1. IntroductionThe role of energy i

1. Introduction
The role of energy in economic growth has long been a controversial topic in economics literature. The
traditional neo-classical growth model, treating energy inputs as intermediate whereas land, labor and capital
as basic factors, takes the role of energy in production as neutrality. On the other hand, the biophysical and
ecological view is that energy plays an important role in income determination, and thus the economies
heavily dependent on energy use will be significantly affected by changes in energy consumption (Cleveland
et al., 1984, among others). Beaudreau (1995) criticizes the traditional growth model for treating energy as a
secondary factor and points out that for an engineer production is not possible without energy use. From an
economist's perspective this calls for considering energy as an important input for production.
Theoretical disagreement on the role of energy is matched by mixed empirical evidence. Ever since the
seminal work of Kraft and Kraft (1978), a rapidly increasing body of literature has assessed the empirical
evidences for both developed and developing countries employing cointegration and Granger causality model
(see Lee, 2005, 2006; Chontanawat et al., 2007 for a review of the state of the art).More recent studies mostly in
a bivariate model (see Zamani, 2007; Lise and Van Montfort, 2007; Chen et al., 2007; Lee and Chang, 2007;
Mehrara, 2007; Narayan, Smyth and Prasad, 2007; Narayan and Singh, 2007; Zachariadis, 2007; among others)
still don't come to a consensus on the role of energy in economic development.
Though bivariate model has merit that they can be employed with scarce data, recently its limitation to
describe energy–economy interactions has been criticized. Stern (1993, 1997), Asafu-Adjaye (2000), Glasure
(2002) and Stern and Cleveland (2003) point out the importance of omitted variables and argue that
multivariate model can offer multiple causality channels which, under a bivariate approach, may remain
hidden or can lead to spurious correlations and erroneous conclusions. Employing a four-variable VAR model
(capital, labor, energy consumption, and GDP), Stern (1993) found Granger causality that runs from energy to
GDP. The results were, in general, consistent with the argument in biophysical models. Adding several other
variables into the VAR model, Glasure and Lee (1997) observed a bi-directional causality between energy and
GDP growth. Asafu-Adjaye (2000) then included the consumer price index as a proxy for energy prices for
Asian economies, but uniform results were not found. Stern (2000) further investigated the USA case using
multivariate cointegration tests, and the long-run cointegrated relationships were observed between energy
use and GDP. Hondroyiannis et al. (2002) included price development as a proxy for economic efficiency in
Greece, and cointegration was found within a multivariate system. Employing a four-variable model (valueadded,
capital, labor and energy), Soytas and Sari (2007) also found unilateral Granger cause running from
electricity consumption to output in Turkish manufacturing industry.
Although multivariate analysis is commonly used in the recent literature, there does not seem to be a
theoretical background in most of the studies. Hence, a variety of macro variables have been considered in
empirical studies. Probably a more formal treatment is provided in Ghali and El-Sakka (2004) as well as in
Soytas and Sari (2006, 2007). Ghali and El-Sakka (2004) assume a neo-classical one-sector production
function with three inputs for Canada and find bilateral causality between energy use and output. Soytas
and Sari (2007) also assume a neo-classical production for Turkish manufacturing industry. Their results
are against the neo-classical assumption of neutrality of energy to growth.
