Chapter 57: Body Awakening, Enemy P

Chapter 57: Body Awakening, Enemy Perishing

Hidden within the depths of his heart, an icy chill slowly appeared and quickly spread throughout Han Li’s body, rousing Han Li from his stupor.

When Han Li became clear headed,the first thing he felt was an immense pressure in his head, followed by waves of pain across his entire body. He felt indescribably weak as one would feel at the onset of a serious illness, and he was unable to open his heavy eyelids no matter how much effort he expended.

Still feeling a bit dazed, Han Li managed to recall the events that occurred right before he passed out.

Han Li was struggling for control over his body when an immediate sense of panic flashed through Han Li’s mind, causing adrenaline to flood through him, sharpening his befuddled mind and allowing him to quickly assess the situation around him.

“Yi!” He exclaimed in shock as he realized that his mind had not been taken over by Doctor Mo. True, he could barely move his eyelids, not to mention the rest of his body, but the waves of pain spreading throughout his body told him clearly that he had regained control over his own body and that Doctor Mo had failed in his plans.

“Why did Doctor Mo’s plan fail? Did he do something wrong?”

Filled with surprise, Han Li was able to think of one plausible explanation for his current situation.

Barely containing the excitement within his heart, Han Li patiently waited for his body to regain some of its energy before he tried once more to open his eyes. After a short but strenuous battle he managed to crack open his eyelids to see the what was going on around him.

The first image he saw when he opened his mind was the sorry state Doctor Mo was in: his hair was all white, his face was thin, wrinkled, and haggard. It seemed like he was at least ten years older than he was before his youthful transformation. With this appearance, it was impossible to imagine him any older. His features seem to embody the meaning of the word “old,” and he was now simply a poor old man.

In front of Han Li, Doctor Mo’s eyes were wide open as he stared at Han Li with a look of unbridled terror.

Han Li himself was equally shocked, and his muscles immediately tensed. All sense of weakness left his body as the only thought that rang out within him was to make the first move and gain the upper hand.

Clearly learning from his previous lesson, Han Li was unwilling to once again fall under someone else’s control.

But afterwards, Han Li realized something strange. His opponent’s face seemed to be frozen in fear and there was no sign of breathing from Doctor Mo. It became apparent that he was dead and may have been dead for quite a while now.

Unwilling to let down his guard, Han Li continued to stare deeply, with eyebrows furrowed, at Doctor Mo’s facial features in search of anything that might give him away.

After a whole thirty minutes of careful scrutiny, Han Li was forced to admit that Doctor Mo was indeed dead for he did not hold any resemblance to that of someone who was still alive.

Hesitating, Han Li carefully crawled up to him and stretched out one hand to grasp Doctor Mo’s wrist while his other hand was placed under the his nose. In this position, he waited for a while, but there was still no reaction.

It was only with this final affirmation of Doctor Mo’s death that Han Li felt his heart settle and relax. The sense of oppression he had felt in his heart was finally discarded.

Until now, Han Li had always carried some doubts within his mind as he did not believe his biggest enemy, the cunning and crafty Doctor Mo, would die so easily from an unknown cause of death.

Han Li scratched his forehead, only to realize that the “Soul-Lock Talisman”, which had been fixed to his forehead, had disappeared without a trace. This made Han Li feel strange. He would later learn about talismans and sealing techniques, and only then would he realize what had happened! It seems that all the power in the yellow talisman had been used up and thus it had disintegrated into dust, so Han Li was unable to find it.

The now relaxed Han Li, decided to continue being cautious and started to scan the area around Doctor Mo to see if there were any traces of life.

