“Honoured guest, don’t you think th

“Honoured guest, don’t you think that my home is majestic and awe-inspiring?” Asked the middle aged man while spreading his arms out wide. He looked extremely majestic which made Lin Feng’s eyes twinkle. At that moment, the bestial-looking man looked extremely powerful, like a king.



“Indeed, very majestic and imposing.” Nodded Lin Feng. The palace really looked like it was fit for a king. There were many flights of stairs all around the main hall. Everything was extremely vast and imposing.



When the middle aged man saw Lin Feng nod, he smiled as if he was really happy to hear Lin Feng’s opinion.



He then stood up and immediately arrived next to Lin Feng, which made Lin Feng’s pupils shrink.



How quick.



A moment before, Lin Feng wasn’t sure but at that moment, he was sure that even when looking directly at the middle aged man, he still couldn’t see him move, he moved so fast that Lin Feng could not sense it.



The Winged Tiger was already monstrously quick but that middle aged man seemed to be several times quicker than the Winged Tiger.



“As expected, he’s incredibly powerful.” Thought Lin Feng who was also wondering who this person was.



“Have you always lived in this mountain chain?” Asked Lin Feng, he couldn’t help but ask.



“Indeed, I’ve always been here, well, it’s been so many years that I don’t know how long exactly.” Said the middle aged man calmly while nodding.



“Why not go outside?” Asked Lin Feng curiously.



“Go outside?” Asked the middle aged man with a mysterious smile on his face: “I want to go outside. I want to go soon.”



When the Winged Tiger saw the middle aged man’s smile, it slightly frowned, it acted extremely brutal before but at that moment, it seemed like it was docile and was curled into a ball at their feet.



Xuan level ferocious beasts could understand human conversation, so it was very clear to the Winged Tiger what Lin Feng and the middle aged man were saying.



“You want to go outside?” Lin Feng frowned when he heard the middle aged man. It seemed like he wanted to go outside but couldn’t for some reason, as if something was preventing him from leaving, Lin Feng had a strange feeling building.



“Of course I want to leave here. Do you know how boring it is to stay here? Even if I have the little one with me…” Said the middle aged man while hugging the Winged Tiger which made the eyes of the beast look a little bit warmer again.



The ancient ferocious beast could also be warm and affectionate, it wrapped itself around its master’s body and slightly closed its eyes.



