There has always been another wor

There has always been another world. In Neolithic times, they built megaliths, steles, timed to the solstices—so they had some astronomical sense. Failing that, there was always a saber-toothed tiger to run them down. In the Grecian Bronze Age was invented the cast of maniac characters known as the gods—each with a different competitive function usually attached to features of the natural world, but showing clearly an awareness of something in existence other than humankind. The pre-Socratics scientized this and spoke of elemental forces that powered the world, and they argued as to which were more elemental than others—water, fire, air or earth. Then came Democritus with his astonishing theory of the invisible atom as the basis of everything. Plato allegorized the problem, describing a cave of firelit shadows where most men lived, unaware of the sun outside. All of this was, of course, monotheisticized by the Abrahamic religions—one supreme Reality with His own reasons, His dos and don’ts. And in the eighteenth century, Immanuel Kant spoke of “things in themselves” as being beyond our phenomenological knowing—that the world was something else than what we could actually know, captured as we were in our own minds.

John Searle is a contemporary philosopher with an unalterable belief in “things in themselves.” That makes him, philosophically, a Realist. Reality, in his refreshing advanced diction, is composed of “brute facts,” which for Searle consist entirely “of physical particles in fields of force, and in which some of these particles are organized into systems that are conscious biological beasts, such as ourselves.” The examples he cites of such ur-Reality are “mountains, planets, H2O molecules, rivers, crystals, and babies.” I would include the climatic biomes. But the examples of Reality are endless, of course, and include the stars in the skies, the skies and, in fact, what we understand as the entire universe. So Searle finds it convenient to wrap up Reality by reference to “the atomic theory of matter” and “natural selection.” These, he says, are the constituent facts of “a world independent of our representations of it.”

