BuddhismBuddhism is based on teachi

Buddhism
Buddhism is based on teachings of Gautama Buddha who lived 2500
years ago in ancient India. One of his key teachings is that suffering is
caused by the way we perceive things and ourselves. Things appear to us as
if they have the ability to provide us lasting happiness and comfort, so we
become attached to them and we develop desire for them. But this craving is
a result of ignorance about reality. The reality of things is that they are
transient, impermanent, and therefore cannot produce the lasting happiness
that we expect from them.
Buddhism does not reject matter and wealth as inherently evil, but
considers them useful. First, material wealth prevents us from poverty and,
second, it allows us to practice generosity; which causes ‘merit’ or positive
karma, and a more happy society for all. Thus, “right livelihood” is one of
the eight main requirements of the Buddha’s path, which has been defined
as follows:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พระพุทธศาสนาพระพุทธศาสนาตามคำสอนของพระพุทธเจ้าโคดมอยู่ 2500ปีที่ผ่านมาในอินเดียโบราณ หนึ่งในคำสอนที่สำคัญของเขาคือทุกข์เกิดจากวิธีการเราสังเกตสิ่งต่าง ๆ และตนเอง สิ่งที่ปรากฏให้เราเป็นถ้าพวกเขามีความสามารถในการให้ความสุขและความสะดวกสบาย ดังนั้นเราเป็นแนบไป และเราพัฒนาความต้องการ แต่นี้อยากเป็นผลของความไม่รู้เกี่ยวกับความเป็นจริง เป็นจริงของสิ่งที่จะชั่วคราว impermanent และดังนั้นจึง ไม่สามารถผลิตความสุขยั่งยืนว่า เราคาดหวังจากพวกเขาพุทธศาสนาไม่ปฏิเสธเรื่องและมั่งคั่งเป็นความชั่วร้าย แต่พิจารณาให้เป็นประโยชน์ สมบัติแรก วัสดุป้องกันเราจากความยากจน และที่สอง มันช่วยให้เราปฏิบัติอารีย์ ที่ทำให้ 'บุญ' หรือบวกกรรม และสังคมมีความสุขมากขึ้นสำหรับทั้งหมด ดังนั้น "สัมมาชีวะ" เป็นหนึ่งความต้องการหลัก 8 เส้นทางของพระพุทธเจ้า ซึ่งมีการกำหนดดังนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พุทธศาสนา
พุทธศาสนาจะขึ้นอยู่กับคำสอนของพระพุทธเจ้าที่อาศัยอยู่ 2,500
ปีที่ผ่านมาในอินเดียโบราณ หนึ่งในคำสอนสำคัญของเขาคือความทุกข์จะ
เกิดจากวิธีที่เรารับรู้และสิ่งที่ตัวเอง สิ่งที่ปรากฏให้เราเป็น
ว่าพวกเขามีความสามารถในการให้เรามีความสุขที่ยั่งยืนและความสะดวกสบายดังนั้นเราจึง
กลายเป็นที่แนบมากับพวกเขาและเราพัฒนาความปรารถนาสำหรับพวกเขา แต่ความอยากนี้เป็น
ผลมาจากความไม่รู้เกี่ยวกับความเป็นจริง ความเป็นจริงของสิ่งที่พวกเขาเป็น
ชั่วคราวอนิจจังและดังนั้นจึงไม่สามารถผลิตความสุขที่ยั่งยืน
ที่เราคาดหวังจากพวกเขา.
พุทธศาสนาไม่ได้ปฏิเสธเรื่องและความมั่งคั่งเป็นความชั่วร้ายโดยเนื้อแท้ แต่
คิดว่าพวกเขามีประโยชน์ ครั้งแรกที่ความมั่งคั่งวัสดุป้องกันเราจากความยากจนและ
สองก็ช่วยให้เราสามารถที่จะปฏิบัติเอื้ออาทร; ซึ่งเป็นสาเหตุของ 'บุญ' หรือบวก
กรรมและสังคมมีความสุขมากขึ้นสำหรับทุกคน ดังนั้น "สิทธิการทำมาหากิน" เป็นหนึ่งใน
แปดความต้องการหลักของเส้นทางของพระพุทธเจ้าซึ่งได้รับการกำหนดไว้
ดังต่อไปนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พุทธศาสนา
พระพุทธศาสนาตามคำสอนของพระพุทธเจ้าที่อาศัยอยู่ 2500
ปีที่ผ่านมาในอินเดียโบราณ หนึ่งในคำสอนที่สำคัญของเขาคือ ทุกข์คือ
ที่เกิดจากวิธีที่เรารับรู้สิ่งต่าง ๆ และตัวเราเอง สิ่งที่ปรากฏแก่เรา ตามที่
ถ้าพวกเขามีความสามารถที่จะให้ความสุขที่ยั่งยืนและความสะดวกสบายดังนั้นเรา
กลายเป็นที่แนบมากับพวกเขาและเราพัฒนาความปรารถนาของพวกเขา แต่ความอยากนี่
ผลของความไม่รู้เกี่ยวกับความเป็นจริง ความเป็นจริงของเรื่องคือ ว่า พวกเขาจะ
ชั่วคราว ไม่คงทน ดังนั้นจึงไม่สามารถผลิตความสุขสิ้นสุด
ที่เราคาดหวังจากพวกเขา .
พระพุทธศาสนาไม่ได้ปฏิเสธเรื่องความมั่งคั่งเป็นความชั่วร้ายอย่างโดยเนื้อแท้ แต่
พิจารณาพวกเขามีประโยชน์ แรก , ความมั่งคั่งวัสดุป้องกันเราจากความยากจนและ
ที่สอง มันช่วยให้เราฝึกความเอื้ออาทร ;ซึ่งทำให้ ' ' บุญหรือกรรมบวก
และสังคมมีความสุขมากขึ้นสำหรับทุกคน ดังนั้น " สัมมาอาชีวะ " เป็นหนึ่งในแปด
ความต้องการหลักของพระพุทธเจ้าคือเส้นทางซึ่งได้นิยาม
ดังนี้