That move made Lin Feng grow speechless. Was it still the monstrously violent and brutal beast from a moment before? At that moment, it had become so obedient and docile that it seemed like a house pet.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"แขกเกียรติ คุณไม่คิดว่า ที่ บ้านคือมาเจสติก และแรงบันดาลใจ" ถามคนกลางในขณะที่แขนของเขาออกกว้างแพร่ เขาดูงดงามมากซึ่งทำกระพริบตาหลินเฟิง ขณะที่ คน bestial กำลังมองประสิทธิภาพมาก เหมือนกษัตริย์ "แน่นอน โอ่อ่า และสง่ามากขึ้น" เฟิงหลินพยักหน้า นอกจากนี้พระราชวังจริง ๆ ดูเหมือนมันถูกขนาด มีหลายเที่ยวบินของบันไดรอบ ๆ ห้องโถงใหญ่ เสร็จโอ่อ่า และกว้างใหญ่มาก เมื่อกลางคนเห็นหลินเฟิง พยักหน้ายิ้มว่าเขามีความสุขจริง ๆ ที่ได้ยินความเห็นหลินเฟิง เขาแล้ว ยืนขึ้น และทันทีที่มาถึงถัดจากหลินเฟิง ซึ่งทำให้นักเรียนของหลินเฟิงหด วิธีที่รวดเร็ว ครู่ก่อน เฟิงหลินไม่แน่ใจ แต่ที่ช่วงเวลานั้น เขาก็แน่ใจว่า แม้มองโดยตรงกลางมีอายุคน เขายังไม่เห็นเขาย้าย ย้ายอย่างรวดเร็วว่า เฟิงหลินอาจไม่รู้สึกมัน เสือปีกได้แล้วรวดเร็ว monstrously แต่กลางอายุคนดูเหมือนจะเร็วกว่าเสือปีกหลายครั้ง "ตามที่คาดไว้ เขาเป็นที่สุดแห่งประสิทธิภาพ" คิดว่า หลินเฟิงที่ยังสงสัยว่า คนคนนี้ "มีคุณเสมออาศัยอยู่ในภูเขานี้" ถามหลินเฟิง เขาไม่สามารถช่วย แต่ขอให้ "แน่นอน เสมอได้ที่นี่ ดี มันได้หลายปีว่า ไม่นานแน่นอน" กล่าวว่า คนกลางอย่างสงบขณะ nodding "ทำไมไม่ไป" ถามหลินเฟิงซอกแซก "ไปนอก" ถามคนกลางที่ มีรอยยิ้มลึกลับบนใบหน้าของเขา: "อยากไปข้างนอก ผมอยากไปเร็วๆ" เมื่อเสือปีกเห็นรอยยิ้มของคนกลาง เล็กน้อย frowned ดำเนินการโหดร้ายมากก่อน แต่ในช่วงเวลานั้น มันดูเหมือน มันเป็นฤทธิ์ และถูกม้วนเป็นลูกที่เท้าของพวกเขา ซวนระดับสัตว์ร้ายอาจเข้าใจมนุษย์การสนทนา ดังนั้นมันก็ชัดเจนไปเสือปีกอะไรหลินเฟิง และคนกลางพูด "คุณต้องการไปข้างนอก" หลินเฟิง frowned เมื่อเขาได้ยินคนกลาง ดูเหมือนเขาอยากไปข้างนอก แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง ไม่ว่า สิ่งที่ป้องกันไม่ให้เขาออกจาก เฟิงหลินมีอาคารรู้สึกแปลก "แน่นอนฉันต้องการออกจากที่นี่ คุณรู้วิธีเบื่อก็พักที่นี่ น้อยหนึ่งกับฉันได้. ... " กล่าวว่า คนกลางที่มีอายุในขณะที่กอดเสือปีกซึ่งทำตามองสัตว์อุ่นเล็กน้อยอีก สัตว์ดุร้ายโบราณได้สุภาพ และอบอุ่น มันห่อตัวเองรอบหลักของร่างกาย และปิดตาเล็กน้อย ย้ายที่ทำหลินเฟิงเติบโตพูด ก็มันสัตว์ monstrously รุนแรง และโหดร้ายจากครู่ก่อน ในขณะ มันได้กลายเป็นดังนั้นเชื่อฟัง และเชื่อว่า มันดูเหมือนสัตว์เลี้ยงที่บ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"แขกเกียรติ, คุณไม่คิดว่าบ้านของฉันคืออันงดงามและมีแรงบันดาลใจ?" ถามชายวัยกลางคนในขณะที่การแพร่กระจายแขนของเขาออกกว้าง