3.3.2.2. Soluble solids gain. Fig.

3.3.2.2. Soluble solids gain. Fig. 2 shows the percentage of
soluble solids gain during the osmotic dehydration process of papaya
samples. All evaluated treatments for green and rippened
papayas, presented an increment in the values of soluble solids
gain. It was observed that coated papaya samples with emulsion
presented a minor soluble solids gain than papaya samples without
coating.
In the case of the treatments with coated papaya, the solids
accumulation on the coatings surface, limited its penetration inside
the fruits, which it did not happen in samples without coatings,
where a great amount of solubles penetrated inside the
fruits (Díaz, 2003). The solid accumulation, together with the use
of coatings, may create a crust which constitutes a barrier to mass
transfer, limiting the dehydration regime and consequently the
solubles gain. The above assumptions could explain the difference
of dehydration regimes and material transfer between the coated
and uncoated papaya samples.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.3.2.2 การละลายของแข็งได้ Fig. 2 แสดงเปอร์เซ็นต์ของของแข็งที่ละลายน้ำได้ในระหว่างกระบวนการคายน้ำการออสโมติกของมะละกอตัวอย่างการ ทั้งหมดประเมินรักษาสีเขียวและ rippenedpapayas แสดงการเพิ่มค่าของของแข็งที่ละลายน้ำได้ไม่รับ มันถูกพบว่า มะละกอเคลือบตัวอย่างกับอิมัลชันกำไรของแข็งละลายน้ำได้น้อยกว่าตัวอย่างมะละกอโดยนำเสนอเคลือบในกรณีที่รักษาด้วยมะละกอเคลือบ ของแข็งสะสมบนพื้นผิวเคลือบ จำกัดของการเจาะภายในผลไม้ ซึ่งมันไม่ได้เกิดขึ้นในตัวอย่างโดยไม่เคลือบซึ่งเป็นจำนวนที่ดีของ solubles อวัยวะภายในผลไม้ (Díaz, 2003) สะสมแข็ง พร้อมใช้ของไม้แปรรูป อาจสร้างเปลือกซึ่งเป็นอุปสรรคต่อมวลโอนย้าย จำกัดระบอบการคายน้ำ และผลการsolubles รับ สมมติฐานข้างต้นสามารถอธิบายความแตกต่างระบอบการคายน้ำและการโอนย้ายวัตถุดิบระหว่างการเคลือบและตัวอย่างมะละกอเคลือบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แผน 3.3.2.2 ได้รับปริมาณของแข็งที่ละลาย รูปที่ ที่ 2 แสดงค่าร้อยละของ
การเพิ่มปริมาณของแข็งที่ละลายในระหว่างขั้นตอนการคายน้ำออสโมติกของมะละกอ
ตัวอย่าง ทั้งหมดการประเมินผลการรักษาสำหรับสีเขียวและ rippened
มะละกอนำเสนอเพิ่มขึ้นในค่านิยมของของแข็งที่ละลายน้ำ
ได้ มันถูกตั้งข้อสังเกตว่ากลุ่มตัวอย่างมะละกอเคลือบด้วยอิมัลชัน
ที่นำเสนอได้รับปริมาณของแข็งที่ละลายเล็กน้อยกว่าตัวอย่างมะละกอโดยไม่ต้อง
เคลือบ
ในกรณีของการรักษาด้วยมะละกอเคลือบ, สาร
สะสมบนพื้นผิวเคลือบ จำกัด การเจาะภายใน
ผลไม้ซึ่งมันไม่ได้ เกิดขึ้นในตัวอย่างโดยไม่ต้องเคลือบ
ที่จำนวนมากของ Solubles ทะลุภายใน
ผลไม้ (Díaz 2003) สะสมของแข็งร่วมกับการใช้งาน
ของการเคลือบอาจสร้างเปลือกซึ่งถือว่าเป็นอุปสรรคต่อการมวล
โอน จำกัด ระบอบการปกครองของการขาดน้ำและจึง
ได้รับ Solubles สมมติฐานดังกล่าวข้างต้นสามารถอธิบายความแตกต่าง
ของระบอบการคายน้ำและการถ่ายโอนระหว่างวัสดุเคลือบ
และไม่เคลือบผิวตัวอย่างมะละกอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.3.2.2 . ปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำได้ รูปที่ 2 แสดงร้อยละของของแข็งที่ละลายน้ำได้เข้า
ในการออสโมซิสกระบวนการตัวอย่างมะละกอ

ทั้งหมดประเมินการรักษาสีเขียวและ rippened
มะละกอที่นำเสนอการเพิ่มค่าของของแข็ง
ละลายได้ พบว่าตัวอย่างมะละกอเคลือบด้วยอิมัลชัน
มอบผู้เยาว์ของแข็งที่ละลายน้ำได้เข้ามากกว่ามะละกอตัวอย่าง

โดยไม่ต้องเคลือบในกรณีของการรักษาด้วยมะละกอเคลือบสะสมของแข็ง
บนเคลือบผิว , จํากัดการทะลุข้างใน
ผลไม้ ซึ่งมันไม่ได้เกิดขึ้นในตัวอย่างไม่มีการเคลือบ
ที่มีจำนวนมากของ solubles ทะลุข้างใน
ผลไม้ ( D í az , 2003 ) การสะสมแบบทึบ พร้อมกับใช้
เคลือบ อาจสร้างเปลือก ซึ่งถือเป็นอุปสรรคในการถ่ายโอนมวล
,จำกัดและขาดการปกครองจึง
solubles ได้รับ สมมติฐานข้างต้นสามารถอธิบายถึงความแตกต่างของระบบการถ่ายโอนวัสดุและ

ระหว่างเคลือบและตัวอย่างมะละกอที่ไม่ได้เคลือบ