The city was founded by King Mangra

The city was founded by King Mangrai in 1262[1]:208 and became the capital of the Mangrai Dynasty. Subsequently, Chiang Rai was conquered by Burma and remained under Burmese rule for several hundred years. It was not until 1786 that Chiang Rai became a Chiang Mai vassal. Siam (Thailand) annexed Chiang Mai in 1899, and Chiang Rai was proclaimed a province of Thailand in 1933.

In 1432, during the reign of King Sam Fang Kaen of the Mangrai Dynasty (1402–1441), the Phra Kaeo, or Emerald Buddha, the most revered Buddha statue, was discovered in Chiang Rai when an earthquake split the chedi at Wat Phra Kaeo of Chiang Rai city. The beautiful jade figure was then seen concealed within. Another telling of the story has the "Emerald Buddha" hastily covered in mud just before marauders entered to pillage. Many years later, the clunky-looking mud Buddha was found to actually house a magnificent jade statue, perhaps by way of the earthquake mentioned above—which caused a piece of the clay to break off—revealing the jade beneath.

In 1992, the city pillar was moved from Wat Klang Wiang to Wat Phra That Doi Chom Thong, where it is known as Sadue Mueang (Thai: สะดือเมือง), the "navel" or omphalos of the city.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมืองก่อตั้ง โดยพญามังรายกษัตริย์ในปี 1262 [1]: 208 และกลายเป็นเมืองหลวงของราชวงศ์พญา ต่อมา เชียงรายถูกยึดครอง โดยพม่า และยังคงอยู่ภายใต้การปกครองพม่าหลายร้อยปี ไม่เสร็จจนถึงค.ศ. 1786 ที่เชียงรายกลายเป็น vassal เชียงใหม่ สยาม (ประเทศไทย) ก็เชียงใหม่แห่ง และจังหวัดเชียงรายได้รับการประกาศเป็นจังหวัดของประเทศไทยในปี 1933ใน 1432 ในรัชสมัยของกษัตริย์สามฝางขอนแก่น ราชวงศ์ของพญามังราย (1402 – 1441), พระแก้ว หรือ พระแก้วมรกต ประดับพระพุทธรูป ถูกค้นพบในจังหวัดเชียงรายเมื่อเกิดแผ่นดินแยกเจดีย์ที่วัดพระแก้วเมืองเชียงราย รูปหยกสวยงามแล้วก็เห็นปกปิดภายใน อื่นบอกเรื่องราวได้ "มรกต" รีบครอบคลุมในโคลนก่อน marauders ป้อนไปปล้นสะดม หลายปีต่อมา โคลน clunky มองพระพบว่าจริง บ้านรูปงามหยกปั้น ที โดยแผ่นดินไหวดังกล่าวข้างต้น — ซึ่งเกิดจากชิ้นส่วนของดินตัด — เผยหยกใต้ในปี 1992 หลักเมืองถูกย้ายจากวัดกลางเวียงวัดพระธาตุดอยจอมทอง ซึ่งเป็นที่รู้จักกัน Sadue เมือง (ไทย: สะดือเมือง), "สะดือ" หรือ omphalos ของเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมืองนี้ก่อตั้งโดยกษัตริย์มังรายใน 1262 [1]: 208 และได้กลายเป็นเมืองหลวงของราชวงศ์มังราย ต่อมาเชียงรายก็เอาชนะพม่าและยังคงอยู่ภายใต้การปกครองของพม่าเป็นเวลาหลายร้อยปี มันไม่ได้จนกว่า 1786 ที่เชียงรายกลายเป็นข้าราชบริพารเชียงใหม่ สยาม (ประเทศไทย) ผนวกเชียงใหม่ในปี 1899 และเชียงรายได้รับการประกาศจังหวัดของประเทศไทยในปี 1933 ใน 1432 ในรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระฝางแซมขอนแก่นแห่งราชวงศ์มังราย (1402-1441) ที่พระแก้วหรือพระพุทธรูปมรกต , พระพุทธรูปที่เคารพนับถือมากที่สุดที่ถูกค้นพบในจังหวัดเชียงรายเมื่อเกิดแผ่นดินไหวแยกเจดีย์ที่วัดพระแก้วเมืองเชียงราย รูปหยกที่สวยงามก็เห็นแล้วปกปิดภายใน บอกเล่าเรื่องราวอีกมี "พระแก้วมรกต" ปกคลุมเร่งรีบในโคลนก่อนกวนป้อนที่จะปล้น หลายปีต่อมา clunky มองโคลนพระพุทธเจ้าก็พบว่าจริง ๆ แล้วบ้านรูปปั้นหยกที่สวยงามอาจจะโดยวิธีการของการเกิดแผ่นดินไหวดังกล่าวข้างต้นซึ่งเกิดจากชิ้นส่วนของดินที่จะทำลายออกเผยให้เห็นหยกใต้. ในปี 1992 เมือง เสาถูกย้ายจากวัดกลางเวียงไปวัดพระธาตุดอยจอมทองซึ่งเป็นที่รู้จักกันในนาม Sadue เมือง (ไทย: สะดือเมือง) ที่ "สะดือ" หรือสะดือของเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมืองที่ก่อตั้งโดยกษัตริย์มังรายในปี 1262 [ 1 ] : 208 และกลายเป็นเมืองหลวงของราชวงศ์มังราย . ต่อมา เชียงรายถูกพิชิตโดยพม่าและอยู่ภายใต้การปกครองของพม่ามาเป็นเวลาหลายร้อยปี มันไม่ได้จนกว่า 1 ที่เชียงราย มาเชียงใหม่ คนสนิท . สยาม ( ประเทศไทย ) ยึดครองเชียงใหม่ใน 1899 และเชียงรายถูกประกาศเป็นจังหวัดใน 1933 .ใน 1432 ในระหว่างรัชสมัยของกษัตริย์แห่งราชวงศ์มังราย แซม ฝาง ขอนแก่น ( ค่ะ ( 1441 ) , พระแก้ว หรือพระแก้วมรกต เป็นพระพุทธรูปที่เคารพมากที่สุด ถูกค้นพบในเชียงราย เมื่อแผ่นดินไหวแยกเจดีย์ที่วัดพระแก้วเชียงรายเมือง รูปหยกสวยงาม ที่เห็นแล้วซ่อนภายใน อีกคนบอกเรื่องราวได้ " พระแก้วมรกต " รีบจมอยู่ในโคลน ก่อนปล้นเข้ามาปล้นสะดม หลายปีต่อมา , clunky มองโคลนพระพุทธรูป พบบ้านจริงๆรูปปั้นหยกที่งดงาม อาจจะโดยวิธีของแผ่นดินไหวดังกล่าวซึ่งเกิดจากแผ่นดินที่แตกออกเผยให้เห็นหยกใต้ในปี 1992 , ศาลหลักเมืองถูกย้ายจากวัดกลางเวียง วัดพระธาตุดอยจอมทอง ซึ่งเป็นที่รู้จักกันเป็น sadue เมือง ( ไทย : สะดือเมือง ) , " สะดือ " หรืออ ฟาลอสของเมือง