What we are left with is the world of our own devising, to which Searle gives the traditional term “social reality.” Social reality is institutional, a matter of our historical invention. “Money, property, marriage, governments, elections, football games, cocktail parties” are Searle’s deftly chosen examples of social reality. They are factual, but they require “human institutions for their existence.” By way of alerting those keenly assured of the leftist subtexts of all philosophic thought, however conservative, I would add as examples of social reality the National Rifle Association, oil and coal companies, and Citizens United v. Federal Election Commission.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มักจะมีโลกอื่น ในยุคหินใหม่ สร้าง megaliths, steles เวลา solstices — เพื่อให้พวกเขามีความรู้สึกบางอย่างทางดาราศาสตร์ Failing ที่ มีเสมอมีฟันเสือ–กระบี่เพื่อเรียกใช้ลง ใน Grecian ยุคสำริดถูกคิดค้นโยนของตัวอักษรบ้ามอเตอร์ไซค์ที่เรียกว่าพระเจ้า — ด้วยฟังก์ชันแข่งขันแตกต่างกับคุณลักษณะของธรรมชาติ แต่แสดงการรับรู้ของสิ่งที่ชัดเจนในการดำรงอยู่ไม่ใช่มวลมนุษย์ปกติ Pre-Socratics scientized นี้ และพูดถึงกองธาตุที่ขับเคลื่อนโลก และพวกเขาโต้เถียงเป็นซึ่งมากกว่าธาตุอื่น ๆ เช่นน้ำ ไฟ เครื่องปรับอากาศ หรือเอิร์ท แล้ว มาดิมอคริเทิสกับทฤษฎีของเขาอันตระการตาของอะตอมมองไม่เห็นเป็นพื้นฐานของทุกอย่าง เพลโต allegorized ปัญหา อธิบายถ้ำของ firelit เงาที่ผู้ชายส่วนใหญ่อาศัยอยู่ ดวงอาทิตย์อยู่ต่ำ ทั้งหมดนี้แน่นอน ถูก monotheisticized โดยศาสนาอับราฮัมซึ่งความเป็นจริงสูงสุดหนึ่ง ด้วยเหตุผลของเขาเอง dos และข้อควรระวังของเขา และทราบในศตวรรษ eighteenth ชาติอิมมานูเอล Kant พูด "สิ่งในตัวเอง" เป็นเกินเรา phenomenological — โลกที่ถูกสิ่งอื่นนอกจากที่เราสามารถจะรู้ บันทึกเป็นในจิตใจของเราเองไร John Searle เป็นนักปราชญ์ร่วมสมัยกับความเชื่อที่ unalterable ใน "สิ่งในตัวเอง" ที่ทำให้เขา philosophically, Realist ที่ ประกอบด้วยความเป็นจริง ในเขาฟื้นฟูขั้นสูง diction, "brute ข้อเท็จจริง ซึ่งสำหรับ Searle ประกอบด้วยทั้งหมด"ของอนุภาคจริง ในเขตข้อมูลของแรง และ ในบางที่ของอนุภาคเหล่านี้ถูกจัดระเบียบเป็นระบบที่ใส่สัตว์ชีวภาพ เช่นตนเอง" ตัวอย่างที่เขาสแตนดาร์ดชาร์เตอร์ดของดังกล่าวของคุณความเป็นจริงคือ "ภูเขา ดาวเคราะห์ H2O โมเลกุล แม่น้ำ ผลึก และทารก" ฉันจะรวม climatic biomes แต่ตัวอย่างของจริงจะไม่รู้จบ แน่นอน รวมดาวในท้องฟ้า ท้องฟ้า และ ในความเป็นจริง สิ่งเราที่เข้าใจเป็นจักรวาลทั้งหมด เพื่อ Searle พบว่าการตัดค่าความจริง โดยอ้างอิงถึง "ทฤษฎีอะตอมของสสาร" และ "ธรรมชาติ" เหล่านี้ เขากล่าวว่า อยู่ส่วนประกอบต่าง ๆ ของข้อเท็จจริง "เป็นโลกอิสระของเราแทนก็"เราจะเหลือไว้กับเป็นโลกของเราเองทบทวน ที่ Searle ให้คำโบราณ "สังคมจริง" ความเป็นจริงทางสังคมเป็นสถาบัน เรื่องของสิ่งประดิษฐ์ทางประวัติศาสตร์ของเรา "เงิน คุณสมบัติ แต่งงาน รัฐบาล เลือกตั้ง เกมฟุตบอล ปาร์ตี้" เป็นตัวอย่างที่ท่าน deftly ของ Searle ของความเป็นจริงทางสังคม พวกเขาเป็นจริง แต่พวกเขาต้องการให้ "มนุษย์สถาบันสำหรับการดำรงอยู่ของพวกเขา" โดยวิธีการแจ้งเตือน ที่ keenly มั่นของ subtexts ทั้งหมด philosophic คิด แต่หัวเก่า จะเพิ่มเป็นตัวอย่างของความเป็นจริงสังคมสมาคมปืนชาติ น้ำมัน และถ่านหินบริษัท และประชาชนสห v. กกต.กลาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีการเสมออีกโลกหนึ่ง ในยุคครั้งที่พวกเขาสร้างขึ้น megaliths, steles, หมดเวลาที่จะ solstices เพื่อให้พวกเขามีความรู้สึกบางอย่างดาราศาสตร์ ความล้มเหลวที่มีเสมอเสือดาบฟันที่จะเรียกพวกเขาลง ในกรีกยุคสำริดถูกคิดค้นโยนของตัวอักษรบ้าที่รู้จักกันเป็นเทพเจ้าแต่ละที่มีฟังก์ชั่นที่แตกต่างกันในการแข่งขันที่แนบมามักจะเป็นคุณสมบัติของโลกธรรมชาติ แต่แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนการรับรู้บางสิ่งบางอย่างในการดำรงชีวิตอื่นที่ไม่ใช่มนุษย์ ก่อนโสกราตีส scientized นี้และพูดถึงกองกำลังธาตุที่ขับเคลื่อนโลกและพวกเขาถกเถียงกันอยู่เป็นที่เป็นธาตุมากกว่าคนอื่น ๆ น้ำไฟอากาศหรือดิน จากนั้นก็มา Democritus กับทฤษฎีที่น่าอัศจรรย์ของเขาที่มองไม่เห็นอะตอมเป็นพื้นฐานของทุกอย่าง เพลโต allegorized ปัญหาอธิบายถ้ำเงา firelit ที่คนส่วนใหญ่อาศัยอยู่ไม่รู้ของดวงอาทิตย์ที่อยู่ด้านนอก ทั้งหมดนี้เป็นของหลักสูตร monotheisticized โดยศาสนาหนึ่งอับบราฮัมจริงสูงสุดที่มีเหตุผลของตัวเองของเขาเขา DOS และ don'ts และในศตวรรษที่สิบแปด, จิตวิทยาพูดถึง "สิ่งที่อยู่ในตัวเองว่า" ในฐานะที่เป็นรู้เกินกว่าที่เราปรากฏการณ์โลกเป็นอย่างอื่นกว่าสิ่งที่เรารู้จริงอาจถูกจับในขณะที่เราอยู่ในจิตใจของเราเอง. จอห์นเซิลเป็นนักปรัชญาร่วมสมัย ด้วยความเชื่อที่ไม่เปลี่ยนแปลงใน "สิ่งที่อยู่ในตัวเอง." ที่ทำให้เขาตกจริง ความเป็นจริงในพจน์ขั้นสูงของเขาสดชื่นประกอบด้วย "ข้อเท็จจริงเดรัจฉาน" ซึ่งสำหรับเซิลประกอบด้วยมิดชิด "ของอนุภาคทางกายภาพในด้านของการบังคับและในบางส่วนของอนุภาคเหล่านี้ถูกจัดเป็นระบบที่มีสัตว์ชีวภาพสติเช่นตัวเอง . "ตัวอย่างที่เขาอ้างอิงดังกล่าว ur-Reality คือ" ภูเขาดาวเคราะห์โมเลกุล H2O, แม่น้ำ, คริสตัลและทารก. "ผมจะรวมถึงสภาพภูมิอากาศ biomes แต่ตัวอย่างของความเป็นจริงที่ไม่มีที่สิ้นสุดของหลักสูตรและรวมถึงดวงดาวในท้องฟ้าท้องฟ้าและในความเป็นจริงสิ่งที่เราเข้าใจจักรวาลทั้งหมด ดังนั้นเซิลพบว่ามันสะดวกในการตัดขึ้นจริงโดยอ้างอิงถึง "ทฤษฎีอะตอมของเรื่อง" และ "การคัดเลือกโดยธรรมชาติ." เหล่านี้เขากล่าวว่าเป็นข้อเท็จจริงที่เป็นส่วนประกอบของ "โลกที่เป็นอิสระจากการแสดงของเราของมัน." สิ่งที่เรามีเหลือ กับเป็นโลกของการณ์ของเราเองซึ่งเซิลให้คำดั้งเดิม "เป็นจริงทางสังคม." ความเป็นจริงทางสังคมเป็นสถาบันเรื่องของสิ่งประดิษฐ์ทางประวัติศาสตร์ของเรา "เงินทรัพย์สินแต่งงานรัฐบาลเลือกตั้งเกมฟุตบอล, เลี้ยงค็อกเทล" เป็นเซิลร์ได้รับการแต่งตั้งช่ำชองตัวอย่างของความเป็นจริงทางสังคม พวกเขาเป็นจริง แต่พวกเขาจำเป็นต้องมี "สถาบันของมนุษย์สำหรับการดำรงอยู่ของพวกเขา." โดยวิธีการแจ้งเตือนผู้ที่มั่นใจได้อย่างดีที่สุดของ subtexts ฝ่ายซ้ายของความคิดปรัชญาทั้งหมด