในการเดิน และเป็นครั้งแรกที่หน่วยความจำไม่ได้รู้สึกเหมือนปิดมือน้ำแข็งรอบหัวใจของเขา บางทีเขาอาจจะเป็นจุดเริ่มต้นช้าที่จะยอมรับความทรงจำเหล่านี้ว่าพวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของเขาและว่าเขาจะอยู่กับพวกเขา.
รถแท็กซี่ไปที่ผ่านมาโรงแรมในแมคอนและมีนอกยืน Muriel โบกลำพองที่รถแท็กซี่ผ่านล้อมรอบด้วยกระเป๋าและถุงช้อปปิ้ง และกล่องเต็มรูปแบบของวัสดุสีแดง.
"Arretez!" แมคอนร้องให้คนขับรถของเขาและรถแท็กซี่เบรกอย่างรวดเร็ว แฟลชฉับพลันของแสงแดดจับหน้าต่างรถแท็กซี่และอัญมณีเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ดูเหมือนจะบินข้ามแก้ว พวกเขาอาจจะเป็นจุดน้ำเก่า แต่สำหรับช่วงเวลาที่ Macon คิดว่าพวกเขาเป็นอย่างอื่น พวกเขาเพื่อให้สดใสและสนุกสนานสำหรับช่วงเวลาที่เขาคิดว่าพวกเขาจัดงานแต่งงานลูกปา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันต่อมา เธอกล่าวว่า " ฉันเอาตั๋วเปิด จูเลียนกล่าวว่าฉันควร ผมบอกคุณว่า จูเลียน อยู่ตอนนี้ เขาย้ายไปอยู่กับ โรส และ พี่น้องของคุณ" เขาเป็นอะไร ? "" ฉันเอาเอ็ดเวิร์ดมากกว่าของโรสอยู่ ตอนที่ผมไม่อยู่ และมี จูเลี่ยน เขานอนในห้องนอนของโรส เขาเล่นกับพวกเขาทุกคืนหลังอาหารค่ำ "" พระเจ้า ! " แมคอนกล่าว" มีเนื้อเย็นนี้ " .เขายอมรับชิ้น เปลี่ยนตำแหน่งเท่าที่จำเป็น พวกเขากิน ซาร่าพูดถึงเพื่อนบ้านของพวกเขาที่บ้าน เรื่องเรียนของเธอ และว่าครูของเธอพอใจการทำงานของเธอ" ที่ดีสำหรับคุณ " แมคอนกล่าวซาร่าผ่านเขาชิ้นผลไม้" ตัวเลข " เธอกล่าว " บอกหน่อยสิ คือเด็กชายที่เธออยู่กับเธอ "" ไม่ ไม่ ฟังนะ มันจบลงแล้ว เราออกไปไม่ได้เหรอ ฉันไม่ได้ถามเธออย่างงั้นเหรอ "" แต่ผมไม่ได้มีใครตามฉันไปปารีส " เธอกล่าว" และถ้าคุณทำ มันไม่ได้เป็นความผิดของคุณ" คุณเห็นเธอก่อนที่เครื่องบินจะออกจากพื้นดิน คุณควรจะบอกเธอออกไปจากที่คุณเคยต้องการที่จะเห็นเธออีกครั้ง "" คุณคิดว่าผมเป็นเจ้าของสายการบิน ซาร่าห์ " แมคอนกล่าว" คุณจะเอาขั้นตอนที่จะหยุดเธอ " ซาร่ากล่าว " ถ้าคุณต้องการ " .แล้วเธอก็ลุกขึ้น และล้างออกไปพวกเขาด้วยนะต่อมา เธอให้เขากินยาต่อไปของเขา แต่เขาซ่อนมันไว้ในมือ และไม่ได้ใช้มัน เขานอนหลับตาฟังซาร่าได้รับพร้อมสำหรับเตียง เธอหลับไปเกือบจะทันทีบ่อยครั้งที่เขาถ่ายขั้นตอนในชีวิตของเขา ไม่เคย การแต่งงานของเขา งานของเขาสอง เวลาของเขากับ Muriel ของเขากลับมาหาซาร่า ทั้งหมดนี้ได้เกิดขึ้นกับเขา เขาไม่สามารถคิดของเดียวที่สำคัญทำที่เขาทำเองมันสายเกินไปที่จะเริ่มต้นมีวิธีการที่เขาสามารถเรียนรู้ที่จะทำสิ่งที่แตกต่างกันอย่างไรเขาเปิดมือของเขาและให้ยาทั้งหมดของเครื่องนอน เขาจะไม่นอน แต่สิ่งที่ดีกว่า ที่หนัก วางยาโค่น .