As the second largest energy consumer and CO2 emitter in the world until 2004, relation between
energy and economic growth in China has been a worldwide concern in both policy sector and scholarship
society. Empirical works at both aggregated energy consumption (Soytas and Sari, 2007, 2006) and
disaggregated levels have been presented (Lin, 2003; Shiu and Lam, 2004; Yuan et al., 2007 for electricity,
Zhou and Chau, 2006 for oil) but with mixed results. The lack of consensus may be due to the fact that,
different studies cover different time periods, use different data (and data manipulation) and more
importantly, different test models. As noted by Ghali and El-Sakka (2004), whether proposition of
neutrality of energy in income determination is true is best to be tested in a neo-classical aggregated
production framework, taking capital, labor, and energy as separate inputs. Soytas and Sari (2007) also
point out that different countries have different energy consumption patterns and various sources of
energy. Hence, different sources of energy may have varying impacts on the output of an economy. In our
opinion, different countries are in utterly different developing stages and developing process may also have
significantly different impact on energy and economic growth relation, thus it may be unwise to expect for
consensus on the role of energy in economic growth. As for a country to be studied, both aggregated and
disaggregated data with long enough time periods should be examined.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำบทบาทของพลังงานในการเติบโตทางเศรษฐกิจระยะยาวได้หัวข้อแย้งในวรรณคดีเศรษฐศาสตร์ ที่รูปแบบการเจริญเติบโตของนีโอคลาสสิกแบบดั้งเดิม รักษาพลังงานอินพุตเป็นระดับปานกลางในขณะที่ที่ดิน แรงงาน และทุนเป็นปัจจัยพื้นฐาน ใช้บทบาทของพลังงานในการผลิตเป็นความเป็นกลาง ในทางกลับกัน ที่ biophysical และดูระบบนิเวศเป็นที่พลังงานมีบทบาทสำคัญในการกำหนดรายได้ และเศรษฐกิจหนักขึ้นอยู่กับการใช้พลังงานจะมีมากผลจากการเปลี่ยนแปลงในปริมาณการใช้พลังงาน (คลีฟแลนด์ร้อยเอ็ด al., 1984 หมู่คนอื่น ๆ) Beaudreau (1995) ถูกนับแบบเติบโตแบบดั้งเดิมสำหรับการรักษาพลังงานเป็นการปัจจัยรองและจุดที่ออกสำหรับการผลิตวิศวกรไม่ได้โดยไม่ต้องใช้พลังงาน จากการมุมมองของนักเศรษฐศาสตร์ซึ่งเรียกการพิจารณาพลังงานเป็นการป้อนข้อมูลสำคัญสำหรับการผลิตจับคู่กันทฤษฎีบทบาทของพลังงาน โดยหลักฐานประจักษ์ผสม นับตั้งแต่การงานบรรลุถึงของ Kraft และคราฟท์ (1978), ร่างกายเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วของวรรณกรรมได้ประเมินผลการหลักฐานทั้งพัฒนาและประเทศกำลังพัฒนาใช้ cointegration และรุ่น causality นี่เกรนเจอร์(ดู Lee, 2005, 2006 Chontanawat et al., 2007 สำหรับการตรวจสอบของทันสมัย) ส่วนใหญ่ในการศึกษาล่าสุดการ bivariate รุ่น (ดู Zamani, 2007 Lise และแวนมงฟอร์ต 2007 Chen et al., 2007 ลีและช้าง 2007Mehrara, 2007 นารายัณ Smyth และ 2007 ผู้ นารายัณและสิงห์ 2007 Zachariadis, 2007 หมู่คนอื่น ๆ)ยัง ไม่มาถึงฉันทามติในบทบาทของพลังงานในการพัฒนาเศรษฐกิจแม้ว่า การที่รุ่น bivariate มีบุญที่พวกเขาสามารถจ้างขาดแคลนข้อมูล ล่าสุดของข้อจำกัดอธิบายพลังงาน – เศรษฐกิจมีการวิพากษ์วิจารณ์โต้ตอบ สเติร์น (1993, 1997), Asafu-Adjaye (2000) Glasure(2002) และสเติร์นและคลีฟแลนด์ (2003) ชี้ให้เห็นความสำคัญของตัวแปรไม่โต้เถียงที่รูปแบบตัวแปรพหุสามารถมีหลายช่อง causality ซึ่ง ภายใต้วิธี bivariate อาจยังคงซ่อน หรือจะนำไปสู่ความสัมพันธ์เก๊และบทสรุปของข้อผิดพลาด ใช้รูปแบบสี่ตัวแปร VAR(เงินทุน แรงงาน การใช้พลังงาน และ GDP), ตรง ๆ (1993) พบนี่เกรนเจอร์ causality ที่พลังงานGDP ผลลัพธ์ได้ ทั่วไป สอดคล้องกับอาร์กิวเมนต์ในรุ่น biophysical เพิ่มหลายอื่น ๆตัวแปรเป็น VAR รุ่น Glasure และ Lee (1997) สังเกต causality ทิศระหว่างพลังงาน และเจริญเติบโตของ GDP Asafu-Adjaye (2000) แล้วรวมดัชนีราคาผู้บริโภคเป็นพร็อกซีสำหรับราคาพลังงานไม่พบเศรษฐกิจเอเชีย แต่ผลสม่ำเสมอ สเติร์น (2000) ต่อไปตรวจสอบประเทศสหรัฐอเมริกากรณีใช้การทดสอบตัวแปรพหุ cointegration และสุภัคยาว cointegrated ความสัมพันธ์ระหว่างพลังงานใช้และ GDP Hondroyiannis et al. (2002) ราคารวมพัฒนาเป็นพร็อกซีสำหรับประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจกรีซ และ cointegration พบภายในระบบตัวแปรพหุ ใช้แบบสี่ตัวแปร (valueaddedทุน แรงงาน และพลังงาน), Soytas และส่าหรี (2007) ยังพบพลเรือนนี่เกรนเจอร์สาเหตุทำจากปริมาณการใช้ไฟฟ้าจะแสดงผลในอุตสาหกรรมการผลิตที่ตุรกีแม้ว่าโดยทั่วไปใช้วิเคราะห์ตัวแปรพหุในวรรณคดีล่าสุด ไม่ดูเหมือน จะเป็นเบื้องหลังทฤษฎีเป็นการศึกษา ดังนั้น การพิจารณาของแมโครตัวแปรในผลการศึกษา อาจให้การรักษาอย่างเป็นทางการมากขึ้นใน Ghali และเอล-Sakka (2004) เช่นในSoytas และส่าหรี (2006, 2007) Ghali และเอล-Sakka (2004) สมมติว่าการผลิตภาคหนึ่งนีโอคลาสสิกฟังก์ชัน มีสามอินพุตสำหรับ causality ระหว่างแคนาดาและพบระหว่างการใช้พลังงานและผลผลิต Soytasและส่าหรี (2007) ยังคิดผลิตนีโอคลาสสิกสำหรับอุตสาหกรรมการผลิตที่ตุรกี ผลของพวกเขาอยู่กับสมมติฐานของความเป็นกลางของพลังงานเพื่อการเจริญเติบโตของนีโอคลาสสิกเป็นผู้บริโภคพลังงานที่ใหญ่เป็นอันดับสองและตัวส่ง CO2 ในโลกจนถึงปี 