(0.91), Malaysia (0.91), Vietnam(0.

(0.91), Malaysia (0.91), Vietnam
(0.89) and Indonesia (0.87). The value for China and India were 0.84 and 0.57.
What comes clear from the description of the results from the reconstruction of past
educational attainment is that the group of countries that were chosen are clearly determined in
investing in education. This is especially the case of Singapore, Malaysia, Thailand, the
Philippines and perhaps also Vietnam. Indonesia is a country apart as some of its performance
in terms of enrolments and investments are rather weak. Indonesia has expanded strongly the
education system in the 1970s after the oil boom but did not manage to improve the quality of
education as well as the participation and relevance of tertiary studies. Some of the weaker
results in education outputs especially educational attainment may be due to the momentum of
education – that is the lag between educational investments and the translation into human
capita throughout the labour force. This is the case for a wealthy country such as Singapore
where some of the labour force is still illiterate, although income level is comparable to
Europe or Japan. Education does not jump and one cannot erase so easily decades of neglect in
education. Singapore has compensated its lack of human skills by opening the borders to
workers. The literature shows that the expansion of the education systems in these countries
did not go without problems related to quality or adequacy. This is the case of tertiary in
Thailand and Malaysia where most students graduate in humanities, arts, social science,
business and law and too few in science and engineering. This necessity to not only look at
number of population but also at the quality and curriculum will be kept in mind when
projecting the future educational level of the population.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(0.91), มาเลเซีย (0.91) เวียดนาม(0.89) และอินโดนีเซีย (0.87) ค่าของจีนและอินเดียได้ 0.84 และ 0.57สิ่งที่มาชัดเจนจากคำอธิบายของผลจากการฟื้นฟูของอดีตศึกษาโดยจะให้กลุ่มประเทศที่ถูกเลือกจะถูกกำหนดอย่างชัดเจนในลงทุนในการศึกษา โดยเฉพาะอย่างยิ่งกรณีของสิงคโปร์ มาเลเซีย ไทย การฟิลิปปินส์ และบางทียังเวียดนาม อินโดนีเซียเป็นประเทศที่แยกเป็นของประสิทธิภาพการทำงานenrolments และการลงทุนค่อนข้างอ่อนแอ อินโดนีเซียได้ขยายการขอระบบการศึกษาในทศวรรษ 1970 หลังจากบูมน้ำมัน แต่ไม่ได้ดำเนินการปรับปรุงคุณภาพของศึกษาตลอดจนการมีส่วนร่วม และความสำคัญของการศึกษาต่อ บางแข็งแกร่งผลการศึกษาแสดงผลโดยเฉพาะอย่างยิ่งการศึกษาโดยอาจเป็น เพราะโมเมนตัมของศึกษา – ความล่าช้าระหว่างการลงทุนทางการศึกษาและแปลเป็นบุคคลที่เศรษฐกิจฟิลิปปินส์จึงทั้งกำลังแรงงาน กรณีนี้สำหรับประเทศที่มั่งคั่งเช่นสิงคโปร์ของกำลังแรงงาน illiterate ยังคง แม้ว่าเทียบได้กับระดับรายได้ยุโรปหรือญี่ปุ่น ไม่มีไปศึกษา และหนึ่งไม่สามารถลบได้อย่างง่ายดายดังนั้นของละเลยในการศึกษา สิงคโปร์มีชดเชยการขาดทักษะของมนุษย์ โดยการเปิดพรมแดนเพื่อคนงาน วรรณกรรมแสดงให้เห็นว่าการขยายตัวของระบบการศึกษาในประเทศเหล่านี้ไม่ได้ไป โดยไม่มีปัญหาที่เกี่ยวข้องกับคุณภาพหรือเพียงพอ เป็นตติยในกรณีนี้ไทยและมาเลเซียที่นักศึกษาส่วนใหญ่ศึกษาในศิลปะ มนุษยศาสตร์ สังคม ศาสตร์ธุรกิจและกฎหมาย และน้อยเกินไปในวิทยาศาสตร์และวิศวกรรม สิ่งนี้ไม่เพียง ตาจำนวน ของประชากร แต่คุณภาพและหลักสูตรจะถูกเก็บไว้ในใจเมื่อprojecting ระดับการศึกษาในอนาคตของประชากร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(0.91), มาเลเซีย (0.91) เวียดนาม
