The invention of the mechanical clo

The invention of the mechanical clock in the 13th century initiated a change in timekeeping methods from continuous processes, such as the motion of the gnomon's shadow on a sundial or the flow of liquid in a water clock, to periodic oscillatory processes, such as the swing of a pendulum or the vibration of a quartz crystal,[5] which had the potential for more accuracy. All modern clocks use oscillation.

Although the methods they use vary, all oscillating clocks, mechanical and digital and atomic, work similarly and can be divided into analogous parts.[44][45][46] They consist of an object that repeats the same motion over and over again, an oscillator, with a precisely constant time interval between each repetition, or 'beat'. Attached to the oscillator is a controller device, which sustains the oscillator's motion by replacing the energy it loses to friction, and converts its oscillations into a series of pulses. The pulses are then counted by some type of counter, and the number of counts is converted into convenient units, usually seconds, minutes, hours, etc. Finally some kind of indicator displays the result in human readable form.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การประดิษฐ์นาฬิกาเครื่องจักรกลในศตวรรษ 13 เริ่มต้นการเปลี่ยนแปลงในวิธีจับเวลาจากกระบวนการอย่างต่อเนื่อง เช่นการเคลื่อนไหวของเงาของ gnomon บนนาฬิกาแดดหรือการไหลของของเหลวในน้ำนาฬิกา ประจำงวด oscillatory กระบวนการ เช่นการแกว่งของลูกตุ้มการสั่นสะเทือนเป็นควอตซ์คริสตัล, [5] ซึ่งมีศักยภาพสำหรับความถูกต้องมากขึ้น นาฬิกาทั้งหมดทันสมัยใช้สั่นแม้ว่าวิธีการใช้แตกต่างกัน ทั้งหมดสั่นได้นาฬิกา เครื่องจักรกล และดิจิตอล และ อะตอม ทำงานในทำนองเดียวกัน และสามารถแบ่งออกเป็นคู่[44][45][46] จะประกอบด้วยวัตถุที่ทำซ้ำการเคลื่อนไหวเดียวเล่า oscillator เป็น มีช่วงเวลาคงแม่นยำระหว่างแต่ละซ้ำ หรือ 'ชนะ' กับ oscillator ที่เป็นอุปกรณ์ควบคุม ที่รับคำสั่งเคลื่อนไหวของ oscillator โดยแทนพลังงานที่สูญเสียการแรงเสียดทาน และแปลงแกว่งตัวเป็นชุดของพัลส์ แล้วจะนับพัลส์บางชนิดของเคาน์เตอร์ และจำนวนนับจะถูกแปลงเป็นหน่วยที่สะดวก ปกติวินาที นาที ชั่วโมง ฯลฯ สุดท้าย บางชนิดของตัวบ่งชี้ที่แสดงผลลัพธ์ในรูปแบบที่มนุษย์อ่าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การประดิษฐ์ของนาฬิกาเครื่องจักรกลในศตวรรษที่ 13 เริ่มต้นการเปลี่ยนแปลงในวิธีการจับเวลาจากกระบวนการผลิตอย่างต่อเนื่องเช่นการเคลื่อนที่ของเงาแสงแดดบนนาฬิกาแดดหรือการไหลของของเหลวในนาฬิกาน้ำ, กระบวนการแกว่งเป็นระยะเช่นแกว่ง ของลูกตุ้มหรือการสั่นสะเทือนของผลึกควอตซ์ [5] ที่มีศักยภาพเพื่อความถูกต้องมากขึ้น นาฬิกาที่ทันสมัยทั้งหมดใช้การสั่น. แม้ว่าวิธีการที่พวกเขาใช้แตกต่างกันทั้งหมดนาฬิกาสั่นกลและดิจิตอลและอะตอมทำงานคล้ายและสามารถแบ่งออกเป็นส่วนคล้ายคลึง. [44] [45] [46] พวกเขาประกอบด้วยวัตถุที่ซ้ำ การเคลื่อนไหวเดียวกันซ้ำแล้วซ้ำอีกครั้ง oscillator กับช่วงเวลาคงที่ได้อย่างแม่นยำระหว่างการทำซ้ำแต่ละครั้งหรือ 'ชนะ' ที่แนบมากับออสซิลเป็นอุปกรณ์ควบคุมซึ่ง sustains เคลื่อนไหวของออสซิลโดยการเปลี่ยนพลังงานที่จะแพ้แรงเสียดทานและแปลงแนบแน่นมันเป็นชุดของพัลส์ พัลส์จะนับแล้วโดยแบ่งตามชนิดของเคาน์เตอร์บางส่วนและจำนวนของการนับจะถูกแปลงเป็นหน่วยสะดวกวินาทีมักนาทีชั่วโมง ฯลฯ ในที่สุดชนิดของตัวบ่งชี้บางอย่างที่จะแสดงผลในรูปแบบการอ่านของมนุษย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การประดิษฐ์นาฬิกาจักรกลในศตวรรษที่ 13 ที่ริเริ่มการเปลี่ยนแปลงในวิธีการจับเวลาจากกระบวนการผลิตอย่างต่อเนื่อง เช่น การเคลื่อนไหวของเงาของนาฬิกาแดดโนมอนบนหรือการไหลของของเหลวในนาฬิกาน้ำกระบวนการลังเลเป็นระยะ เช่น การแกว่งของลูกตุ้มหรือการสั่นของผลึกควอตซ์ , [ 5 ] ซึ่งมีศักยภาพเพื่อความถูกต้องเพิ่มเติมทั้งหมดทันสมัยนาฬิกาใช้คาบ

ถึงแม้ว่าวิธีการที่พวกเขาใช้แตกต่างกันไป ทั้งสั่นนาฬิกา , เครื่องกลและดิจิตอลและอะตอม งานเช่นเดียวกัน และสามารถแบ่งออกเป็นชิ้นส่วนที่คล้ายกัน [ 44 ] [ 45 ] [ 46 ] พวกเขาประกอบด้วยวัตถุที่ทำซ้ำการเคลื่อนไหวที่เหมือนกันซ้ำแล้วซ้ำอีก ะด้วย แน่นอนคงที่ในช่วงเวลาระหว่างแต่ละซ้ำ หรือ ' ชนะ 'ที่แนบมากับการเป็นอุปกรณ์ที่ควบคุม ซึ่งยังชีพของ Oscillator เคลื่อนไหวโดยการเปลี่ยนพลังงานสูญเสียแรงเสียดทานและแปลงของการสั่นในชุดของพัลส์ . ชีพจรจะนับโดยบางชนิดของเคาน์เตอร์ จํานวนนับแปลงเป็นหน่วยสะดวกโดยปกติวินาที , นาที , ชั่วโมง , ฯลฯสุดท้ายบางชนิดของตัวบ่งชี้ที่แสดงผลในรูปแบบที่อ่านได้ของมนุษย์