Codecs are nowhere near this sophis

Codecs are nowhere near this sophisticated. Using the noisy restaurant example, the rela- tive signal levels of the hustle and bustle of the restaurant may even exceed the level of the conversation upon which we’re eavesdropping. But we can still actively decipher the information that is coming in, and pick out the conversation. Codecs cannot do this. They can divide the audible frequency range into different slices, but cannot distinguish between things that fall into the same frequency range.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวแปลงสัญญาณที่ซับซ้อนนี้กิน ใช้ตัวอย่างอาหารเสียงดัง ระดับสัญญาณจริง-tive ของร้านวุ่นวายอาจเกินระดับของการสนทนาที่เรากำลังแอบดู แต่เรายังคงกำลังถอดรหัสข้อมูลที่ได้มา และเลือกการสนทนา ตัวแปลงสัญญาณไม่สามารถทำเช่นนี้ พวกเขาสามารถแบ่งช่วงความถี่เสียงแตกต่างกันชิ้น แต่ไม่สามารถแยกแยะระหว่างสิ่งที่อยู่ในช่วงความถี่เดียวกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัวแปลงสัญญาณจะไม่มีที่ไหนเลยใกล้นี้มีความซับซ้อน โดยใช้ตัวอย่างเช่นร้านอาหารที่มีเสียงดังที่สัมพันธ์ระดับสัญญาณเชิงของความเร่งรีบและคึกคักของร้านอาหารอาจจะเกินระดับของการสนทนาตามที่เรากำลังแอบฟัง แต่เรายังสามารถแข็งขันถอดรหัสข้อมูลที่เข้ามาเลือกออกสนทนา ตัวแปลงสัญญาณที่ไม่สามารถทำเช่นนี้ พวกเขาสามารถแบ่งช่วงความถี่เสียงเป็นชิ้นที่แตกต่างกัน แต่ไม่สามารถแยกแยะความแตกต่างระหว่างสิ่งที่ตกอยู่ในช่วงความถี่เดียวกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตัวแปลงสัญญาณจะไม่มีที่ไหนใกล้นี้ซับซ้อน ใช้ตัวอย่างที่ร้านอาหารที่มีเสียงดัง , มาร์ตินสั่งสัญญาณระดับของความเร่งรีบและคึกคักของร้านอาหารที่อาจเกินระดับของการสนทนา ซึ่งเมื่อเรากำลังแอบฟัง แต่เรายังสามารถแข็งขันถอดรหัสข้อมูลที่เข้ามาและเลือกออกจากการสนทนา ตัวแปลงสัญญาณที่ทำแบบนี้ไม่ได้ พวกเขาสามารถแบ่งช่วงความถี่เสียงที่เป็นชิ้นที่แตกต่างกัน แต่ไม่สามารถแยกแยะระหว่างสิ่งที่ตกอยู่ในช่วงความถี่เดียวกัน