It was a cold dark night and Carol

It was a cold dark night and Carol was lost. Tom checked the time. It was an hour later since Carol had gone.
He got up and went down into the kitchen and drank a glass of water. The telephone rang. He ran to it and answered.
He spoken with Carol's workplace. They had phoned earlier asking if she had come home yet. He had told them ‘no' at the time. They told his how a lady at work got injured and she went to drop her home, but Carol should have been back a long time ago. He was surprised. He had hung up and called Carol about three times.

He had waited home with the phone next to his on the sofa.
He yawned, suddenly realizing how tired he was. Tom climbed the stairs to his room. Throwing himself on the bed, Tom sang himself to sleep in the silence of the night.

The time was 7:30 on a Monday morning. The sunlight filtered through the window.

Tom went down the stairs and there was no Carol in sight. He looked out into the yard. Still no sign of Carol. Her Volvo wasn't parked there either. Maybe she went to the grocery to come back, he thought. Pouring himself a cup of coffee, he switched on the television set to the news,

The announcer's said , A woman has crashed along the Bypass in lower early this morning while driving her 1991 Volvo.
the shattering of glass into a million pieces and the splash of hot coffee.

Tom grabbed his keys and headed out the door. He raced to the main road.
She opened the door and ran breathlessly toward the police vehicles and ambulance, and not to mention the large crowd that surrounded them.She pushed past him and ran to the ambulance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นคืนที่มืดเย็น และแครอลก็หายไป ทอมตรวจสอบเวลา มันเป็นมาตั้งแต่แครอลดิฉันเขามีขึ้น และลงไปห้องครัว และดื่มแก้วน้ำ รางโทรศัพท์ เขาวิ่งไป แล้วตอบ เขาพูดกับที่ทำงานของแครอล พวกเขาได้โทรแจ้งทางถามก่อนหน้าถ้าเธอมาบ้านยัง เขาได้บอกพวกเขาไม่ ' ในเวลานี้ พวกเขาบอกเขาว่าผู้หญิงที่ทำงานรับบาดเจ็บและเธอเดินไปบ้านของเธอ แต่แครอลจะได้กลับไปนานมาแล้ว เขารู้สึกประหลาดใจ เขาแขวน และเรียกว่าแครอลสามครั้งเขารอบ้านกับโทรศัพท์ถัดจากเขาบนโซฟาเขาอ้าปากกว้าง ก็รู้ตัวว่าเบื่อเขาก็ ทอมปีนขึ้นบันไดไปห้องของเขา โยนตัวเองบนเตียง ทอมร้องเองในความเงียบของค่ำคืนเวลาได้ 7:30 ในเช้าวันจันทร์ แสงอาทิตย์ส่องผ่านหน้าต่าง ทอมไปลงบันได และมีแครอลไม่ในสายตา เขาดูออกเป็นการ ยังไม่มีสัญญาณของแครอล วอลโว่ของเธอไม่ได้จอดอยู่อย่างใดอย่างหนึ่ง เขาคิดว่า บางทีเธอไปร้านกลับมา ตัวเองเทกาแฟ เขาเปิดโทรทัศน์ข่าวของผู้ประกาศกล่าวว่า ผู้หญิงล้มเหลวตามข้ามในล่างเช้านี้ขณะขับรถวอลโว่ปี 1991 เธอ ซึ่งทำให้ป่นปี้แก้วล้านชิ้นและสาดกาแฟร้อนทอมคว้ากุญแจของเขา และหัวออก เขานำไปยังถนนหลักเธอเปิดประตู และวิ่ง breathlessly รถตำรวจและรถพยาบาล และไม่พูดถึงฝูงชนขนาดใหญ่ที่ล้อมรอบพวกเขา เธอผลักดันผ่านเขา และวิ่งไปที่รถพยาบาล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นคืนที่มืดที่หนาวเย็นและแครอลก็หายไป ทอมตรวจสอบเวลา มันเป็นหนึ่งชั่วโมงต่อมาตั้งแต่แครอลได้หายไป.
