Hello, little girl," a young man ca

Hello, little girl," a young man called out cheerfully. "How far is it to the main road?" Sylvie was trembling as she whispered "two miles." She came out of the bushes and looked up into the face of a tall young man carrying a gun.

The stranger began walking with Sylvie as she followed her cow through the forest. "Ive been hunting for birds," he explained, "but Ive lost my way. Do you think I can spend the night at your house?" Sylvie didnt answer. She was glad they were almost home. She could see her grandmother standing near the door of the farm house.

When they reached her, the stranger put down his gun and explained his problem to Sylvies smiling grandmother.

"Of course you can stay with us," she said. "We dont have much, but youre welcome to share what we have. Now Sylvie, get a plate for the gentleman!"

After eating, they all sat outside. The young man explained he was a scientist, who collected birds. "Do you put them in a cage?" Sylvie asked. "No," he answered slowly, "I shoot them and stuff them with special chemicals to preserve them. I have over one hundred different kinds of birds from all over the United States in my study at home."

"Sylvie knows a lot about birds, too," her grandmother said proudly. "She knows the forest so well, the wild animals come and eat bread right out of her hands."

"So Sylvie knows all about birds. Maybe she can help me then," the young man said. "I saw a white heron not far from here two days ago. Ive been looking for it ever since. Its a very rare bird, the little white heron. Have you seen it, too?" He asked Sylvie. But Sylvie was silent. "You would know it if you saw it," he added. "Its a tall, strange bird with soft white feathers and long thin legs. It probably has its nest at the top of a tall tree."

Sylvies heart began to beat fast. She knew that strange white bird! She had seen it on the other side of the forest. The young man was staring at Sylvie. "I would give ten dollars to the person who showed me where the white heron is."

That night Sylvies dreams were full of all the wonderful things she and her grandmother could buy for ten dollars.

Sylvie spent the next day in the forest with the young man. He told her a lot about the birds they saw. Sylvie would have had a much better time if the young man had left his gun at home. She could not understand why he killed the birds he seemed to like so much. She felt her heart tremble every time he shot an unsuspecting bird as it was singing in the trees.

But Sylvie watched the young man with eyes full of admiration. She had never seen anyone so handsome and charming. A strange excitement filled her heart, a new feeling the little girl did not recognize…love.

At last evening came. They drove the cow home together. Long after the moon came out and the young man had fallen asleep Sylvie was still awake. She had a plan that would get the ten dollars for her grandmother and make the young man happy. When it was almost time for the sun to rise, she quietly left her house and hurried through the forest. She finally reached a huge pine tree, so tall it could be seen for many miles around. Her plan was to climb to the top of the pine tree. She could see the whole forest from there. She was sure she would be able to see where the white heron had hidden its nest.

Syvlies bare feet and tiny fingers grabbed the trees rough trunk. Sharp dry branches scratched at her like cats claws. The pine trees sticky sap made her fingers feel stiff and clumsy as she climbed higher and higher.

The pine tree seemed to grow taller, the higher that Sylvie climbed. The sky began to brighten in the east. Sylvies face was like a pale star when, at last, she reached the trees highest branch. The golden suns rays hit the green forest. Two hawks flew together in slow-moving circles far below Sylvie. Sylvie felt as if she could go flying among the clouds, too. To the west she could see other farms and forests.

Suddenly Sylvies dark gray eyes caught a flash of white that grew larger and larger. A bird with broad white wings and a long slender neck flew past Sylvie and landed on a pine branch below her. The white heron smoothed its feathers and called to its mate, sitting on their nest in a nearby tree. Then it lifted its wings and flew away.

Sylvie gave a long sigh. She knew the wild birds secret now. Slowly she began her dangerous trip down the ancient pine tree. She did not dare to look down and tried to forget that her fingers hurt and her feet were bleeding. All she wanted to think about was what the stranger would say to her when she told him where to find the herons nest.

As Sylvie climbed slowly down the pine tree, the stranger was waking up back at the farm. He was smiling because he was sure from the way the shy little girl had looked at him that she had seen the white heron.

About an hour later Sylvie appeared. Both her grandmother and the young man stood up as she came into the kitchen. The splendid moment to speak about her secret had come. But Sylvie was silent. Her grandmother was angry with her. Where had she been. The young mans kind eyes looked deeply into Sylvies own dark gray ones. He could give Sylvie and her grandmother ten dollars. He had promised to do this, and they needed the money. Besides, Sylvie wanted to make him happy.

But Sylvie was silent. She remembered how the white heron came flying through the golden air and how they watched the sun rise together from the top of the world. Sylvie could not speak. She could not tell the herons secret and give its life away.

