1. Introduction Ethanol is consider

1. Introduction
Ethanol is considered as one of the most promising renewable fuel that can replace fossil fuels-based transportation fuels. It is most commonly produced by microbial (most often yeast) catalyzed fermentation using plant biomass as a raw material. Starchy raw materials (i.e. corn, wheat, sorghum) are still the most common feed-stocks for fuel ethanol production in temperate climate regions of the world (Europe, North America, Central Asia). However its use as fuel production resources may affect on the prices of food products manufactured from them. The use of non-edible parts of the plant (straws, stalks), known as the lignocellulose biomass, as the raw material in distillery is nowadays considered as the most promising opportunity for ethanol production that does not affect the prices of foodstuffs. However, the conversion of lignocellusosic biomass into ferment-able sugars and, subsequently into ethanol requires high temperature pretreatment which is often catalyzed using corrosive, non-ecological or costly agents like acids, alkali, ionic liquids and others. Moreover the efficiency of saccharification and fermentation of lignocellulose is still much less efficient in comparison to starches, but starchy raw materials are very costly and the cost of the feedstock can exceed 65% of the price of final product. The solution to the problems of affecting food prices by using agricultural crops for fuel production and the technological difficulties with conversion of lignocellulosic biomass is utilization of food industry wastes for production of biofuels. One of the most promising food waste that can be processed into ethanol is waste bread. It contains significant amount of starch that is easily hydrolyzed to monomeric sugars using amylases, the amount of starch and simple sugars in bread ranges 500–750 and 3–50 g kgÀ1 respectively. Moreover bread contains 100–150 g kgÀ1
of protein which, after hydrolysis to peptides and amino acids, is essential for yeast growth and accelerated fermentation. Waste bread is also highly accessible raw material for ethanol processing. The estimated wastage for bakery products ranges 7–10% of its total production, taking into consideration estimated world annual production of bread which is about 100 million tones the amount of generated waste can reach even 10 million tones per year worldwide. The major factor for bread waste formation is that part of the produced product is left unsold and is returned to the bakery due to significant level of staling and large amount of available assortment of bakery products which are produced in excess to fulfill the consumers demands. There are limited possibilities for reprocessing bread waste in the bakeries. Some wastes can be processed into bread crumbs, as a replacement of part of flour in sourdough preparation or as animal feed. However due to often microbial spoilage its use for human and animal nutrition could be risky for health of the consumers. These problems are the reason why waste bread is most often left on landfills or used as a fuel for combustion. The most promising solution for waste bread utilization is use it as a raw material for ethanol fuel production. Earlier studies shown that waste bread is a high-yielding material for ethanol fermentation. The amount of ethanol produced from bread waste that shown no signs of mould contamination, depending on processing technology, ranged as mentioned by the authorsca. 