เขาลุกขึ้นและเดินลงไปในห้องครัวและดื่มน้ำสักแก้ว รังโทรศัพท์ เขาวิ่งไปและตอบ.
เขาพูดกับสถานที่ทำงานของแครอล พวกเขาโทรมาก่อนหน้านี้ถามว่าเธอได้มาที่บ้านเลย เขาได้บอกพวกเขา ?? ไม่ 'ในเวลานั้น พวกเขาบอกว่าเขาเป็นผู้หญิงที่ทำงานได้รับบาดเจ็บและเธอไปวางที่บ้านของเธอ แต่แครอลควรจะได้รับกลับมาเป็นเวลานานแล้ว เขารู้สึกประหลาดใจ เขาได้แขวนขึ้นและเรียกร้องแครอลประมาณสามครั้ง. เขารอที่บ้านกับโทรศัพท์ติดกับของเขาบนโซฟา. เขาหาวก็ทราบว่าเขาเป็นเหนื่อย ทอมปีนขึ้นบันไดไปที่ห้องของเขา ทิ้งตัวลงบนเตียง, Tom ร้องเพลงตัวเองที่จะนอนหลับอยู่ในความเงียบของคืน. เวลาเป็น 07:30 ในเช้าวันจันทร์ แสงแดดส่องผ่านหน้าต่าง. ทอมเดินลงบันไดและไม่มีแครอลในสายตา เขามองออกไปในสนาม ยังคงเป็นสัญลักษณ์ของแครอลไม่มี เธอวอลโว่ไม่ได้จอดอยู่ที่นั่นอย่างใดอย่างหนึ่ง บางทีเธออาจจะเดินไปที่ร้านขายของชำที่จะกลับมาเขาคิดว่า เทตัวเองถ้วยกาแฟเขาเปิดโทรทัศน์ชุดเพื่อข่าวโฆษกกล่าวว่าผู้หญิงมีชนพร้อมบายพาสในลดลงในเช้าวันนี้ในขณะที่ขับรถของเธอ 1991 วอลโว่. ป่นปี้ของแก้วเป็นล้านชิ้นและสาด ของกาแฟร้อน. ทอมคว้ากุญแจและมุ่งหน้าออกไปทางประตู เขาวิ่งไปตามถนนสายหลัก. เธอเปิดประตูและวิ่งกระหืดกระหอบไปยังรถตำรวจและรถพยาบาลและไม่พูดถึงฝูงชนขนาดใหญ่ที่ล้อมรอบ them.She ผลักดันที่ผ่านมาเขาและวิ่งไปที่รถพยาบาล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นเย็น มืด และ แครอล ก็หายไป ทอม ตรวจสอบเวลา มันชั่วโมงต่อมาเมื่อแครอลได้หายไปแล้วเขาลุกขึ้นและเดินลงไปในครัว และดื่มน้ำสักแก้ว เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น . เขาวิ่งมา และตอบเขาพูดกับสถานที่ทำงานของแครอล . เขาโทรมาหาถามว่าเธอเคยมาที่บ้านเลย เขาบอกว่า " ไม่ " ในเวลา พวกเขาบอกเค้าว่าผู้หญิงที่ทำงานได้รับบาดเจ็บ และไปส่งเธอที่บ้าน แต่แครอลควรจะกลับมานานแล้ว เขาแปลกใจ เขาแขวนและเรียกแครอล ประมาณ 3 ครั้งเขาอยู่บ้านกับโทรศัพท์ข้างๆบนโซฟาเค้าหาว ก็รู้ตัว เขาเหนื่อยแค่ไหน ทอม ปีนบันไดไปที่ห้องของเขา โยนตัวเองลงบนเตียง ทอมซังจนหลับไปในความเงียบของค่ำคืนเวลา 7.30 น. ในเช้าวันจันทร์ ที่แสงอาทิตย์ส่องผ่านทางหน้าต่างทอมเดินลงบันไดและไม่มีแครอลในสายตา เค้ามองออกไปในสนาม ยังไม่มีวี่แววของแครอล นางวอลโว่ไม่ได้จอดอยู่ด้วย บางทีเธออาจจะไปซื้อของกลับมา เขาคิด รินเองถ้วยกาแฟ เขาเปิดโทรทัศน์ไปข่าวของผู้ประกาศบอกว่า ผู้หญิงได้ล้ม ตามข้ามา ในตอนเช้า ขณะขับรถของเธอ 1991 รถวอลโว่การแตกของกระจกเป็นล้านๆชิ้น และสาดกาแฟร้อนทอมคว้ากุญแจของเขาและมุ่งหน้าออกประตู เขาวิ่งไปที่ถนนใหญ่เธอเปิดประตูและวิ่ง breathlessly ต่อรถตำรวจและรถพยาบาล และไม่พูดถึงฝูงชนขนาดใหญ่ที่ล้อมรอบพวกเขา เธอผลักเขากลับไปและวิ่งไปที่รถพยาบาล