Barometer of tourism sustainability

Barometer of tourism sustainability: As seen in Fig. 1, the Barometer of Sustainability (IUCN, 1995; Prescott- Allen, 1997) is applied in the context of tourism. The model is helpful when illustrating the comprehensive level of tourism sustainability in a tourist destination providing stakeholders with an immediate picture of where they are and where they are going (see Ko, 2001). The Barometer of Sustainability is a tool for measuring and communicating a society’s well-being and progress towards sustainable development (see IUCN, 1995, pp. 156–157). It provides a systemic way of organising and combining indicators so that users can draw conclusions about the conditions of people and the ecosystem, and the effects of people–ecosystem interactions. It presents those conclusions visually, providing everyone—from villager to head of state—with an immediate picture of human and ecosystem well-being. The Barometer combines indices of ecosystem well-being and human well-being into an index of sustainability, without trading one off against the other. Thus, the Barometer: treats people and the ecosystem together as one system; assesses the whole system as well as the parts; treats people and the ecosystem as equally important; allows each issue to be analysed using the most appropriate method; and, lets users choose their own indicators. If the number of tourism SIs are 32 (each 16 indicators for the human system and ecosystem, respectively) and the sustainability scale is given to each indicator (with a hypothetical 10 point scale), the average scores (e.g. 6.4 vs. 3.8) of the 16 SIs in the two systems can be produced, and the BTS map can be drawn as seen in Fig. 1. Four BTS models (BTS1: a five-point scale; BTS2: a four point scale; BTS3: a three-point scale; and BTS4: a two point scale) with the gradations, as introduced in Section 4.5, are suggested to overcome the limitations identified in the Prescott-Allen’s Barometer of Sustainability model (a five-point scale). Fig. 1 uses a matrix to illustrate the relationship of the human system and the ecosystem. Each system moves along a gradient of ‘unsustainable’ to ‘sustainable’, along the axis of the matrix. The conceptual matrix indicates that within the BTS there can be many different combinations of sustainability levels in a tourist destination.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บารอมิเตอร์ของความยั่งยืนท่องเที่ยว: เท่าที่เห็นในภาพ 1 บารอมิเตอร์ของความยั่งยืน (IUCN, 1995; เพรสคอทท์-อัลเลน, 1997) ถูกนำมาใช้ในบริบทของการท่องเที่ยว รูปแบบจะมีประโยชน์เมื่อแสดงระดับของความยั่งยืนที่ครอบคลุมการท่องเที่ยวในสถานที่ท่องเที่ยวให้ผู้มีส่วนได้เสียที่มีภาพได้ทันทีที่พวกเขาและที่พวกเขาจะไป (ดู ko, 2001)บารอมิเตอร์ของความยั่งยืนเป็นเครื่องมือสำหรับการวัดและการสื่อสารของสังคมเป็นอยู่ที่ดีและความคืบหน้าต่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน (ดู IUCN, 1995, pp 156-157) มันมีวิธีการที่เป็นระบบของการจัดระเบียบและการรวมตัวชี้วัดเพื่อให้ผู้ใช้สามารถวาดข้อสรุปเกี่ยวกับเงื่อนไขของผู้คนและระบบนิเวศและผลกระทบของการมีปฏิสัมพันธ์ของผู้คนระบบนิเวศจะนำเสนอข้อสรุปที่สายตาให้ทุกคนจากชาวบ้านที่หัวของรัฐกับภาพทันทีของมนุษย์และระบบนิเวศเป็นอยู่ที่ดี บารอมิเตอร์ดัชนีรวมของระบบนิเวศเป็นอยู่ที่ดีของมนุษย์และความเป็นอยู่ในดัชนีของความยั่งยืนโดยไม่ต้องซื้อขายหนึ่งออกไปกับคนอื่น ๆ จึงบารอมิเตอร์: ปฏิบัติต่อผู้คนและระบบนิเวศด้วยกันเป็นระบบเดียวประเมินทั้งระบบรวมทั้งชิ้นส่วนนั้นปฏิบัติต่อผู้คนและระบบนิเวศเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างเท่าเทียมกันนั้นช่วยให้แต่ละปัญหาจะได้รับการวิเคราะห์โดยใช้วิธีการที่เหมาะสมที่สุดและช่วยให้ผู้ใช้เลือกตัวชี้วัดของตัวเอง ถ้าจำนวน sis ท่องเที่ยว 32 (16 ตัวชี้วัดแต่ละสำหรับระบบของมนุษย์และระบบนิเวศตามลำดับ) และขนาดความยั่งยืนให้กับแต่ละตัวบ่งชี้ (ที่มีขนาด 10 จุดสมมุติ) คะแนนเฉลี่ย (เช่น 6.4 เทียบกับ 3.8) ของ 16 sis ในทั้งสองระบบสามารถผลิตและแผนที่รถไฟฟ้าสามารถวาดเป็น ที่เห็นในมะเดื่อ 1 รถไฟฟ้าสี่รุ่น (bts1: ระดับห้าจุด; bts2: ขนาดสี่จุด bts3: ระดับสามจุดและ bts4: ขนาดสองจุด) ที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างค่อยเป็นค่อยไปที่ที่นำมาใช้ในส่วน 4.5, มีข้อเสนอแนะที่จะเอาชนะข้อ จำกัด ที่ระบุไว้ในบารอมิเตอร์เพรสคอทท์-อัลเลนของรูปแบบการพัฒนาอย่างยั่งยืน (ระดับห้าจุด) มะเดื่อ 1 เมทริกซ์ใช้เพื่อแสดงให้เห็นความสัมพันธ์ของระบบมนุษย์และระบบนิเวศ แต่ละระบบเคลื่อนที่ไปตามทางลาดของ 'ยั่งยืน' เป็น 'ยั่งยืน' พร้อมแกนของเมทริกซ์เมทริกซ์แสดงให้เห็นว่าแนวความคิดภายในรถไฟฟ้าจะมีชุดที่แตกต่างของระดับการพัฒนาอย่างยั่งยืนในสถานที่ท่องเที่ยว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บารอมิเตอร์อย่างยั่งยืนการท่องเที่ยว: ที่เห็นใน Fig. 1 บารอมิเตอร์ของยั่งยืนเพื่อการอนุรักษ์ (ธรรมชาติ 1995 โรงแรมเพรสคอตต์ - อัลเลน 1997) มีใช้ในบริบทของการท่องเที่ยว รูปแบบจะเป็นประโยชน์เมื่อแสดงระดับการครอบคลุมของความยั่งยืนการท่องเที่ยวในเที่ยวให้เสียภาพทันทีที่และพวกเขาจะไปไหน (ดูเกาะ 2001) บารอมิเตอร์ความยั่งยืนเป็นเครื่องมือสำหรับการวัด และการสื่อสารสุขภาพและความก้าวหน้าสู่การพัฒนาที่ยั่งยืนของสังคม (ดูเพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติ 1995, 156–157 นำ) มันมีวิธีระบบจัดการ และรวมตัวชี้วัดเพื่อให้ผู้ใช้สามารถวาดบทสรุปเกี่ยวกับเงื่อนไขของคน และระบบนิเวศ และผลกระทบของการโต้ตอบที่ people–ecosystem จะแสดงบทสรุปที่มองเห็น ให้ทุกคน — จากชาวบ้านให้ประมุขแห่งรัฐ — ด้วยภาพทันทีของความเป็นมนุษย์และระบบนิเวศอยู่ บารอมิเตอร์รวมดัชนีของระบบนิเวศความเป็นมนุษย์ที่เป็นดัชนีของความยั่งยืน ไม่ขายหนึ่งปิดกับอื่น ๆ ดังนั้น บารอมิเตอร์: จัดคนและระบบนิเวศด้วยกันเป็นระบบหนึ่ง ประเมินทั้งระบบรวมทั้งส่วน จัดคนและระบบนิเวศเป็นสิ่งสำคัญ ช่วยให้แต่ละประเด็นให้เป็น analysed โดยใช้วิธีการที่เหมาะสมมากที่สุด และ ช่วยให้ผู้ใช้สามารถเลือกตัวชี้วัดของตนเอง ถ้าหมายเลขของการท่องเที่ยว SIs 32 (แต่ละ 16 ชี้ระบบมนุษย์และระบบนิเวศ ตามลำดับ) และอัตราความยั่งยืนให้แต่ละตัวบ่งชี้ (มีขนาดเป็นจุดสมมุติ 10) ค่าเฉลี่ยคะแนน (เช่น 6.4 เทียบกับ 3.8) ของ 16 จะสามารถผลิตได้ในสองระบบ SIs และสามารถวาดแผนที่รถไฟฟ้าที่เห็นใน Fig. 1 แบบจำลองรถไฟฟ้า 4 (BTS1: ขนาดห้าแฉก BTS2: เป็นจุดสี่ขนาด BTS3: เป็นสามแฉกขนาด และ BTS4: ขนาดจุดสอง) กับไล่ แนะนำในส่วน 4.5 แนะนำการเอาชนะข้อจำกัดที่ระบุในรูปแบบของบารอมิเตอร์ความยั่งยืนโรงแรมเพรสคอตต์อัลเลน (ขนาดห้าจุด) Fig. 1 ใช้เมทริกซ์เพื่อแสดงความสัมพันธ์ของระบบมนุษย์และระบบนิเวศ แต่ละระบบย้ายตามไล่ของ 'unsustainable' กับ 'ยั่งยืน' แกนของเมทริกซ์ เมทริกซ์แนวคิดแสดงว่า ภายในสถานีรถไฟฟ้า สามารถมีหลายชุดของระดับความยั่งยืนในการเที่ยว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มิเตอร์ของความยั่งยืนการท่องเที่ยวดังที่เห็นในรูป 1 มิเตอร์ของความยั่งยืน(หรือ IUCN 1995 , prescott , - Allen 1997 )จะถูกนำมาใช้ในบริบทของการท่องเที่ยว รุ่นที่จะเป็นประโยชน์เมื่อถึงระดับที่ครอบคลุมของการท่องเที่ยวแบบยั่งยืนในจุดหมายปลายทางเพื่อการท่องเที่ยวที่จัดให้บริการผู้มีส่วนได้เสียกับ ภาพ ได้ทันทีโดยจะเป็นพวกที่และสถานที่ซึ่งพวกเขาจะ(ดูที่เกาะ 2001 )มิเตอร์ที่มีความยั่งยืนเป็นเครื่องมือสำหรับการวัดและการติดต่อสื่อสารของสังคมที่ความคืบหน้าและความเป็นอยู่ที่ดีไปสู่การพัฒนาอย่างยั่งยืน(กรุณาดูหรือ IUCN 1995 PP 156-157 ) โรงแรมจัดให้บริการทางเชิงระบบที่ประกอบด้วยการแสดงและการจัดการเพื่อให้ผู้ใช้สามารถใช้ข้อสรุปเกี่ยวกับ สภาพ ความเป็นอยู่ของผู้คนและระบบนิเวศและผลของการติดต่อคน - ระบบนิเวศเป็นการนำเสนอข้อสรุปที่ทางสายตาให้ทุกท่าน - จากชาวบ้านหัวของรัฐ - พร้อมด้วย ภาพ ได้ทันทีโดยมนุษย์และระบบนิเวศเป็นอย่างดีที่จะ มิเตอร์ที่ประกอบด้วยดัชนีของระบบนิเวศการเป็นอยู่ที่ดีและความเป็นอยู่ที่ดีของผู้คนในดัชนีที่ของความยั่งยืนโดยไม่มีการซื้อขายหนึ่งไปกับที่อื่น ทำให้มิเตอร์ที่ปฏิบัติต่อประชาชนและระบบนิเวศที่ร่วมกันเป็นหนึ่งระบบประเมินระบบทั้งหมดรวมถึงส่วนพื้นที่ที่ปฏิบัติต่อประชาชนและระบบนิเวศที่เป็นสิ่งสำคัญเท่าๆกันช่วยให้แต่ละปัญหาจะมีการวิเคราะห์โดยใช้วิธีการที่เหมาะสมที่สุดและช่วยให้ผู้ใช้เลือกตัวชี้วัดของตนเอง หากหมายเลขที่การท่องเที่ยว..... 32 ( 16 แต่ละระบบนิเวศและไฟแสดงสถานะสำหรับระบบของมนุษย์ได้ตามลำดับ)และการปรับขยายความยั่งยืนที่จะได้รับในการแสดงแต่ละตัว(พร้อมด้วยขนาด 10 จุดโดยสมมุติ)คะแนนเฉลี่ย(เช่น 6.4 เมื่อเทียบกับ 3.8 )ของ 16 .....ในสองระบบที่สามารถผลิตได้และแผนที่บีทีเอสจะทำเป็นดังที่เห็นในรูป 1 . รถไฟฟ้าบีทีเอสทั้งสี่รุ่น( bts1 :ที่ห้า - จุดเครื่องชั่ง; bts2 :ที่สี่จุดขนาด; bts3 :ที่สาม - จุดเครื่องชั่ง;และ bts4 :สองจุด)พร้อมด้วยที่กลมกลืน,ที่นำเสนอในส่วน 4.5 จะได้รับการแนะนำเพื่อเอาชนะข้อจำกัดที่ระบุไว้ในมิเตอร์ของ prescott-allen ของความยั่งยืน( 5 จุด) รูป. 1 ใช้ Matrix Storage ที่จะอธิบายความสัมพันธ์ของระบบของมนุษย์และระบบนิเวศที่ แต่ละระบบการเคลื่อนไหวไปตามการไล่ระดับซึ่งสีของ'ไม่ยั่งยืน'ไป''อย่างยั่งยืนตามแนวแกนของ Matrix Storage ManagerMatrix Storage Technology ทางความคิดที่ระบุว่า ภายใน รถไฟฟ้าบีทีเอสที่จะมีการใช้ร่วมกันแตกต่างกันจำนวนมากในระดับความยั่งยืนในจุดหมายปลายทางเพื่อการท่องเที่ยวที่