2004 ความสัมพันธ์ระหว่างพลังงานและเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจในประเทศจีนมีการกังวลในนโยบายภาคและทุนการศึกษาทั่วโลกสังคม ทำงานรวมทั้งที่รวมการใช้พลังงาน (Soytas และส่าหรี 2007, 2006) และระดับ disaggregated ได้ถูกนำเสนอ (Lin, 2003 Shiu และลำ 2004 Al. หยวนร้อยเอ็ด ไฟฟ้า 2550โจวและเชา 2006 น้ำมัน) แต่ผลการผสม ขาดของมติอาจเนื่องจากว่าศึกษาต่าง ๆ ครอบคลุมรอบระยะเวลาที่แตกต่างกัน ใช้ข้อมูลแตกต่างกัน (และการจัดการข้อมูล) และอื่น ๆสำคัญ แบบทดสอบต่าง ๆ ตามที่ระบุไว้โดย Ghali เอล-Sakka (2004), ว่าข้อเสนอของความเป็นกลางของพลังงานในเรื่องรายได้ที่เป็นจริงสุดที่จะทดสอบในแบบนีโอคลาสสิกรวมกรอบผลิต สละทุน แรงงาน และพลังงานเป็นปัจจัยการผลิตที่แยกต่างหาก Soytas และส่าหรี (2007) ยังชี้ให้เห็นว่า ประเทศต่าง ๆ มีรูปแบบการใช้พลังงานที่แตกต่างกันและแหล่งต่าง ๆประหยัดพลังงาน ดังนั้น แหล่งพลังงานต่าง ๆ อาจมีผลกระทบแตกต่างกันในการแสดงผลของเศรษฐกิจ ในของเราความเห็น ประเทศต่าง ๆ อยู่ในระยะพัฒนาโคตรต่าง ๆ และพัฒนากระบวนการมีอย่างมีนัยสำคัญแตกต่างกันผลกระทบต่อพลังงานและความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจ ดังนั้นอาจฉลาดคาดหวังสำหรับมติในบทบาทของพลังงานในการเติบโตทางเศรษฐกิจ สำหรับประเทศที่จะต้องศึกษา ทั้งรวม และควรจะตรวจสอบข้อมูล disaggregated ด้วยรอบระยะเวลาที่นานพอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1.
บทนำบทบาทของพลังงานในการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจที่มีมานานแล้วเป็นหัวข้อที่ถกเถียงกันในวรรณคดีเศรษฐศาสตร์ เติบโตแบบนีโอคลาสสิคแบบดั้งเดิมรักษาปัจจัยการผลิตพลังงานเป็นสื่อกลางในขณะที่ที่ดินแรงงานและทุนเป็นปัจจัยพื้นฐานบทบาทของพลังงานในการผลิตเป็นความเป็นกลาง ในทางกลับกัน, ชีวฟิสิกส์และมุมมองของระบบนิเวศเป็นพลังงานที่มีบทบาทสำคัญในการกำหนดรายได้และทำให้เศรษฐกิจหนักขึ้นอยู่กับการใช้พลังงานจะได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญจากการเปลี่ยนแปลงในการใช้พลังงาน(คลีฟแลนด์et al., 1984 ท่ามกลางคนอื่น) . Beaudreau (1995) บารมีรูปแบบการเจริญเติบโตแบบดั้งเดิมสำหรับการรักษาพลังงานเป็นปัจจัยรองและชี้ให้เห็นว่าการผลิตวิศวกรเป็นไปไม่ได้โดยไม่ต้องใช้พลังงาน จากมุมมองของนักเศรษฐศาสตร์นี้เรียกร้องให้พิจารณาการใช้พลังงานเป็นปัจจัยสำคัญสำหรับการผลิต. ความขัดแย้งเชิงทฤษฎีเกี่ยวกับบทบาทของพลังงานที่จะถูกจับคู่จากหลักฐานเชิงประจักษ์ผสม นับตั้งแต่การทำงานน้ำเชื้อของคราฟท์และคราฟท์ (1978), ร่างกายที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วของวรรณกรรมได้ประเมินเชิงประจักษ์หลักฐานทั้งประเทศที่พัฒนาแล้วและกำลังพัฒนาจ้างระยะยาวระหว่างและชาวนารุ่นเวรกรรม(ดูลี 