Open main menu EditWatch this pageT

Open main menu

Edit
Watch this page
Thai Chinese
Thai people of Chinese Origin
泰国华人 or 泰国华人
ไทยเชื้อสายจีน
Wat mangkon kamalawat.jpg
Visitors at Wat Mangkon Kamalawat, one of the most prominent Chinese Buddhist temples in Thailand
Total population
9,349,900 (est)
14% of the Thai population (2012)[1]

up to 26,000,000
Thais of at least partly Chinese descent (around 40% of the Thai population) (2012)[2]
Regions with significant populations
Thailand
Languages
Thai
historically Varieties of Chinese (Teochew, Hakka, Hainanese, Cantonese and Hokkien)
Religion
Predominantly
Theravada Buddhism
minorities
Mahayana Buddhism, Chinese folk religion, Sunni Islam and Christianity
Related ethnic groups
Thai people • Southern Chinese • Peranakan
Overseas Chinese
Thai Chinese are Thais descended from various Chinese ethnic groups, particularly Han Chinese. Thailand is home to the largest overseas Chinese community in the world [3] with a population of approximately nine million people, accounting for 14% of the Thai population as of 2012.[4] It is also the oldest, most prominent, and best integrated overseas Chinese community. Slightly more than half of the ethnic Chinese population in Thailand trace their ancestry to eastern Guangdong province. This is evidenced by the prevalence of the Minnan Chaozhou dialect among the Chinese in Thailand. A minority trace their ancestry to Hakka and Hainanese immigrants.[5]

The Thai Chinese have been deeply ingrained into all elements of Thai society for over the past 200 years. The present Thai royal family, the Chakri Dynasty, was founded by King Rama I who himself was partly Chinese. His predecessor, King Taksin of the Thonburi dynasty, was the son of a Chinese immigrant from Guangdong Province and a Thai mother. With the highly successful integration of historic Chinese immigrant communities throughout Thailand, a significant number of Thai Chinese are the descendants of intermarriages between Chinese immigrants and Thais. Many Thai Chinese have intermarried and assimilated into Thai society and self-identify solely as Thai.[6][7]

In modern times, Thai Chinese exist at all levels of Thai society and have a strong presence in Thailand's business sector and political arena.[8][9][10][11][12][13][14] Thai Chinese have a presence in the Thai political scene with many of the Thailand's former Prime Ministers having Chinese ancestry.[15]

Demographics Edit

Thailand has the largest overseas Chinese community in the world.[3] 14% of Thailand's population are considered ethnic Chinese.[4] One Thai academic of Chinese origin claims the share of those having at least partly Chinese ancestry is estimated at about 40%,[2] but without an accurate census or nationwide DNA testing, there is no credible evidence to support this theory.[2]

Identity Edit

For assimilated second and third generation Thai Chinese and even some first generation immigrants, it has remained principally a personal choice whether or not a Thai person of Chinese decent chooses to identify themselves as ethnic Chinese.[16] Nonetheless nearly all Thai Chinese self-identify as Thai, due to their close integration and successful assimilation into Thai society with many Thais of full Chinese descent or partial Chinese descent that even deny being Chinese.[6]

History Edit

Thai Chinese in the past set up small enterprises so as to eke out a living as street vendors, a profession passed on to the present day.
The history of Han Chinese immigration to Thailand dates back many centuries. Chinese traders in Thailand, mostly from Fujian and Guangdong, began arriving in Ayutthaya by at least the thirteenth century. According to the Chronicles of Ayutthaya, it was mentioned that King Ekathotsarot (r. 1605–1610) had been "concerned solely with ways of enriching his treasury," and was "greatly inclined toward strangers and foreign nations," especially Portugal, Spain, the Philippines, China, and Japan.

Ayutthaya was under almost constant Burmese threat from the 16th century onwards, and the Qianlong Emperor of the Qing dynasty was alarmed by the Burmese military might. From 1766-1769, the Qianlong Emperor sent his armies four times to subdue the Burmese, but the Sino-Burmese Wars ended in complete failure. Ayutthaya then fell in the Burmese–Siamese War (1765–1767). The Chinese efforts diverted the attention of Burma's Siam army; General Taksin, himself the son of a Chinese immigrant, took advantage of the situation by organizing his force and attacking them. Taksin actively encouraged Chinese immigration and trade. Settlers principally from Chaozhou prefecture came in large numbers.[17] The Chinese population in Thailand jumped from 230,000 in 1825 to 792,000 by 1910. By 1932, approximately 12.2% of the population of Thailand was Chinese.[18] However, early Chinese immigration consisted almost entirely of Chinese men who married Thai women. Children of such intermarriages were aptly called Sino-Thai[19] or known as Luk-jin (ลูกจีน) in Thai.[20] This tradition of Chinese-Thai intermarriage declined when large numbers of Chinese women began to emigrate into Thailand in the early 20th century.

The corruption of the Qing dynasty and the massive population increase in China, along with very high taxes, caused many men to leave China for Thailand in search of work. If successful, they sent money back to their families in China. Many Chinese prospered under the "tax farming" system, whereby private individuals were sold the right to collect taxes at a price below the value of the tax revenues.

