Renaissance art was mainly centered

Renaissance art was mainly centered around human life. There were many great artists in the Renaissance, such as Michelangelo, who painted the Sistine Chapel . Leonardo Da Vinci, another great artist and a true Renaissance man, was very talented in many fields and painted the Mona Lisa. Renaissance painters invented several new techniques for painting. Paintings now had depth, or perspective, and realism. Artists in the Renaissance studied human bodies and drew what they saw. They also used anatomy, or the study of the body, to make their paintings as realistic as possible. To show depth, objects in the background of the paintings were drawn smaller than objects in the front of the paintings. Brighter colors were used for objects up close in the paintings, while images farther away were made to look blurrier. For more detail, see Thinglinks at the bottom of this page.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนใหญ่เป็นศิลปะเรอเนสซองซ์ถูกเสน่ห์ให้ชีวิตมนุษย์ มีหลายศิลปินในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา เช่น Michelangelo วาดชาเปล เลโอนาร์โดดาวินชี true หนุ่มและศิลปินอื่นดีเป็นความสามารถในหลายสาขา และวาดโมนาลิซ่า จิตรกรยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาคิดค้นเทคโนโลยีใหม่เพื่อการวาดภาพ ภาพวาดตอนนี้มีความ ลึก หรือมุมมอง และสมจริง ศิลปินในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาศึกษาร่างกายมนุษย์ และดึงสิ่งที่พวกเขาเห็น พวกเขายังใช้ กายวิภาคศาสตร์หรือการศึกษาของร่างกาย เพื่อให้พวกเขาภาพวาดเหมือนจริงขณะ แสดงความลึก วัตถุที่เป็นพื้นหลังของภาพวาดที่วาดมีขนาดเล็กกว่าวัตถุหน้าภาพวาด สีสดใสใช้สำหรับวัตถุในภาพวาด ในขณะที่ภาพไกลออกไปทำการดูพร่ามัว สำหรับรายละเอียดเพิ่มเติม ดู Thinglinks ที่ด้านล่างของหน้านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศิลปะเรเนสซองส่วนใหญ่เป็นศูนย์กลางรอบชีวิตมนุษย์ มีศิลปินที่ดีมากในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาเช่นเกลันเจโลที่ทาสีโบสถ์ Sistine เลโอนาร์โดดาวินชีอีกศิลปินที่ดีและคนยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาจริงก็มีความสามารถมากในหลายสาขาและวาดโมนาลิซ่า จิตรกรยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาการคิดค้นเทคนิคใหม่ ๆ สำหรับการวาดภาพ ภาพวาดในขณะนี้มีความลึกหรือมุมมองและความสมจริง ศิลปินในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาการศึกษาร่างกายมนุษย์และดึงสิ่งที่พวกเขาเห็น พวกเขายังใช้กายวิภาคหรือการศึกษาของร่างกายเพื่อให้ภาพวาดของพวกเขาเป็นจริงที่เป็นไป เพื่อแสดงให้เห็นความลึกของวัตถุในพื้นหลังของภาพวาดที่ถูกดึงวัตถุที่มีขนาดเล็กกว่าในด้านหน้าของภาพวาด สีสดใสถูกนำมาใช้สำหรับวัตถุที่ใกล้ชิดในภาพวาดในขณะที่ภาพที่ห่างไกลออกไปทำให้ดู blurrier สำหรับรายละเอียดเพิ่มเติมโปรดดูที่ Thinglinks ที่ด้านล่างของหน้านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยุคฟื้นฟูศิลปะวิทยาส่วนใหญ่เป็นศูนย์กลางชีวิตของมนุษย์ มีศิลปินมากมายในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาการ เช่น Michelangelo , ที่ทาสีชาเปลซิสติน ลีโอนาโด ดา วินชี ศิลปินอื่นและมนุษย์ยุคจริง มีความสามารถมากในด้านต่างๆ และวาดรูปโมนาลิซ่า จิตรกรคิดค้นเทคนิคใหม่ ๆสำหรับการวาดภาพ ภาพวาดนี้มีความลึก หรือ มุมมอง และสัจนิยม ศิลปินในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาการ ศึกษาร่างกายมนุษย์และดึงสิ่งที่พวกเขาเห็น พวกเขายังใช้หรือศึกษากายวิภาคของร่างกายเพื่อให้ภาพวาดของพวกเขาเป็นจริงที่เป็นไปได้ แสดงความลึกของวัตถุในฉากหลังของภาพวาดที่วาดมีขนาดเล็กกว่าวัตถุในด้านหน้าของภาพวาด ยิ่งสีใช้สำหรับวัตถุที่ใกล้ชิดในจิตรกรรม ในขณะที่ภาพที่ห่างออกไปเพื่อให้มีลักษณะ blurrier . สำหรับรายละเอียดเพิ่มเติมดู thinglinks ที่ด้านล่างสุดของหน้านี้