The young man went away disappointed later that day. Sylvie was sad. She wanted to be his friend. He never returned. But many nights Sylvie heard the sound of his whistle as she came home with her grandmothers cow.

Were the birds better friends than their hunter might have been? Who can know?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สวัสดีสาวน้อย "ชายหนุ่มร้องออกมาอย่างมีความสุข." วิธีการห่างไกลที่จะไปถนนสายหลัก "Sylvie สั่นขณะที่เธอกระซิบ" สองไมล์. "เธอเดินออกมาจากพุ่มไม้และมองขึ้นไปบนใบหน้าของสูง ชายหนุ่มคนหนึ่งแบกปืน.

คนแปลกหน้าเริ่มเดิน Sylvie ขณะที่เธอตามวัวของเธอผ่านป่า. "ive รับการล่าสัตว์สำหรับนก" เขาอธิบาย "แต่ ive หายไปทางของฉันคุณคิดว่าฉันสามารถใช้จ่ายคืนที่บ้านของคุณ? "Sylvie ไม่ได้ตอบ. เธอก็ดีใจที่พวกเขาอยู่ในบ้านเกือบ. เธอจะได้เห็นยืนยายของเธออยู่ใกล้ประตูบ้านของฟาร์ม.

เมื่อพวกเขามาถึงเธอคนแปลกหน้าวางลง ปืนของเขาและอธิบายปัญหาของเขาที่จะ sylvies ยิ้มยาย.

"แน่นอนคุณสามารถพักอยู่กับเรา" เธอกล่าว. "เรา dont มีมาก แต่ youre ต้อนรับที่จะแบ่งปันสิ่งที่เรามีขณะนี้ Sylvie รับแผ่นสำหรับสุภาพบุรุษ "

หลังจากที่กินพวกเขาทั้งหมดนั่งอยู่ข้างนอก. ชายหนุ่มอธิบายว่าเ​​ขาเป็นนักวิทยาศาสตร์ที่เก็บนก." คุณใส่ไว้ในกรง "Sylvie ถาม." ไม่มี "เขาตอบอย่างช้า ๆ " i ยิงพวกเขาและสิ่งที่พวกเขาด้วยสารเคมีพิเศษที่จะรักษาพวกเขา ฉันมีกว่าหนึ่งร้อยชนิดที่แตกต่างกันของนกจากทั่วประเทศสหรัฐอเมริกาในการศึกษาของฉันที่บ้าน. "

"Sylvie รู้มากเกี่ยวกับนกมากเกินไป" คุณยายของเธอกล่าวอย่างภาคภูมิใจ "เธอรู้ว่าป่าให้ดีสัตว์ป่ามากินขนมปังขวาออกจากมือของเธอ."

"ดังนั้น Sylvie รู้ทุกอย่างเกี่ยวกับนก. บางทีเธออาจจะสามารถช่วยฉันแล้ว" ชายหนุ่มกล่าวว่า "ผมเห็นนกกระสาสีขาวอยู่ไม่ไกลจากที่นี่สองวันที่ผ่านมา. ive รับการมองหามันนับตั้งแต่. นกหายากมากน้อยสีขาวนกกระสา. ได้ที่คุณเห็นมันด้วยหรือไม่ "เขาถาม Sylvie. แต่ Sylvie เงียบ." คุณจะได้รู้ว่าถ้าคุณเห็นมัน "เขากล่าวเสริม." สูงนกมันแปลกที่มีขนนุ่มสีขาวและขาเรียวยาว มันอาจจะมีรังของมันที่ด้านบนของต้นไม้สูง. "

หัวใจ sylvies เริ่มที่จะชนะได้อย่างรวดเร็ว. เธอรู้ว่านกสีขาวแปลกที่เธอเคยเห็นมันในด้านอื่น ๆ ของป่า. ชายหนุ่มก็จ้องมองที่ซิลวี"ฉันจะให้เหรียญสิบไปยังผู้ที่แสดงให้เห็นว่าฉันที่เป็นนกกระสาสีขาว."

ฝัน sylvies คืนได้เต็มรูปแบบของทุกสิ่งที่ยอดเยี่ยมที่เธอและคุณยายของเธอสามารถซื้อสำหรับเหรียญสิบ.

Sylvie ใช้เวลาในวันรุ่งขึ้น ป่ากับชายหนุ่มคนหนึ่ง เขาบอกเธอว่ามากเกี่ยวกับนกที่พวกเขาเห็น Sylvie จะได้มีช่วงเวลาที่ดีมากถ้าชายหนุ่มคนหนึ่งออกมาจากปืนของเขาที่บ้านเธอไม่เข้าใจว่าทำไมเขาฆ่านกดูเหมือนว่าเขาจะชอบมาก เธอรู้สึกว่าหัวใจของเธอสั่นเวลาที่เขายิงนกที่ไว้วางใจในขณะที่มันกำลังร้องเพลงในต้นไม้ทุก.