In the late 19th century, when Thailand was busy defending its independence from the colonial powers, Chinese bandits from Yunnan Province began raids into the country in the Haw wars (Thai: ปราบกบฏฮ่อ). Thai nationalist attitudes at all levels were accordingly colored by anti-Chinese sentiment. Members of the Chinese community had long dominated domestic commerce and had served as agents for the royal trade monopolies. With the rise of European economic influence, however, many Chinese shifted to the opium traffic and tax collecting, both of which were despised occupations. In addition, Chinese millers and rice traders were blamed for an economic recession that gripped Siam for nearly a decade after 1905. Accusations of bribery of officials, wars between the Chinese secret societies, and use of violent tactics to collect taxes served to foster Thai resentment against the Chinese at a time when the community was expanding rapidly due to immigration. Chinese were also accused of producing poverty for the Thai peasant, charging astronomically high interest rates, when in reality, the Thai banking business was highly competitive.[21] In 1879, the Chinese controlled 100% of the steam powered rice mills, mostly which were sold by the British. Though most of the leading businessmen in Thailand were of Chinese extraction and comprised a significant portion of the Thai upper class, some Thai-Chinese during this period lived in huts without any electric and toilet facilities.[21]

From 1882 to 1917, nearly 13,000 to 34,000 Chinese entered the country per year from southern China which was vulnerable to floods and drought, mostly settling in Bangkok and along the coast of the Gulf of Siam. They predominated in occupations requiring arduous labor, skills, or entrepreneurship worked as blacksmiths, railroad laborers, and rickshaw pullers. While most Thais were engaged in rice production, Chinese brought new ideas towards crops and new methods to supply labor on its rubber plantations, both domestically and internationally.[21] However, republican ideas brought by the Chinese were considered seditious by the Thai government; for example, a translation of Chinese revolutionary Sun Yat-sen's Three Principles of the People was banned under the Communism Act of 1933. The government had regulated Chinese schools since even before compulsory education was established for the country, starting with the Private Schools Act of 1918. This act required all foreign teachers to pass a Thai language test, and for principals of all schools to implement standards set by the Thai Ministry of Education.[22]

Over the years between World War I and World War II, Thailand's major exports, rice, tin, rubber, and timber were under Chinese control. Though Western predominance from the Australians, Europeans, and Americans, competed best with the Chinese in forestry, dredge mining, and steam-powered rice mills. By 1924, ethnic Chinese controlled 3 of the 9 sawmills in Bangkok. Marketing gardening, sugar production and fish exporting remained dominant by the Chinese also. Despite British dominance in the Thai economy in the 1890s, Chinese also controlled 62 percent of the import export business, that operated as agents for the British as well as the Chinese.[21]

Legislation by King Rama VI (1910–1925) that required the adoption of Thai surnames was largely directed at the Chinese community as a number of ethnic Chinese families left Burma between 1930 and 1950 and settled in the Ratchaburi and Kanchanaburi Provinces of Western Thailand. A few of the ethnic Chinese families in that area had already emigrated from Burma in the 19th century. Ethnic Chinese families can be recognized by the shrines in their homes and shops, which are mostly located straight on the ground and painted in red, decorated with gold tinsel and small red lamps.

The Chinese in Thailand also suffered discrimination between the 1930s to 1950s under the military dictatorship of Prime Minister Plaek Phibunsongkhram (in spite of having part-Chinese ancestry himself),[23] which allied itself with the Empire of Japan. The Primary Education Act of 1932 made the Thai language the compulsory medium of education, but as a result of protests from Thai Chinese, by 1939, students were allowed two hours per week of Mandarin instruction.[22] State corporations took over commodities su

up to 26,000,000
Thais of at least partly Chinese descent (around 40% of the Thai population) (2012)[2]
Regions with significant populations
Thailand
Languages
Thai
historically Varieties of Chinese (Teochew, Hakka, Hainanese, Cantonese and Hokkien)
Religion
Predominantly
Theravada Buddhism
minorities
Mahayana Buddhism, Chinese folk religion, Sunni Islam and Christianity
Related ethnic groups
Thai people • Southern Chinese • Peranakan
Overseas Chinese
Thai Chinese are Thais descended from various Chinese ethnic groups, particularly Han Chinese. Thailand is home to the largest overseas Chinese community in the world [3] with a population of approximately nine million people, accounting for 14% of the Thai population as of 2012.[4] It is also the oldest, most prominent, and best integrated overseas Chinese community. Slightly more than half of the ethnic Chinese population in Thailand trace their ancestry to eastern Guangdong province. This is evidenced by the prevalence of the Minnan Chaozhou dialect among the Chinese in Thailand. A minority trace their ancestry to Hakka and Hainanese immigrants.[5]

The Thai Chinese have been deeply ingrained into all elements of Thai society for over the past 200 years. The present Thai royal family, the Chakri Dynasty, was founded by King Rama I who himself was partly Chinese. His predecessor, King Taksin of the Thonburi dynasty, was the son of a Chinese immigrant from Guangdong Province and a Thai mother. With the highly successful integration of historic Chinese immigrant communities throughout Thailand, a significant number of Thai Chinese are the descendants of intermarriages between Chinese immigrants and Thais. Many Thai Chinese have intermarried and assimilated into Thai society and self-identify solely as Thai.[6][7]

In modern times, Thai Chinese exist at all levels of Thai society and have a strong presence in Thailand's business sector and political arena.[8][9][10][11][12][13][14] Thai Chinese have a presence in the Thai political scene with many of the Thailand's former Prime Ministers having Chinese ancestry.[15]

Demographics Edit

Thailand has the largest overseas Chinese community in the world.[3] 14% of Thailand's population are considered ethnic Chinese.[4] One Thai academic of Chinese origin claims the share of those having at least partly Chinese ancestry is estimated at about 40%,[2] but without an accurate census or nationwide DNA testing, there is no credible evidence to support this theory.[2]

Identity Edit

For assimilated second and third generation Thai Chinese and even some first generation immigrants, it has remained principally a personal choice whether or not a Thai person of Chinese decent chooses to identify themselves as ethnic Chinese.[16] Nonetheless nearly all Thai Chinese self-identify as Thai, due to their close integration and successful assimilation into Thai society with many Thais of full Chinese descent or partial Chinese descent that even deny being Chinese.[6]

History Edit

Thai Chinese in the past set up small enterprises so as to eke out a living as street vendors, a profession passed on to the present day.
The history of Han Chinese immigration to Thailand dates back many centuries. Chinese traders in Thailand, mostly from Fujian and Guangdong, began arriving in Ayutthaya by at least the thirteenth century. According to the Chronicles of Ayutthaya, it was mentioned that King Ekathotsarot (r. 1605–1610) had been "concerned solely with ways of enriching his treasury," and was "greatly inclined toward strangers and foreign nations," especially Portugal, Spain, the Philippines, China, and Japan.

