Child malnutrition is more common i

Child malnutrition is more common in slums than in non-slum areas.[204] In Mumbai and New Delhi, 47% and 51% of slum children under the age of five are stunted and 35% and 36% of them are underweighted. These children all suffer from third-degree malnutrition, the most severe level, according to WHO standards.[205] A study conducted by Tada et al. in Bangkok slums illustrates that in terms of weight-forage, 25.4% of the children who participated in the survey suffered from malnutrition, compared to around 8% national malnutrition prevalence in Thailand.[206] In Ethiopia and the Niger, rates of child malnutrition in urban slums are around 40%.[207]

The major nutritional problems in slums are protein-energy malnutrition (PEM), vitamin A deficiency (VAD), iron deficiency anemia (IDA) and iodine deficiency disorders (IDD).[204] Malnutrition can sometimes lead to death among children.[208] Dr. Abhay Bang's report shows that malnutrition kills 56,000 children annually in urban slums in India.[209]

Widespread child malnutrition in slums is closely related to family income, mothers’ food practice, mothers’ educational level, and maternal employment or housewifery.[206] Poverty may result in inadequate food intake when people cannot afford to buy and store enough food, which leads to malnutrition.[210] Another common cause is mothers’ faulty feeding practices, including inadequate breastfeeding and wrongly preparation of food for children.[204] Tada et al.'s study in Bangkok slums shows that around 64% of the mothers sometimes fed their children instant food instead of a normal meal. And about 70% of the mothers did not provide their children three meals everyday. Mothers’ lack of education leads to their faulty feeding practices. Many mothers in slums don’t have knowledge on food nutrition for children.[206] Maternal employment also influences children's nutritional status. For the mothers who work outside, their children are prone to be malnourished. These children are likely to be neglected by their mothers or sometimes not carefully looked after by their female relatives.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เด็กขาดสารอาหารอยู่ทั่วไปใน slums กว่าในพื้นที่ไม่ใช่ชุมชนแออัด[204] ในมุมไบและนิวเดลี 47% และ 51% ของเด็กในชุมชนแออัดอายุห้าแคระ และ underweighted 35% และ 36% ของพวกเขา เด็กเหล่านี้ทั้งหมดทุกข์จากสามองศาขาดสารอาหาร ระดับรุนแรงมากที่สุด ตาม[205] A การศึกษาดำเนินการโดยอาหารและ al. ในกรุงเทพ slums แสดงว่า ในแง่ของน้ำหนักอาหารสัตว์ 25.4% ของเด็กที่เข้าร่วมในการสำรวจรับความเดือดร้อนจากการขาดสารอาหาร ชุกแห่งชาติขาดสารอาหารเมื่อเทียบกับประมาณ 8% ในประเทศไทยในเอธิโอเปีย [206] และในไนเจอร์ อัตราเด็กขาดสารอาหารในเมือง slums ได้ประมาณ 40%[207]Slums ปัญหาโภชนาการสำคัญคือ ขาดสารอาหารโปรตีนพลังงาน (PEM), ขาดวิตามินเอ (VAD), โรคโลหิตจางขาดเหล็ก (IDA) และโรคขาดไอโอดีน (สายตรง)บางครั้งอาจขาดสารอาหาร [204] ตายระหว่างเด็ก[208] ดร.ไชยบางของรายงานแสดงว่า ขาดสารอาหารฆ่าเด็ก 56,000 ใน slums เมืองในอินเดีย[209]ขาดสารอาหารเด็กอย่างแพร่หลายใน slums สัมพันธ์กับรายได้ของครอบครัว ปฏิบัติการอาหารของแม่ ของมารดา ระดับการศึกษา และแม่งาน หรือ housewiferyความยากจน [206] อาจส่งผลในการรับประทานอาหารไม่เพียงพอเมื่อบุคคลไม่สามารถซื้อ และเก็บอาหารให้เพียงพอ ซึ่งนำไปสู่การขาดสารอาหาร[210] อีกสาเหตุหนึ่งคือแม่ผิดพลาดอาหารปฏิบัติ นมไม่เพียงพอและผิดเตรียมอาหารสำหรับเด็กศึกษากรุงเทพมหานคร [204] อาหารร้อยเอ็ด al. ของ slums แสดงที่ประมาณ 64% ของมารดาบางครั้งเลี้ยงลูก ๆ อาหารแทนอาหารปกติ และประมาณ 70% ของมารดาไม่ได้ให้ลูกทุกวันอาหารสามมื้อ ของมารดาขาดการศึกษาที่นำไปสู่การปฏิบัติอาหารชำรุด Slums แม่จำนวนมากไม่มีความรู้เกี่ยวกับโภชนาการอาหารสำหรับเด็กแม่จ้าง [206] นอกจากนี้ยังมีผลต่อโภชนาการเด็ก สำหรับมารดาที่ทำงานนอก เด็กมีแนวโน้มที่จะ malnourished เด็กเหล่านี้มีแนวโน้มที่ไม่มีกิจกรรม โดยมารดาของพวกเขา หรือบางครั้งไม่รอบคอบมองหลัง โดยญาติผู้หญิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทุพโภชนาการเด็กทั่วไปในชุมชนแออัดกว่าไม่แออัดในพื้นที่ [ 204 ] ในมุมไบและนิวเดลี , 47% และ 51% ของชุมชนแออัด เด็กอายุต่ำกว่าห้าแคระ และ 35% และ 36% ของพวกเขาคือการมีน้ำหนักต่ำกว่าเกณฑ์ . เด็กเหล่านี้ทั้งหมดประสบจากการขาดสารอาหารระดับที่สามระดับที่รุนแรงมากที่สุด ตามที่มาตรฐาน [ 205 ] จากการศึกษาโดย Tada et al .ในเขตชุมชนพบว่า ในแง่ของน้ำหนักพืชอาหารสัตว์ 25.4 % ของเด็กที่เข้าร่วมในการสำรวจความเดือดร้อนจากภาวะขาดสารอาหาร เมื่อเทียบกับความชุกภาวะทุพโภชนาการแห่งชาติ ประมาณร้อยละ 8 ในไทย [ 206 ] ในเอธิโอเปียและไนเจอร์ อัตราภาวะทุพโภชนาการเด็กในชุมชนเมืองชุมชนแออัดประมาณ 40% [ 207 ]