แต่อนุลักษณ์, ฉันจะเพิ่มเป็นตัวอย่างของความเป็นจริงทางสังคมสมาคมปืนไรเฟิลแห่งชาติน้ำมันและถ่านหิน บริษัท และพลเมืองสห v. คณะกรรมการการเลือกตั้งแห่งชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสมอมีโลกอีกโลกหนึ่ง ในสมัยหินใหม่ครั้ง พวกเขาสร้าง megaliths steles , เวลา , การ solstices ดังนั้นพวกเขามีดาราศาสตร์เลย ความล้มเหลวนั้นเป็นเสือฟันเซเบอร์เพื่อเรียกใช้พวกเขาลงในกรีกยุคสำริดถูกโยนของคนบ้าอักขระที่รู้จักกันเป็นเทพเจ้าแต่ละที่มีความแตกต่างในการแข่งขันฟังก์ชันมักจะแนบกับคุณสมบัติทางธรรมชาติของโลก แต่ชัดเจนในการรับรู้ของบางสิ่งบางอย่างในชีวิตมากกว่ามนุษย์ ก่อน socratics scientized นี้และพูดของพลังธาตุที่ขับเคลื่อนโลกเขาแย้งว่า ซึ่งธาตุมากกว่าคนอื่น ๆ น้ำ ไฟ ลม หรือโลก จากนั้นมาเดโมคริตุสกับของเขาน่าอัศจรรย์ทฤษฎีอะตอมมองไม่เห็นเป็นพื้นฐานของทุกสิ่งทุกอย่าง เพลโต allegorized ปัญหา อธิบาย ถ้ำ firelit เงาที่คนส่วนใหญ่อาศัย ไม่รู้แดดข้างนอก ทั้งหมดนี้ แน่นอนmonotheisticized โดยอับราฮัมศาสนาหนึ่งความเป็นจริงสูงสุดด้วยเหตุผลของเขาเอง และเขา . . และในศตวรรษที่สิบแปด , อิมมานูเอลคานท์พูด " ในสิ่งที่ตัวเองเป็น อาจกล่าวได้ว่า " เหนือ รู้ว่าโลกเป็นอย่างอื่นมากกว่าที่เรารู้จริง ถูกจับ ในขณะที่เราอยู่ในจิตใจของเราเอง

จอห์นเซิลเป็นนักปรัชญาร่วมสมัยกับความเชื่อไม่เปลี่ยนแปลงใน " สิ่งในตัวเอง " นั่นทำให้เขา , นักปราชญ์ , ความจริง ความเป็นจริง ในหลักสูตรขั้นสูงของเขาสดชื่น ประกอบด้วยข้อเท็จจริง " เดรัจฉาน " ซึ่งประกอบด้วย " อนุภาคเซิลทั้งหมดทางกายภาพในด้านของการบังคับและที่บางส่วนของอนุภาคเหล่านี้มีการจัดเป็นระบบที่มีจิตสำนึกทางชีวภาพสัตว์เช่น ตัวเรา " ตัวอย่างที่เขาอ้าง เช่น จากความเป็นจริง " ภูเขา , ดาวเคราะห์ , H2O โมเลกุล , แม่น้ำ , คริสตัล , และทารก " ผมจะรวมถึงบิมสเทคสภาพอากาศ แต่ตัวอย่างของความเป็นจริงที่ไม่มีที่สิ้นสุด , แน่นอน , และมีดาวบนท้องฟ้า ท้องฟ้า และ ในความเป็นจริง สิ่งที่เราเข้าใจจักรวาลดังนั้น เซิร์ล พบมันสะดวกในการตัดขึ้นจริงโดยอ้างอิงจาก " ทฤษฎีอะตอมของวัตถุ” และ “การคัดเลือกตามธรรมชาติ เหล่านี้ , เขากล่าวว่า , เป็นองค์ประกอบข้อเท็จจริงของ " โลกอิสระของการเป็นตัวแทนของเราได้ "

แล้วเราเหลือเป็นโลกของการทำของเราเอง ซึ่ง เซิร์ลให้คำว่า " ดั้งเดิมความเป็นจริงทางสังคม " ความเป็นจริงของสังคม คือ สถาบันเรื่องของสิ่งประดิษฐ์ทางประวัติศาสตร์ของเรา เงิน , ทรัพย์สิน , แต่งงาน , รัฐบาล , การเลือกตั้ง , เกมฟุตบอล , ฝ่าย " ค็อกเทลมีเซิลของแมนเลือกตัวอย่างของความเป็นจริงทางสังคม ก็จริง แต่พวกเขาต้องการ " สถาบันมนุษย์สำหรับการดำรงอยู่ของพวกเขา . " โดยวิธีการแจ้งเตือนเหล่านั้นอย่างดีที่สุดมั่นใจใน subtexts ฝ่ายซ้ายของปรัชญาความคิด อย่างไรก็ตาม อนุรักษ์ผมจะเพิ่มเป็นตัวอย่างของสังคมความเป็นจริงสมาคมปืนไรเฟิลแห่งชาติ บริษัทน้ำมันและถ่านหิน และพลเมืองสหรัฐโวลต์คณะกรรมการการเลือกตั้งแห่งชาติ .