The stakeholder theory, pioneered b

The stakeholder theory, pioneered by Freeman (1984), suggests
that an organization is characterized by its relationships with various
groups and individuals, including employees, customers, suppliers,
governments, and members of the communities. According to Freeman,
{{[a] stakeholder in an organization is (by definition) any group
or individual who can affect or is affected by the achievement of the
organization|s objectives|| (1984:46). Thus, a group qualifies as a
stakeholder if it has a legitimate interest in aspects of the organization|
s activities (Donaldson and Preston 1995) and, thus, according
to Freeman, has either the power to affect the firm|s performance
and/or has a stake in the firm|s performance.

The fundamental basis of the stakeholder theory is normative. It
redefines an organization as a {{stakeholder interests| co-ordinating
and optimizing entity|| which requires the firm to accept two key
concepts:
[First], Stakeholders are persons or groups with legitimate interests in
procedural and/or substantive aspects of corporate activity. Stakeholders
are identified by their interests in the corporation, whether the corporation
has any corresponding functional interest in them. [Second], The interests
of all stakeholders are of intrinsic value. That is, each group of stakeholders
merits consideration for its own sake and not merely because of its ability
to further the interests of some other group, such as the shareowner||
(Donaldson and Preston 1995:67).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำทฤษฎีทรรศนะ เป็นผู้บุกเบิก โดย Freeman (1984),
ว่า องค์กรเป็นลักษณะของความสัมพันธ์ต่าง ๆ
กลุ่มและบุคคล รวมถึงพนักงาน ลูกค้า ซัพพลาย เออร์,
รัฐบาล และสมาชิกของชุมชน ตาม Freeman,
{ { [a] ทรรศนะในองค์กรคือ (โดยนิยาม) กลุ่มใด
หรือบุคคลที่อาจมีผลต่อ หรือได้รับผลจากความสำเร็จของ การ
organization|s objectives|| (1984:46) . ดังนั้น กลุ่มคุณสมบัติเป็นเป็น
ผู้สนใจกฎหมายในแง่มุมของ organization| มี
กิจกรรม s (Donaldson และเปรสตัน 1995) และ ดังนั้น ตาม
Freeman มีพลังงานใดมีผลต่อประสิทธิภาพการทำงานของ firm|s
และ/ หรือที่มีการเดิมพันในการทำงาน firm|s.

