The job satisfaction studies of Her

The job satisfaction studies of Herzberg (1966) and Herzberg et al. (1959) have also been applied to the study of consumer satisfaction. From Herzberg’s perspective, satisfaction with the workplace is only attained under certain conditions, and the situations that generate dissatisfaction are different. In his surveys, Herzberg asks the worker for a list of moments or circumstances during his/her work in which he/she was happy, and then requests a separate list of the situations and times when he/she was unhappy. Following an analysis of the answers, Herzberg would come up with two types of factors. The factors which he refers to as “motivating” are associated with the “exceptionally positive” responses, while those known as “hygienic” are associated with the “exceptionally negative” responses. The two types of factors are not the opposite of one another, but rather of a different nature: a condition that generates satisfaction cannot generate dissatisfaction, just as a condition associated with dissatisfaction cannot generate satisfaction. Herzberg thus upholds the notion that the two factors are independent. Nevertheless, some authors (Fournet, Distefano and Pryer, 1966; Wood and LeBold, 1970) have suggested that the methodology used by Herzberg’s group, which is similar to the critical incidents technique, could be the cause of the detected dichotomy, alleging that it generates an artificial classification of factors. Using Herzberg’s methodology, Swan and Combs (1976) claim that satisfaction regarding certain attributes is relatively important for high overall satisfaction, whereas other attributes are associated with dissatisfaction when rated low. The first group of attributes was given the name instrumental performance, and would be associated with the product’s physical features. The second group was referred to as expressive performance and would be associated with a psychological or emotional dimension of the product. Herzberg’s proposals have been applied by Crompton (2003) and Jensen (2004) in the context of the tourism sector. Whilst Crompton does not attain conclusive results, Jensen supports the hypothesis, albeit in a limited sphere of application