2005 2006 Chontanawat et al, 2007. สำหรับการตรวจสอบของรัฐของศิลปะก) .More ศึกษาที่ผ่านมาส่วนใหญ่อยู่ในรูปแบบbivariate (ดู Zamani, 2007; Lise แวน Montfort 2007; Chen et al, 2007;. ลีและช้าง 2007; Mehrara 2007; Narayan , เบิร์นสและปรา 2007; Narayan และซิงห์, 2007; Zachariadis 2007; ผู้อื่น) ยังไม่มาถึงฉันทามติในบทบาทของการใช้พลังงานในการพัฒนาเศรษฐกิจ. แม้ว่ารูปแบบ bivariate มีบุญที่พวกเขาสามารถทำงานกับข้อมูลที่หายาก เมื่อเร็ว ๆ นี้มีข้อ จำกัด ในการอธิบายการโต้ตอบพลังงานเศรษฐกิจได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ สเติร์น (1993, 1997), Asafu-Adjaye (2000) Glasure (2002) และสเติร์นและคลีฟแลนด์ (2003) ชี้ให้เห็นความสำคัญของตัวแปรละเว้นและยืนยันว่ารูปแบบหลายตัวแปรสามารถนำเสนอช่องเวรกรรมหลายซึ่งภายใต้วิธีการbivariate อาจ ยังคงซ่อนอยู่หรือจะนำไปสู่ความสัมพันธ์ปลอมและข้อสรุปที่ผิดพลาด การจ้างงานรูปแบบ VAR สี่ตัวแปร(เมืองหลวงแรงงานการใช้พลังงานและ GDP) สเติร์น (1993) พบว่าชาวนาเวรกรรมที่ไหลจากพลังงานให้กับจีดีพี ผลการวิจัยพบโดยทั่วไปสอดคล้องกับข้อโต้แย้งในรูปแบบชีวฟิสิกส์ เพิ่มอีกหลายตัวแปรในรูปแบบ VAR ที่ Glasure และลี (1997) สังเกตเวรกรรมสองทิศทางระหว่างพลังงานและการเจริญเติบโตของGDP Asafu-Adjaye (2000) รวมแล้วดัชนีราคาผู้บริโภคเป็นผู้รับมอบฉันทะสำหรับราคาพลังงานสำหรับเศรษฐกิจเอเชียแต่ผลเครื่องแบบไม่พบ สเติร์น (2000) ต่อการตรวจสอบกรณีที่ประเทศสหรัฐอเมริกาโดยใช้การทดสอบระยะยาวระหว่างหลายตัวแปรและระยะยาวความสัมพันธ์cointegrated ถูกตั้งข้อสังเกตระหว่างพลังงานที่ใช้งานและจีดีพี Hondroyiannis et al, (2002) รวมถึงการพัฒนาราคาตามที่พร็อกซี่สำหรับประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจในกรีซและระยะยาวระหว่างถูกพบในระบบหลายตัวแปร การจ้างงานรูปแบบสี่ตัวแปร (valueadded, ทุนแรงงานและพลังงาน), Soytas และ Sari (2007) นอกจากนี้ยังพบฝ่ายเดียวเกรนเจอร์ทำให้เกิดการวิ่งออกมาจากปริมาณการใช้ไฟฟ้าเพื่อส่งออกในอุตสาหกรรมการผลิตตุรกี. แม้ว่าการวิเคราะห์หลายตัวแปรเป็นที่นิยมใช้ในวรรณคดีที่ผ่านมามี ดูเหมือนจะไม่เป็นพื้นหลังทางทฤษฎีในส่วนของการศึกษา ดังนั้นความหลากหลายของตัวแปรแมโครได้รับการพิจารณาในการศึกษาเชิงประจักษ์ อาจจะเป็นในการรักษาเป็นทางการมากขึ้นมีให้ใน Ghali และ El-Sakka (2004) เช่นเดียวกับในSoytas และ Sari (2006, 2007) Ghali และ El-Sakka (2004) ถือว่าเป็นหนึ่งในการผลิตภาคนีโอคลาสสิคฟังก์ชั่นที่มีสามปัจจัยการผลิตสำหรับประเทศแคนาดาและพบว่าเวรกรรมทวิภาคีระหว่างการใช้พลังงานและการส่งออก Soytas และ Sari (2007) นอกจากนี้ยังถือว่าการผลิตนีโอคลาสสิคสำหรับอุตสาหกรรมการผลิตตุรกี