Autism prevalence has dramatically

Autism prevalence has dramatically increased over the last 10 years, currently affecting 1 in 88 individuals. Individuals with autism face impairments in communication, with one-third to one-half of children with autism not developing natural speech and remaining non-verbal. Individuals with autism are increasingly being integrated into the educational system, within general and self-contained classrooms. A lack of research is apparent regarding the communicative techniques of individuals with non-verbal autism; thus, posing the question: how do children with non-verbal autism communicate?
This study set out to examine the communicative techniques of five individuals with non-verbal autism, in their self-contained classrooms. Participants were videotaped during three or four observational periods. Videotaped observations were analyzed using the Modified-Classroom Observation for Measuring Intentional Communication tool (M-COSMIC), which identified the communicative partner, function, role, and form used by each participant. Results showed that all participants shared the same main communicative partner: an educational assistant; and the communicative forms of eye contact and action. Differences amongst participants appeared in the utilization of communicative categories. Three participants utilized functions from the behaviour regulation category; the remaining two participants communicated using functions from the dyadic social interaction and joint attention categories.
The results of this study indicate that classroom professionals may need increased education regarding main communication techniques and communicative complexity used by individuals with non-verbal autism. As well, this study shows a gap in collaboration between educational assistants and classroom teachers, with no recognition of examining communication holistically. These findings suggest the need for further open-ended research allowing for the inclusion of all communicative forms, and accounting for the extensive factors impacting communication competence.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชุกออทิสติได้เพิ่มขึ้นอย่างมากในช่วง 10 ปีที่ผ่านมา ส่งผลต่อบุคคล 1 ใน 88 บุคคลออทิสติกเผชิญความบกพร่องในการสื่อสาร กับหนึ่งในสามถึงครึ่งหนึ่งของเด็กออทิสติกไม่พัฒนาเสียงธรรมชาติ และคำพูดที่เหลือ บุคคลออทิสติกมากขึ้นถูกรวมเข้าในระบบการศึกษา ภายในห้องเรียนทั่วไป และอยู่ในตัวเอง ขาดการวิจัยเห็นได้ชัดเกี่ยวกับเทคนิคการสื่อสารของบุคคลออทิสติกใช่ ดังนั้น วางตัวคำถาม: วิธีทำเด็กออทิสติกใช่สื่อสาร ศึกษานี้ตั้งการตรวจสอบเทคนิคการสื่อสารของห้าบุคคลออทิสติกใช่ ในชั้นเรียนอยู่ในตัวเอง ผู้เข้าร่วมถูก videotaped ในช่วงระยะเวลาสังเกตการณ์ที่สาม หรือสี่ ข้อสังเกต videotaped ถูกวิเคราะห์โดยใช้การสังเกตห้องเรียนปรับสำหรับวัดเจตนาเครื่องมือสื่อสาร (M-จักรวาล), ซึ่งระบุสื่อพันธมิตร ฟังก์ชัน บทบาท และแบบฟอร์มที่ใช้ โดยผู้เข้าร่วม ผลการศึกษาพบว่า ผู้เข้าร่วมทุกร่วมสนับสนุนสื่อหลักเดียวกัน: ผู้ช่วยการศึกษา และในรูปแบบสื่อสารของตาและการกระทำ ความแตกต่างท่ามกลางผู้เข้าร่วมปรากฏตัวในการใช้ประโยชน์จากสื่อประเภท คนที่สามใช้ฟังก์ชันจากระเบียบประเภทพฤติกรรม ผู้เข้าร่วมที่สองเหลือสื่อสารโดยใช้ฟังก์ชันต่าง ๆ จากสังคม dyadic และประเภทความสนใจร่วมกัน ผลการศึกษานี้บ่งชี้ว่า ผู้เรียนอาจต้องศึกษาเพิ่มเกี่ยวกับเทคนิคการสื่อสารหลักและสื่อสารความซับซ้อนที่ใช้ โดยบุคคลออทิสติกใช่ เช่น การศึกษานี้แสดงช่องว่างในการทำงานร่วมกันระหว่างผู้ช่วยการศึกษาและห้องเรียน ด้วยไม่มีการตรวจสอบการสื่อสารแบบองค์รวม ค้นพบเหล่านี้แนะนำต้องการวิจัยต่อไปเปิดให้สำหรับการรวมการสื่อสารทุกรูปแบบ และบัญชีสำหรับปัจจัยมากมายที่ส่งผลกระทบต่อความสามารถในการสื่อสาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความชุกออทิสติกเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในช่วง 10 ปีที่ผ่านมาในขณะนี้ส่งผลกระทบต่อ 1 ใน 88 บุคคล บุคคลที่มีความบกพร่องออทิสติกใบหน้าในการสื่อสารกับหนึ่งในสามจะครึ่งหนึ่งของเด็กออทิสติกไม่ได้พัฒนาคำพูดที่เป็นธรรมชาติและที่เหลือที่ไม่ใช่คำพูด บุคคลออทิสติกเพิ่มขึ้นจะถูกรวมเข้ากับระบบการศึกษาภายในห้องเรียนทั่วไปและตนเองมี การขาดการวิจัยมีความชัดเจนเกี่ยวกับเทคนิคการสื่อสารของบุคคลออทิสติกที่ไม่ใช่คำพูด; จึงวางตัวคำถาม: วิธีการทำเด็กออทิสติกที่ไม่ใช่คำพูดสื่อสาร?