พื้นฐานพื้นฐานของทฤษฎีผู้เป็น normative มัน
redefines องค์กรเป็นเป็น { {ผู้ interests| co-ordinating
และเพิ่มประสิทธิภาพ entity|| ซึ่งต้องการการยืนยันยอมรับคีย์สอง
แนวคิด:
[ก่อน], เสียคือ บุคคลหรือกลุ่ม มีความสนใจกฎหมายใน
ด้านขั้นตอน และ/หรือเราของกิจกรรมขององค์กร เสีย
ระบุความสนใจในบริษัท ว่าบริษัท
มีความสนใจทำงานใด ๆ ที่เกี่ยวข้องในการ [2], สนใจ
ทุกกลุ่มมีค่า intrinsic แต่ละกลุ่มมีส่วนได้เสียคือ
บุญพิจารณาสาเกของตัวเอง และไม่เพียงเนื่อง จากสามารถ
จะไปสนใจของบางอื่น ๆ กลุ่ม เช่น shareowner||
(Donaldson และเปรสตัน 1995:67)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทฤษฎีผู้มีส่วนได้เสียริเริ่มโดยฟรีแมน (1984) แสดงให้เห็น
ว่าองค์กรเป็นลักษณะความสัมพันธ์กับหลาย
กลุ่มและบุคคลรวมทั้งพนักงานลูกค้าซัพพลายเออร์
รัฐบาลและสมาชิกของชุมชน ตามที่ฟรีแมน
{{[] ผู้มีส่วนได้เสียในองค์กรเป็น (โดยนิยาม) กลุ่มใด ๆ
หรือบุคคลที่สามารถส่งผลกระทบต่อหรือได้รับผลกระทบจากความสำเร็จของ
องค์กร | วัตถุประสงค์ || (1984: 46) ดังนั้นกลุ่มมีคุณสมบัติเป็น
ผู้มีส่วนได้เสียหากมีความสนใจที่ถูกต้องตามกฎหมายในแง่มุมขององค์กร |
กิจกรรม (โดนัลด์เพรสตันและ 1995) และจึงตาม
ไปที่ฟรีแมนมีทั้งอำนาจที่จะส่งผลกระทบต่อ บริษัท | ผลการดำเนินงาน
และ / หรือ มีสัดส่วนการถือหุ้นใน บริษัท | ผลการดำเนินงานเป็นพื้นฐานของทฤษฎีผู้มีส่วนได้เสียเป็นกฎเกณฑ์ มันเป็นนิยามใหม่ขององค์กร {{ผลประโยชน์ของผู้มีส่วนได้เสีย | ประสานงานและกิจการที่เพิ่มประสิทธิภาพ || ซึ่งจะต้องมี บริษัท ที่จะรับสองที่สำคัญแนวคิด: [หน้าแรก], ผู้มีส่วนได้เสียเป็นบุคคลหรือกลุ่มที่มีความสนใจถูกต้องตามกฎหมายในขั้นตอนและ / หรือด้านที่สำคัญขององค์กร กิจกรรม ผู้มีส่วนได้เสียได้รับการระบุความสนใจของพวกเขาใน บริษัท ไม่ว่าจะเป็น บริษัท ที่มีความสนใจการทำงานใด ๆ ที่สอดคล้องกันในพวกเขา [สอง] ผลประโยชน์ของผู้มีส่วนได้เสียทั้งหมดที่มีมูลค่าที่แท้จริง นั่นคือแต่ละกลุ่มของผู้มีส่วนได้เสียพิจารณาประโยชน์เพื่อประโยชน์ของตัวเองและไม่เพียงเพราะความสามารถในการส่งเสริมผลประโยชน์ของบางกลุ่มอื่น ๆ เช่นผู้ถือหุ้น || (โดนัลด์และเพรสตัน 1995: 67)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทฤษฎีผู้มีส่วนได้เสียที่บุกเบิกโดยฟรีแมน ( 1984 ) , แสดงให้เห็นว่า
ที่องค์กรเป็นลักษณะความสัมพันธ์ของกลุ่มและบุคคลต่าง ๆรวมถึง
, พนักงาน , ลูกค้า , ซัพพลายเออร์ ,
รัฐบาลและสมาชิกของชุมชน ตาม Freeman ,
{ { [ ] ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในองค์กร ( โดยนิยามกลุ่ม
) ใด ๆหรือบุคคลที่สามารถกระทบหรือได้รับผลกระทบโดยผลสัมฤทธิ์ขององค์กร |
วัตถุประสงค์ | | ( 1984:46 ) ดังนั้น กลุ่มมีคุณสมบัติเป็นผู้มีส่วนได้เสียตามกฎหมาย
ถ้ามันมีความสนใจในด้านขององค์กร |
s กิจกรรม ( Donaldson กับเพรสตัน 1995 ) และจึงตาม
กับ ฟรีแมน มีอำนาจที่จะส่งผลกระทบต่อ บริษัท | s ประสิทธิภาพ
และ / หรือมีสัดส่วนการถือหุ้นใน บริษัท | ด้วยประสิทธิภาพ

พื้นฐานของทฤษฎีผู้มีส่วนได้เสียเป็นบรรทัดฐาน . ครับผมเปลี่ยนองค์กรเป็น { { ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียผลประโยชน์ | Co กฎหมาย
และปรับกิจการ | | ซึ่งต้องการ บริษัท ที่จะยอมรับหลักสองแนวคิด :

[ ] , ผู้มีส่วนได้เสียเป็นบุคคล หรือกลุ่มที่มีความสนใจในด้านขั้นตอนถูกต้องตามกฎหมาย
และ / หรือเนื้อหาสาระของกิจกรรมขององค์กร ผู้มีส่วนได้เสีย
มีการระบุโดยความสนใจในบริษัท ว่าบริษัทมีการทำงาน
ที่สนใจในพวกเขา [ 2 ] , ผลประโยชน์ของผู้มีส่วนได้เสียทั้งหมด
มีมูลค่าที่แท้จริง นั่นคือ กลุ่มของผู้มีส่วนได้เสีย
บุญพิจารณาเพื่อประโยชน์ของตัวเอง และไม่เพียงเนื่องจาก
ความสามารถเพิ่มเติมผลประโยชน์ของบางกลุ่ม เช่น ผู้ถือหุ้น | |
( โดนัลด์ และ เพรสตัน 1995:67 )