ผลของพวกเขาอยู่กับสมมติฐานนีโอคลาสสิกของความเป็นกลางของพลังงานที่จะเจริญเติบโต. ในฐานะที่เป็นผู้บริโภคพลังงานรายใหญ่อันดับสองและอีซีแอล CO2 ในโลกจนถึงปี 2004 ความสัมพันธ์ระหว่างพลังงานและการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจในประเทศจีนได้รับความกังวลทั่วโลกทั้งในภาคนโยบายและทุนการศึกษาสังคม เชิงประจักษ์งานทั้งการใช้พลังงานรวม (Soytas และ Sari, 2007, 2006) และในระดับที่แยกได้รับการนำเสนอ(หลิน, 2003; Shiu และลำ 2004; หยวน et al, 2007 สำหรับการผลิตไฟฟ้า. โจวและโจว 2006 สำหรับน้ำมัน) แต่มีผลการผสม ขาดฉันทามติอาจจะเป็นเพราะความจริงที่ว่าการศึกษาที่แตกต่างกันครอบคลุมช่วงเวลาที่แตกต่างกันใช้ข้อมูลที่แตกต่างกัน (และการจัดการข้อมูล) และอื่น ๆ ที่สำคัญรูปแบบการทดสอบที่แตกต่างกัน เท่าที่สังเกตจาก Ghali และ El-Sakka (2004) ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของความเป็นกลางของพลังงานในการกำหนดรายได้ที่แท้จริงคือดีที่สุดที่จะได้รับการทดสอบในรวมนีโอคลาสสิคกรอบการผลิต, การใช้เงินทุนแรงงานและพลังงานที่เป็นปัจจัยการผลิตที่แยกต่างหาก Soytas และ Sari (2007) นอกจากนี้ยังชี้ให้เห็นว่าประเทศที่แตกต่างกันมีรูปแบบการใช้พลังงานที่แตกต่างกันและแหล่งที่มาต่างๆของพลังงาน ดังนั้นแหล่งที่มาของพลังงานที่แตกต่างกันอาจมีผลกระทบที่แตกต่างกันในการส่งออกของเศรษฐกิจที่ ของเราในความเห็นที่แตกต่างกันประเทศที่แตกต่างกันอย่างเต็มที่ในการพัฒนาขั้นตอนและกระบวนการการพัฒนาอาจจะมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างกันเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจพลังงานและดังนั้นจึงอาจจะไม่ฉลาดที่จะคาดหวังว่าฉันทามติเกี่ยวกับบทบาทของการใช้พลังงานในการเติบโตทางเศรษฐกิจ ในฐานะที่เป็นประเทศที่มีการศึกษาทั้งในและรวบรวมข้อมูลที่แยกกับช่วงเวลาที่นานพอควรจะตรวจสอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ
บทบาทของพลังงานในการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจที่ได้รับหัวข้อขัดแย้งในวรรณกรรมเศรษฐศาสตร์ แบบนีโอคลาสสิก
รูปแบบการเจริญเติบโต , การรักษาพลังงานและปัจจัยการผลิตขั้นกลาง ที่ดิน แรงงาน และทุน
เป็นปัจจัยเบื้องต้น ที่ใช้ในบทบาทของการใช้พลังงานในการผลิต เช่น ความเป็นกลาง บนมืออื่น ๆ , ทางชีวกายภาพและ
มุมมองทางนิเวศวิทยาคือ พลังงานมีบทบาทสำคัญในการกำหนดรายได้ และทำให้เศรษฐกิจ
หนักขึ้นอยู่กับการใช้พลังงานจะลดผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงในการใช้พลังงาน ( คลีฟแลนด์
et al . , 1984 , หมู่คนอื่น ๆ ) beaudreau ( 1995 ) เต็มรูปแบบการเจริญเติบโตแบบดั้งเดิมของการรักษาพลังงานเป็น
ปัจจัยรอง และจุดที่เป็นวิศวกรผลิตได้โดยไม่ต้องใช้พลังงาน จากมุมมองของนักเศรษฐศาสตร์ของ
เรียกพิจารณาพลังงานเป็นข้อมูลสำคัญสำหรับการผลิต .