Ayutthaya was under almost constant Burmese threat from the 16th century onwards, and the Qianlong Emperor of the Qing dynasty was alarmed by the Burmese military might. From 1766-1769, the Qianlong Emperor sent his armies four times to subdue the Burmese, but the Sino-Burmese Wars ended in complete failure. Ayutthaya then fell in the Burmese–Siamese War (1765–1767). The Chinese efforts diverted the attention of Burma's Siam army; General Taksin, himself the son of a Chinese immigrant, took advantage of the situation by organizing his force and attacking them. Taksin actively encouraged Chinese immigration and trade. Settlers principally from Chaozhou prefecture came in large numbers.[17] The Chinese population in Thailand jumped from 230,000 in 1825 to 792,000 by 1910. By 1932, approximately 12.2% of the population of Thailand was Chinese.[18] However, early Chinese immigration consisted almost entirely of Chinese men who married Thai women. Children of such intermarriages were aptly called Sino-Thai[19] or known as Luk-jin (ลูกจีน) in Thai.[20] This tradition of Chinese-Thai intermarriage declined when large numbers of Chinese women began to emigrate into Thailand in the early 20th century.

The corruption of the Qing dynasty and the massive population increase in China, along with very high taxes, caused many men to leave China for Thailand in search of work. If successful, they sent money back to their families in China. Many Chinese prospered under the "tax farming" system, whereby private individuals were sold the right to collect taxes at a price below the value of the tax revenues.

In the late 19th century, when Thailand was busy defending its independence from the colonial powers, Chinese bandits from Yunnan Province began raids into the country in the Haw wars (Thai: ปราบกบฏฮ่อ). Thai nationalist attitudes at all levels were accordingly colored by anti-Chinese sentiment. Members of the Chinese community had long dominated domestic commerce and had served as agents for the royal trade monopolies. With the rise of European economic influence, however, many Chinese shifted to the opium traffic and tax collecting, both of which were despised occupations. In addition, Chinese millers and rice traders were blamed for an economic recession that gripped Siam for nearly a decade after 1905. Accusations of bribery of officials, wars between the Chinese secret societies, and use of violent tactics to collect taxes served to foster Thai resentment against the Chinese at a time when the community was expanding rapidly due to immigration. Chinese were also accused of producing poverty for the Thai peasant, charging astronomically high interest rates, when in reality, the Thai banking business was highly competitive.[21] In 1879, the Chinese controlled 100% of the steam powered rice mills, mostly which were sold by the British. Though most of the leading businessmen in Thailand were of Chinese extraction and comprised a significant portion of the Thai upper class, some Thai-Chinese during this period lived in huts without any electric and toilet facilities.[21]

From 1882 to 1917, nearly 13,000 to 34,000 Chinese entered the country per year from southern China which was vulnerable to floods and drought, mostly settling in Bangkok and along the coast of the Gulf of Siam. They predominated in occupations requiring arduous labor, skills, or entrepreneurship worked as blacksmiths, railroad laborers, and rickshaw pullers. While most Thais were engaged in rice production, Chinese brought new ideas towards crops and new methods to supply labor on its rubber plantations, both domestically and internationally.[21] However, republican ideas brought by the Chinese were considered seditious by the Thai government; for example, a translation of Chinese revolutionary Sun Yat-sen's Three Principles of the People was banned under the Communism Act of 1933. The government had regulated Chinese schools since even before compulsory education was established for the country, starting with the Private Schools Act of 1918. This act required all foreign teachers to pass a Thai language test, and for principals of all schools to implement standards set by the Thai Ministry of Education.[22]

Over the years between World War I and World War II, Thailand's major exports, rice, tin, rubber, and timber were under Chinese control. Though Western predominance from the Australians, Europeans, and Americans, competed best with the Chinese in forestry, dredge mining, and steam-powered rice mills. By 1924, ethnic Chinese controlled 3 of the 9 sawmills in Bangkok. Marketing gardening, sugar production and fish exporting remained dominant by the Chinese also. Despite British dominance in the Thai economy in the 1890s, Chinese also controlled 62 percent of the import export business, that operated as agents for the British as well as the Chinese.[21]

Legislation by King Rama VI (1910–1925) that required the adoption of Thai surnames was largely directed at the Chinese community as a number of ethnic Chinese families left Burma between 1930 and 1950 and settled in the Ratchaburi and Kanchanaburi Provinces of Western Thailand. A few of the ethnic Chinese families in that area had already emigrated from Burma in the 19th century. Ethnic Chinese families can be recognized by the shrines in their homes and shops, which are mostly located straight on the ground and painted in red, decorated with gold tinsel and small red lamps.

The Chinese in Thailand also suffered discrimination between the 1930s to 1950s under the military dictatorship of Prime Minister Plaek Phibunsongkhram (in spite of having part-Chinese ancestry himself),[23] which allied itself with the Empire of Japan. The Primary Education Act of 1932 made the Thai language the compulsory medium of education, but as a result of protests from Thai Chinese, by 1939, students were allowed two hours per week of Mandarin instruction.[22] State corporations took over commodities su

