There is one boat only, and we are

There is one boat only, and we are all in it. Science is clear on what needs to be done to avoid rocking the boat: The world needs to keep global temperature rise below 2 degrees Celsius to prevent catastrophic climatic events.
But not much time is left to ensure that the next generations sail as safely as we have. The International Energy Agency, in its recently released annual report, has a stark warning: We have about five years for enacting drastic carbon emission cuts before getting “locked in” to a global temperature increase that could be excessive. Despite ongoing financial strains around the globe, delaying action is economically unreasonable. And yet, leaders convening in Durban to look for a global solution remain locked in a game of “passing the buck.” No one nation is willing on its own to take the first step and commit to a drastic new path of decarbonization. Waiting for a collective buy-in remains the first choice politically.
The time to act is now because the window of opportunity is rapidly closing. The world’s leading carbon emitters must assume leadership. With most of the attention centered on the United States and China, expectations have been far lower for another major emitter — Russia. Recently overtaken by a narrow margin by India, Russia ranks fourth in carbon emissions, and it has a lot to offer to global negotiations. Indeed, Russia played a critical role in global climate talks in the past when, by ratifying the Kyoto Protocol, the treaty went into effect in 2005. But since then, Russian leaders have shied away from any further commitments that could constitute a potential economic burden.
Such a stance is not surprising. Russia remains a land of skeptics about climate change, where policymakers face little public pressure to act. Furthermore, Russian officials feel that their country has already outperformed others in cutting carbon emissions. They proudly boast that in the aftermath of the financial crisis in 2009, Russia’s emissions were almost 40 percent below their 1990 levels. And, as the argument goes, Russia has been a leader in improving its energy efficiency as well: The energy intensity of its economy dropped 34 percent in the 2000-08 period.
These numbers are not false. But when officials from Moscow base their international climate policy on them, they miss the point. Leadership is about surmounting big challenges. When targets are perceived as too easy to meet, claims for being a leader in decarbonization lay on weak foundations. By selecting 1990 as the base year for carbon reduction targets, the Kyoto Protocol never posed a real challenge for Russia to start with. The country’s economic collapse in the 1990s brought a drastic drop in carbon emissions. Thus far, Russia has needed no additional efforts to meet its commitment not to exceed the emission levels of 1990. This has been true even for the 15 percent to 25 percent emission cut target promised by President Dmitry Medvedev following the Copenhagen climate summit in 2009.
Likewise, improvements in Russia’s energy efficiency look remarkable at first sight, but it was primarily an outcome of the post-Soviet economic restructuring rather than a deliberate effort aimed at cutting energy consumption. Also, the declining energy intensity in the past decade came against the backdrop of a more than 20 percent rise in the preceding decade, when the economy contracted much faster than the fall in energy demand.
Yet, energy efficiency remains one area where Russia has the opportunity to truly demonstrate its leadership in the upcoming decade. This may well be the best and most cost-effective path toward a lower carbon future for the country.
The opportunity for change is enormous. Russia remains one of the least energy-efficient economies in the world. It is much less efficient than any other G8 member and the other so-called BRICS countries. The IEA estimates Russia’s annual energy saving potential is about the size of Britain’s energy consumption in a year.
As a step in the right direction, two years ago Medvedev signed legislation that called for a 40 percent reduction in energy intensity by 2020. A long list of proposed measures leaves no major sector of the economy untouched.