เขามองอันงดงามมากซึ่งทำให้ดวงตาหลินฮกระพริบตา ในขณะที่คนที่โหดร้ายมองมองที่มีประสิทธิภาพมากเช่นพระมหากษัตริย์. "แท้จริงอันงดงามมากและการจัดเก็บภาษี." พยักหน้าหลินฮ พระราชวังดูจริงๆเหมือนมันเป็นเหมาะสำหรับพระมหากษัตริย์ มีหลายเที่ยวบินของบันไดอยู่ทั่วห้องโถงใหญ่ ทุกอย่างเป็นอย่างยิ่งใหญ่และสง่างาม. เมื่อชายวัยกลางคนเห็นหลินฮพยักหน้าเขายิ้มราวกับว่าเขามีความสุขมากที่จะได้ยินความคิดเห็นหลินฮ. จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นยืนและมาถึงทันทีติดกับหลินฮซึ่งทำให้นักเรียนหลินฮหดตัววิธีที่รวดเร็ว. ช่วงเวลาก่อนที่หลินฮก็ไม่แน่ใจ แต่ในขณะที่เขาแน่ใจว่าแม้เมื่อมองตรงไปที่ชายวัยกลางคนเขาก็ยังคงไม่สามารถมองเห็นเขาย้ายเขาย้ายอย่างรวดเร็วว่าหลินฮไม่สามารถ ความรู้สึกมัน. ปีกเสือที่มีอยู่แล้วได้อย่างรวดเร็วอย่างน่ากลัว แต่ที่ชายวัยกลางคนที่ดูเหมือนจะหลายครั้งเร็วกว่าปีกเสือ. "ในขณะที่คาดว่าเขาไม่น่าเชื่อที่มีประสิทธิภาพ." คิดหลินฮใครก็สงสัยว่าใครคนนี้คือ. "คุณ อาศัยอยู่เสมอในห่วงโซ่ภูเขานี้? "ถามหลินฮเขาไม่สามารถช่วย แต่ถาม. " แท้จริงฉันได้รับเสมอที่นี่ดีจะได้รับจำนวนมากดังนั้นปีที่ผ่านมาผมไม่ทราบว่านานว่า. "กล่าวว่า . ชายวัยกลางคนใจเย็นขณะที่พยักหน้า. "ทำไมไม่ออกไปข้างนอก" ถามหลินฮอยากรู้อยากเห็น"ออกไปข้างนอก" ถามชายวัยกลางคนด้วยรอยยิ้มลึกลับบนใบหน้าของเขา: "ผมอยากจะออกไปข้างนอก ผมอยากจะไปเร็ว ๆ นี้. " เมื่อปีกเสือเห็นรอยยิ้มของชายวัยกลางคนก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยก็ทำหน้าที่ที่โหดร้ายมากมาก่อน แต่ในขณะนั้นก็ลำบากเหมือนมันเป็นที่เชื่องและขดเป็นลูกที่เท้าของพวกเขา. ระดับ Xuan สัตว์ดุร้ายสามารถเข้าใจการสนทนาของมนุษย์ดังนั้นมันจึงเป็นความชัดเจนมากกับสิ่งที่ปีกเสือหลินฮและชายวัยกลางคนกำลังพูด. "คุณต้องการที่จะออกไปข้างนอก?" หลินฮขมวดคิ้วเมื่อเขาได้ยินเสียงชายวัยกลางคน มันดูเหมือนว่าเขาอยากจะออกไปข้างนอก แต่อาจไม่ได้ด้วยเหตุผลบางอย่างเช่นถ้ามีอะไรบางอย่างที่ทำให้ไม่สามารถออกจากหลินฮมีการสร้างความรู้สึกแปลก. "แน่นอนผมต้องการที่จะออกจากที่นี่ คุณรู้วิธีการที่น่าเบื่อก็คือการอยู่ที่นี่? แม้ว่าผมจะมีหนึ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ กับฉัน ... "กล่าวว่าคนวัยกลางคนในขณะที่กอดปีกเสือซึ่งทำให้ดวงตาของสัตว์ที่ดูนิด ๆ หน่อย ๆ ที่อบอุ่นอีกครั้ง. สัตว์ดุร้ายโบราณยังอาจเป็นอย่างอบอุ่นและเป็นที่รักใคร่มันห่อรอบตัวเอง ร่างกายเจ้านายของมันปิดเล็กน้อยและตา. ย้ายที่ทำหลินฮเติบโตพูด