แต่ Sylvie มองชายหนุ่มด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความชื่นชม ที่เธอไม่เคยเห็นใครหล่อและมีเสน่ห์ ความตื่นเต้นแปลกที่เต็มไปด้วยหัวใจความรู้สึกใหม่สาวน้อยไม่รู้จัก ... ความรักของเธอ.

ที่ตอนเย็นที่ผ่านมา พวกเขาขับรถกลับบ้านวัวกัน นานหลังจากที่ดวงจันทร์ออกมาและชายหนุ่มผล็อยหลับไป Sylvie ก็ยังคงตื่น เธอมีแผนการที่จะได้รับเหรียญสิบสำหรับคุณยายของเธอและทำให้ชายหนุ่มคนหนึ่งที่มีความสุข เมื่อมันเป็นเวลาเกือบสำหรับดวงอาทิตย์เพิ่มขึ้นอย่างเงียบ ๆ เธอออกจากบ้านของเธอและรีบเข้าไปในป่า ในที่สุดเธอก็มาถึงต้นสนขนาดใหญ่สูงจึงอาจจะเห็นระยะทางหลายไมล์รอบ แผนของเธอก็คือการปีนขึ้นไปด้านบนของต้นสน เธอจะได้เห็นป่าทั้งจากที่นั่น เธอแน่ใจว่าเธอจะสามารถดูว่านกกระสาสีขาวที่ซ่อนรังของมัน.

syvlies เท้าเปล่าและนิ้วมือเล็ก ๆ คว้าต้นไม้ลำต้นขรุขระ สาขาแห้งคมมีรอยขีดข่วนที่กรงเล็บของเธอเหมือนแมวต้นสนเหนียว SAP ทำนิ้วมือข​​องเธอรู้สึกแข็งและเงอะงะขณะที่เธอปีนขึ้นไปที่สูงขึ้นและสูงขึ้น.

ต้นสนดูเหมือนจะเติบโตสูงที่สูงกว่าที่ Sylvie ปีนขึ้นไป ท้องฟ้าเริ่มสดใสขึ้นในภาคตะวันออก ใบหน้า sylvies เป็นเหมือนดาวซีดเมื่อที่ผ่านมาเธอก็มาถึงต้นไม้สาขาที่สูงที่สุด ทองรังสีดวงอาทิตย์ตีป่าไม้เขียวขจีสองเหยี่ยวบินมารวมกันในวงการเคลื่อนไหวช้าต่ำกว่า Sylvie Sylvie รู้สึกราวกับว่าเธอจะไปบินในหมู่เมฆเกินไป ไปทางทิศตะวันตกที่เธอจะได้เห็นฟาร์มและป่าอื่น ๆ .

ก็ sylvies ดวงตาสีเทาเข้มจับแฟลชของสีขาวที่ใหญ่ขึ้นและมีขนาดใหญ่ นกที่มีปีกสีขาวกว้างและลำคอยาวเรียวบิน Sylvie ในอดีตและเป็นเจ้าของที่ดินบนกิ่งสนด้านล่างของเธอนกกระสาสีขาวเรียบขนและเรียกตัวไปที่คู่ของมันนั่งอยู่บนรังของพวกเขาในต้นไม้ใกล้ แล้วมันยกปีกของมันและบินหนีไป.

Sylvie ให้ถอนหายใจยาว เธอรู้ว่าเป็นความลับนกป่าในขณะนี้ ช้าเธอก็เริ่มการเดินทางที่อันตรายเธอลงต้นสนโบราณ เธอไม่กล้าที่จะมองลงมาและพยายามที่จะลืมว่านิ้วมือข​​องเธอได้รับบาดเจ็บและเท้าของเธอถูกเลือดออกทุกอย่างที่เธอต้องการที่จะคิดเกี่ยวกับคนแปลกหน้าคือสิ่งที่จะพูดกับเธอเมื่อเธอบอกเขาว่าจะหารังนกกระสา.

เป็น Sylvie ปีนขึ้นช้าลงต้นไม้สนคนแปลกหน้าก็ตื่นขึ้นมากลับมาที่ฟาร์ม เขาก็ยิ้มเพราะเขาก็มั่นใจว่าจากวิธีการสาวน้อยขี้อายได้มองที่เขาว่าเธอได้เห็นนกกระสาสีขาว.

ประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อมาปรากฏ Sylvieทั้งยายและชายหนุ่มของเธอลุกขึ้นยืนขณะที่เธอเดินเข้ามาในห้องครัว ช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยมที่จะพูดเกี่ยวกับความลับของเธอได้มา แต่ Sylvie เงียบ คุณยายของเธอก็โกรธกับเธอ เธอได้ที่รับ สาวม็องตาชนิดมองลึกลงไป sylvies คนของตัวเองสีเทาเข้ม เขาจะให้ Sylvie และคุณยายของเธอเหรียญสิบ เขาสัญญาว่าจะทำแบบนี้และพวกเขาต้องการเงินนอกจาก Sylvie อยากจะทำให้เขามีความสุข.

แต่ Sylvie เงียบ เธอจำได้ว่าสีขาวนกกระสามาบินผ่านอากาศสีทองและวิธีการที่พวกเขาเฝ้าดูดวงอาทิตย์ขึ้นร่วมกันจากด้านบนของโลก Sylvie ไม่สามารถพูด เธอไม่สามารถบอกความลับนกกระสาและให้ชีวิตของมันออกไป.

ชายหนุ่มออกไปผิดหวังหลังจากวันนั้น Sylvie เศร้า เธอต้องการที่จะเป็นเพื่อนของเขาเขาไม่เคยกลับมา แต่หลายต่อหลายคืน Sylvie ได้ยินเสียงนกหวีดขณะที่เธอกลับมาถึงบ้านที่มีวัวยายของเธอ.

เป็นนกดีกว่าเพื่อน ๆ นักล่าของพวกเขาอาจจะได้รับ? ใครเล่าจะรู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สวัสดี สาวน้อย ชายหนุ่มเรียก cheerfully "ไหนเป็นถนนหลัก ไม่งก ๆ Sylvie เป็นเธอกระซิบ "สองไมล์" เธอออกมาจากพุ่มไม้ และมองขึ้นไปยังใบหน้าของชายหนุ่มสูงแบกปืน

คนแปลกหน้าเริ่มเดิน ด้วย Sylvie เธอตามเธอวัวผ่านป่า " Ive ถูกล่าสัตว์สำหรับนก, " เขาอธิบาย "แต่ Ive หายวิธีของฉัน คุณคิดว่า ฉันสามารถใช้จ่ายคืนที่บ้านของคุณ Sylvie ไม่ตอบ เธอดีใจเกือบเป็นบ้าน เธอได้เห็นยายยืนใกล้ประตูของฟาร์มเฮ้าส์

เมื่อพวกเขามาถึงเธอ คนแปลกหน้าวางปืนของเขา และอธิบายปัญหาของเขา Sylvies ยายยิ้มได้

"ของหลักสูตรที่คุณสามารถอยู่กับเรา เธอกล่าว "เราไม่ได้มากนัก แต่คุณยินดีแบ่งปันสิ่งที่เรามี ตอนนี้ Sylvie รับจานสำหรับสุภาพบุรุษ

หลังจากรับประทานอาหาร พวกเขาทั้งหมดนั่งอยู่ ชายหนุ่มอธิบายเขาเป็นนักวิทยาศาสตร์ ผู้รวบรวมนก "ทำคุณใส่ไว้ในกรง Sylvie ถาม "ไม่ เขาตอบช้า "ฉันยิงพวกเขา และสิ่งที่พวกเขา มีสารเคมีพิเศษเพื่อรักษาพวกเขา ฉันได้กว่าหนึ่งร้อยชนิดของนกจากทั่วสหรัฐอเมริกาในการศึกษาของฉันที่บ้าน"

"Sylvie รู้มากเกี่ยวกับนก เกินไป ยายกล่าวภูมิใจ "เธอรู้ป่าดี สัตว์ป่ามา และกินขนมปังอยู่จากมือของเธอ

"เพื่อ Sylvie รู้เกี่ยวกับนก บางทีเธอสามารถช่วยฉันแล้ว ชายหนุ่มกล่าว "ผมเห็นเฮรอนสีขาวไม่ไกลจากที่นี่สองวันที่ผ่านมา Ive ถูกมองเรื่องนับตั้งแต่ ของนกหายากมาก เฮรอนสีขาวที่น้อย คุณได้เห็น ได้หรือไม่ เกินไปหรือไม่ เขาถาม Sylvie แต่ Sylvie ก็เงียบ "คุณจะรู้ว่าถ้าคุณเห็นมัน, " เขาเพิ่มขึ้น "ของนก มีขนสีขาวนุ่มและขายาวบางสูง แปลก คงมีของรังที่ต้นไม้สูง

Sylvies หัวใจเริ่มจะชนะเร็วขึ้น เธอรู้ว่านกสีขาวแปลก เธอได้เห็นมันในด้านอื่น ๆ ของป่า ชายหนุ่มจ้อง Sylvie "ฉันจะให้ 10 ดอลลาร์ บุคคลที่พบที่เป็นเฮรอนสีขาว"

ถูก Sylvies ฝันคืนนั้นเต็มไปด้วยสิ่งมหัศจรรย์ทั้งหมดที่เธอและยายของเธอสามารถซื้อสำหรับสิบดอลลาร์.