350–370 g kgÀ1 of feedstock dry matter. Kaia-Rygielska and Pietrek studied the possibility of using waste bread showing high level of surface mould contamination for ethanol production, this resulted in a decrease of ethanol yield in comparison to non contaminated material (ca. 230–250 g kgÀ1 depending on the raw material loading in the fermentation feed). The other possibilities for waste bread utilization via biotechnological processes are in example: solid state fermentation by Aspergillus awamori for production of amylase and pro-teases, biohydrogen production using rhizosphere microflora, succinic acid production by Actinobacillus succinogenes or aromatic compounds production by Geotrichum candidum.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำ เอทานอลถือเป็นหนึ่งในเชื้อเพลิงทดแทนว่าสามารถแทนเชื้อเพลิงการขนส่งที่ใช้เชื้อเพลิงฟอสซิล มักผลิต โดยจุลินทรีย์ (มักยีสต์) กระบวนหมักใช้พืชชีวมวลเป็นวัตถุดิบ ฟูมดิบ (เช่นข้าวโพด ข้าวสาลี ข้าวฟ่าง) ยังคงมีอาหารหุ้นมากที่สุดสำหรับการผลิตเอทานอลน้ำมันในอุณหภูมิที่ภูมิภาคของโลก (ยุโรป อเมริกาเหนือ เอเชียกลาง) อย่างไรก็ตาม การใช้เป็นเชื้อเพลิงผลิตทรัพยากรอาจมีผลต่อราคาของผลิตภัณฑ์อาหารที่ผลิตจากพวกเขา การใช้-กินส่วนของพืช (หลอด stalks), เรียกว่าชีวมวล lignocellulose เป็นวัตถุดิบในโรงกลั่นสุราในปัจจุบันถือว่าเป็นโอกาสว่าสำหรับการผลิตเอทานอลที่มีผลต่อราคาของกิน อย่างไรก็ตาม การแปลงของชีวมวล lignocellusosic เป็นความสับสนอลหม่านต่อได้น้ำตาล และ ต่อมา เป็นเอทานอลต้อง pretreatment อุณหภูมิสูงซึ่งจะมักกระบวนใช้กัดกร่อน ไม่ใช่ระบบนิเวศ หรือตัวแทนเสียค่าใช้จ่ายเช่นกรด ด่าง ของเหลว ionic และอื่น ๆ นอกจากนี้ efficiency ของ saccharification และหมัก lignocellulose ได้ยังมากน้อย efficient โดยสมบัติ แต่ฟูมวัตถุดิบมีราคาแพงมาก และต้นทุนของวัตถุดิบสามารถเกิน 65% ของราคาของผลิตภัณฑ์ final การแก้ไขปัญหาส่งผลกระทบต่อราคาอาหารโดยใช้พืชทางการเกษตรสำหรับการผลิตเชื้อเพลิงและ difficulties เทคโนโลยีแปลงของชีวมวล lignocellulosic เป็นการใช้ประโยชน์ของเสียอุตสาหกรรมอาหารสำหรับการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพ หนึ่งเสียอาหารว่าสามารถประมวลผลลงในเอทานอลคือขนมปังเสีย มันประกอบด้วย significant จำนวนแป้งที่ง่าย ๆ hydrolyzed กับน้ำตาล monomeric ใช้ amylases แป้งและน้ำตาลอย่างง่ายในขนมปังช่วง 500 – 750 และ kgÀ1 3 – 50 กรัมตามลำดับ นอกจากนี้ ขนมปังประกอบด้วย kgÀ1 100 – 150 กรัมof protein which, after hydrolysis to peptides and amino acids, is essential for yeast growth and accelerated fermentation. Waste bread is also highly accessible raw material for ethanol processing. The estimated wastage for bakery products ranges 7–10% of its total production, taking into consideration estimated world annual production of bread which is about 100 million tones the amount of generated waste can reach even 10 million tones per year