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

Open main menu EditWatch this pageThai ChineseThai people of Chinese Origin泰国华人 or 泰国华人ไทยเชื้อสายจีนWat mangkon kamalawat.jpgVisitors at Wat Mangkon Kamalawat, one of the most prominent Chinese Buddhist temples in ThailandTotal population9,349,900 (est)14% of the Thai population (2012)[1]up to 26,000,000Thais of at least partly Chinese descent (around 40% of the Thai population) (2012)[2]Regions with significant populationsThailandLanguagesThaihistorically Varieties of Chinese (Teochew, Hakka, Hainanese, Cantonese and Hokkien)ReligionPredominantlyTheravada BuddhismminoritiesMahayana Buddhism, Chinese folk religion, Sunni Islam and ChristianityRelated ethnic groupsThai people • Southern Chinese • PeranakanOverseas ChineseThai Chinese are Thais descended from various Chinese ethnic groups, particularly Han Chinese. Thailand is home to the largest overseas Chinese community in the world [3] with a population of approximately nine million people, accounting for 14% of the Thai population as of 2012.[4] It is also the oldest, most prominent, and best integrated overseas Chinese community. Slightly more than half of the ethnic Chinese population in Thailand trace their ancestry to eastern Guangdong province. This is evidenced by the prevalence of the Minnan Chaozhou dialect among the Chinese in Thailand. A minority trace their ancestry to Hakka and Hainanese immigrants.[5]The Thai Chinese have been deeply ingrained into all elements of Thai society for over the past 200 years. The present Thai royal family, the Chakri Dynasty, was founded by King Rama I who himself was partly Chinese. His predecessor, King Taksin of the Thonburi dynasty, was the son of a Chinese immigrant from Guangdong Province and a Thai mother. With the highly successful integration of historic Chinese immigrant communities throughout Thailand, a significant number of Thai Chinese are the descendants of intermarriages between Chinese immigrants and Thais. Many Thai Chinese have intermarried and assimilated into Thai society and self-identify solely as Thai.[6][7]In modern times, Thai Chinese exist at all levels of Thai society and have a strong presence in Thailand's business sector and political arena.[8][9][10][11][12][13][14] Thai Chinese have a presence in the Thai political scene with many of the Thailand's former Prime Ministers having Chinese ancestry.[15]Demographics EditThailand has the largest overseas Chinese community in the world.[3] 14% of Thailand's population are considered ethnic Chinese.[4] One Thai academic of Chinese origin claims the share of those having at least partly Chinese ancestry is estimated at about 40%,[2] but without an accurate census or nationwide DNA testing, there is no credible evidence to support this theory.[2]Identity EditFor assimilated second and third generation Thai Chinese and even some first generation immigrants, it has remained principally a personal choice whether or not a Thai person of Chinese decent chooses to identify themselves as ethnic Chinese.[16] Nonetheless nearly all Thai Chinese self-identify as Thai, due to their close integration and successful assimilation into Thai society with many Thais of full Chinese descent or partial Chinese descent that even deny being Chinese.[6]History EditThai Chinese in the past set up small enterprises so as to eke out a living as street vendors, a profession passed on to the present day.The history of Han Chinese immigration to Thailand dates back many centuries. Chinese traders in Thailand, mostly from Fujian and Guangdong, began arriving in Ayutthaya by at least the thirteenth century. According to the Chronicles of Ayutthaya, it was mentioned that King Ekathotsarot (r. 1605–1610) had been "concerned solely with ways of enriching his treasury," and was "greatly inclined toward strangers and foreign nations," especially Portugal, Spain, the Philippines, China, and Japan.Ayutthaya was under almost constant Burmese threat from the 16th century onwards, and the Qianlong Emperor of the Qing dynasty was alarmed by the Burmese military might. From 1766-1769, the Qianlong Emperor sent his armies four times to subdue the Burmese, but the Sino-Burmese Wars ended in complete failure. Ayutthaya then fell in the Burmese–Siamese War (1765–1767). The Chinese efforts diverted the attention of Burma's Siam army; General Taksin, himself the son of a Chinese immigrant, took advantage of the situation by organizing his force and attacking them. Taksin actively encouraged Chinese immigration and trade. Settlers principally from Chaozhou prefecture came in large numbers.[17] The Chinese population in Thailand jumped from 230,000 in 1825 to 792,000 by 1910. By 1932, approximately 12.2% of the population of Thailand was Chinese.[18] However, early Chinese immigration consisted almost entirely of Chinese men who married Thai women. Children of such intermarriages were aptly called Sino-Thai[19] or known as Luk-jin (ลูกจีน) in Thai.[20] This tradition of Chinese-Thai intermarriage declined when large numbers of Chinese women began to emigrate into Thailand in the early 20th century.The corruption of the Qing dynasty and the massive population increase in China, along with very high taxes, caused many men to leave China for Thailand in search of work. If successful, they sent money back to their families in China. Many Chinese prospered under the "tax farming" system, whereby private individuals were sold the right to collect taxes at a price below the value of the tax revenues.In the late 19th century, when Thailand was busy defending its independence from the colonial powers, Chinese bandits from Yunnan Province began raids into the country in the Haw wars (Thai: ปราบกบฏฮ่อ). Thai nationalist attitudes at all levels were accordingly colored by anti-Chinese sentiment. Members of the Chinese community had long dominated domestic commerce and had served as agents for the royal trade monopolies. With the rise of European economic influence, however, many Chinese shifted to the opium traffic and tax collecting, both of which were despised occupations. In addition, Chinese millers and rice traders were blamed for an economic recession that gripped Siam for nearly a decade after 1905. Accusations of bribery of officials, wars between the Chinese secret societies, and use of violent tactics to collect taxes served to foster Thai resentment against the Chinese at a time when the community was expanding rapidly due to immigration. Chinese were also accused of producing poverty for the Thai peasant, charging astronomically high interest rates, when in reality, the Thai banking business was highly competitive.[21] In 1879, the Chinese controlled 100% of the steam powered rice mills, mostly which were sold by the British. Though most of the leading businessmen in Thailand were of Chinese extraction and comprised a significant portion of the Thai upper class, some Thai-Chinese during this period lived in huts without any electric and toilet facilities.[21]
From 1882 to 1917, nearly 13,000 to 34,000 Chinese entered the country per year from southern China which was vulnerable to floods and drought, mostly settling in Bangkok and along the coast of the Gulf of Siam. They predominated in occupations requiring arduous labor, skills, or entrepreneurship worked as blacksmiths, railroad laborers, and rickshaw pullers. While most Thais were engaged in rice production, Chinese brought new ideas towards crops and new methods to supply labor on its rubber plantations, both domestically and internationally.[21] However, republican ideas brought by the Chinese were considered seditious by the Thai government; for example, a translation of Chinese revolutionary Sun Yat-sen's Three Principles of the People was banned under the Communism Act of 1933. The government had regulated Chinese schools since even before compulsory education was established for the country, starting with the Private Schools Act of 1918. This act required all foreign teachers to pass a Thai language test, and for principals of all schools to implement standards set by the Thai Ministry of Education.[22]