Sylvie ใช้ในวันถัดไปในป่ากับชายหนุ่ม เขาบอกว่า เธอมากมายเกี่ยวกับนกเห็น Sylvie จะมีเวลามากขึ้นถ้าชายหนุ่มได้ทิ้งปืนของเขาที่บ้าน เธออาจไม่เข้าใจว่าทำไมเขาฆ่านกเขาดูเหมือนจะชอบมาก เธอรู้สึกว่าหัวใจของเธอสั่นเครือทุกครั้งที่เขายิงนกการ unsuspecting ขณะนั้นถูกร้องในต้นไม้

Sylvie แต่ดูหนุ่ม ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความชื่นชม เธอก็ไม่เคยเห็นใครหล่อ และเสน่ห์ดังนั้น หัวใจของเธอเต็มไปตื่นเต้นแปลก ตัวใหม่รู้สึกลูกสาวไม่รู้จัก...รักกัน

ในที่สุด เย็นมา ขับพวกรถวัวบ้านกัน หลังจากดวงจันทร์ออกมา และชายหนุ่มมาตกหลุมหลับ Sylvie ยังคงตื่น เธอมีแผนการที่จะได้รับ 10 ดอลล่าห์สำหรับยายของเธอ และทำให้ชายหนุ่มมีความสุข เมื่อเวลาเกือบสำหรับดวงอาทิตย์จะเพิ่มขึ้น เธอเงียบ ๆ ทิ้งบ้าน และรีบผ่านป่า เธอจนถึงต้นไม้ใหญ่สน จริงดังนั้นมันอาจจะเห็นหลายไมล์รอบ ๆ แผนของเธอปีนไปด้านบนของต้นสนได้ เธอได้เห็นป่าทั้งจาก เธอแน่ใจว่า เธอจะสามารถดูที่เฮรอนไวท์ได้ซ่อนความรัง

Syvlies เปลือยเท้าและนิ้วมือเล็ก ๆ คว้าลำต้นหยาบต้นไม้ สาขาคมชัดแห้งมีรอยขีดข่วนที่เธอเช่นเล็บแมว ซับเหนียวทำนิ้วมือเธอรู้สึกแข็ง และป้ำ ๆ เป็นเธอปีนขึ้นที่สูง และสูงกว่าต้นไม้สน

ต้นสนที่ดูเหมือนจะ เติบโตสูง สูงที่ Sylvie ปีน ท้องฟ้าเริ่มสว่างในตะวันออก Sylvies หน้าถูกเช่นสตาร์ซีดเมื่อ ที่สุด เธอถึงต้นไม้สูงสุดของสาขา แสงทองดวงตีป่าสีเขียว สองเหยี่ยวบินในเคลื่อนที่ได้ช้ากันวงกลมด้านล่าง Sylvie ไกล Sylvie รู้สึกว่าเธอไม่สามารถไปบินในหมู่เมฆ เกินไป ทางตะวันตก เธอได้เห็นฟาร์มและอื่น ๆ ป่าไม้ได้

Sylvies ทันใดนั้นดวงตาสีเทาเข้มจับแฟลชสีขาวที่ขยายตัวใหญ่ขึ้น และใหญ่ขึ้นได้ นก มีปีกสีขาวกว้างและคอยาวสเลนเดอร์บินผ่าน Sylvie และที่ดินบนสาขาสนด้านล่างของเธอ เฮรอนสีขาวโค้งของขนนก และเรียกคู่ของ นั่งอยู่บนต้นไม้ใกล้เคียงรังของพวกเขา แล้วก็ยกของปีก และบินไป

Sylvie ให้แยกกันยาว ตอนนี้เธอรู้ความลับของนกป่า ช้า ๆ เธอเริ่มเดินทางที่อันตรายของเธอลงต้นสนโบราณ เธอไม่กล้าที่จะดู และพยายามที่จะลืมว่า นิ้วของเธอบาดเจ็บ และเท้าของเธอมีเลือดออก ทั้งหมดที่เธอต้องการที่จะคิดได้ว่าคนแปลกหน้าพูดกับเธอเมื่อเธอบอกที่หา herons รัง