(0.89) และอินโดนีเซีย (0.87) ค่าสำหรับจีนและอินเดียเป็น 0.84 และ 0.57. สิ่งที่มาจากคำอธิบายที่ชัดเจนของผลที่ได้จากการฟื้นฟูของอดีตที่ผ่านมาสำเร็จการศึกษาคือการที่กลุ่มประเทศที่ได้รับการคัดเลือกจะถูกกำหนดอย่างชัดเจนในการลงทุนในการศึกษา นี้โดยเฉพาะกรณีของประเทศสิงคโปร์, มาเลเซีย, ประเทศไทยฟิลิปปินส์และบางทีก็อาจเวียดนาม อินโดนีเซียเป็นประเทศที่แยกออกจากกันเป็นบางส่วนของผลการดำเนินงานในแง่ของการลงทะเบียนและการลงทุนมีค่อนข้างอ่อนแอ อินโดนีเซียมีการขยายอย่างยิ่งระบบการศึกษาในปี 1970 หลังจากที่น้ำมันบูม แต่ไม่ได้จัดการในการปรับปรุงคุณภาพของการศึกษาเช่นเดียวกับการมีส่วนร่วมและความเกี่ยวข้องของการศึกษาในระดับอุดมศึกษา บางส่วนของการปรับตัวลดลงส่งผลให้ผลการศึกษาสำเร็จการศึกษาโดยเฉพาะอย่างยิ่งอาจจะเกิดจากแรงผลักดันของการศึกษา- นั่นคือความล่าช้าระหว่างการลงทุนการศึกษาและแปลเป็นมนุษย์หัวตลอดทั้งกำลังแรงงาน เป็นกรณีนี้สำหรับประเทศที่ร่ำรวยเช่นสิงคโปร์ที่บางส่วนของแรงงานที่มีการศึกษายังคงแม้ว่าระดับรายได้ก็เปรียบได้กับยุโรปหรือญี่ปุ่น การศึกษาไม่ได้กระโดดและไม่สามารถลบทศวรรษที่ผ่านมาได้อย่างง่ายดายของการละเลยในการศึกษา สิงคโปร์ได้รับการชดเชยการขาดของทักษะของมนุษย์โดยการเปิดพรมแดนเพื่อคนงาน วรรณกรรมแสดงให้เห็นว่าการขยายตัวของระบบการศึกษาในประเทศเหล่านี้ไม่ได้ไปโดยไม่มีปัญหาที่เกี่ยวข้องกับคุณภาพหรือความเพียงพอ นี้เป็นกรณีของการอุดมศึกษาในไทยและมาเลเซียที่นักเรียนส่วนใหญ่จบการศึกษามนุษยศาสตร์ศิลปะสังคมศาสตร์ธุรกิจและกฎหมายและน้อยเกินไปในด้านวิทยาศาสตร์และวิศวกรรม ความจำเป็นนี้ไม่เพียง แต่มองไปที่จำนวนของประชากรแต่ยังอยู่ในระดับที่มีคุณภาพและหลักสูตรจะถูกเก็บไว้ในใจเมื่อฉายระดับการศึกษาในอนาคตของประชากร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( 3 ) , มาเลเซีย ( 3 ) , เวียดนาม
( 0.89 ) และอินโดนีเซีย ( 2 ) ค่าสำหรับจีนและอินเดียเท่ากับ 0.84 และ 0.57 .
อะไรมาชัดเจนจากรายละเอียดของผลจากการฟื้นฟูการศึกษาที่ผ่านมา
คือกลุ่มประเทศที่เลือกตัดสินใน
ลงทุนในการศึกษา โดยเฉพาะกรณีของสิงคโปร์ , มาเลเซีย , ไทย ,
ฟิลิปปินส์ และบางทียังเวียดนาม อินโดนีเซียเป็นประเทศที่แยกเป็นบางส่วนของ
ประสิทธิภาพในแง่ของการสมัคร และการลงทุนที่ค่อนข้างอ่อนแอ อินโดนีเซียมีการขยายตัวอย่างมาก
ระบบการศึกษาในทศวรรษหลังจากน้ำมันบูม แต่ก็ไม่ได้จัดการเพื่อปรับปรุงคุณภาพของ
การศึกษา เช่นเดียวกับการมีส่วนร่วมและความเกี่ยวข้องของระบบการศึกษา บางอ่อนแอ
ผลการศึกษา ผลการศึกษา โดยอาจจะเกิดจากแรงผลักดันของ
การศึกษา–ที่ความล่าช้าระหว่างการลงทุนทางการศึกษา และแปลเป็นประชากรมนุษย์
ตลอดแรงงานบังคับ เป็นกรณีนี้สำหรับประเทศที่ร่ำรวย เช่น สิงคโปร์
ที่บางส่วนของแรงงานยังอ่านไม่ออก ถึงแม้ว่ารายได้จะเปรียบกับ
ยุโรปหรือญี่ปุ่นการศึกษาไม่ได้กระโดด และหนึ่งไม่สามารถลบได้ละเลยใน
ทศวรรษของการศึกษา สิงคโปร์มีการชดเชยการขาดของทักษะของมนุษย์โดยการเปิดพรมแดนเพื่อ
คนงาน วรรณกรรมแสดงให้เห็นว่าการขยายตัวของระบบการศึกษาในประเทศ
เหล่านี้ไม่ได้ไปโดยไม่เกี่ยวข้องกับปัญหาคุณภาพ หรือเพียงพอ นี้เป็นกรณีของระดับอุดมศึกษาใน
ไทยและมาเลเซียซึ่งนักเรียนส่วนใหญ่จบการศึกษาในสาขาวิชามนุษยศาสตร์ ศิลปศาสตร์ สังคมศาสตร์ กฎหมายและธุรกิจ และ
น้อยเกินไปในวิทยาศาสตร์และวิศวกรรม จำเป็นนี้เพื่อดู
จำนวนประชากรเท่านั้น แต่ยังในคุณภาพและหลักสูตรจะถูกเก็บไว้ในจิตใจเมื่อ
ฉายระดับการศึกษาในอนาคตของประชากร