Over the years between World War I and World War II, Thailand's major exports, rice, tin, rubber, and timber were under Chinese control. Though Western predominance from the Australians, Europeans, and Americans, competed best with the Chinese in forestry, dredge mining, and steam-powered rice mills. By 1924, ethnic Chinese controlled 3 of the 9 sawmills in Bangkok. Marketing gardening, sugar production and fish exporting remained dominant by the Chinese also. Despite British dominance in the Thai economy in the 1890s, Chinese also controlled 62 percent of the import export business, that operated as agents for the British as well as the Chinese.[21]

Legislation by King Rama VI (1910–1925) that required the adoption of Thai surnames was largely directed at the Chinese community as a number of ethnic Chinese families left Burma between 1930 and 1950 and settled in the Ratchaburi and Kanchanaburi Provinces of Western Thailand. A few of the ethnic Chinese families in that area had already emigrated from Burma in the 19th century. Ethnic Chinese families can be recognized by the shrines in their homes and shops, which are mostly located straight on the ground and painted in red, decorated with gold tinsel and small red lamps.

The Chinese in Thailand also suffered discrimination between the 1930s to 1950s under the military dictatorship of Prime Minister Plaek Phibunsongkhram (in spite of having part-Chinese ancestry himself),[23] which allied itself with the Empire of Japan. The Primary Education Act of 1932 made the Thai language the compulsory medium of education, but as a result of protests from Thai Chinese, by 1939, students were allowed two hours per week of Mandarin instruction.[22] State corporations took over commodities su