การศึกษาครั้งนี้ได้ศึกษาเทคนิคการสื่อสารในห้าของบุคคลออทิสติกที่ไม่ใช่คำพูดในห้องเรียนตนเองมีของพวกเขา เข้าร่วมถูกวีดิโอในช่วงสามหรือสี่งวดสังเกตการณ์ สังเกตวีดิโอได้รับการวิเคราะห์โดยใช้ดัดแปลงห้องเรียนสังเกตสำหรับเครื่องมือวัดเจตนาการสื่อสาร (M-COSMIC) ซึ่งระบุพันธมิตรสื่อสารฟังก์ชั่นบทบาทและรูปแบบการใช้งานโดยผู้เข้าร่วมแต่ละ ผลการศึกษาพบว่าผู้เข้าร่วมทั้งหมดที่ใช้ร่วมกันเดียวกันพันธมิตรหลักของการสื่อสาร: ผู้ช่วยการศึกษา และรูปแบบการสื่อสารจากตาและการกระทำ ความแตกต่างในหมู่ผู้เข้าร่วมปรากฏตัวในการใช้ประโยชน์จากการสื่อสารประเภท สามผู้เข้าร่วมใช้ฟังก์ชั่นจากหมวดการควบคุมพฤติกรรม; ส่วนที่เหลืออีกสองเข้าร่วมการสื่อสารโดยใช้ฟังก์ชั่นจากการปฏิสัมพันธ์ทางสังคม dyadic และความสนใจร่วมกันประเภท.
ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าผู้เชี่ยวชาญด้านการสอนในชั้นเรียนอาจต้องศึกษาเพิ่มขึ้นเกี่ยวกับเทคนิคการสื่อสารหลักและความซับซ้อนของการสื่อสารที่ใช้โดยบุคคลออทิสติกที่ไม่ใช่คำพูด เช่นเดียวกับการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นถึงช่องว่างในการทำงานร่วมกันระหว่างผู้ช่วยการศึกษาและครูผู้สอนในชั้นเรียนกับการรับรู้ของการตรวจสอบการสื่อสารแบบองค์รวมไม่มี ผลการวิจัยนี้ชี้ให้เห็นความจำเป็นในการวิจัยต่อไปที่เปิดกว้างให้สามารถรวมของรูปแบบการสื่อสารทั้งหมดและการบัญชีสำหรับปัจจัยที่ส่งผลกระทบอย่างกว้างขวางในการสื่อสาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความชุกของโรคออทิสติกได้เพิ่มขึ้นอย่างมากในช่วง 10 ปีที่ผ่านมา ขณะนี้มีผลกระทบต่อ 1 ใน 88 คน บุคคลออทิสติกหน้าบกพร่องในการสื่อสาร ด้วยหนึ่งในสามให้ครึ่งหนึ่งของเด็กออทิสติกไม่การพัฒนาการพูดที่เป็นธรรมชาติ และที่เหลือไม่ . บุคคลออทิสติกได้รับการบูรณาการเข้าไปในระบบการศึกษาภายในห้องเรียนทั่วไป และแบบ . ขาดการวิจัยที่ชัดเจนเกี่ยวกับเทคนิคการสื่อสารของบุคคลออทิสติกไม่ ; ดังนั้น , ตั้งคําถาม : ทำไมเด็กออทิสติกไม่สื่อสารการศึกษานี้ได้ศึกษาเทคนิคการสื่อสารของห้าออทิสติกไม่ในของพวกเขาในห้องเรียน ผู้เข้าร่วมบันทึกภาพระหว่างสามหรือสี่ครั้ง จากการสังเกต . คลิปของการสังเกต วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การเรียนแบบวัดเครื่องมือการสื่อสารโดยเจตนา ( m-cosmic ) ซึ่งระบุการสื่อสารพันธมิตร หน้าที่ บทบาท และ แบบฟอร์มที่ใช้ โดยผู้เข้าร่วมแต่ละ ผลการวิจัยพบว่า ผู้ที่ใช้หลักเดียวกับการสื่อสารพันธมิตร : ผู้ช่วยการศึกษา และการสื่อสารในรูปแบบของการติดต่อตาและการกระทำ ความแตกต่างระหว่างผู้ที่ปรากฏในการใช้ประเภทของการสื่อสาร . ผู้เข้าร่วมทั้งสามใช้ฟังก์ชั่นจากประเภทระเบียบความประพฤติ ; อีกสองคนนี้สื่อสารโดยใช้ฟังก์ชันจากการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมและหมวดหมู่ความสนใจร่วมกันผลการศึกษาพบว่า ผู้เรียนอาจต้องการเพิ่มความรู้ด้านเทคนิคการสื่อสารหลักและความซับซ้อนของการสื่อสารที่ใช้โดยบุคคลออทิสติกไม่ . เช่น การศึกษานี้แสดงให้เห็นช่องว่างในการร่วมมือระหว่างผู้ช่วยการศึกษา ครูผู้สอน ไม่มีการตรวจสอบการสื่อสารแบบองค์รวม . ข้อมูลเหล่านี้ชี้ให้เห็นความต้องการเพิ่มเติมด้านการวิจัยให้รวมของรูปแบบการสื่อสารทั้งหมดและบัญชีครอบคลุมปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความสามารถในการสื่อสาร