But the perennial concern is still there: Will the new law be implemented successfully? An order from above is rarely enough, as proved by numerous energy efficiency laws in the past. What Russia needs is to create the right incentives for cutting energy consumption. Limited financing for energy efficiency projects, slow progress in retrofitting buildings, a growing gap in transportation policy in Europe and Russia, and the uncertainty that a domestic emission trading system will be ever set up in the near future indicate that the right incentives are not there yet. Energy efficiency is Russia’s low hanging fruit. It should not be left rotting again. If not now, when?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีเรือหนึ่งเท่านั้น และเราอยู่ในนั้น วิทยาศาสตร์ได้ชัดเจนในสิ่งต้องการหลีกเลี่ยงการโยกเรือ: โลกต้องรักษาอุณหภูมิโลกที่เพิ่มขึ้นต่ำกว่า 2 องศาเซลเซียสเพื่อป้องกันเหตุการณ์รุนแรง climaticแต่เหลือเวลาไม่มากให้รุ่นถัดไปที่ที่ใบเป็นอย่างปลอดภัย ตามที่เรามี สำนักงานพลังงานระหว่างประเทศ ในรายงานประจำปีเพิ่งออก มีคำเตือนสิ้นเชิง: เรามีประมาณห้าปีสำหรับปฏิบัติการลดปล่อยก๊าซคาร์บอนที่รุนแรงก่อนการ "ล็อคไว้ใน" การเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิโลกที่อาจจะมากเกินไป แม้ มีสายพันธุ์ทางการเงินอย่างต่อเนื่องทั่วโลก การกระทำล่าช้าได้ unreasonable กาญจน์ และยัง ผู้นำ convening ในเดอร์บานดูสำหรับโซลูชั่นทั่วโลกยังคงล็อกในเกม "ผ่านการ buck" ประเทศหนึ่งไม่เต็มใจในขั้นตอนของตนเองใช้ครั้งแรกและกระทำรุนแรงทางของ decarbonization ได้ รอสำหรับการรวมในยังคง เป็นทางเลือกแรกทางการเมืองเวลาดำเนินการขณะนี้เนื่องจากโอกาสที่จะปิดอย่างรวดเร็ว Emitters คาร์บอนชั้นนำของโลกต้องถือว่าเป็นผู้นำ มีทั้งความแปลกในสหรัฐอเมริกาและจีน ความคาดหวังได้ต่ำสำหรับตัวส่งสำคัญอื่นเช่นรัสเซีย Overtaken เมื่อเร็ว ๆ นี้ โดยระยะขอบที่แคบโดยอินเดีย รัสเซียอันดับสี่ในการปล่อยก๊าซคาร์บอน และมีจำนวนมากเพื่อให้การเจรจาระดับโลก แน่นอน รัสเซียเล่นบทบาทสำคัญในพูดถึงสภาพภูมิอากาศโลกในอดีตเมื่อ โดยสัตยาบันในพิธีสารเกียวโต สนธิก็มีผลในปี 2005 แต่หลังจากนั้น ผู้นำรัสเซียได้ shied จากภาระผูกพันเพิ่มเติมใด ๆ ที่ไม่เป็นภาระทางเศรษฐกิจที่มีศักยภาพท่าทางดังกล่าวไม่น่าแปลกใจ รัสเซียยังคง เป็นดินแดนสงสัยเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ซึ่งผู้กำหนดนโยบายหน้าดันสาธารณะน้อยทำ นอกจากนี้ เจ้าหน้าที่ของรัสเซียรู้สึกว่า ประเทศของตนได้แล้ว outperformed อื่น ๆ ในการตัดปล่อยก๊าซเรือนกระจก พวกเขาภูมิใจอวดว่า ผลพวงของวิกฤติการเงินในปี 2552 การปล่อยก๊าซของรัสเซียได้เกือบ 40 เปอร์เซ็นต์ต่ำกว่าระดับของปี 1990 และ เป็นอาร์กิวเมนต์ไป รัสเซียได้เป็นผู้นำในการปรับปรุงประสิทธิภาพของพลังงานเช่น: ความเข้มพลังงานของเศรษฐกิจของประเทศลดลงร้อยละ 34 ในระยะ 2000-08ตัวเลขเหล่านี้ไม่ผิด แต่เมื่อเจ้าหน้าที่จากมอสโกยึดนโยบายสภาพภูมิอากาศนานาชาติของพวกเขา พวกเขาพลาดจุด ผู้นำจะเกี่ยวกับความท้าทายใหญ่ surmounting เมื่อเป้าหมายมองเห็นได้ง่ายเกินไปกับ สินไหมทดแทนสำหรับการเป็นผู้นำใน decarbonization วางบนรากฐานอ่อนแอ โดยเลือกปี 1990 เป็นปีฐานสำหรับเป้าหมายลดคาร์บอน เกียวโตไม่เกิดความท้าทายจริงสำหรับรัสเซียจะเริ่มต้นด้วย ล่มสลายทางเศรษฐกิจของประเทศในปี 1990 มาหล่นที่รุนแรงในการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ฉะนี้ รัสเซียมีความจำเป็นไม่พยายามเพิ่มเติมเพื่อตอบสนองสิ่งเหล่านั้นไม่เกินกว่าระดับการปล่อยก๊าซของปี 1990 นี้ถูกจริงสำหรับปล่อยก๊าซร้อยละ 15 ถึง 25 เปอร์เซ็นต์การตัดสัญญา โดยเมดเวเดฟเป็นประธานาธิบดีต่อซัมมิทสภาพภูมิอากาศโคเปนเฮเกนในปี 2552 เป้าหมายในทำนองเดียวกัน ปรับปรุงประสิทธิภาพการใช้พลังงานของรัสเซียในลักษณะเด่นที่ตา แต่มันเป็นผลของโซเวียตหลังเศรษฐกิจปรับโครงสร้างมากกว่าความพยายามโดยเจตนามุ่งตัดการใช้พลังงาน ยัง ความเข้มพลังงานลดลงในทศวรรษที่ผ่านมากับฉากหลังของมากขึ้นกว่าทศวรรษก่อนหน้านี้ เมื่อเศรษฐกิจตีบมากเร็วกว่าตกอยู่ในความต้องการพลังงานเพิ่มขึ้น 20 เปอร์เซ็นต์ยัง พลังงานยังคง ตั้งหนึ่งที่รัสเซียมีโอกาสแสดงให้เห็นถึงผู้นำในทศวรรษกำลังเกิดขึ้นอย่างแท้จริง สิ่งนี้อาจเป็นเส้นทางดีที่สุด และคุ้มค่าที่สุดต่อคาร์บอนต่ำในอนาคตสำหรับประเทศโอกาสสำหรับการเปลี่ยนแปลงเป็นอย่างมาก รัสเซียยังคงน้อยประหยัดพลังงานเศรษฐกิจในโลก มีประสิทธิภาพมากน้อยกว่าสมาชิก G8 อื่น ๆ และอื่น ๆ เรียกว่าประเทศ BRICS ได้ IEA ประเมินของรัสเซียปีประหยัดพลังงานอาจจะเกี่ยวกับขนาดของการใช้พลังงานของสหราชอาณาจักรในปีเป็นขั้นตอนในทิศทางที่ถูก สองปีที่ผ่านมาเมดเวเดฟลงนามกฎหมายที่เรียกว่าการลด 40 เปอร์เซ็นต์ความเข้มของพลังงาน โดย 2020 รายการยาวของมาตรการเสนอออกจากภาคเศรษฐกิจไม่สำคัญขาวละเอียดแต่ยังมีความกังวลเพเรนเนียลเป็น: กฎหมายใหม่จะดำเนินการเสร็จเรียบร้อยแล้ว ใบสั่งจากข้างต้นได้ไม่ค่อยเพียงพอ เป็นพิสูจน์ตามกฎหมายมีประสิทธิภาพพลังงานมากมายในอดีต รัสเซียต้องมีอะไรสร้างแรงจูงใจที่เหมาะสมสำหรับการตัดการใช้พลังงาน จำกัดเงินสำหรับโครงการประสิทธิภาพพลังงาน ความคืบหน้าช้าในอาคาร retrofitting ช่องว่างเพิ่มขึ้นในนโยบายขนส่งในยุโรป และรัสเซีย และความไม่แน่นอนซึ่งมลพิษในประเทศที่ระบบการซื้อขายจะเคยตั้งค่าได้ในอนาคต ระบุว่า แรงจูงใจด้านขวายังไม่มี พลังงานเป็นผลไม้แขวนต่ำของรัสเซีย ควรไม่ซ้ายหึ่งอีก ถ้าไม่ได้ตอนนี้ เมื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีเรือหนึ่งเท่านั้นและเราทุกคนอยู่ในนั้น วิทยาศาสตร์มีความชัดเจนในสิ่งที่ต้องทำเพื่อหลีกเลี่ยงการโยกเรือ: โลกต้องการให้อุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นทั่วโลกต่ำกว่า 2 องศาเซลเซียสเพื่อป้องกันไม่ให้เหตุการณ์ภูมิอากาศภัยพิบัติ.