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาความพึงพอใจในงาน Herzberg (1966) และ al. et Herzberg (1959) นอกจากนี้ยังถูกใช้เพื่อศึกษาความพึงพอใจของผู้บริโภค จากมุมมองของ Herzberg เฉพาะมีบรรลุความพึงพอใจกับสถานทำงานภายใต้เงื่อนไขบางอย่าง และสถานการณ์ที่สร้างความไม่พอใจแตกต่างกัน ในการสำรวจของเขา Herzberg ถามผู้ปฏิบัติงานสำหรับช่วงเวลาหรือสถานการณ์ในระหว่างทำงานเขา/เธอซึ่ง เขามีความสุข และการร้องขอแล้ว อีกรายของสถานการณ์และเวลาที่เมื่อเขามีความสุข ต่อการวิเคราะห์คำตอบ Herzberg จะเกิดขึ้นกับปัจจัยสองชนิด ปัจจัยที่เขาอ้างเพื่อเป็น "ด" จะเกี่ยวข้องกับการ "ล้ำ" ตอบรับ ในขณะที่เรียกว่า "สุขอนามัย" เกี่ยวข้องกับการตอบสนองที่ "ล้ำค่าลบ" ปัจจัยสองชนิดอยู่ตรงข้ามกัน แต่ค่อนข้างธรรมชาติแตกต่างกัน: เงื่อนไขที่สร้างความพึงพอใจไม่สามารถสร้างความไม่พอใจ เหมือนกับเงื่อนไขที่เชื่อมโยงกับความไม่พอใจไม่สามารถสร้างความพึงพอใจได้ Herzberg ปีพ.ศ.ความว่า ปัจจัยทั้งสองเป็นอิสระดังนั้น อย่างไรก็ตาม บางอย่างผู้เขียน (Fournet, Distefano และ Pryer, 1966 ไม้และ LeBold, 1970) ได้แนะนำว่า วิธีที่ใช้โดยกลุ่มของ Herzberg ซึ่งคล้ายกับเทคนิคเหตุการณ์สำคัญ อาจเป็นสาเหตุของ dichotomy ตรวจพบ alleging ที่ สร้างประเภทการประดิษฐ์ปัจจัย ใช้วิธีของ Herzberg หงส์และรวงผึ้ง (1976) อ้างว่า ความพึงพอใจเกี่ยวกับบางแอตทริบิวต์เป็นสิ่งสำคัญค่อนข้างพึงพอใจโดยรวมสูง ในขณะที่คุณลักษณะอื่น ๆ เกี่ยวข้องกับความไม่พอใจเมื่อได้คะแนนต่ำ กลุ่มแรกของแอตทริบิวต์ถูกกำหนดชื่อเครื่องมือประสิทธิภาพการทำงาน และจะเกี่ยวข้องกับคุณลักษณะทางกายภาพของผลิตภัณฑ์ กลุ่มที่สองถูกเรียกว่าเป็นประสิทธิภาพที่แสดงออก และจะเชื่อมโยงกับมิติทางจิตใจ หรืออารมณ์ของผลิตภัณฑ์ ข้อเสนอของ Herzberg ได้ถูกใช้ตาม Crompton (2003) และเจน (2004) ในบริบทของภาคการท่องเที่ยว ขณะ Crompton บรรลุผลลัพธ์ข้อสรุป เจนเซนสนับสนุนสมมติฐาน แม้ว่าในเขตที่จำกัดของโปรแกรมประยุกต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาความพึงพอใจในงานของเฮอร์ซเบิร์ก (1966) และเฮอร์ซเบิร์กและคณะ (1959) ยังได้รับนำไปใช้กับการศึกษาความพึงพอใจของผู้บริโภค จากมุมมองของเฮอร์ซเบิร์ก, ความพึงพอใจกับสถานที่ทำงานจะบรรลุเฉพาะภายใต้เงื่อนไขบางประการและสถานการณ์ที่สร้างความไม่พอใจที่แตกต่างกัน ในการสำรวจของเขาใน Herzberg ถามคนงานสำหรับรายการในช่วงเวลาหรือสถานการณ์ในช่วงการ / ทำงานในของเธอที่เขา / เธอมีความสุขของเขาและจากนั้นขอให้มีการแยกรายการสถานการณ์และเวลาเมื่อเขา / เธอไม่มีความสุข ต่อไปนี้การวิเคราะห์คำตอบ, Herzberg จะเกิดขึ้นกับทั้งสองประเภทของปัจจัย ปัจจัยที่เขาหมายถึง "การสร้างแรงจูงใจ" ที่เกี่ยวข้องกับ "เชิงบวกเป็นพิเศษ" การตอบสนองในขณะที่เรียกว่า "สุขอนามัย" ที่เกี่ยวข้องกับ "ล้ำเชิงลบ" การตอบสนอง สองประเภทของปัจจัยที่ไม่ได้ตรงข้ามของคนอื่น แต่มีลักษณะที่แตกต่างกัน: เงื่อนไขที่สร้างความพึงพอใจไม่สามารถสร้างความไม่พอใจเช่นเดียวกับเงื่อนไขที่เกี่ยวข้องกับความไม่พอใจไม่สามารถสร้างความพึงพอใจ Herzberg จึงเป็นอันขาดความคิดที่ว่าทั้งสองปัจจัยที่มีความเป็นอิสระ อย่างไรก็ตามบางคนเขียน (Fournet, Distefano และอยากรู้อยากเห็น, 1966; ไม้และ Lebold, 1970) ได้ชี้ให้เห็นว่าวิธีการที่ใช้โดยกลุ่ม