“Hmph.” Although their strength was

“Hmph.” Although their strength was in the eighth level of the Heaven realm, in Chu Feng’s eyes, they were frail. Chu Feng did not even glance at them. He merely snorted coldly, waved his big sleeve, releasing a layer of Heaven power.

That Heaven power seemed to be gentle, but concealed within was brutally powerful might. Being caught off guard, the couple suffered. They were thrown several hundreds of meters away before they could stabilize their bodies. They were almost heavily injured.

But they were ignorant to the fact that they were in that situation only because Chu Feng held himself back. If not, he could have, just now, easily killed them both.

However, the old man and woman clearly were not aware of that, and even assumed they were struck because of their own carelessness. Not only did they not retreat after knowing the difference in strength, they even explosively yelled, gathering power outside their bodies, wanting to throw an even stronger attack at Chu Feng.

“Uncle Sha, Aunt Bi, don’t attack him! Just now, he saved me! I owe a favour to him.” Just at that moment, the middle-aged woman suddenly spoke.

And after hearing those words, the couple couldn’t help but be taken aback. Despite their reluctance, it was not good for them to continue attacking, so they could only quickly come up to the woman, feigning worry and guilt, and say, “Miss, are you alright? It’s our fault, we shouldn’t have left you here.”

“It’s all thanks to Lord Benefactor for saving me, or else I truly don’t know if I could have survived or not.” The woman looked at the two, though her gaze wasn’t really grudgeful. She then walked up to Chu Feng.

First, she looked meaningfully at the Monstrous Beast that wanted to kill her before, yet was compliantly kneeling on the ground, then bowed to Chu Feng, saying very appreciatively, “I am Li Chan, thank you for saving me. May I know Lord Benefactor’s name?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"Hmph" แม้ว่าความแข็งแรงในระดับแปดของอาณาจักรสวรรค์ ดวงตาชูฮ พวกเขามีร่างกายอ่อนแอ ไม่ชูฮแม้ไม่ทันทีที่พวกเขา เขาเพียง snorted จ้างงาน โบกแขนของเขาใหญ่ ปล่อยพลังสวรรค์ชั้นนี้ว่า สวรรค์อำนาจดูเหมือนจะอ่อนโยน แต่ซ่อนอยู่ภายในเป็นพลังหฤโหดอาจ การจับยาม คู่ประสบ พวกเขาถูกทิ้งหลายร้อยเมตรก่อนที่พวกเขาสามารถคงร่างกาย พวกเขาเกือบหนักได้รับการบาดเจ็บแต่พวกเขาก็ไม่รู้ว่าพวกเขาอยู่ในสถานการณ์นั้น เพราะฮชูเดิมตัวเอง ถ้า ไม่มี เขาไม่มี ตอนนี้ ได้ฆ่าพวกเขาทั้งสองอย่างไรก็ตาม ชายและหญิงอย่างชัดเจนไม่ทราบว่า และแม้จะถือว่า พวกเขาถูกตี เพราะความสะเพร่าของตนเอง ไม่เพียงได้พวกเขาไม่ถอยหลังจากรู้ความแตกต่างของความแข็งแรง พวกเขาแม้กระทั่งระเบิด ตะโกน รวบรวมพลังงานภายนอกร่างกาย อยากโยนโจมตีแข็งแกร่งที่ชูฮ"ลุง Sha ป้า Bi ไม่โจมตีเขา ตอนนี้ เขาบันทึกฉัน รู้ชอบให้เขา" เพียงขณะที่ หญิงวัยกลางคนก็พูดและหลังจากได้ยินคำเหล่านั้น คู่ไม่สามารถช่วย แต่ต้องตะลึง แม้จะไม่เต็มใจของพวกเขา มันเป็นไม่ดีสำหรับพวกเขาจะยังคงโจมตี ดังนั้นพวกเขาอย่างรวดเร็วอาจเกิดขึ้นกับผู้หญิง feigning กังวล และความผิด และพูด Miss คุณเป็นไร มันเป็นความผิดของเรา เราไม่ได้ทิ้งคุณที่นี่""ก็ทั้งขอบคุณบุญคุณพระเจ้าสำหรับการบันทึกฉัน หรือ อื่น ๆ ที่แท้จริงของฉันถ้าฉันสามารถมีชีวิตรอด หรือไม่" ผู้หญิงมองที่สอง แต่สายตาของเธอไม่ได้จริง ๆ grudgeful แล้วเดินขึ้นไปชูฮครั้งแรก เธอดูมีความหมายสัตว์มหึมาที่อยากจะฆ่าเธอก่อน ยัง ถูก compliantly เข่าบนพื้นดิน แล้วโค้งคำนับชูฮ พูดมาก appreciatively ฉัน Li จัน ขอบคุณสำหรับการบันทึกฉัน ไม่ทราบว่าพระคุณเจ้าชื่ออะไร"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ฮึ่ม." แม้ว่าแรงของพวกเขาอยู่ในระดับที่แปดของดินแดนสวรรค์ในสายตาจือฮพวกเขาอ่อนแอ จือฮไม่ได้แม้กระทั่งพวกเขาได้อย่างรวดเร็วที่ เขาเพียงอย่างเย็นชา snorted โบกแขนของเขาใหญ่ปล่อยชั้นของอำนาจสวรรค์.