. ปัญหาโภชนาการในชุมชนแออัดมีโปรตีน พลังงาน ภาวะทุพโภชนาการ ( PEM )วิตามินเอ ( VAD ) , ภาวะโลหิตจางจากการขาดธาตุเหล็ก ( IDA ) และโรคขาดสารไอโอดีน ( ระหว่างประเทศ ) [ 204 ] ขาดสารอาหาร บางครั้งสามารถนำไปสู่ความตายในเด็ก [ 208 ] ดร. abhay บังรายงานแสดงให้เห็นว่าเด็กขาดสารอาหารฆ่า 56000 ทุกปีในเมืองสลัมในอินเดีย [ 209 ]

เด็กขาดสารอาหารอย่างกว้างขวางในย่านชุมชนแออัด จะเกี่ยวข้องกับรายได้ของครอบครัวของมารดา อาหาร ฝึกระดับการศึกษาของมารดา และการจ้างงานของมารดา หรือสายคาด [ 206 ] ความยากจนอาจส่งผลให้ปริมาณอาหารไม่เพียงพอเมื่อผู้คนไม่สามารถที่จะซื้อและร้านอาหารเพียงพอ ซึ่งจะนำไปสู่ภาวะทุพโภชนาการ [ 210 ] อีกสาเหตุที่พบบ่อยคือ แม่ที่มีการให้ปฏิบัติ รวมถึงด้านการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่และผิดการเตรียมอาหารสำหรับเด็ก [ 204 ] ทาดะ และคณะ' s ในเขตชุมชนแออัดการศึกษาแสดงให้เห็นว่าประมาณ 64% ของมารดาเลี้ยงของเด็กบางครั้งทันทีอาหารแทนอาหารปกติ และประมาณ 70% ของมารดาไม่ได้ให้ลูกกินข้าวทุกวัน 3 แม่ขาดการศึกษานำไปสู่การปฏิบัติการให้อาหารที่ผิดพลาดของพวกเขา มารดาหลายคนในชุมชนแออัดไม่มีความรู้ทางโภชนาการอาหารสำหรับเด็ก[ 206 ] แม่จ้างยังมีผลต่อภาวะโภชนาการของเด็ก สำหรับคุณแม่ที่ทำงานนอกบ้าน เด็กของพวกเขามีแนวโน้มที่จะเป็นโรคขาดอาหาร เด็กเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะถูกทอดทิ้ง โดยมารดาของตน หรือบางทีก็ไม่ระวังดูแลญาติหญิงของพวกเขา .