Han Li noticed that the candles were still lit, signaling to him that he had not been out for a long time. The jade pieces, on the other hand, had lost all their previous luster and seemed to have been degraded, unable to catch anybody’s eyes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 57: ตื่นตัว ภัยพิบัติศัตรูซ่อนอยู่ภายในส่วนลึกของหัวใจของเขา เย็นเป็นน้ำแข็งช้าปรากฏ อย่างรวดเร็วไปทั่วร่างกาย Han Li เร้าใจหลี่ฮั่นจากสิ้นพระชนม์ของพระองค์เมื่อหลี่ฮั่นกลายเป็นมุ่งหน้าใส สิ่งแรกที่เขารู้สึกคือ การดันอันยิ่งใหญ่ในหัวของเขา ตาม ด้วยคลื่นของความเจ็บปวดทั่วร่างกายของเขาทั้งหมด เขารู้สึกอ่อนแอบางส่วนเป็นหนึ่งจะรู้สึกเริ่มมีอาการของการเจ็บป่วยร้ายแรง และเขาไม่สามารถเปิดเปลือกตาของเขาหนักไม่ว่าเขาใช้ความพยายามเท่าใดยังคง ความรู้สึกงุนงงเล็กน้อย หลี่ฮั่นจัดการจะจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่ก่อนเขาผ่านออกหลี่ฮั่นดิ้นรนเพื่อควบคุมร่างกายของเขาเมื่อวุ่นวายตกใจทันทีประกายผ่านใจ Han Li สาเหตุน้ำท่วมผ่านเขา ความคมชัดจิตการสับสน และอนุญาตให้เขาประเมินสถานการณ์รอบ ๆ ตัวเขาตื่นเต้น"ยี่" เขา exclaimed ในช็อตเขาตระหนักว่า จิตใจของเขาก็ไม่ได้รับอนุญาตแพทย์เดือนจริง เขาแทบไม่สามารถเคลื่อนที่เปลือกตาของเขา ไม่ต้องพูดถึงส่วนเหลือของร่างกายของเขา แต่คลื่นของความเจ็บปวดที่แพร่กระจายทั่วร่างกายของเขาบอกอย่างชัดเจนว่า เขาได้ตีทั่วร่างกายของเขาเอง และว่า แพทย์ Mo ล้มเหลวในแผนการของเขา"ทำไมหมอแพทย์แผนล้มเหลว เขาทำอะไรผิด"เต็มไป ด้วยความประหลาดใจ หลี่ฮั่นก็สามารถที่จะคิดว่า คำอธิบายที่เป็นไปได้หนึ่งสำหรับสถานการณ์ปัจจุบันของเขาแทบไม่ประกอบด้วยตื่นเต้นภายในหัวใจของเขา หลี่ฮั่นอดทนรอร่างกายจะฟื้นพลังงานก่อนเขาอีกครั้งพยายามเปิดตาของเขา หลังจากการรบสั้น แต่พลังเขาจัดการแตกเปิดเปลือกตาของเขาดูอะไรเกิดขึ้นรอบ ๆ ตัวเขาภาพแรกที่เขาเห็นเมื่อเขาเปิดใจแก้ไขสถานะขออภัยที่เป็นแพทย์ Mo: ผมเป็นคนขาวทั้งหมด หน้าบาง เหี่ยวย่น และ haggard ดูเหมือนว่าเขาเป็นอย่างน้อยสิบปีเก่ากว่าเขาก่อนการเปลี่ยนแปลงของเขาดูอ่อนเยาว์ ลักษณะนี้ มันเป็นไปไม่ได้คิดเขาเก่าใด ๆ คุณลักษณะของเขาดูเหมือนจะ รวบรวมความหมายของคำเก่า" และตอนนี้เขาเป็นแค่คนเก่ายากหน้าหลี่ฮั่น