แต่ไม่ได้เวลาที่เหลือเพื่อให้แน่ใจว่ารุ่นต่อไปแล่นเรืออย่างปลอดภัยในขณะที่เรา มี สำนักงานพลังงานระหว่างประเทศในการที่เพิ่งเปิดตัวรายงานประจำปีที่มีการเตือนสิ้นเชิง: เรามีประมาณห้าปีสำหรับตัวประกันลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่รุนแรงก่อนที่จะ "ถูกขังอยู่ใน" การเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิโลกที่อาจจะมากเกินไป แม้จะมีสายพันธุ์ทางการเงินอย่างต่อเนื่องทั่วโลกชะลอการกระทำที่ไม่มีเหตุผลทางเศรษฐกิจ และยังเป็นผู้นำในการประชุมเดอร์บันที่จะมองหาวิธีการแก้ปัญหาระดับโลกที่ยังคงถูกขังอยู่ในเกมของ "ผ่านเจ้าชู้." ไม่มีประเทศหนึ่งยินดีในตัวเองที่จะใช้ขั้นตอนแรกและมุ่งมั่นที่จะเป็นเส้นทางใหม่ที่รุนแรงของ decarbonization รอการรวมในการซื้อยังคงเป็นตัวเลือกแรกทางการเมือง.
เวลาที่จะทำหน้าที่อยู่ในขณะนี้เพราะหน้าต่างแห่งโอกาสอย่างรวดเร็วปิด ปล่อยคาร์บอนชั้นนำของโลกจะต้องเป็นผู้นำ ด้วยความสนใจมากที่สุดมีศูนย์กลางอยู่ที่ประเทศสหรัฐอเมริกาและประเทศจีนได้รับการคาดหวังที่ต่ำสำหรับอีซีแอลที่สำคัญอีก - รัสเซีย ทันเร็ว ๆ นี้โดยขอบแคบโดยอินเดียรัสเซียอันดับที่สี่ในการปล่อยก๊าซคาร์บอนและมีจำนวนมากที่จะนำเสนอให้กับการเจรจาระดับโลก อันที่จริงรัสเซียมีบทบาทสำคัญในการเจรจาสภาพภูมิอากาศโลกในอดีตเมื่อโดยให้สัตยาบันพิธีสารเกียวโตสนธิสัญญามีผลบังคับใช้ในปี 2005 แต่ตั้งแต่นั้นมาผู้นำรัสเซียได้เบือนหน้าหนีจากภาระผูกพันเพิ่มเติมใด ๆ ที่อาจก่อให้เกิดภาระทางเศรษฐกิจที่อาจเกิดขึ้น .
ดังกล่าวท่าทางไม่น่าแปลกใจ รัสเซียยังคงเป็นดินแดนแห่งความคลางแคลงเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่ผู้กำหนดนโยบายเผชิญแรงกดดันของประชาชนน้อยมากที่จะทำหน้าที่ นอกจากนี้เจ้าหน้าที่รัสเซียรู้สึกว่าประเทศของพวกเขามีประสิทธิภาพสูงกว่าคนอื่น ๆ ที่มีอยู่แล้วในการตัดการปล่อยก๊าซคาร์บอน พวกเขาภาคภูมิใจโม้ว่าในผลพวงของวิกฤตการเงินในปี 2009 การปล่อยก๊าซของรัสเซียเกือบร้อยละ 40 ด้านล่างปี 1990 ของพวกเขา และเป็นอาร์กิวเมนต์ไปรัสเซียได้เป็นผู้นำในการปรับปรุงประสิทธิภาพการใช้พลังงานของมันเช่นกัน: ความเข้มพลังงานของเศรษฐกิจลดลงร้อยละ 34 ในช่วง 2000-08.