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

เปิดเมนูหลักแก้ไขดูหน้านี้ไทยเชื้อสายจีนคนไทยจีนแหล่งกำเนิด泰国华人หรือ泰国华人ไทยเชื้อสายจีนวัดมังกร kamalawat.jpg คนที่เข้ามาที่วัดมังกรกมลาวาสซึ่งเป็นหนึ่งในที่โดดเด่นที่สุดของจีนวัดทางพุทธศาสนาในประเทศไทยรวมประชากร9,349,900 (คือ) 14 % ของประชากรไทย (2012) [1] ถึง 26,000,000 คนไทยอย่างน้อยส่วนหนึ่งเชื้อสายจีน (ประมาณ 40% ของประชากรไทย) (2012) [2] บริเวณที่มีประชากรที่สำคัญประเทศไทยภาษาไทยในอดีตพันธุ์ของจีน(แต้จิ๋ว แคะไหหลำกวางตุ้งและฮกเกี้ยน) ศาสนาเด่นพระพุทธศาสนาเถรวาทชนกลุ่มน้อยมหายานพุทธศาสนาศาสนาพื้นบ้านจีนมุสลิมสุหนี่และศาสนาคริสต์กลุ่มชาติพันธุ์ที่เกี่ยวข้องคนไทย•ภาคใต้ของจีน• Peranakan ชาวจีนโพ้นทะเลไทยจีนมีคนไทยที่สืบเชื้อสายมาจากกลุ่มชาติพันธุ์ต่างๆของจีนโดยเฉพาะอย่างยิ่งชาวจีนฮั่น. ประเทศไทยเป็นที่ตั้งของชุมชนชาวจีนที่ใหญ่ที่สุดในต่างประเทศในโลก [3] มีประชากรประมาณเก้าล้านคนคิดเป็น 14% ของประชากรไทยปี 2012 [4] นอกจากนี้ยังเป็นที่เก่าแก่ที่สุดที่โดดเด่นที่สุดและดีที่สุด ชุมชนชาวจีนในต่างประเทศแบบบูรณาการ น้อยกว่าครึ่งหนึ่งของประชากรชาวจีนในประเทศไทยตามรอยบรรพบุรุษของพวกเขาไปทางทิศตะวันออกของจังหวัดกว่างตง นี่คือหลักฐานความชุกของภาษา Minnan แต้จิ๋วในหมู่ชาวจีนในประเทศไทย ชนกลุ่มน้อยตามรอยบรรพบุรุษของพวกเขาเพื่อแคะไหหลำและผู้อพยพ. [5] จีนไทยได้รับการฝังลึกลงไปในทุกองค์ประกอบของสังคมไทยที่ผ่านมา 200 ปี ครอบครัวไทยในปัจจุบันพระราชวงศ์จักรีก่อตั้งโดยรัชกาลที่ตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของจีน บรรพบุรุษของสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชแห่งราชวงศ์ธนบุรีเป็นบุตรชายของผู้อพยพชาวจีนจากมณฑลกวางตุ้งและแม่ไทย ด้วยการบูรณาการที่ประสบความสำเร็จอย่างมากของประวัติศาสตร์ชุมชนผู้อพยพชาวจีนทั่วประเทศจำนวนมากของไทยจีนเป็นลูกหลานของผู้อพยพ intermarriages ระหว่างจีนและคนไทย จีนไทยจำนวนมากได้แต่งงานและหลอมรวมเข้ากับสังคมไทยและตนเองระบุ แต่เพียงผู้เดียวของไทย. [6] [7] ในยุคปัจจุบันไทยจีนที่มีอยู่ในทุกระดับของสังคมไทยและมีสถานะที่แข็งแกร่งในภาคธุรกิจของไทยและเวทีการเมือง [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] ไทยเชื้อสายจีนมีการแสดงตนในที่เกิดเหตุทางการเมืองไทยที่มีจำนวนมากของอดีตของไทยนายกรัฐมนตรีมีเชื้อสายจีน. [15] ประชากรแก้ไขประเทศไทยมีชุมชนชาวจีนในต่างประเทศที่ใหญ่ที่สุดในโลก. [3] 14% ของประชากรของประเทศไทยได้รับการพิจารณาเชื้อชาติจีน. [4] หนึ่งทางวิชาการไทยของจีนเรียกร้องส่วนแบ่งของผู้ที่มีส่วนน้อยเชื้อสายจีนอยู่ที่ประมาณประมาณ 40% [ 2] แต่ไม่มีการสำรวจสำมะโนประชากรที่ถูกต้องหรือการทดสอบดีเอ็นเอทั่วประเทศไม่มีหลักฐานที่น่าเชื่อถือเพื่อสนับสนุนทฤษฎีนี้. [2] เอกลักษณ์แก้ไขสำหรับการหลอมรวมรุ่นที่สองและสามของไทยจีนและแม้กระทั่งบางอพยพรุ่นแรกก็ยังคงอยู่โดยเฉพาะอย่างยิ่งทางเลือกส่วนบุคคลไม่ว่าจะเป็นหรือไม่ได้เป็นคนไทย Chooses ดีจีนในการระบุตัวเองว่าเป็นชาวจีน. [16] อย่างไรก็ตามเกือบทั้งหมดไทยจีนด้วยตนเองระบุว่าไทยเนื่องจากบูรณาการอย่างใกล้ชิดและการดูดซึมที่ประสบความสำเร็จของพวกเขาในสังคมไทยที่มีคนไทยหลายคนเชื้อสายเต็มรูปแบบจีนหรือบางส่วน เชื้อสายจีนที่แม้จะปฏิเสธการเป็นจีน. [6] ประวัติแก้ไขไทยเชื้อสายจีนในอดีตที่ผ่านมาการตั้งค่าผู้ประกอบการขนาดเล็กเพื่อที่จะยืดออกไปใช้ชีวิตที่เป็นผู้ขายที่ถนนเป็นอาชีพส่งผ่านไปยังยุคปัจจุบัน. ประวัติของการตรวจคนเข้าเมืองฮันจีนประจำประเทศไทย วันที่กลับหลายศตวรรษ พ่อค้าชาวจีนในประเทศไทยส่วนใหญ่มาจากฝูเจี้ยนและกวางตุ้งเริ่มเข้ามาในจังหวัดพระนครศรีอยุธยาอย่างน้อยศตวรรษที่สิบสาม ตามพงศาวดารกรุงศรีอยุธยามันก็บอกว่าพระมหากษัตริย์สมเด็จพระเอกาทศรถ (ร. 1605-1610) ได้รับการ "ห่วง แต่เพียงผู้เดียวด้วยวิธีการในการทำให้การบริหารเงินของเขา" และ "ความโน้มเอียงอย่างมากต่อคนแปลกหน้าและต่างประเทศ" โดยเฉพาะอย่างยิ่งโปรตุเกสสเปน ฟิลิปปินส์, จีนและญี่ปุ่น. อยุธยาเป็นภายใต้การคุกคามพม่าเกือบตลอดจากศตวรรษที่ 16 เป็นต้นไปและจักรพรรดิเฉียนหลงแห่งราชวงศ์ชิงก็ตกใจโดยทหารพม่าอาจ จาก 1766-1769 จักรพรรดิเฉียนหลงส่งกองทัพของเขาครั้งที่สี่ที่จะปราบพม่า แต่สงครามจีนพม่าสิ้นสุดลงในล้มเหลวโดยสิ้นเชิง อยุธยาแล้วตกลงไปในพม่าสยามสงคราม (1765-1767) ความพยายามเบี่ยงเบนความสนใจของจีนของกองทัพพม่าสยาม; ทั่วไปตากสินตัวเองเป็นลูกชายของผู้อพยพชาวจีนที่ใช้ประโยชน์จากสถานการณ์โดยการจัดแรงของเขาและโจมตีพวกเขา ตากสินสนับสนุนอย่างแข็งขันตรวจคนเข้าเมืองของจีนและการค้า ตั้งถิ่นฐานโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากจังหวัดแต้จิ๋วมาในจำนวนมาก. [17] ประชากรจีนในประเทศไทยเพิ่มขึ้นจาก 230,000 ใน 1825 เพื่อ 792,000 จากปี 1910 โดยปี 1932 ประมาณ 12.2% ของประชากรไทยเป็นภาษาจีน. [18] อย่างไรก็ตามชาวจีนอพยพในช่วงต้น ประกอบด้วยเกือบทั้งหมดของคนจีนที่แต่งงานกับหญิงไทย เด็ก intermarriages ดังกล่าวถูกเรียกว่าเหมาะเจาะชิโนไทย [19] หรือที่รู้จักกันเป็นลูกจิน (ลูกจีน) ในภาษาไทย. [20] ประเพณีของการแต่งงานจีนไทยนี้ปรับตัวลดลงเมื่อจำนวนมากของผู้หญิงจีนเริ่มที่จะอพยพเข้ามาในประเทศไทยใน ต้นศตวรรษที่ 20. ความเสียหายของราชวงศ์ชิงและการเพิ่มขึ้นของประชากรขนาดใหญ่ในประเทศจีนพร้อมกับภาษีที่สูงมากที่เกิดจากคนจำนวนมากที่จะออกจากประเทศจีนสำหรับประเทศไทยในการค้นหาของการทำงาน หากประสบความสำเร็จที่พวกเขาส่งเงินกลับมาให้ครอบครัวของพวกเขาในประเทศจีน ชาวจีนจำนวนมากประสบความสำเร็จภายใต้ "การทำฟาร์มภาษี" ระบบโดยภาคเอกชนมียอดขายที่เหมาะสมในการจัดเก็บภาษีในราคาที่ต่ำกว่ามูลค่าของรายได้ภาษี. ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 ที่ประเทศไทยกำลังยุ่งปกป้องเป็นอิสระจากอำนาจอาณานิคม โจรจีนจากมณฑลยูนนานเริ่มบุกเข้ามาในประเทศในสงครามอ้ำอึ้ง (ไทย: ปราบกบฏฮ่อ) ทัศนคติชาติไทยในทุกระดับได้รับสีตามโดยความรู้สึกต่อต้านจีน สมาชิกของชุมชนชาวจีนได้ครอบงำยาวการค้าภายในประเทศและทำหน้าที่เป็นตัวแทนสำหรับการผูกขาดการค้าพระราช ด้วยการเพิ่มขึ้นของอิทธิพลทางเศรษฐกิจในยุโรป แต่ชาวจีนจำนวนมากเปลี่ยนการจราจรฝิ่นและการเก็บภาษีทั้งสองที่มีการประกอบอาชีพดูหมิ่น นอกจากนี้จีนมิลเลอร์และผู้ค้าข้าวถูกกล่าวหาว่าเป็นภาวะถดถอยทางเศรษฐกิจที่จับสยามเป็นเวลาเกือบสิบปีหลังจากปี 1905 ข้อกล่าวหาของการติดสินบนเจ้าหน้าที่ของสงครามระหว่างสมาคมลับจีน, และการใช้ความรุนแรงของกลยุทธ์ที่จะทำหน้าที่เก็บภาษีเพื่อส่งเสริมให้เกิดความไม่พอใจไทย กับจีนในช่วงเวลาที่ชุมชนได้รับการขยายตัวอย่างรวดเร็วเนื่องจากการตรวจคนเข้าเมือง จีนถูกกล่าวหาว่าในการผลิตความยากจนสำหรับชาวนาไทยชาร์จ astronomically อัตราดอกเบี้ยสูงเมื่ออยู่ในความเป็นจริงธุรกิจธนาคารไทยมีการแข่งขันสูง. [21] ในปี 1879 จีนควบคุม 100% ของพลังงานนิวเคลียร์โรงสีข้าวส่วนใหญ่ที่ ถูกนำไปขายในอังกฤษ แต่ส่วนใหญ่ของนักธุรกิจชั้นนำของไทยมีการสกัดจีนและประกอบเป็นส่วนสำคัญของสังคมชั้นสูงของไทยบางคนไทยเชื้อสายจีนในช่วงเวลานี้อาศัยอยู่ในกระท่อมโดยไม่ต้องสิ่งอำนวยความสะดวกใด ๆ ไฟฟ้าและห้องน้ำ. [21] จาก 1882-1917 เกือบ 13,000 34,000 จีนเข้ามาในประเทศต่อปีจากภาคใต้ของจีนซึ่งเป็นความเสี่ยงที่จะเกิดน้ำท่วมและภัยแล้งส่วนใหญ่ปักหลักอยู่ในเขตกรุงเทพฯและตามแนวชายฝั่งของอ่าวสยาม พวกเขาได้รับสมญาในการประกอบอาชีพที่ต้องใช้แรงงานลำบากทักษะผู้ประกอบการหรือทำงานเป็นช่างตีเหล็กคนงานรถไฟและรถลาก pullers ในขณะที่คนไทยส่วนใหญ่มีส่วนร่วมในการผลิตข้าวจีนนำความคิดใหม่ ๆ ที่มีต่อพืชและวิธีการใหม่ในการจัดหาแรงงานในสวนยางทั้งในประเทศและต่างประเทศ [21] อย่างไรก็ตามความคิดของพรรครีพับลินำโดยจีนได้รับการพิจารณาปลุกระดมโดยรัฐบาลไทย. ตัวอย่างเช่นการแปลภาษาจีนปฏิวัติซุนยัตเซ็นสามหลักการของประชาชนไม่ได้รับอนุญาตตามพระราชบัญญัติคอมมิวนิสต์ 1933 รัฐบาลได้ควบคุมโรงเรียนจีนตั้งแต่แม้กระทั่งก่อนที่การศึกษาภาคบังคับก่อตั้งขึ้นสำหรับประเทศที่เริ่มต้นด้วยพระราชบัญญัติโรงเรียนเอกชนของ 1918 การกระทำนี้จำเป็นต้องใช้ครูชาวต่างประเทศทุกคนที่จะผ่านการทดสอบภาษาไทยและผู้บริหารของทุกโรงเรียนที่จะใช้มาตรฐานที่กำหนดโดยกระทรวงศึกษาธิการ. [22] ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาระหว่างสงครามโลกครั้งที่หนึ่งและสงครามโลกครั้งที่สองของไทยส่งออกที่สำคัญ ข้าวดีบุกยางพาราและไม้ที่อยู่ภายใต้การควบคุมของจีน แม้ว่าจะมีอำนาจเหนือกว่าเวสเทิร์จากออสเตรเลีย, ยุโรปและชาวอเมริกันการแข่งขันที่ดีที่สุดกับจีนในการป่าไม้การทำเหมืองแร่ขุดและไอน้ำขับเคลื่อนโรงสีข้าว โดยปี 1924 ชาวจีนที่ควบคุม 3 จาก 9 โรงเลื่อยในกรุงเทพฯ สวนการตลาด, การผลิตและการส่งออกน้ำตาลปลายังคงโดดเด่นโดยจีนยัง แม้จะมีการปกครองของอังกฤษในเศรษฐกิจไทยในยุค 1890 จีนยังควบคุมร้อยละ 62 ของธุรกิจนำเข้าส่งออกที่ดำเนินการเป็นตัวแทนของอังกฤษเช่นเดียวกับจีน. [21] กฎหมายโดยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้า (1910-1925) ที่จำเป็นต้องใช้ การยอมรับของสกุลไทยกำกับส่วนใหญ่ที่ชุมชนชาวจีนในขณะที่จำนวนของครอบครัวชาวจีนที่เหลือพม่าระหว่าง 1930 และปี 1950 และตั้งรกรากอยู่ในจังหวัดราชบุรีและกาญจนบุรีจังหวัดของภาคตะวันตก ไม่กี่ครอบครัวเชื้อสายจีนในพื้นที่ที่ได้อพยพมาจากประเทศพม่าแล้วในศตวรรษที่ 19 ครอบครัวชาวจีนได้รับการยอมรับจากศาลเจ้าในบ้านและร้านค้าของพวกเขาซึ่งส่วนใหญ่ตั้งอยู่ตรงบนพื้นดินและทาสีในสีแดงตกแต่งด้วยดิ้นทองและโคมไฟสีแดงขนาดเล็ก. จีนในประเทศไทยนอกจากนี้ยังได้รับความเดือดร้อนการเลือกปฏิบัติระหว่างช่วงทศวรรษที่ 1930 เพื่อ 1950 ภายใต้ การปกครองแบบเผด็จการทหารของนายกรัฐมนตรีแปลกพิบูลสงคราม (ทั้งๆที่มีเชื้อสายจีนส่วนหนึ่งของตัวเอง) [23] ซึ่งมีลักษณะคล้ายตัวเองด้วยจักรวรรดิญี่ปุ่น พระราชบัญญัติการประถมศึกษาของ 1932 ทำภาษาไทยกลางของการศึกษาภาคบังคับ แต่เป็นผลมาจากการประท้วงจากไทยจีนโดยปี 1939 นักเรียนที่ได้รับอนุญาตสองชั่วโมงต่อสัปดาห์การเรียนการสอนภาษาจีนกลาง. [22] รัฐ บริษัท เข้ามาสินค้า su

