Generally, pea proteins are extract

Generally, pea proteins are extracted at comparatively acidic or basic pH values to provide a basis for protein isolate production. Such processing steps result in partial denaturation of the proteins rendering them in most cases insoluble at food processing pH conditions and limiting their application in food products. Here, the comparison of the solubility properties of pea proteins in protein enriched fractions deriving from air classification is reported. Protein content, solubility, and physicochemical parameters of different fractions of the pea (Pisum sativum) variety ‘Salamanca’ were investigated as a function of pH using SDS-PAGE and surface hydrophobicity. Whole pea flour (20% protein), air classified, protein-enriched pea flour (48% protein), pea flour made from hulls (2.8% protein), and pea protein isolate (81% protein) served as test materials. Fractionation and pH value affected the composition and surface hydrophobicity of the proteins as well as the content of trypsin inhibitors. All samples showed a high buffering capacity in the range of pH 4 to 10. The direct comparison documents the comparatively better protein quality of the air classified, protein enriched pea fraction. The solubility of the pea protein isolate can be improved by using selected additives, giving new possibilities for plant protein application. Relevant technofunctional properties were determined and compared with two commercially available pea-based products (whole pea flour and an isolate). Water binding capacity was highest for the commercially available pea flour followed by the pea hull flour. Fat binding capacity remained more or less unchanged.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทั่วไป ถั่วโปรตีนที่สกัดที่ค่า pH กรด หรือพื้นฐานดีอย่างหนึ่งเพื่อใช้เป็นข้อมูลพื้นฐานสำหรับการผลิตโปรตีน เช่นผลขั้นตอนการประมวลผลใน denaturation เป็นบางส่วนของโปรตีนที่แสดงนั้นส่วนใหญ่ละลายในอาหาร pH เงื่อนไขการประมวลผล และจำกัดการใช้ในผลิตภัณฑ์อาหาร ที่นี่ มีรายงานการเปรียบเทียบคุณสมบัติการละลายของโปรตีนถั่วในบริษัทฯ จากอากาศประเภทเศษโปรตีนที่อุดมไป โปรตีน ละลาย และพารามิเตอร์ physicochemical ของเศษส่วนที่แตกต่างหลากหลายกฟภ (ลันเตา) 'ซาลามังก้า' ถูกสอบสวนเป็นฟังก์ชันของ pH ใช้ SDS หน้าและ hydrophobicity ผิว ถั่วทั้งแป้ง (โปรตีน 20%), อากาศจัด แป้งถั่วอุดมไปโปรตีน (48% โปรตีน), แป้งถั่วทำจาก hulls (2.8% โปรตีน), และถั่วโปรตีน (โปรตีน 81%) เป็นการทดสอบวัสดุ ค่า pH และแยกส่วนได้รับผลกระทบ hydrophobicity พื้นผิวและองค์ประกอบของโปรตีนที่เป็นเนื้อหาของ inhibitors ทริปซิน ตัวอย่างทั้งหมดพบความจุบัฟเฟอร์สูงในช่วง pH 4-10 การเปรียบเทียบโดยตรงเอกสารคุณภาพโปรตีนดีอย่างหนึ่งดีกว่าอากาศประเภท เศษโปรตีนถั่วอุดม ละลายของถั่วโปรตีนแยกสามารถปรับปรุง โดยใช้สารที่เลือก ให้ใหม่สำหรับพืชโปรตีน คุณสมบัติ technofunctional ที่เกี่ยวข้องได้กำหนด และเปรียบเทียบกับสองใช้ได้ในเชิงพาณิชย์โดยชัญผลิตภัณฑ์ (แป้งถั่วทั้งหมดและการแยก) ความจุน้ำรวมสูงสุดตาม ด้วยแป้งฮัลล์ถั่วแป้งถั่วใช้ได้ในเชิงพาณิชย์ได้ กำลังการผลิตรวมไขมันยังคงไม่เปลี่ยนแปลงมากหรือน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยทั่วไปโปรตีนถั่วจะสกัดที่ค่าพีเอชที่เป็นกรดหรือเปรียบเทียบขั้นพื้นฐานเพื่อให้พื้นฐานสำหรับการผลิตโปรตีนแยก ขั้นตอนการประมวลผลดังกล่าวส่งผลให้สูญเสียสภาพธรรมชาติของโปรตีนบางส่วนแสดงผลให้พวกเขาในกรณีส่วนใหญ่ที่ไม่ละลายน้ำมีค่า pH ที่สภาวะการแปรรูปอาหารและการ จำกัด การประยุกต์ใช้ในผลิตภัณฑ์อาหาร นี่คือการเปรียบเทียบคุณสมบัติการละลายของโปรตีนถั่วโปรตีนเศษส่วนอุดมมาจากการจัดหมวดหมู่อากาศมีรายงาน ปริมาณโปรตีนละลายและพารามิเตอร์เคมีกายภาพของเศษส่วนที่แตกต่างกันของถั่ว (pisum sativum) หลากหลาย 'เซนส์' ถูกตรวจสอบเป็นหน้าที่ของพีเอชโดยใช้ระบบ SDS-PAGE และไฮโดรพื้นผิว แป้งถั่วทั้ง (โปรตีน 20%) อากาศจำแนกโปรตีนที่อุดมด้วยแป้งถั่ว (48% โปรตีน), แป้งถั่วที่ทำจากเปลือก (โปรตีน 2.8%) และโปรตีนถั่ว (81% โปรตีน) ทำหน้าที่เป็นผู้ทดสอบวัสดุ แยกและค่าพีเอชได้รับผลกระทบองค์ประกอบและพื้นผิว hydrophobicity ของโปรตีนเช่นเดียวกับเนื้อหาของสารยับยั้ง trypsin ตัวอย่างทั้งหมดแสดงให้เห็นความสามารถในการบัฟเฟอร์สูงในช่วงพีเอช 4 ถึง 10 การเปรียบเทียบโดยตรงเอกสารที่มีคุณภาพที่ดีขึ้นเมื่อเทียบกับโปรตีนของอากาศจำแนกโปรตีนอุดมส่วนถั่ว สามารถในการละลายของโปรตีนถั่วแยกได้ดีขึ้นโดยใช้สารเติมแต่งที่เลือกให้เป็นไปได้ใหม่สำหรับการประยุกต์ใช้โปรตีนจากพืช คุณสมบัติ technofunctional ที่เกี่ยวข้องได้รับการพิจารณาและเมื่อเทียบกับสองใช้ได้ในเชิงพาณิชย์ผลิตภัณฑ์ถั่วตาม (แป้งถั่วทั้งหมดและแยก) ความจุน้ำที่มีผลผูกพันสูงสุดสำหรับแป้งถั่วใช้ได้ในเชิงพาณิชย์ตามด้วยแป้งเปลือกถั่ว ไขมันยังคงมีผลผูกพันความจุมากหรือน้อยไม่เปลี่ยนแปลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยทั่วไป , โปรตีนถั่ว เป็นสารสกัดที่เป็นกรดหรือด่าง โดยค่าพื้นฐานเพื่อให้พื้นฐานสำหรับโปรตีนไอโซเลตจากการผลิต ผลของขั้นตอนการผลิต เช่น ในส่วนของโปรตีน ( การแสดงผลพวกเขาในกรณีส่วนใหญ่ที่ไม่ละลายน้ำที่สภาวะพีเอชการแปรรูปอาหารและการประยุกต์ในผลิตภัณฑ์อาหาร ที่นี่การเปรียบเทียบคุณสมบัติการละลายของโปรตีนที่อุดมด้วยโปรตีนถั่วลันเตาในเศษส่วนอนุพันธ์จากการจำแนกประเภทอากาศรายงาน เนื้อหา ประกอบด้วย โปรตีน และพารามิเตอร์ทางเคมีกายภาพของเศษส่วนที่แตกต่างกันของเมล็ดถั่ว ( pisum sativum ) ความหลากหลาย ' เซนส์ ' คือเป็นฟังก์ชันของ pH โดยใช้ SDS-PAGE บรรจุภัณฑ์และพื้นผิว ทั้งหมดถั่วแป้ง ( โปรตีน 20% ) , เครื่องย่อยโปรตีนด้วยแป้งถั่วลันเตา ( โปรตีนร้อยละ 48 ) , ถั่ว แป้งที่ทำจากเปลือก ( โปรตีน 2.8% ) และโปรตีน ( โปรตีนถั่วแยก 81% ) ทำหน้าที่เป็นวัสดุทดสอบ การแยกและพีเอชมีผลต่อองค์ประกอบและบรรจุภัณฑ์พื้นผิวของโปรตีนรวมทั้งเนื้อหาของเอนไซม์ตัวยับยั้ง ตัวอย่างทั้งหมดมีความจุบัฟเฟอร์สูงในช่วง pH 4 ถึง 10การเปรียบเทียบเอกสารโดยตรงดีกว่า โปรตีนคุณภาพของเครื่องย่อย โปรตีนที่อุดมด้วยส่วน กฟภ. การละลายของโปรตีนถั่วลันเตาแยก สามารถปรับปรุงได้โดยการใช้เลือกวัตถุเจือปนให้ความเป็นไปได้ใหม่สำหรับการประยุกต์ใช้โปรตีนพืชคุณสมบัติ technofunctional ที่เกี่ยวข้องวิเคราะห์และเปรียบเทียบกับสองพร้อมใช้งานในเชิงพาณิชย์ ถั่ว ผลิตภัณฑ์จากแป้ง ถั่วทั้งหมดและแยก ) น้ำผูกความจุสูงสุดสำหรับใช้ในเชิงพาณิชย์ตามด้วยถั่ว เปลือกถั่ว แป้ง แป้ง ความจุรวมไขมันยังคงเพิ่มเติม หรือเปลี่ยนแปลงน้อย