worldwide. The major factor for bread waste formation is that part of the produced product is left unsold and is returned to the bakery due to significant level of staling and large amount of available assortment of bakery products which are produced in excess to fulfill the consumers demands. There are limited possibilities for reprocessing bread waste in the bakeries. Some wastes can be processed into bread crumbs, as a replacement of part of flour in sourdough preparation or as animal feed. However due to often microbial spoilage its use for human and animal nutrition could be risky for health of the consumers. These problems are the reason why waste bread is most often left on landfills or used as a fuel for combustion. The most promising solution for waste bread utilization is use it as a raw material for ethanol fuel production. Earlier studies shown that waste bread is a high-yielding material for ethanol fermentation. The amount of ethanol produced from bread waste that shown no signs of mould contamination, depending on processing technology, ranged as mentioned by the authorsca. 350–370 g kgÀ1 of feedstock dry matter. Kaia-Rygielska and Pietrek studied the possibility of using waste bread showing high level of surface mould contamination for ethanol production, this resulted in a decrease of ethanol yield in comparison to non contaminated material (ca. 230–250 g kgÀ1 depending on the raw material loading in the fermentation feed). The other possibilities for waste bread utilization via biotechnological processes are in example: solid state fermentation by Aspergillus awamori for production of amylase and pro-teases, biohydrogen production using rhizosphere microflora, succinic acid production by Actinobacillus succinogenes or aromatic compounds production by Geotrichum candidum.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ
เอทานอลได้รับการยกย่องว่าเป็นหนึ่งในเชื้อเพลิงทดแทนมีแนวโน้มมากที่สุดที่สามารถทดแทนเชื้อเพลิงฟอสซิลที่ใช้เชื้อเพลิงที่ขนส่ง เป็นมากที่สุดที่ผลิตโดยจุลินทรีย์ (ส่วนใหญ่มักยีสต์) เร่งการหมักโดยใช้ชีวมวลของพืชเป็นวัตถุดิบ วัตถุดิบแป้ง (เช่นข้าวโพดข้าวสาลีข้าวฟ่าง) ยังคงเป็นที่พบมากที่สุดฟีหุ้นสำหรับการผลิตเชื้อเพลิงเอทานอในภูมิภาคภูมิอากาศของโลก (ยุโรป, อเมริกาเหนือ, เอเชียกลาง) แต่ใช้เป็นทรัพยากรการผลิตน้ำมันเชื้อเพลิงที่อาจส่งผลกระทบต่อราคาของผลิตภัณฑ์อาหารที่ผลิตจากพวกเขา ใช้ชิ้นส่วนที่ไม่กินของพืช (หลอดก้าน) ที่รู้จักกันเป็นชีวมวลลิกโนเซลลูโลสเป็นวัตถุดิบในการกลั่นในปัจจุบันเป็นที่ยอมรับว่าเป็นโอกาสที่มีแนวโน้มมากที่สุดสำหรับการผลิตเอทานอลที่ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อราคาของอาหาร อย่างไรก็ตามการเปลี่ยนแปลงของชีวมวล lignocellusosic เป็นน้ำตาลหมักสามารถและต่อมาเป็นเอทานอลต้องมีการปรับสภาพอุณหภูมิสูงซึ่งเป็นที่มักจะใช้ตัวเร่งปฏิกิริยากัดกร่อนตัวแทนที่ไม่ใช่ระบบนิเวศหรือค่าใช้จ่ายสูงเช่นกรดด่างของเหลวไอออนิกและอื่น ๆ นอกจากนี้การขาดเพียง Fi EF ของไอออนบวก Fi sacchari และการหมักลิกโนเซลลูโลสยังคงเพียงพอ Fi EF มากน้อยเมื่อเทียบกับสตาร์ช แต่วัตถุดิบแป้งมีค่าใช้จ่ายมากและต้นทุนของวัตถุดิบสามารถเกิน 65% ของราคาของสายผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้าย วิธีการแก้ปัญหาของการมีผลกระทบต่อราคาอาหารโดยใช้พืชผลทางการเกษตรในการผลิตเชื้อเพลิงและ culties Fi dif เทคโนโลยีที่มีการเปลี่ยนแปลงของชีวมวลลิกโนเซลลูโลสคือการใช้ประโยชน์จากของเสียอุตสาหกรรมอาหารการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพ หนึ่งในเศษอาหารมีแนวโน้มมากที่สุดที่สามารถนำมาแปรรูปเป็นเอทานอลเป็นอาหารขยะ มันมีมีนัยสำคัญจำนวนลาดเทของแป้งที่ย่อยสลายได้อย่างง่ายดายเพื่อน้ำตาล monomeric โดยใช้อะมัยเลส, ปริมาณแป้งและน้ำตาลที่เรียบง่ายในช่วง 500-750 ขนมปังและ 3-50 กรัมkgÀ1ตามลำดับ ขนมปังนอกจากนี้มี 100-150 กรัมkgÀ1
ของโปรตีนซึ่งหลังจากการย่อยสลายจะเปปไทด์และกรดอะมิโนเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการเจริญเติบโตของยีสต์และเร่งการหมัก ขนมปังเสียยังเป็นวัตถุดิบที่สามารถเข้าถึงได้อย่างมากสำหรับการประมวลผลเอทานอล การสูญเสียประมาณสำหรับผลิตภัณฑ์เบเกอรี่ในช่วง 7-10% ของการผลิตรวมของ บริษัท โดยคำนึงถึงประมาณโลกการผลิตประจำปีของขนมปังซึ่งเป็นประมาณ 100 ล้านตันปริมาณของเสียที่สร้างขึ้นสามารถเข้าถึงแม้ 10 ล้านตันต่อปีทั่วโลก ปัจจัยสำคัญสำหรับการสร้างขยะขนมปังเป็นส่วนหนึ่งของสินค้าที่ผลิตที่เหลือยังไม่ขายและจะถูกส่งกลับไปยังเบเกอรี่เนื่องจากระดับนัยสำคัญ Fi ลาดเทของ Staling และจำนวนมากของการแบ่งประเภทที่มีอยู่ของผลิตภัณฑ์เบเกอรี่ที่มีการผลิตในส่วนที่เกินจะ Fi ful LL ผู้บริโภคต้องการ มีความเป็นไป จำกัด สำหรับการปรับกระบวนการเสียขนมปังในเบเกอรี่ที่มี เสียบางอย่างสามารถนำมาแปรรูปเป็นขนมปังแทนส่วนหนึ่งของชั้นของเราในการเตรียม Sourdough หรือเป็นอาหารสัตว์ อย่างไรก็ตามเนื่องจากการเน่าเสียของจุลินทรีย์มักจะใช้สำหรับอาหารของมนุษย์และสัตว์ที่อาจจะมีความเสี่ยงสำหรับสุขภาพของผู้บริโภค ปัญหาเหล่านี้เป็นเหตุผลที่ว่าทำไมขนมปังของเสียที่เหลือส่วนใหญ่มักจะอยู่บน LLS Fi ที่ดินหรือใช้เป็นเชื้อเพลิงสำหรับการเผาไหม้ วิธีการแก้ปัญหาที่มีแนวโน้มมากที่สุดสำหรับการใช้ขนมปังเสียคือใช้เป็นวัตถุดิบในการผลิตเชื้อเพลิงเอทานอ การศึกษาก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นขนมปังเสียที่เป็นวัสดุที่ให้ผลผลิตสูงสำหรับการหมักเอทานอล ปริมาณของเอทานอลที่ผลิตจากขยะขนมปังที่แสดงให้เห็นว่าไม่มีสัญญาณของการปนเปื้อนเชื้อราขึ้นอยู่กับเทคโนโลยีการประมวลผลอยู่ในช่วงดังกล่าวโดย authorsca 350-370 กรัมkgÀ1วัตถุดิบแห้ง Kaia-Rygielska และ Pietrek ศึกษาความเป็นไปได้ของการใช้ขนมปังเสียการแสดงระดับสูงของการปนเปื้อนพื้นผิวแม่พิมพ์สำหรับการผลิตเอทานอลนี้มีผลในการลดลงของผลผลิตเอทานอลในการเปรียบเทียบกับวัสดุที่ปนเปื้อนไม่ (แคลิฟอร์เนียได้ 230-250 กรัมkgÀ1ขึ้นอยู่กับวัตถุดิบ โหลดในอาหารหมัก) ความเป็นไปได้อื่น ๆ สำหรับการใช้ขนมปังเสียผ่านกระบวนการทางเทคโนโลยีชีวภาพอยู่ในตัวอย่างเช่นการหมักแบบ solid state โดย Aspergillus awamori สำหรับการผลิตอะไมเลสและโปร teases ผลิตไฮโดรเจนโดยใช้บริเวณรากไมโครชั้นร่า, การผลิตกรดอินทรีย์ชนิดโดย Actinobacillus succinogenes หรือสารประกอบอะโรมาติกผลิตโดย Geotrichum candidum

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ
เอทานอลจะถือว่าเป็นหนึ่งในเชื้อเพลิงทดแทนที่มีแนวโน้มมากที่สุดที่สามารถแทนที่เชื้อเพลิงฟอสซิลที่ใช้เชื้อเพลิงการขนส่ง มันถูกผลิตโดยทั่วไปมากที่สุด โดยจุลินทรีย์ ( ส่วนใหญ่มักจะเร่งการหมักยีสต์ ) การใช้ชีวมวลพืชเป็นวัตถุดิบ แป้งเป็นวัตถุดิบ ( เช่น ข้าวโพด ข้าวสาลีข้าวฟ่าง ) ยังคงเป็นหุ้นที่พบมากที่สุดสำหรับการผลิตเชื้อเพลิงเอทานอลในอาหาร อากาศเย็นสบาย ภูมิภาคของโลก ( ยุโรป อเมริกาเหนือ เอเชียกลาง ) อย่างไรก็ตาม การใช้เป็นแหล่งผลิตเชื้อเพลิงอาจมีผลต่อราคาของผลิตภัณฑ์อาหารที่ผลิตขึ้นจากพวกเขา ใช้ไม่กินส่วนของพืช ( หลอดดอก ) , ที่รู้จักกันเป็นลิกโนเซลลูโลสชีวมวลเป็นวัตถุดิบในอุตสาหกรรมในปัจจุบันถือว่าเป็นแนวโน้มมากที่สุดโอกาสในการผลิตเอทานอลที่ไม่มีผลต่อราคาอาหาร อย่างไรก็ตาม การแปลงชีวมวล lignocellusosic เข้าไปหมักน้ำตาลเป็นเอทานอลได้ และต่อมามีการเร่งที่อุณหภูมิสูง ซึ่งมักจะมีการกัดกร่อนที่ไม่ทางนิเวศวิทยาหรือตัวแทนราคาแพงเช่นกรดด่าง , ของเหลวไอออนิกและคนอื่น ๆ และประสิทธิภาพของการ sacchari EF จึงถ่ายทอดและการหมักของลิกโนเซลลูโลสยังมากน้อย EF จึง cient เปรียบเทียบกับแป้ง แต่แป้งดิบมีราคาแพงมาก และต้นทุนของวัตถุดิบสามารถเกิน 65 % ของราคาของผลิตภัณฑ์ที่จำหน่ายจึง .แก้ไขปัญหาที่มีผลต่อราคาอาหาร โดยการใช้พืชผลทางการเกษตรเพื่อการผลิตเชื้อเพลิง และระดับเทคโนโลยี จึง culties กับการแปลงชีวมวล lignocellulosic คือการใช้ประโยชน์จากของเสียอุตสาหกรรมอาหารเพื่อผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพ . หนึ่งในแนวโน้มมากที่สุดอาหารขยะที่สามารถแปรรูปเป็นเอทานอลเป็นอาหารขยะมันมี signi จึงไม่สามารถปริมาณของแป้งที่ได้จากการใช้น้ำตาลเกิดกลุ่ม พันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย ปริมาณแป้งและน้ำตาลที่เรียบง่ายในช่วง 500 750 และขนมปัง– 3 – 50 กรัมต่อกิโลกรัมÀ 1 ตามลำดับ นอกจากขนมปัง มี 100 – 150 กรัมต่อกิโลกรัมÀ 1
ของโปรตีนซึ่งหลังจากการย่อยให้เปปไทด์และกรดอะมิโน ที่จำเป็นสำหรับการเจริญเติบโตของยีสต์และเร่งการหมักอาหารขยะเป็นวัตถุดิบสูงสามารถเข้าถึงได้สำหรับผลิตเอทานอล ประมาณการการสูญเสียผลิตภัณฑ์เบเกอรี่ช่วง 7 - 10 % ของการผลิตรวมของ พิจารณาประมาณโลกประจำปีการผลิตขนมปังซึ่งมีประมาณ 100 ล้านตัน จำนวนสร้างขยะสามารถเข้าถึง 10 ล้านตันต่อปีทั่วโลกปัจจัยที่มีผลต่อการเกิดของเสียขนมปังมันเป็นส่วนหนึ่งของ ที่ผลิต สินค้าเหลือ และกลับมาที่เบเกอรี่ เนื่องจาก signi จึงไม่สามารถระดับสเตลิ่งและปริมาณขนาดใหญ่ของการเลือกสรรใช้ผลิตภัณฑ์ เบเกอรี่ ที่ผลิตในส่วนที่เกินให้ครบจึงจะผู้บริโภคเรียกร้อง มีความเป็นไปได้ที่ จำกัด สำหรับการแปรรูปเศษขนมปังในเบเกอรี่บางส่วนของเสียที่สามารถประมวลผลเป็นเศษขนมปัง แทนส่วนของflในการเตรียมหัวเชื้อแป้งหมักหรือเป็นอาหารสัตว์ของเรา อย่างไรก็ตามเนื่องจากการใช้จุลินทรีย์มักจะโภชนาการมนุษย์และสัตว์อาจจะเสี่ยงต่อสุขภาพของผู้บริโภค ปัญหาเหล่านี้คือเหตุผลที่อาหารขยะมักทิ้งหรช. จึงที่ดิน หรือใช้เป็นเชื้อเพลิงในการเผาไหม้โซลูชั่นที่มีแนวโน้มมากที่สุดเพื่อการใช้ประโยชน์ของเสียเป็นขนมปังที่ใช้เป็นวัตถุดิบสำหรับการผลิตเชื้อเพลิงเอทานอล . การศึกษาก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าอาหารขยะเป็นวัสดุที่ให้ผลผลิตสูงสำหรับการหมักเอทานอล ปริมาณของเอทานอลที่ผลิตจากเศษขนมปังที่แสดงไม่มีสัญญาณของการปนเปื้อนของเชื้อราขึ้นอยู่กับการประมวลผลเทคโนโลยีมีค่าดังกล่าว โดย authorsca .350 - 370 กรัมต่อกิโลกรัมÀ 1 วัตถุดิบแห้งก็ตาม rygielska pietrek Kaia และศึกษาความเป็นไปได้ของการใช้เศษขนมปังที่แสดงระดับของการปนเปื้อนพื้นผิวแม่พิมพ์สำหรับการผลิตเอทานอล นี้ส่งผลในการลดปริมาณของเอทานอลในการไม่ปนเปื้อนวัสดุ ( ประมาณ 230 - 250 กรัมต่อกิโลกรัมÀ 1 ขึ้นอยู่กับวัตถุดิบที่โหลดในการหมักอาหาร )ความเป็นไปได้อื่น ๆสำหรับการใช้เศษขนมปังที่ผ่านกระบวนการทางเทคโนโลยีชีวภาพในตัวอย่าง : สถานะของแข็งการหมักโดยเชื้อ Aspergillus awamori ผลิตอะไมเลสและโปรสอน การผลิตไบโอไฮโดรเจนใช้ไฮเปอร์ลิงก์ ไมโครfl Ora , น้ำตาลที่ผลิตโดยหน่วยวัดสแปน succinogenes หรือการผลิตสารประกอบอะโรมาติก โดย geotrichum candidum

.