ความขัดแย้งทฤษฎีเกี่ยวกับบทบาทของพลังงานที่มาจากหลักฐานเชิงประจักษ์ของการผสม ตั้งแต่
งานอสุจิของคราฟท์และคราฟท์ ( 1978 )การเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ร่างของวรรณกรรม มีการประเมินเชิงประจักษ์หลักฐาน
ทั้งประเทศพัฒนาและกำลังพัฒนาใช้ Cointegration และเวรกรรมเกรนเจอร์โมเดล
( เห็นลี , 2005 , 2006 ; chontanawat et al . , 2007 สำหรับการตรวจทานของรัฐของศิลปะ การศึกษาล่าสุดโดยการถดถอยแบบ ( ดู Fariba 2550 ; ลิซ และรถตู้ มงฟอร์ต , 2007 ; Chen et al . , 2007 ; ลี ชาง , 2007 ;
mehrara , 2007 ; Narayan และสมิท , Prasad , 2007 ; Narayan Singh และ 2007 ; zachariadis , 2007 ; ในหมู่คนอื่น ๆ )
ยังไม่มากันเกี่ยวกับบทบาทของพลังงานในการพัฒนาเศรษฐกิจ แม้ว่าแบบจำลองถดถอย
ใหญ่ที่พวกเขาสามารถทำงานกับข้อมูลที่หายากนี้ข้อจำกัดของมัน

อธิบายปฏิสัมพันธ์ เศรษฐกิจและพลังงานได้รับการวิจารณ์ สเติร์น ( 1993 , 1997 ) asafu adjaye ( 2000 ) , glasure
( 2002 ) และท้ายเรือ คลีฟแลนด์ ( 2003 ) ชี้ให้เห็นความสำคัญของการตัดทอนตัวแปรและยืนยันว่าสามารถให้หลายแบบหลายตัวแปร (
) ซึ่งภายใต้โดยใช้วิธีการอาจจะยังคงอยู่
ที่ซ่อนอยู่หรือสามารถนำไปสู่ข้อผิดพลาดปลอมความสัมพันธ์และสรุป การใช้แบบจำลอง VAR สี่ตัวแปร
( ทุน แรงงาน การใช้พลังงาน และ GDP )สเติร์น ( 1993 ) พบเวรกรรมเกรนเจอร์ที่วิ่งจากพลังงาน
GDP ผลลัพธ์ที่ได้โดยทั่วไปที่สอดคล้องกับข้อโต้แย้งในแบบจำลองทางชีวกายภาพ . เพิ่มตัวแปรอื่น ๆลงในวาร
หลายรูปแบบ glasure และลี ( 1997 ) สังเกตว่าสองทิศทางระหว่างพลังงานกับ
การเจริญเติบโต GDP asafu adjaye ( 2000 ) แล้วรวมดัชนีราคาผู้บริโภคเป็นผู้รับมอบฉันทะสำหรับราคาพลังงาน
เศรษฐกิจเอเชียแต่ผลเหมือนกันคือไม่พบ สเติร์น ( 2000 ) การศึกษาเพิ่มเติมสหรัฐอเมริกากรณีใช้
การทดสอบ Cointegration แบบและระยะยาว cointegrated ความสัมพันธ์ที่พบระหว่างการใช้พลังงาน
กับ GDP hondroyiannis et al . ( 2002 ) รวมถึงการพัฒนาราคาเป็นพร็อกซี่สำหรับประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจใน
กรีซและ Cointegration พบว่าภายในระบบหลายตัวแปรใช้แบบสี่ตัวแปร ( มูลค่าเพิ่ม
, ทุน แรงงานและพลังงาน ) , soytas และส่าหรี ( 2007 ) ยังพบฝ่ายเดียว เกรนเจอร์เพราะวิ่งหนี
ไฟฟ้าที่จะออกในอุตสาหกรรมการผลิตที่ตุรกี