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

เปิดเมนูหลัก

ดูแก้ไขหน้านี้

คนไทยไทยจีนของประเทศจีน หรือ泰国华人泰国华人

ไทยเชื้อสายจีนวัดมังกรกมลาวาส ผู้เข้าชมผลการ
ที่วัดมังกรกมลาวาส หนึ่งในที่โดดเด่นที่สุดของจีน ประชากรไทยพุทธวัดใน

9349900 ( EST )
7 % ของประชากรไทย ( 2012 ) [ 1 ]

ถึง 26000000
คนไทยเชื้อสายจีนของอย่างน้อยบางส่วน ( ประมาณ 40% ของประชากรไทย ) ( 2012 ) [ 2 ]
ภูมิภาคประชากรไทย

)

ภาษาไทยในอดีตพันธุ์จีน ( แต้จิ๋วจีนแคะ , ไหหลำ , กวางตุ้งและฮกเกี้ยน )

คนศาสนาชนกลุ่มน้อย
พุทธศาสนาเถรวาทมหายาน , ศาสนาพื้นบ้าน จีน , ซุนศาสนาคริสต์และศาสนาอิสลามที่เกี่ยวข้องกับกลุ่มชาติพันธุ์

คนไทย - จีนใต้ - เพอรานากัน

ไทยต่างประเทศจีนจีนคนไทยสืบเชื้อสายจากกลุ่มชาติพันธุ์ต่าง ๆของจีน โดยเฉพาะฮัน จีน ประเทศไทยคือบ้านที่ใหญ่ที่สุดในชุมชนจีนโพ้นทะเลทั่วโลก [ 3 ] มีประชากรประมาณ 9 ล้านคน และ 14% ของประชากรไทยปี 2012 [ 4 ] นอกจากนี้ยังเป็นที่เก่าแก่ที่สุดที่โดดเด่นและ ที่ดีที่สุด รวมต่างประเทศจีนชุมชน เล็กน้อยมากกว่าครึ่งหนึ่งของประชากรชาวจีนในไทยติดตามบรรพบุรุษของพวกเขาไปภาคตะวันออกของมณฑลกวางตุ้ง นี้เป็นหลักฐานโดยความชุกของภาษาถิ่นแต้จิ๋วซื้อในหมู่ชาวจีนในไทย ชนกลุ่มน้อยติดตามบรรพบุรุษและเพื่อแคะไหหลำอพยพ [ 5 ]

ไทยจีนได้รับการฝังแน่นในองค์ประกอบทั้งหมดของสังคมไทยที่ผ่านมา 200 ปี ในปัจจุบันพระราชวงศ์ไทย , ราชวงศ์จักรี , ก่อตั้งขึ้นโดยรัชกาลที่ที่ตัวเองเป็นคนจีนบางส่วน บรรพบุรุษของเขา กษัตริย์ของราชวงศ์ตากสินธนบุรี เป็นบุตรชายของผู้อพยพชาวจีน จากมณฑลกวางตุ้ง และ ไทย แม่ที่มีการบูรณาการที่ประสบความสำเร็จของประวัติศาสตร์จีนอพยพชุมชนทั่วประเทศไทย หมายเลขที่สําคัญของภาษาไทย ภาษาจีน เป็นลูกหลานของ intermarriages ระหว่างอพยพชาวจีนและชาวไทย ภาษาจีนคนไทยและสังคมไทย และขนบธรรมเนียมประเพณีใน intermarried ตนเองระบุเพียงเป็นไทย [ 6 ] [ 7 ]

ในสมัยใหม่ครั้งไทยจีนอยู่ในทุกระดับของสังคมไทย และมีสถานะที่แข็งแกร่งในภาคธุรกิจของประเทศไทย และการเมือง [ 8 ] [ 9 ] [ 10 ] [ 11 ] [ 12 ] [ 13 ] [ 14 ] ภาษาไทย ภาษาจีน มีปรากฏในฉากทางการเมืองไทยหลายแห่ง ประเทศไทยของอดีตนายกรัฐมนตรีมี เชื้อสายจีน . [ 15 ]

ประชากรแก้ไข

ประเทศไทยมีชุมชนชาวจีนที่ใหญ่ที่สุดในโลก

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.