ในตอนเช้า เขาก็ค่อยลุกจากเตียง และเดินอย่างช้าๆและระมัดระวัง มีโกน และแต่งตัว เขาบรรจุถุงคืนของเขา แล้วซาร่าตื่นขึ้นมาแล้วลุกขึ้นนั่งบนเตียง" แมคอน ? คุณจะทำอะไร ? "" ที่รัก ฉันเก็บของไป แล้วจับเครื่องบิน " ." คุณ ผม " เขากล่าว " ผมคิดเกี่ยวกับมันมากเมื่อคืน มันไม่ได้ง่ายเลย เชื่อผมสิ "เธอนั่งจ้องเขา เธอไม่ใส่นิพจน์ " แมคอน ? คุณเพียงแค่พยายามที่จะได้รับแม้แต่กับผม สำหรับเวลาที่ฉันทิ้งคุณ "" ไม่ ไม่ ที่รัก เขาปิดถุงคืนของเขาเธอลุกจากเตียง " ฉันคิดว่าคุณรู้ว่าสิ่งที่ชีวิตของคุณจะเป็นเช่น คุณจะเป็นหนึ่งในคู่รักที่ไม่มีใครเชิญไปงานปาร์ตี้ พวกเขาจะพูดว่า " พระเจ้า สิ่งที่เขาเห็นในตัวเธอ " และเพื่อนของเธอไม่มีข้อสงสัยจะถามนายเหมือนกัน "" มันก็จริง " แมคอนกล่าว ใช่ เขาคิดยังไง เช่น คู่เกิด พวกเขามาด้วยกัน ด้วยเหตุผลว่าส่วนที่เหลือของโลกจะไม่เดา" ผมขอโทษ ซาราห์ ผมไม่อยากตัดสินใจแบบนี้ " เขากล่าวเขาวางแขนของเขารอบ ๆของเธออย่างเจ็บปวด และหลังจากหยุดเธอให้หัวเธอพิงไหล่ของเขาออกไปที่ถนน เขาอาจไม่เห็นแท็กซี่ ดังนั้นเขาจึงเริ่มเดินเดินได้ค่อนข้างง่าย แต่แบกกระเป๋าของเขาทำสิ่งที่แย่มาก ( 90 ) หลังของเขา เขาต้องการมันจริงๆ ของเขา หนังสือเดินทาง และตั๋วเครื่องบินอยู่ในกระเป๋าของเขา เขาวางกระเป๋าลง โดยร้านผนังและเดินบน ในที่สุดเขาก็เห็นแท็กซี่และการจัดการเพื่อหยุดมันเขาก็เข้ามาและบอกคนขับว่าไปที่ไหน แท็กซี่ยูเทิร์นรถ และตัวเลขก็ตระหนักว่าเขาได้เดินไปในทิศทางที่ไม่ถูกต้อง เขานั่งอย่างระมัดระวัง พยายามปกป้องเขาจากการกระแทกในถนนรถแท็กซี่หยุดในบางจุด เขาเฝ้ามองงานขนเด็กในถนน ที่เดิน ทำให้เขานึกถึงวิธีที่อีธานเคยเดิน และเป็นครั้งแรกที่เมมโมรี่ไม่ได้รู้สึกเย็นฉ่ำปิดมือรอบ ๆหัวใจของเขา บางทีเขาอาจจะเริ่มต้นช้าที่จะยอมรับความทรงจำเหล่านี้ พวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของเขา และเขาจะอยู่กับพวกเขาแท็กซี่ผ่านแมคอนโรงแรมและอยู่ข้างนอกยืน Muriel โบกป่าที่ผ่านแท็กซี่ ล้อมรอบด้วยกระเป๋าเดินทางและถุงช้อปปิ้งและกล่องเต็มวัสดุสีแดง" arretez ! " แมคอนร้องให้คนขับรถ และแท็กซี่เบรคอย่างรวดเร็ว แฟลชฉับพลันของแสงแดดจับหน้าต่างรถแท็กซี่และน้อยพลอยดูเหมือนจะบินข้ามกระจก พวกเขาอาจจะถูกน้ำเก่าที่จุด แต่ตอนนี้แมคอนคิดว่าพวกเขาเป็นอย่างอื่น พวกเขาดูสดใสและร่าเริง สักครู่เขาคิดว่าพวกมันคืองานแต่งงานลูกปา