Tang Thirty Six’s expression became

Tang Thirty Six’s expression became serious and he drew his sword from its sheath.

He was known for his talent even when he was young. He was prideful and cool. Even after he left Wen Shui, came to the capital and entered Heavenly Academy, he was still the same.

He knew Qi Jian would be the most powerful opponent he faced of his peers. He knew the techniques of Mountain Li’s Sword Sect would be more powerful than those of his family’s legacy. Perhaps he needed to study in Heavenly Academy for two more years to actually defeat the Seven Rules of Heaven.

But tonight, he still wanted to win.

He lowered his head and glanced at the floor. Wild grass was growing out of the crack beside his shoes.

He raised his head, stared towards Qi Jian and said, “Let’s begin.”

Qi Jian’s expression was serious, “Let’s go!”

Their voice echoed through the night in front of the silent palace. The wild grass that was growing in the crack was suddenly blown backward, as if it was tearing apart.

The wind started blowing violently and two shadows appeared and rushed toward the center of the field.

A loud crash!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถังสามสิบหกของนิพจน์เป็นจริงจัง และเขาสามารถดึงดาบจากฝักของมันเขาเป็นที่รู้จักสำหรับความสามารถของเขาแม้เมื่อเขาเป็นหนุ่ม เขาก็จองหอง และเย็น แม้หลังจากที่เขาซ้ายชุ่ยเหวิน มาถึงเมืองหลวง และป้อนสถาบันแห่งสวรรค์ เขาก็ยังคงเหมือนเดิมเขารู้ว่า ฉีเจียนจะเป็นฝ่ายตรงข้ามพลังเจอเพื่อน เขารู้เทคนิคของภูเขาหลี่ดาบนิกายจะมีประสิทธิภาพมากกว่าของมรดกของครอบครัว บางทีเขาต้องการศึกษาต่อในสถาบันแห่งสวรรค์สำหรับปีจริง เอาชนะเจ็ดกฎแห่งสวรรค์แต่คืนนี้ เขายังคงต้องการชนะเขาลดลงศีรษะของเขา และ glanced ที่ชั้น ป่าหญ้าเติบโตขึ้นจากรอยแตกข้างรองเท้าของเขาเขายกศีรษะของเขา จ้องไปทางเจียนฉี และกล่าว ว่า "ลองเริ่มต้นด้วย"ฉีเจียนนิพจน์เป็นเรื่องร้ายแรง "ไปกันเถอะ"เสียงดังก้องผ่านคืนหน้าวังเงียบ ป่าหญ้าที่เติบโตขึ้นในรอยร้าวถูกก็เป่าย้อนหลัง เป็นถ้ามันถูกฉีกขาดออกจากกันลมเริ่มพัดอย่างรุนแรง และสองเงาปรากฏ และรีบวิ่งไปยังศูนย์ของฟิลด์ความผิดพลาดดัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การแสดงออกถังสามสิบหกกลายเป็นที่ร้ายแรงและเขาชักดาบออกจากฝัก. เขาเป็นที่รู้จักสำหรับความสามารถของเขาแม้แต่ตอนที่เขายังเป็นเด็ก เขาเป็นคนมีทิฐิและเย็น แม้หลังจากที่เขาออกจากวงจุ้ยเหวินมาถึงเมืองหลวงและเข้าสวรรค์สถาบันเขาก็ยังคงเหมือนเดิม. เขารู้ว่าฉีเจี้ยนจะเป็นฝ่ายตรงข้ามที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดของเขาต้องเผชิญกับเพื่อนของเขา เขารู้เทคนิคของการเมาน์เทนของหลี่ดาบนิกายจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าของมรดกของครอบครัวของเขา บางทีเขาอาจจะจำเป็นในการศึกษาต่อในสถาบันการศึกษาบนสวรรค์อีกสองปีจริงเอาชนะกฎของเซเว่นสวรรค์. แต่คืนนี้เขาก็ยังคงต้องการที่จะชนะ. เขาลดลงหัวของเขาและเหลือบมองไปที่พื้น หญ้าป่างอกออกมาจากรอยแตกข้างรองเท้าของเขา. เขายกศีรษะของเขาจ้องมองไปทางฉีเจี้ยนและกล่าวว่า "ขอเริ่มต้น." การแสดงออกฉีเจียนเป็นเรื่องร้ายแรง "Let 's go!" เสียงของพวกเขาสะท้อนผ่านคืนในด้านหน้าของ พระราชวังเงียบ หญ้าป่าที่กำลังเติบโตในรอยแตกก็ถูกพัดย้อนกลับเช่นถ้ามันถูกฉีก. ลมเริ่มพัดอย่างรุนแรงและสองเงาปรากฏตัวขึ้นและรีบวิ่งไปยังศูนย์ของสนาม. ความผิดพลาดดัง!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตั้งสามสิบหกสีหน้าจริงจัง เขาชักดาบจากฝักเขาเป็นที่รู้จักสำหรับความสามารถของเขาแม้เมื่อเขายังเด็ก เขาคือความภาคภูมิใจและเย็น หลังจากที่เขาซ้ายเหวินสุ่ย มาเมืองหลวง และเข้าสวรรค์ โรงเรียน เขาก็ยังคงเหมือนเดิมเขารู้ว่าฉีเจียนจะเป็นคู่แข่งที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดที่เขาต้องเผชิญกับเพื่อนร่วมงานของเขา เขารู้เทคนิคของภูเขาหลี่ของพรรคจะเป็นดาบที่มีประสิทธิภาพสูงกว่า มรดกของครอบครัวของเขา บางทีเขาอาจจะต้องไปเรียนในโรงเรียนสวรรค์อีกสองปีต้องเอาชนะกฎแห่งสวรรค์แต่คืนนี้ เขายังต้องการที่จะชนะเขาก้มหัว และมองที่ชั้น หญ้าป่าคือการเติบโตของรอยแตกที่ด้านข้างของรองเท้าของเขาเขายกศีรษะของเขาจ้องมองไปยังฉี เจี้ยนกล่าวว่า " เริ่มต้น "สีหน้าของฉี เจี้ยนร้ายแรง " ไปกันเถอะ ! "เสียงของเขาสะท้อนผ่านคืนในด้านหน้าของพระราชวังเงียบ ป่าหญ้าที่ปลูกในร่องก็ปลิวไปข้างหลัง ราวกับว่ามันถูกฉีกเป็นชิ้นๆลมเริ่มพัดอย่างรุนแรงและเงาสองเงาที่ปรากฏ และวิ่งเข้าหาศูนย์กลางของเขตเป็นดังโครม !