เป็น Sylvie ปีนขึ้นช้าลงต้นสน คนแปลกหน้าไม่ตื่นกลับมาที่ฟาร์ม เขาได้ยิ้ม เพราะกำลังใจจากทางแนะสาวน้อยขี้อายที่เขาว่า เธอได้เห็นที่ไวท์เฮรอน

เกี่ยวกับชั่วโมง Sylvie หลังปรากฏ ยายของเธอและชายหนุ่มยืนอยู่ค่าเธอมาถึงห้องครัว ช่วงเวลาที่สวยงามจะพูดเกี่ยวกับความลับของเธอได้มา แต่ Sylvie ก็เงียบ ยายโกรธกับเธอ ซึ่งเธอได้ หนุ่มสาวบรุษชนิดตามองลึกเข้าไปใน Sylvies เองคนสีเทาเข้ม เขาสามารถให้ Sylvie และยาย 10 ดอลล่าห์ เขามีสัญญาว่า จะทำเช่นนี้ และพวกเขาจำเป็นต้องใช้เงิน สำรอง Sylvie อยากให้เขามีความสุข

Sylvie แต่ถูกเงียบ เธอจำวิธีเฮรอนไวท์มาบินผ่านอากาศทองและวิธีที่จะดูพระอาทิตย์ขึ้นกันจากด้านบนของโลก ไม่สามารถพูด Sylvie เธอสามารถบอก herons ไม่ลับและให้ชีวิตไปได้

ออกไปชายหนุ่มผิดหวังในภายหลังวันที่ได้ Sylvie เศร้าได้ เธออยากเป็นเพื่อนของเขา เขาไม่เคยกลับ แต่หลายคืน Sylvie ได้ยินเสียงนกหวีดของเขาเป็นบ้านเธอมากับวัว grandmothers เธอ

มีเพื่อนดีกว่าฮันเตอร์ของพวกเขาอาจมีนก ผู้รู้ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สวัสดีค่ะเด็กหญิงตัวน้อย"คนหนุ่มที่เรียกว่าออกมาอย่างร่าเริง "มันอยู่ไกลแค่ไหนเพื่อไปยังถนนสายหลักได้หรือไม่?"ว่าพลางสั่นเป็นเธอกระซิบว่า"สองไมล์"เธอออกมาจากพุ่มไม้และมองขึ้นไปในหน้าที่ของคนเป็นเด็กที่พกพาปืน.

คนแปลกหน้าที่เริ่มเดินด้วยว่าพลางเธอตามด้วยวัวของเธอผ่านป่า "ฉันได้รับการล่านกเขาอธิบาย""แต่ฉันสูญเสียทางของฉันคุณคิดว่าผมสามารถใช้ช่วงเวลายามค่ำคืนที่บ้านของคุณหรือไม่?"คำตอบไม่ว่าพลาง เธอดีใจก็เกือบจะกลับบ้าน เธอไม่สามารถเห็นคุณยายของเธอยืนอยู่ใกล้กับประตูบ้านฟาร์มที่.

เมื่อพวกเขามาถึงเธอคนแปลกหน้าที่ใส่ลงไปปืนของเขาและอธิบายปัญหาของเขากับคุณยายยิ้ม sylvies .

"ของหลักสูตรที่คุณสามารถเข้าพักกับเรา"เธอกล่าว "เราไม่มีอะไรมากแต่คุณยินดีต้อนรับสู่การแบ่งปันสิ่งที่เรามีในตอนนี้ว่าพลางได้รับแผ่นสำหรับ สุภาพบุรุษ ที่!"

หลังจากการรับประทานอาหารการพวกเขาทั้งหมดนั่งอยู่ทางด้านนอก คนหนุ่มที่อธิบายว่าเขาเป็นนักวิทยาศาสตร์ที่เก็บรวบรวมนก "ไม่ควรจะใส่ลงในช่องใส่ได้หรือไม่?"ว่าพลางถาม "ไม่มี"เขาตอบอย่างช้าๆ"ผมยิงและสิ่งเหล่านั้นด้วยสารเคมีพิเศษเพื่อรักษาไว้ ฉันได้มากกว่าหนึ่งร้อยนกชนิดต่างๆจากทั่วทุกประเทศสหรัฐอเมริกาในการศึกษาของผมที่บ้าน"

"รู้ว่าพลางจำนวนมากเกี่ยวกับนกมากเกินไป"คุณยายของเธอพูดด้วยความ ภาคภูมิใจ "เธอรู้ว่าเป็นป่าที่เป็นอย่างดีพวกสัตว์ป่ามาและกินขนมปังด้านขวาออกจากมือของเธอ"