ถึงแม้ว่าการวิเคราะห์ตัวแปรพหุนิยมใช้ในวรรณกรรมที่ผ่านมามันไม่ได้ดูเหมือนจะมีพื้นหลัง
ทฤษฎีมากที่สุด การศึกษา ดังนั้นความหลากหลายของตัวแปรแมโครได้รับการพิจารณาใน
การศึกษาเชิงประจักษ์ อาจจะเป็นทางการมากขึ้น การรักษามีให้ในฮียะห์ กาลี และ เอล sakka ( 2004 ) รวมทั้งใน
soytas และส่าหรี ( 2006 , 2007 ) ฮียะห์ กาลี และ เอล sakka ( 2004 ) ถือว่าเป็นนีโอคลาสสิกด้วยฟังก์ชั่นการผลิต
3 ข้อมูลแคนาดา และพบความสัมพันธ์ทวิภาคีระหว่างการใช้พลังงานและผลผลิต soytas
และผ้าส่าหรี ( 2007 ) ยังถือว่าเป็นนีโอคลาสสิคการผลิตสำหรับอุตสาหกรรมผลิตที่ตุรกี ผลของพวกเขา
กับนีโอคลาสสิกสมมติฐานความเป็นกลางของพลังงานเพื่อการเจริญเติบโต
เป็นผู้บริโภคพลังงานรายใหญ่ที่สุดสองและอีซี CO2 ในโลกจนกระทั่งปี 2004 ความสัมพันธ์ระหว่าง
พลังงานและการขยายตัวทางเศรษฐกิจในจีนมีความกังวลทั่วโลกทั้งในภาคสังคมและนโยบายทุน

รวมผลงานเชิงประจักษ์ ทั้งการใช้พลังงาน ( soytas และส่าหรี , 2550 , 2549 ) และ
disaggregated ระดับได้ถูกนำเสนอ ( หลิน , 2003 ; และ ชิว ในปี 2004 ; หยวน et al . , 2007 สำหรับไฟฟ้า
โจวโจวและบริษัทน้ำมัน ) แต่กับผลผสม ขาดฉันทามติ อาจจะเนื่องจากว่า
การศึกษาที่แตกต่างกันครอบคลุมช่วงเวลาที่แตกต่างกันใช้ข้อมูลที่แตกต่างกัน ( และจัดการข้อมูล ) และเพิ่มเติม
คือแบบทดสอบที่แตกต่างกัน ตามที่ระบุไว้โดยฮียะห์ กาลี และ เอล sakka ( 2004 ) ว่า ข้อเสนอของความเป็นกลางของรายได้ในการหาพลังงาน
เป็นจริงที่ดีที่สุดที่จะถูกทดสอบในนีโอคลาสสิกรวม
การผลิตโครงการทุน แรงงานและพลังงานเป็นปัจจัยการผลิตที่แยกต่างหาก soytas และส่าหรี ( 2007 ) ยัง
ชี้ว่า แต่ละประเทศมีรูปแบบการใช้พลังงานต่าง ๆ และแหล่งที่มาของ
พลังงานต่าง ๆ ดังนั้น แหล่งที่มาของพลังงานที่อาจจะแตกต่างจากผลของเศรษฐกิจ ในความเห็นของเรา
, ประเทศที่แตกต่างกันในขั้นตอนการพัฒนาที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิง และพัฒนากระบวนการอาจมี
ผลกระทบแตกต่างกันพลังงานและความสัมพันธ์กับการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจดังนั้นมันอาจจะไม่ฉลาดที่จะคาดหวังสำหรับ
เอกฉันท์ในบทบาทของพลังงานในการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ สำหรับประเทศที่น่าศึกษา ทั้งรวม และ
disaggregated ข้อมูลกับระยะเวลานานพอควรศึกษา .