Furthermore, Ritchie (1984) and Ril

Furthermore, Ritchie (1984) and Riley and Van Doren (1992) have referred to major
films as “hallmark events” or special tourism for the potential impacts that they can
have on a destination. Comparing films to events as part of destination promotion,
albeit not necessarily controlled, has also been subject to discussion (Riley and Van
Doren, 1992). Films are not produced with the purpose of inducing tourism visitation;
however, it is widely acknowledged that films, particularly feature films which enjoy a
mass audience, lead to an enhancement of location and destination awareness and therefore
appeal to potential tourists (Riley and Van Doren, 1992). This is supported by
Evans (2004) who refers to series of major films as franchises which give destinations a
longer and sustained opportunity to appear on screen and related media.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกจากนี้ ริตชี (1984) และไรลีย์ และ Van Doren (1992) ได้อ้างถึงหลักภาพยนตร์ "กิจกรรมเด่น" หรือการท่องเที่ยวพิเศษสำหรับศักยภาพผลกระทบที่พวกเขาสามารถมีจุดหมายปลายทาง เปรียบเทียบฟิล์มกับเหตุการณ์เป็นส่วนหนึ่งของโปรโมชั่นปลายทางแม้ว่าไม่จำเป็นต้องควบคุม นอกจากนี้ยังมีสนทนา (ไรลีย์และรถตู้Doren, 1992) ไม่มีผลิตภาพยนตร์โดยมีวัตถุประสงค์กระตุ้นให้เกิดการท่องเที่ยวเยี่ยมชมอย่างไรก็ตาม มันเป็นยอมรับอย่างกว้างขวางว่า ฟิล์ม โดยเฉพาะอย่างยิ่งคุณลักษณะภาพยนตร์ที่เพลิดเพลินกับการผู้ชมมวล นำไปสู่การเพิ่มประสิทธิภาพของการรับรู้ตำแหน่งและปลายทางดังนั้นดึงดูดนักท่องเที่ยวที่มีศักยภาพ (ไรลีย์และ Van Doren, 1992) สนับสนุนโดยอีแวนส์ (2004) ที่หมายถึงชุดของภาพยนตร์สำคัญเป็นแฟรนไชส์ที่ให้สถานโอกาสอีกต่อไป และยั่งยืนจะปรากฏบนหน้าจอและสื่อที่เกี่ยวข้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากนี้ริชชี่ (1984) และไรลีย์และ Van Doren (1992) ได้เรียกว่าที่สำคัญ
ภาพยนตร์ว่า "เหตุการณ์ตรา" หรือการท่องเที่ยวเป็นพิเศษสำหรับผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นว่าพวกเขาสามารถ
มีในปลายทาง เปรียบเทียบกับเหตุการณ์ในภาพยนตร์เป็นส่วนหนึ่งของโปรโมชั่นปลายทาง
แม้จะไม่ควบคุมจำเป็นต้องได้รับยังเป็นเรื่องที่สนทนา (ไรลีย์และ Van
Doren, 1992) ภาพยนตร์ไม่ได้ผลิตโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อกระตุ้นให้เกิดการสำรวจการท่องเที่ยว;
แต่ก็เป็นที่ยอมรับกันอย่างกว้างขวางว่าภาพยนตร์โดยเฉพาะอย่างยิ่งภาพยนตร์สารคดีที่เพลิดเพลินกับการ
ชมจำนวนมากนำไปสู่การเพิ่มประสิทธิภาพของสถานที่และการรับรู้ปลายทางและดังนั้นจึง
ดึงดูดความสนใจให้กับนักท่องเที่ยวที่มีศักยภาพ (ไรลีย์และ Van Doren , 1992) นี้ได้รับการสนับสนุนโดย
อีแวนส์ (2004) ที่หมายถึงชุดของภาพยนตร์แฟรนไชส์รายใหญ่ที่ให้ปลายทาง
โอกาสอีกต่อไปและยั่งยืนที่จะปรากฏบนหน้าจอและสื่อที่เกี่ยวข้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกจากนี้ ริทชี่ ( 1984 ) และ ไรลี่ย์ กับ แวน ดอเรน ( 1992 ) ได้อ้างถึงหลักฟิล์มเป็น " เหตุการณ์สำคัญ " หรือการท่องเที่ยวพิเศษสำหรับผลกระทบที่พวกเขาสามารถมีจุดหมายปลายทาง เปรียบเทียบภาพยนตร์เหตุการณ์เป็นส่วนหนึ่งของโปรโมชั่นปลายทางแม้ว่าจะไม่ได้ควบคุม ยังได้รับการสนทนา ( ไรลี่ย์ และรถตู้โด , 1992 ) ภาพยนตร์จะไม่ผลิตที่มีวัตถุประสงค์ในการกระตุ้นการท่องเที่ยวอย่างไรก็ตาม มันเป็นที่ยอมรับอย่างกว้างขวางว่า ภาพยนตร์ โดยเฉพาะภาพยนตร์ที่เพลิดเพลินผู้ชมมวล นำไปสู่การเพิ่มสถานที่และความตระหนัก ปลายทาง และดังนั้นจึงดึงดูดนักท่องเที่ยวที่มีศักยภาพ ( ไรลี่ย์ กับ แวน ดอเรน , 1992 ) นี้ได้รับการสนับสนุนโดยอีแวนส์ ( 2004 ) ซึ่งหมายถึงชุดของภาพยนตร์แฟรนไชส์ที่ให้แหล่งท่องเที่ยวสําคัญเช่นอีกต่อไป และได้รับโอกาสที่จะปรากฏบนหน้าจอ และที่เกี่ยวข้องกับสื่อ