I feel that my avatar is a faceless

I feel that my avatar is a faceless shell in which some social awkwardness can be removed, allowing true expressions to be heard...when showing my works, i feel more comfortable using the guise of my avatar. In a way, the anonymous nature allows the viewer and the artist to be more critical.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมรู้สึกว่า อวตารของฉันเป็นเปลือก faceless ที่ awkwardness บางสังคมสามารถออก ทำให้นิพจน์เป็นจริงให้ได้ยิน...เมื่อแสดงผลงานของฉัน ฉันรู้สึกสะดวกสบายมากขึ้นโดยใช้ครอบอวตารของฉัน ในทาง ธรรมชาติไม่ให้ตัวแสดงและศิลปินจะสำคัญมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมรู้สึกว่า avatar ของฉันคือเปลือก faceless ในซึ่งบางคนอึดอัดสังคมสามารถลบออกได้ช่วยให้การแสดงออกที่แท้จริงที่จะได้ยิน ... เมื่อแสดงผลงานของฉันฉันรู้สึกสะดวกสบายมากขึ้นโดยใช้หน้ากากของ avatar ของฉัน ในทางธรรมชาติที่ไม่ระบุชื่อที่ช่วยให้ผู้ชมและศิลปินที่จะสำคัญมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมรู้สึกว่า Avatar ของฉันคือเปลือกที่ไร้ตัวตนในสังคมซึ่งมีความสามารถเอาออกให้นิพจน์เป็นจริงที่จะได้ยิน . . . . . . . เมื่อแสดงผลงานของผม ผมรู้สึกสะดวกสบายมากขึ้นการใช้หน้ากากของ avatar ของฉัน ในทาง ธรรมชาติที่ไม่ระบุชื่อให้ผู้ชมและศิลปินจะวิกฤตมากขึ้น