ที่อำนาจสวรรค์ดูเหมือนจะอ่อนโยน แต่ปกปิดภายในเป็นอย่างไร้ความปราณีอาจมีประสิทธิภาพ ถูกจับออกยามทั้งคู่ได้รับความเดือดร้อน พวกเขาถูกโยนลงไปหลายร้อยเมตรออกไปก่อนที่พวกเขาจะรักษาเสถียรภาพของร่างกายของพวกเขา พวกเขาเกือบจะได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก.

แต่พวกเขาก็ไม่รู้ความจริงที่ว่าพวกเขาอยู่ในสถานการณ์ที่เพียงเพราะจือฮจัดตัวเองกลับมา ถ้าไม่ได้เขาอาจจะมีเพียงแค่ตอนนี้ฆ่าพวกเขาทั้งสองได้อย่างง่ายดาย.

แต่ชายชราและหญิงอย่างชัดเจนไม่ทราบว่าและแม้กระทั่งสันนิษฐานว่าพวกเขากำลังหลงเพราะความประมาทของตัวเอง ไม่เพียง แต่พวกเขาไม่ถอยหลังจากที่ทราบความแตกต่างในความแรงของพวกเขายังตะโกนระเบิดรวบรวมพลังงานภายนอกร่างกายของพวกเขาต้องการที่จะโยนการโจมตีที่แข็งแกร่งที่จือฮ.

"ลุง Sha ป้า Bi ไม่ทำร้ายเขา! เพียงแค่ตอนนี้เขาช่วยฉัน! ฉันเป็นหนี้ที่ระลึกให้กับเขา. "เพียงแค่ในขณะที่หญิงวัยกลางคนที่จู่ ๆ ก็พูด.

และหลังจากที่ได้ยินคำพูดเหล่านั้นทั้งคู่ไม่สามารถช่วย แต่จะผงะหงาย แม้จะฝืนใจของพวกเขาก็ไม่ได้ดีสำหรับพวกเขาที่จะดำเนินการโจมตีเพื่อให้พวกเขาได้อย่างรวดเร็วจะเกิดขึ้นกับผู้หญิงคนหนึ่งแกล้งกังวลและความรู้สึกผิดและกล่าวว่า "มิส, คุณไม่เป็นไร? มันเป็นความผิดของเราเราไม่ควรคอมคุณที่นี่. "

" มันขอบคุณทุกองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้มีพระคุณสำหรับการบันทึกฉันหรืออื่น ๆ ผมไม่ทราบว่าฉันจะมีชีวิตรอดหรือไม่. "ผู้หญิงคนนั้นมองไปที่สองแม้ว่า สายตาของเธอไม่ได้จริงๆ grudgeful จากนั้นเธอก็เดินขึ้นไปยังจือฮ.