Herzberg ซึ่งจะคล้ายกับเทคนิคการเกิดอุบัติเหตุที่สำคัญอาจเป็นสาเหตุของขั้วตรวจพบอ้างว่า สร้างเทียมการจัดหมวดหมู่ของปัจจัย การใช้วิธีการของเฮอร์ซเบิร์กหงส์และรวงผึ้ง (1976) อ้างว่ามีความพึงพอใจเกี่ยวกับคุณลักษณะบางอย่างที่ค่อนข้างสำคัญสำหรับความพึงพอใจโดยรวมสูงในขณะที่คุณสมบัติอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับความไม่พอใจเมื่อจัดอันดับต่ำ กลุ่มแรกของคุณลักษณะเป็นชื่อผลการดำเนินงานมีประโยชน์และจะมีการเชื่อมโยงกับผลิตภัณฑ์ของลักษณะทางกายภาพ กลุ่มที่สองได้รับการอ้างถึงผลการดำเนินงานเป็นที่แสดงออกและจะได้รับการเชื่อมโยงกับมิติทางด้านจิตใจหรืออารมณ์ของผลิตภัณฑ์ ข้อเสนอของเฮอร์ซเบิร์กได้ถูกนำมาใช้โดยครอมป์ตัน (2003) และเซ่น (2004) ในบริบทของภาคการท่องเที่ยว ขณะที่ครอมป์ตันไม่บรรลุผลข้อสรุปเซ่นสนับสนุนสมมติฐานแม้ว่าในวง จำกัด ของการประยุกต์ใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

งานศึกษา ) ( 2509 ) และความพึงพอใจในการทำงานของ et al . ( 1959 ) ได้ถูกนำมาใช้เพื่อศึกษาความพึงพอใจของผู้บริโภค จากมุมมองของเฮอร์สเบอร์ก ความพึงพอใจในการทํางานเป็นเพียงบรรลุภายใต้เงื่อนไขบางอย่าง และสร้างความไม่พอใจในสถานการณ์ที่แตกต่างกัน ในการสำรวจของเขา) ถามคนงานสำหรับรายการของช่วงเวลาหรือสถานการณ์ในระหว่างที่เขา / เธอทำงานที่เขา / เธอมีความสุข และขอรายการที่แยกต่างหากจากสถานการณ์และเวลาเมื่อเขา / เธอไม่มีความสุข ต่อไปนี้การวิเคราะห์คำตอบ ) จะมีสองประเภทของปัจจัย ปัจจัยที่เขาหมายถึงการเป็น " แรงจูงใจ " เกี่ยวข้องกับ " ตอบรับ " โคตรส่วนผู้ที่รู้จักกันเป็น " สุขอนามัย " ที่เกี่ยวข้องกับ " การตอบสนองเชิงลบ " เป็นพิเศษ สองประเภทของปัจจัยที่ไม่ตรงข้ามของกันและกัน แต่เป็นเรื่องของธรรมชาติที่แตกต่างกัน เงื่อนไขที่สร้างความพึงพอใจ สร้างความไม่พอใจไม่ได้ ก็เป็นเงื่อนไขที่เกี่ยวข้องกับความไม่พอใจ ไม่สามารถสร้างความพึงพอใจความพึงพอใจในการทำงานจึงยืนความคิดว่าตัวแปรอิสระ แต่บางคนเขียน ( ฟุร์เน็ต distefano ผู้อยากรู้อยากเห็น , และ 1966 ; ไม้และ lebold , 1970 ) ได้แนะนำว่า วิธีการที่ใช้ โดยในกลุ่ม ซึ่งมีลักษณะคล้ายกับเทคนิคเหตุการณ์วิกฤต อาจเป็นสาเหตุของการตรวจพบขั้ว , กล่าวหาว่ามันจะสร้างหมวดหมู่เทียมของปัจจัยที่ใช้ในวิธีการของ หงส์ และหวี ( 1976 ) เรียกร้องความพึงพอใจเกี่ยวกับคุณลักษณะบางอย่างที่ค่อนข้างสำคัญมาก โดยรวม ความพึงพอใจ และคุณลักษณะอื่น ๆที่เกี่ยวข้องกับความไม่พอใจเมื่อคะแนนต่ำ กลุ่มแรกของแอตทริบิวต์ที่ได้ชื่อว่าเป็น ประสิทธิภาพ และจะเกี่ยวข้องกับลักษณะทางกายภาพของผลิตภัณฑ์กลุ่มที่สองเรียกว่า การปฏิบัติที่แสดงออกและจะเชื่อมโยงกับจิต หรืออารมณ์มิติของสินค้า ความพึงพอใจในการทำงานของข้อเสนอที่ได้รับการใช้โดย Crompton ( 2003 ) และ เจนเซ่น ( 2004 ) ในบริบทของภาคการท่องเที่ยว ขณะที่ Crompton ไม่บรรลุผลสรุป เจนเซ่น สนับสนุนสมมติฐาน แม้ว่าในทรงกลมของการจำกัด