"ว่าพลางทราบเกี่ยวกับนก เธออาจจะสามารถช่วยให้เราแล้ว"คนหนุ่มที่กล่าวว่า "ผมเห็นนกกระสาสีขาวซึ่งอยู่ไม่ไกลจากที่นี่สองวันที่ผ่านมาแล้ว ฉันได้รับกำลังมองหาอยู่ นกหายากเป็นอย่างมากนกกระสาตัวเล็กสีขาวที่ คุณเคยเห็นมันเกินไปหรือไม่?"เขาก็ถามว่าพลาง แต่ว่าพลางเป็นไม่มีเสียง "คุณก็จะรู้ว่ามันหากคุณเห็นว่า"เขากล่าว "เรียวขานกประหลาดสูงที่พร้อมด้วยขนนกสีขาวอ่อนนุ่มและมีขนาดบางอีกด้วยความยาวมาก. มันอาจจะมีรังของมันที่ด้านบนของต้นไม้สูงที่"ใจกลาง

sylvies เริ่มตีได้อย่างรวดเร็ว เธอรู้ดีว่านกสีขาวน่าแปลกที่ว่า เธอได้เห็นแล้วในด้านอื่นๆในป่าบริเวณนี้ ชายหนุ่มคนนั้นก็มองว่าพลาง"ผมจะให้สิบดอลลาร์สรอ.ต่อบุคคลที่ผมที่นกกระสาสีขาวที่มี"

ในคืนนั้นความฝัน sylvies ได้อย่างเต็มที่จากสิ่งที่น่ามหัศจรรย์ใจทั้งหมดของเธอและคุณยายของเธอไม่สามารถซื้อสิบดอลลาร์สรอ..

ว่าพลางใช้เวลาทั้งวันถัดไปในป่ากับชายหนุ่มที่ เขาบอกเธอว่าอย่างมากเกี่ยวกับนกที่เห็น จะว่าพลางจะได้มีเวลามากกว่าหากมีคนหนุ่มที่มีปืนไปทางซ้ายของเขาที่บ้านเธอก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาเป็นคนฆ่านกที่ดูเหมือนเขาจะชอบมาก เธอรู้สึกว่าใจสั่นหัวใจของเธอทุกครั้งที่เขายิงนกที่ไม่ทันระวังตัวว่าเป็นต้นไม้ที่ร้องเพลงใน.

แต่ว่าพลางมองคนหนุ่มที่มีดวงตาเต็มของความชื่นชม เธอไม่เคยเห็นใครสวยและมีเสน่ห์สวยงาม ที่เต็มไปด้วยความน่าตื่นตาตื่นใจแปลกใจเธอความรู้สึกใหม่ที่สาวน้อยคนที่ไม่รู้จัก...ความรัก.

ในช่วงเย็นที่ผ่านมาเข้ามา ทั้งสองขับรถวัวที่บ้านด้วยกัน หลังจากไหว้พระจันทร์ออกมาและคนหนุ่มที่นอนหลับไปว่าพลางตื่นขึ้นมายัง เธอก็มีแผนที่จะได้รับสิบดอลลาร์สำหรับคุณยายของเธอและทำให้คนหนุ่มที่มีความสุข เมื่อเกือบจะถึงเวลาสำหรับอาบแดดที่จะเพิ่มขึ้นก็เงียบออกจากบ้านแล้วรีบเดินผ่านป่า สุดท้ายเธอไปถึงต้นสนขนาดใหญ่ได้สูงมันจะเห็นได้ในระยะทางหลายไมล์จำนวนมากโดยรอบ แผนของเธอจะปีนป่ายขึ้นสู่ด้านบนของสนได้ เธอไม่เห็นป่าทั้งหมดจากที่นั่น เธอแน่ใจว่าจะสามารถรับชมสถานที่ซึ่งนกกระสาสีขาวที่มีซ่อนอยู่รัง.เดินเท้าเปล่า

syvlies และนิ้วขนาดเล็กคว้าไม้ที่สายสัญญาณหลักขรุขระ กิ่งแห้งมีความคมรอยขีดข่วนที่เธอชอบเขี้ยวเล็บแมวต้นสนเหนียวซับทำมือเธอรู้สึกเกร็งและซุ่มซ่ามเป็นเธอขึ้นไปสูงกว่าและสูงกว่า.