แพทย์หมอตาเปิดกว้างที่เขาจ้องที่หลี่ฮั่น ด้วยลักษณะของความหวาดกลัวอันแรงกล้าหลี่ฮั่นเองก็ตกใจอย่างเท่าเทียมกัน และกล้ามเนื้อของเขา tensed ทันที ความรู้สึกทั้งหมดของความอ่อนแอด้านซ้ายร่างกายของเขาเป็นครั้งแรก และเป็นต่อคิดเพียงว่ารังภายในเขาเรียนรู้จากบทเรียนของเขาอย่างชัดเจน หลี่ฮั่นถูกไม่ยอมตกอยู่ภายใต้การควบคุมของผู้อื่นอีกครั้งแต่หลังจากนั้น หลี่ฮั่นตระหนักสิ่งที่แปลก ใบหน้าของคู่แข่งของเขาดูเหมือนถูกตรึงอยู่ในความกลัว และก็ไม่มีสัญญาณของการหายใจจากเดือนแพทย์ มันกลายเป็นชัดว่า เขาตาย แล้วอาจได้ตายมากในขณะนี้ไม่ยอมให้ลงยามของเขา หลี่ฮั่นยังคงจ้องลึก กับคิ้วรอยย่น ที่หมอ Mo หน้าคุณสมบัติในการค้นหาสิ่งที่อาจให้เขาไปหลังจากทั้งหมดสามสิบนาทีระวังคลุ้ง หลี่ฮั่นถูกบังคับให้ยอมรับว่า Mo หมอตายแน่นอนสำหรับเขาไม่ได้ถือคล้าย ๆ กับของคนที่ยังมีชีวิตอยู่อย่าลังเลใจ หลี่ฮั่นตระเวนให้เขาอย่างระมัดระวัง และเหยียดมือข้างหนึ่งจับข้อมือของหมอ Mo ในขณะที่เขามืออื่น ๆ ถูกวางไว้ใต้เขาจมูก ในตำแหน่งนี้ เขารอในขณะที่ แต่มันยังไม่เกิดปฏิกิริยาก็เท่ากับยืนยันนี้สุดท้ายตายหมอหมอว่า หลี่ฮั่นรู้สึกว่าหัวใจของเขาชำระ และผ่อนคลาย ในที่สุดก็ถูกละทิ้งความกดขี่เขาได้รู้สึกในหัวใจของเขาจนถึงขณะนี้ หลี่ฮั่นได้เสมอดำเนินข้อสงสัยบางอย่างภายในจิตใจของเขาเขาไม่เชื่อว่า ศัตรูของพระองค์ที่ใหญ่ที่สุด Mo หมอเจ้าเล่ห์ และฉลาดแกมโกง จะตายได้จากการทราบสาเหตุของการเสียชีวิตหลี่ฮั่นขูดผาก เท่านั้นจะรู้ว่า "จิตวิญญาณล็อคสแมน" ซึ่งได้รับการแก้ไขไปผาก หายไปอย่างไร้ร่อง หลี่ฮั่นรู้สึกแปลกขึ้น เขาจะเรียนรู้เกี่ยวกับเซปต์และเทคนิคการปิดผนึกในภายหลัง และหลังจากนั้น เขาจะตระหนักอะไรเกิด ดูเหมือนว่า มีการใช้พลังงานทั้งหมดในยันต์สีเหลืองขึ้น และดัง นั้นได้ชำรุดทรุดโทรมเป็นฝุ่น เพื่อหลี่ฮั่นก็ไม่พบมันฮั่นผ่อนคลายขณะนี้ Li ตัดสินใจที่จะดำเนินการระมัดระวัง และเริ่มการสแกนพื้นที่รอบ Mo แพทย์เพื่อดูว่า มีร่องรอยใด ๆ ของชีวิตหลี่ฮั่นสังเกตว่า เทียนก็ยังสว่าง ส่งสัญญาณให้เขาว่า เขาไม่ได้ออกมาเป็นเวลานาน หยกชิ้น คง มีเงาก่อนหน้าทั้งหมดของพวกเขาหายไป และดูเหมือนจะ มีการเสื่อมโทรม ไม่สามารถจับตาของใคร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 57: ร่างกายตื่นศัตรูพินาศ