ตัวเลขเหล่านี้ไม่ได้ผิดพลาด แต่เมื่อเจ้าหน้าที่จากกรุงมอสโกฐานนโยบายการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศระหว่างประเทศของพวกเขาในพวกเขาพวกเขาพลาดจุด ความเป็นผู้นำเป็นเรื่องเกี่ยวกับความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ข้าม เมื่อเป้าหมายมีการรับรู้เป็นเรื่องง่ายเกินไปที่จะตอบสนองการเรียกร้องสำหรับการเป็นผู้นำในการ decarbonization วางบนรากฐานที่อ่อนแอ โดยการเลือกปี 1990 เป็นปีฐานสำหรับเป้าหมายการลดคาร์บอนพิธีสารเกียวโตไม่เคยนับเป็นความท้าทายที่แท้จริงสำหรับรัสเซียจะเริ่มต้นด้วย การล่มสลายทางเศรษฐกิจของประเทศในปี 1990 ที่นำมาลดลงอย่างมากในการปล่อยก๊าซคาร์บอน ป่านนี้รัสเซียได้ไม่จำเป็นต้องเพิ่มเติมความพยายามที่จะตอบสนองความมุ่งมั่นที่จะไม่เกินระดับการปล่อยก๊าซของปี 1990 นี้ได้รับจริงแม้สำหรับร้อยละ 15 ในการปล่อยก๊าซเรือนกระจกร้อยละ 25 ตัดเป้าหมายสัญญาโดยประธานาธิบดี Dmitry Medvedev ต่อไปนี้การประชุมสุดยอดสภาพภูมิอากาศที่กรุงโคเปนเฮเกนในปี 2009
ในทำนองเดียวกันการปรับปรุงประสิทธิภาพการใช้พลังงานของรัสเซียมีลักษณะที่โดดเด่นตั้งแต่แรกเห็น แต่มันก็เป็นหลักผลของการปรับโครงสร้างทางเศรษฐกิจหลังโซเวียตมากกว่าความพยายามโดยเจตนามุ่งเป้าไปที่การตัดการบริโภคพลังงาน นอกจากนี้ความเข้มของพลังงานที่ลดลงในทศวรรษที่ผ่านมากับฉากหลังของการเพิ่มขึ้นมากกว่าร้อยละ 20 ในทศวรรษก่อนหน้านี้เมื่อเศรษฐกิจหดตัวเร็วกว่าที่ตกอยู่ในความต้องการพลังงาน.
แต่ประสิทธิภาพการใช้พลังงานยังคงเป็นหนึ่งในพื้นที่ที่รัสเซียมี โอกาสที่จะแสดงให้เห็นถึงความเป็นผู้นำอย่างแท้จริงในทศวรรษที่กำลังจะมาถึง นี้อาจจะดีที่ดีที่สุดและเส้นทางที่มีประสิทธิภาพสูงสุดต่ออนาคตคาร์บอนที่ต่ำกว่าสำหรับประเทศ.
โอกาสสำหรับการเปลี่ยนแปลงเป็นอย่างมาก รัสเซียยังคงเป็นหนึ่งในประเทศที่ประหยัดพลังงานน้อยที่สุดในโลก มันเป็นอะไรที่มีประสิทธิภาพน้อยกว่าสมาชิก G8 อื่น ๆ และอื่น ๆ ที่เรียกว่าประเทศ BRICS ไออีเอคาดการณ์พลังงานประจำปีของรัสเซียที่มีศักยภาพการประหยัดเป็นเรื่องเกี่ยวกับขนาดของการใช้พลังงานของสหราชอาณาจักรในปี.
ในฐานะที่เป็นขั้นตอนในทิศทางที่ถูกต้องสองปีที่ผ่านมาเมดเวเดฟได้ลงนามในกฎหมายที่เรียกร้องให้มีการลดลงร้อยละ 40 ในความเข้มการใช้พลังงานในปี 2020 รายการยาว มาตรการที่เสนอไม่มีใบภาคที่สำคัญของเศรษฐกิจแตะต้อง.
แต่กังวลยืนต้นยังคงมี: จะกฎหมายใหม่จะดำเนินการประสบความสำเร็จ? การสั่งซื้อจากข้างต้นจะไม่ค่อยพอเป็นจำนวนมากได้รับการพิสูจน์โดยกฎหมายประสิทธิภาพการใช้พลังงานในอดีตที่ผ่านมา สิ่งที่รัสเซียต้องการคือการสร้างแรงจูงใจที่เหมาะสมสำหรับการตัดการใช้พลังงาน การจัดหาเงินทุน จำกัด สำหรับโครงการพลังงานอย่างมีประสิทธิภาพ, ความคืบหน้าช้าในการเดินอาคารช่องว่างที่เพิ่มขึ้นในการกำหนดนโยบายการขนส่งในยุโรปและรัสเซียและความไม่แน่นอนที่ประเทศระบบการซื้อขายการปล่อยก๊าซจะเคยตั้งขึ้นในอนาคตอันใกล้นี้แสดงให้เห็นว่าแรงจูงใจที่เหมาะสมไม่ได้มี ยัง ประสิทธิภาพการใช้พลังงานเป็นผลไม้แขวนต่ำของรัสเซีย มันไม่ควรจะเหลือเน่าเปื่อยอีกครั้ง ถ้าไม่ได้ตอนนี้เมื่อ?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีเรือเท่านั้น และเราทุกคนก็อยู่ในนั้น วิทยาศาสตร์มีความชัดเจนในสิ่งที่ต้องทำเพื่อหลีกเลี่ยงการโยกเรือ โลกต้องการที่จะให้สูงขึ้น 2 องศาเซลเซียส อุณหภูมิโลกด้านล่างเพื่อป้องกันเหตุการณ์สภาพอากาศรุนแรง .