สนที่ดูเหมือนจะขยายตัวสูงขึ้นที่สูงกว่าที่ว่าพลางปีนขึ้นไป ท้องฟ้าเริ่มปรับความสว่างในทางตะวันออก หันหน้าเข้าหา sylvies ก็เป็นเหมือนกับดาวสีอ่อนเมื่อที่แล้วเธอก็มาถึงต้นที่สาขาสูงสุด ปลากระเบน Suns สีทองที่ตีป่าสีเขียวสองเหยี่ยวบินร่วมกันในวงกลมเคลื่อนไหวช้าไปไกลว่าพลางด้านล่าง ว่าพลางรู้สึกว่าถ้าเธอไม่สามารถเข้าไปทำการบินท่ามกลางเมฆที่เกินไป เพื่อไปยังด้านทิศตะวันตกที่เธอสามารถเห็นป่าและฟาร์มอื่นๆ.

ดวงตาสีเทาเข้ม sylvies จับแฟลชของสีขาวที่ขยายตัวใหญ่ขึ้นและมีขนาดใหญ่กว่า นกที่มีปีกสีขาวกว้างและยาวเรียวคอที่บินผ่านมาว่าพลางและลงจอดในสาขาไม้สนที่ด้านล่างของเธอนกกระสาสีขาวที่ปรับเฉลี่ยแล้วขนของมันและเรียกกันว่าเพื่อหาคู่ของตนนั่งอยู่ในรังของพวกเขาในทรีอยู่ในบริเวณใกล้เคียง จากนั้นจึงขึ้นบินปีกและอยู่ห่างออกไปในระยะทางว่าพลาง

ถอนใจมาเป็นเวลานาน เธอรู้ว่าความลับนกป่าที่ในตอนนี้ ค่อยๆเธอเริ่มการเดินทางแบบไปกลับอันตรายของเธอลงจากต้นไม้ไม้สนที่เก่าแก่ เธอไม่กล้าที่จะมองลงมาเห็นและพยายามที่จะลืมไปว่านิ้วของเธอทำให้รู้สึกเจ็บและเท้าของเธอก็มีเลือดไหลทั้งหมดเธออยากจะคิดว่าเกี่ยวกับว่าคนแปลกหน้าก็จะบอกกับเธอเมื่อเธอบอกเขาว่าจะพบรังแก่เฒ่าได้.

เป็นว่าพลางปีนขึ้นไปอย่างช้าๆลงจากต้นไม้ไม้สนที่คนแปลกหน้าที่ก็ตื่นขึ้นมากลับไปที่ฟาร์ม เขาเองก็กำลังยิ้มเพราะเขามั่นใจว่าจากที่สาวน้อยขี้อายที่มีมองเขาว่าเธอเห็นนกกระสาสีขาว.

ประมาณหนึ่งชั่วโมงใน ภายหลัง ว่าพลางปรากฏคุณยายของเธอและคนหนุ่มที่ทั้งสองลุกขึ้นยืนเมื่อเธอเข้ามาอยู่ในห้องครัว ช่วงเวลาที่สง่างามที่จะพูดถึงความลับของเธอมา แต่ว่าพลางเป็นไม่มีเสียง คุณยายของเธอโกรธเธอ สถานที่ซึ่งเธอก็รับ ตา ประเภท คนหนุ่มที่มองลึกเข้าไปใน sylvies ของคนสีเทาเข้ม เขาสามารถมอบว่าพลางและคุณยายของเธอสิบดอลลาร์สรอ. เขาได้ให้คำมั่นสัญญาที่จะทำสิ่งนี้และพวกเขาต้องมีเงินได้นอกจากว่าพลางอยากจะทำให้เขามีความสุข..แต่ว่าพลาง

เป็นไม่มีเสียง เธอยังจำได้ว่านกกระสาสีขาวที่เข้ามาทำการบินอยู่ในอากาศสีทองและว่าพวกเขาดูดวงอาทิตย์ขึ้นด้วยกันจากด้านบนสุดของโลก ไม่ว่าพลางพูด เธอบอกไม่แก่เฒ่าที่ความลับและทำให้ชีวิตของตนอยู่ห่างออกไปในระยะทาง

คนหนุ่มที่ผิดหวังไปอยู่ห่างออกไปในวันนั้นใน ภายหลัง ว่าพลางเศร้าเสียใจ เธออยากจะมีเพื่อนของเขาเขาก็ไม่เคยกลับมา แต่หลายคืนว่าพลางได้ยินเสียงของนกหวีดของเขาและเธอกลับมาบ้านด้วยย่าของเธอวัว.

เป็นนกที่ดีกว่าเพื่อนมากกว่าสัตว์ของพวกเขาอาจจะได้รับ ผู้ที่สามารถรู้ว่า