ครั้งแรกที่เธอมองความหมายที่มหึมาสัตว์ที่อยากจะฆ่าเธอก่อนที่ยังถูก compliantly คุกเข่าบนพื้นดินแล้วโค้งคำนับให้จือฮว่ามากซึ้ง "ผมหลี่ชานขอบคุณ สำหรับการบันทึกฉัน ฉันขอทราบชื่อผู้มีพระคุณของพระเจ้า? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" อืม . . " แม้ว่าความแข็งแรงของพวกเขาในระดับที่ 8 ของอาณาจักรสวรรค์ของ ชู ฟง ในสายตาของพวกเขากำลังอ่อนแอ ชู ฟงไม่ได้มองพวกเขา เขาแค่ได้กลิ่นอย่างเย็นชา โบกแขนใหญ่ของเขา ปล่อยชั้นของพลังสวรรค์พลังฟ้าดูเหมือนจะอ่อนโยน แต่ซ่อนภายในมีอำนาจจนอาจจะ ถูกจับออกยาม คู่ที่ได้รับความเดือดร้อน พวกเขาถูกโยนหลายร้อยเมตรก่อนที่พวกเขาสามารถรักษาเสถียรภาพของร่างกายของพวกเขา พวกเขาเกือบจะบาดเจ็บหนัก .แต่พวกเขาไม่รู้ความจริงที่ว่าพวกเขาอยู่ในสถานการณ์แบบนั้น เพียงเพราะ ชู ฟงจัดตัวเองกลับมา ถ้า ไม่ ได้ ตอนนี้สามารถฆ่าพวกเขาทั้งคู่อย่างไรก็ตาม คนแก่ และผู้หญิงชัดเจน ไม่ทราบที่ และแม้กระทั่งว่าพวกเขาถูกตี เพราะความประมาทของตัวเอง พวกเขาไม่เพียง แต่ไม่ถอย หลังจากทราบความแตกต่างในความแรงของพวกเขาจะระเบิดได้ ตะโกน รวบรวมพลังภายนอกร่างกายของพวกเขาต้องการที่จะโยนการโจมตีที่แข็งแกร่งที่ ชู ฟง" ลุงชา น้าบี ไม่โจมตีเขา ! ตอนนี้ เขาช่วยฉันไว้ ! ฉันเป็นหนี้บุญคุณเขา แค่ตอนนั้น หญิงวัยกลางคนก็พูดขึ้นว่าและหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น คู่ไม่สามารถช่วย แต่ต้องอึ้ง . แม้จะมีการต่อต้านของพวกเขา มันไม่ได้ดีสำหรับพวกเขาที่จะยังคงโจมตี ดังนั้นพวกเขาอาจจะมาเร็วขึ้นเพื่อผู้หญิง ยังเป็นห่วงและรู้สึกผิด และพูดว่า " คุณ คุณเป็นอะไรรึเปล่า ? มันเป็นความผิดของเราเอง เราไม่ควรทิ้งเธอไว้ที่นี่ "" ต้องขอบคุณ ท่านผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตฉัน ไม่งั้นผมไม่รู้จริงๆว่าถ้าฉันอาจจะรอด หรือ ไม่ . . . " หญิงสาวมองทั้งสอง แต่สายตาของเธอไม่ได้ grudgeful จริงๆ แล้วเธอก็เดินไป ชู ฟงในตอนแรก เธอมองอย่างมีความหมายที่มหึมา สัตว์ที่อยากจะฆ่าเธอก่อน แต่ก็ compliantly คุกเข่าบนพื้นแล้วก้มหัวให้ ชู ฟง พูด appreciatively " ผมลีจัง ขอบคุณที่ช่วยชีวิตฉัน ผมขอทราบชื่อท่านผู้มีพระคุณ ? "