แต่เวลาก็เหลืออยู่ไม่มาก เพื่อให้มั่นใจว่ารุ่นถัดไปแล่นเรือเป็นปลอดภัยกับเราได้ . ทบวงการพลังงานระหว่างประเทศ ในการเปิดตัวเมื่อเร็ว ๆนี้รายงานประจําปีมีคำเตือน สตาร์ค : เราได้ประมาณ 5 ปี เพื่อลดการปล่อยคาร์บอนเกาะรุนแรงก่อนที่จะได้รับการ " ล็อค " ในการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิโลกที่อาจจะมากเกินไป แม้จะมีสายพันธุ์ทางการเงินอย่างต่อเนื่องทั่วโลก การกระทำคือเหตุผลทางเศรษฐกิจ และยังเป็นผู้นำในการประชุมเดอร์บันที่จะมองหาโซลูชั่นระดับโลกยังคงล็อคในเกม " ผ่านเจ้าชู้" ไม่มีชาติหนึ่งจะเต็มใจของตัวเองที่จะใช้ขั้นตอนแรกและยอมรับเส้นทางใหม่ที่รุนแรงของดีคาเบาะไนเส . รอซื้อในกลุ่มยังคงเป็นตัวเลือกแรกในทางการเมือง
เวลาลงมือทำ คือ บัดนี้ เพราะหน้าต่างของโอกาส เช่น การปิด ชั้นนําของโลก emitters คาร์บอนต้องถือว่าเป็นผู้นำ กับที่สุดของความสนใจเป็นศูนย์กลางในสหรัฐอเมริกาและจีนความคาดหวังได้ไกล ลดอีกสาขาอีซี - รัสเซีย เพิ่งแซงขอบแคบโดยอินเดีย , รัสเซีย อันดับที่สี่ในการปล่อยก๊าซคาร์บอน และมันมีมากข้อเสนอการเจรจาระดับโลก แน่นอน , รัสเซีย มีบทบาทสำคัญในการเจรจาของสภาพภูมิอากาศโลกในอดีตเมื่อ โดยการให้สัตยาบันพิธีสารเกียวโต สนธิสัญญาเข้าไปในผล ในปี 2005 แต่หลังจากนั้นผู้นำรัสเซียได้ shied ห่างจากภาระผูกพันเพิ่มเติมใด ๆที่อาจก่อให้เกิดภาระทางเศรษฐกิจที่อาจเกิดขึ้น .
ดังกล่าวท่าทางไม่น่าแปลกใจ รัสเซียยังคงเป็นดินแดนของความคลางแคลงเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเป็นปัญหาเล็ก ๆน้อย ๆที่ใบหน้าสาธารณะกดดันให้ทำ นอกจากนี้ ทางการรัสเซียรู้สึกว่าประเทศได้สูงกว่าคนอื่นในการตัดการปล่อยก๊าซคาร์บอนพวกเขาภาคภูมิใจโอ้อวดว่าในผลพวงของวิกฤตทางการเงินในปี 2552 รัสเซียปล่อยเกือบร้อยละ 40 ของพวกเขาด้านล่าง 1990 ระดับ . และเป็นอาร์กิวเมนต์ไป รัสเซียได้เป็นผู้นำในการปรับปรุงประสิทธิภาพการใช้พลังงาน : พลังงานความเข้มของเศรษฐกิจลดลง 34 เปอร์เซ็นต์ในช่วง 2000-08 .
ตัวเลขเหล่านี้จะไม่หลอกลวงแต่เมื่อเจ้าหน้าที่จากมอสโกนโยบายสภาพภูมิอากาศระหว่างประเทศฐานของพวกเขานั้น พวกเขาพลาดจุด ภาวะผู้นำเป็นเรื่องเกี่ยวกับ surmounting ความท้าทายใหญ่ เมื่อเป้าหมายมีการรับรู้เป็นง่ายเกินไปที่จะตอบสนองการเรียกร้องสำหรับการเป็นผู้นำในดีคาเบาะไนเสวางอยู่บนรากฐานที่อ่อนแอ โดยเลือกเป็นฐานปี 1990 สำหรับเป้าหมายการลดคาร์บอน