คือมันยังคงเป็นอสุรกายสัตว์ที่มีความรุนแรงและโหดร้ายจากช่วงเวลาก่อนหรือไม่? ในขณะที่มันจึงกลายเป็นเชื่อฟังและเชื่องว่ามันดูเหมือนจะเป็นสัตว์เลี้ยงในบ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" แขกผู้มีเกียรติ ไม่คิดว่าที่บ้านจะยิ่งใหญ่และความกลัวเป็นแรงบันดาลใจ ? " ถามชายวัยกลางคนในขณะที่การแพร่กระจายอาวุธของเขาออกกว้าง เขาดูน่าเกรงขามอย่างมาก ซึ่งทำให้ หลินฟง ดวงตาประกาย . ในเวลานั้น โหดร้าย มองคนมองที่มีประสิทธิภาพมาก เหมือนกษัตริย์" แน่นอนมาก , สง่างามและสง่างาม . " พยักหน้า หลินฟง วังจริงๆ ดูเหมือนมันพอดีสำหรับกษัตริย์ มีหลายเที่ยวบินของบันไดไปทั่วโถงทางเดิน ทุกอย่างถูกมากมาก และรบกวนเมื่อชายวัยกลางคนเห็นหลินฟงพยักหน้า เขายิ้มราวกับว่าเขามีความสุขที่ได้ยินเสียงของหลินฟงความคิดเห็นจากนั้นเขาก็ลุกขึ้นยืนทันทีมาถึงข้างๆ หลินฟง ซึ่งทำให้หลินฟง รูม่านตาหดวิธีที่รวดเร็วสักครู่ก่อน หลินฟง ไม่แน่ใจ แต่ในตอนนั้น เขามั่นใจว่าเมื่อมองไปที่ชายวัยกลางคน เขายังไม่เคยเห็นเขาขยับ เขาเคลื่อนไหวเร็วมาก ที่หลินฟงไม่อาจสัมผัสมันได้เสือติดปีกแล้วอย่างน่าเกลียดน่ากลัวอย่างรวดเร็ว แต่ชายวัยกลางคนที่ดูเหมือนจะเร็วกว่าเสือติดปีก หลายครั้ง" คาดว่า เขามีพลังอย่างเหลือเชื่อ " คิดว่าหลินฟงที่ยังสงสัยว่าคนๆนี้เป็น" คุณมักจะอยู่ในห่วงโซ่ภูเขานี้ " ถามว่า หลินฟง เขาไม่สามารถช่วย แต่ถาม" แน่นอน ฉันได้รับเสมอที่นี่ แต่ก็หลายปีมาแล้วที่ฉันไม่ทราบวิธียาวแน่นอน กล่าวว่า " ชายวัยกลางคนอย่างใจเย็นในขณะที่สัปหงก ." ทำไมไม่ไปข้างนอก หลินฟง " ถามอย่างสงสัย" ไปข้างนอก " ถามชายวัยกลางคนด้วยรอยยิ้มลึกลับบนใบหน้าของเขา : " ฉันต้องการที่จะออกไปข้างนอก อยากไปเร็วๆ นี้ "เมื่อเสือติดปีก เห็นรอยยิ้มของชายวัยกลางคน มันเล็กน้อย ขมวดคิ้วเข้าหากัน มันก็โหดร้ายมากก่อน แต่ ณตอนนั้น มันดูเหมือนจะเชื่องและขดเป็นลูกบอลที่เท้าของพวกเขาระดับซวนดุร้ายสัตว์สามารถเข้าใจบทสนทนาของมนุษย์ ดังนั้นมันชัดเจนมากกับหลินฟง และ เสือติดปีกที่ชายวัยกลางคนพูด" นายอยากไปข้างนอก " หลินฟงขมวดคิ้วเมื่อได้ยินชายวัยกลางคน . มันเหมือนเค้าอยากไปข้างนอก แต่ไม่สามารถด้วยเหตุผลบางอย่าง ถ้ามันป้องกันเขาจากไป หลินฟง ได้สร้างความรู้สึกแปลก ๆ" แน่นอนผมต้องการที่จะไปจากที่นี่ คุณรู้มั้ยว่ามันน่าเบื่อที่จะอยู่ที่นี่ ? แม้ผมจะตัวเล็กๆ กับผม . . . . . . . " ชายวัยกลางคนพูดในขณะที่กอดเสือติดปีกที่ทำให้ดวงตาของสัตว์ร้ายดูนิด ๆหน่อย ๆอุ่นอีกครั้งสัตว์ดุร้ายโบราณอาจจะอบอุ่นและรักใคร่ มันห่อรอบตัวเองร่างกายของปริญญาโทและเล็กน้อยปิดดวงตาย้ายที่ทำให้หลินฟงเติบโตพูดไม่ออก มันยังคงรุนแรงและโหดร้ายอย่างน่าเกลียดน่ากลัวสัตว์จากสักครู่ก่อน ตอนนั้น มันได้กลายเป็นที่เชื่อฟังและเชื่องที่ดูเหมือนบ้านสัตว์เลี้ยง