Consider the following scenario. In

Consider the following scenario. In a few years Melbourne (or Sydney or Adelaide or Brisbane) is in the grip of a drought. It’s happened before and we all know it will happen again. Dam levels are dropping dramatically. The water utilities respond to these conditions with the imposition of water restrictions. These gradually increase in severity and impact on our everyday lives – particularly those of us who live in houses and love gardening. Ultimately no garden watering or car washing is allowed and even time in the shower is limited. Everyone is complaining “why don’t they do something?”
Well actually something has already been done.
Large seawater desalination plants have been built in all mainland Australian state capitals and can now supply water during the worst droughts, providing water security to our cities for the first time. These plants, ranging from 15% of the city’s total demand in Sydney, 30% in Melbourne to 50% in Adelaide, Brisbane and Perth, make a massive difference.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พิจารณาสถานการณ์สมมติต่อไปนี้ กี่ปี เมลเบิร์น (หรือซิดนีย์ หรือแอดิเลดบริสเบน) คือในการจับของภัยแล้ง มันเกิดขึ้นก่อน และเรารู้มันจะเกิดขึ้นอีกครั้ง เขื่อนระดับจะลดลงอย่างมาก สาธารณูปโภคน้ำตอบสนองเงื่อนไขเหล่านี้กับการจัดเก็บภาษีของข้อจำกัดของน้ำ เหล่านี้ค่อย ๆ เพิ่มความรุนแรง และผลกระทบต่อชีวิตประจำวันของเราอย่างยิ่งของพวกเราที่อาศัยอยู่ในบ้าน และชอบทำสวน ในที่สุดซักผ้ารดน้ำหรือรถสวนไม่ได้ และเวลาแม้แต่ในห้องอาบน้ำมีจำกัด ทุกคนจะบ่น "ทำไมไม่ทำอะไร"ดีจริง บางสิ่งบางอย่างได้ทำไปแล้วพืชการแยกเกลือออกจากน้ำทะเลขนาดใหญ่ได้ถูกสร้างขึ้นในเมืองหลวงของรัฐออสเตรเลียแผ่นดินใหญ่ทั้งหมด และขณะนี้สามารถจ่ายน้ำในช่วงภัยแล้งเลวร้ายที่สุด รักษาความปลอดภัยของน้ำไปยังเมืองของเราครั้งแรก พืชเหล่านี้ ตั้งแต่ 15% ของความต้องการทั้งหมดของเมืองในซิดนีย์ 30% ในเมลเบิร์นถึง 50% ในแอดิเลด บริสเบน และ เพิร์ธ ทำให้ความแตกต่างใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พิจารณาสถานการณ์ต่อไป ในไม่กี่ปีที่เมลเบิร์น (หรือซิดนีย์หรือแอดิเลดหรือบริสเบน) อยู่ในกำมือของภัยแล้ง มันเกิดขึ้นมาก่อนและเราทุกคนรู้ว่ามันจะเกิดขึ้นอีกครั้ง ระดับเขื่อนจะลดลงอย่างมาก สาธารณูปโภคน้ำตอบสนองต่อเงื่อนไขเหล่านี้มีข้อ จำกัด ในการจัดเก็บภาษีของน้ำ เหล่านี้ค่อยๆเพิ่มขึ้นในระดับความรุนแรงและผลกระทบต่อชีวิตประจำวันของเรา - โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกเราที่อาศัยอยู่ในบ้านและความรักสวน ในท้ายที่สุดสวนรดน้ำหรือรถซักผ้าไม่ได้รับอนุญาตและแม้กระทั่งเวลาในห้องอาบน้ำที่มี จำกัด ทุกคนจะบ่น "ทำไมพวกเขาไม่ทำอะไรบางอย่าง?"
ดีจริงอย่างที่ได้ทำไปแล้ว.
โรงกลั่นน้ำทะเลน้ำทะเลขนาดใหญ่ได้รับการสร้างขึ้นในทุกแผ่นดินออสเตรเลียเมืองหลวงของรัฐและตอนนี้สามารถจัดหาน้ำในช่วงภัยแล้งที่เลวร้ายที่สุดที่ให้การรักษาความปลอดภัยทางน้ำไปยังเมืองของเรา สำหรับครั้งแรก. พืชเหล่านี้ตั้งแต่ 15% ของความต้องการทั้งหมดของเมืองในซิดนีย์, 30% ในเมลเบิร์นถึง 50% ในแอดิเลดบริสเบนและเพิร์ท, สร้างความแตกต่างใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พิจารณาสถานการณ์สมมติต่อไปนี้ ในไม่กี่ปี ( หรือซิดนีย์ หรือเมลเบิร์น หรือบริสเบนแอดิเลด ) ในการจับของภัยแล้ง มันเกิดขึ้นก่อน และเรารู้ว่ามันจะเกิดขึ้นอีกครั้ง เขื่อนระดับจะลดลงอย่างมาก น้ำสาธารณูปโภคตอบสนองต่อเงื่อนไขเหล่านี้มีการจัดเก็บน้ำจำกัด . เหล่านี้ค่อยๆ เพิ่มความรุนแรง และผลกระทบต่อชีวิตประจำวันของเรา ( โดยเฉพาะคนที่อาศัยอยู่ในบ้านรักสวน ในที่สุดไม่มีสวนรดน้ำต้นไม้หรือล้างรถที่ได้รับอนุญาตและแม้กระทั่งเวลาอาบน้ำจำกัด ทุกคนจะบ่น " ทำไมไม่ทำ ? "อืม จริงๆ แล้วสิ่งที่ได้เกิดขึ้นไปแล้วขนาดใหญ่น้ำทะเลพืชได้รับการสร้างขึ้นในแผ่นดินใหญ่ออสเตรเลีย เมืองหลวงของรัฐและสามารถจัดหาน้ำในช่วงภัยแล้งที่เลวร้ายที่สุดให้ความมั่นคงด้านน้ำเพื่อเมืองของเราเป็นครั้งแรก พืชเหล่านี้ตั้งแต่ 15 % ของเมืองทั้งหมด ความต้องการในซิดนีย์ , 30% ถึง 50% ในบริสเบน เมลเบิร์น บริสเบน และ เพิร์ธ ที่สร้างความแตกต่างใหญ่