. ซ่อนอยู่ภายในส่วนลึกของหัวใจของเขาที่เย็นเป็นน้ำแข็งอย่างช้า ๆ ปรากฏตัวขึ้นและแพร่กระจายไปทั่วร่างกายฮั่นหลี่ได้อย่างรวดเร็วเร้าใจฮันลี่จากอาการมึนงงของเขา

เมื่อฮันลี่กลายเป็นหัวชัดเจนสิ่งแรกที่เขารู้สึกว่าเป็น แรงกดดันมหาศาลในหัวของเขาตามมาด้วยคลื่นของความเจ็บปวดทั่วทั้งร่างกายของเขา เขารู้สึกคลุมเครืออ่อนแอเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งจะรู้สึกที่เริ่มมีอาการของการเจ็บป่วยที่รุนแรงและเขาก็ไม่สามารถที่จะเปิดเปลือกตาหนักของเขาไม่ว่าจะใช้ความพยายามมากเขาใช้จ่าย.

ยังคงรู้สึกบิตมึนงงฮันหลี่ที่มีการจัดการที่จะจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทางขวาก่อน เขาเดินออกไป.

ฮันลี่กำลังดิ้นรนเพื่อควบคุมร่างกายของเขาเมื่อความรู้สึกทันทีของความหวาดกลัวประกายผ่านใจฮั่นหลี่ก่อให้เกิดความตื่นเต้นที่จะน้ำท่วมผ่านเขาเหลาใจตื้อของเขาและปล่อยให้เขาได้อย่างรวดเร็วประเมินสถานการณ์รอบ ๆ ตัวเขา.

"Yi! "เขาอุทานในช็อตขณะที่เขาตระหนักว่าใจของเขาไม่ได้รับการครอบงำโดยหมอโมทรูเขาแทบจะไม่สามารถย้ายเปลือกตาของเขาไม่พูดถึงส่วนต่างๆของร่างกายของเขา แต่คลื่นของความเจ็บปวดแพร่กระจายไปทั่วร่างกายของเขาบอกเขาอย่างชัดเจน ว่าเขาได้ควบคุมทั่วร่างกายของตัวเองและที่หมอโมล้มเหลวในแผนการของเขา.

"ทำไมหมอแผนโมล้มเหลว? เขาไม่ทำอะไรผิด? "

ที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจฮันลี่ก็สามารถที่จะคิดว่าคำอธิบายที่เป็นไปได้สำหรับสถานการณ์ปัจจุบันของเขา.

เพิ่งจะมีความตื่นเต้นในหัวใจของเขาฮันลี่อดทนรอให้ร่างกายของเขาจะฟื้นบางส่วนของพลังงานก่อนที่เขาจะพยายาม อีกครั้งหนึ่งที่จะเปิดตาของเขา หลังจากการต่อสู้สั้น ๆ แต่มีพลังเขาจัดการให้แตกเปิดเปลือกตาของเขาที่จะเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ตัวเขา.

ภาพแรกที่เขาเห็นเมื่อเขาเปิดใจของเขาเป็นรัฐขอโทษหมอโมอยู่ใน: ผมของเขาเป็นสีขาวทั้งหมดใบหน้าของเขา ผอมเหี่ยวย่นและซูบผอม มันดูเหมือนว่าเขาเป็นอย่างน้อยสิบปีแก่กว่าเขาก่อนที่จะเปลี่ยนแปลงความอ่อนเยาว์ของเขา ที่มีลักษณะนี้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะจินตนาการเขาใด ๆ ที่เก่า คุณสมบัติของเขาดูเหมือนจะรวบรวมความหมายของคำว่า "เก่า" และตอนนี้เขาก็เป็นคนแก่ที่น่าสงสาร.

ด้านหน้าของฮันหลี่ตาหมอโมเปิดกว้างในขณะที่เขาจ้องมองมาที่ฮันลี่ด้วยรูปลักษณ์ของความหวาดกลัวดื้อด้านได้.

ฮัน หลี่เองก็ตกใจอย่างเท่าเทียมกันและเกร็งกล้ามเนื้อของเขาทันที ความรู้สึกทั้งหมดของความอ่อนแอออกจากร่างของเขาเป็นความคิดเดียวที่ดังออกมาภายในตัวเขาคือการทำให้การย้ายครั้งแรกและได้รับบนมือ.

เห็นได้ชัดว่าการเรียนรู้จากบทเรียนของเขาก่อนหน้าฮันลี่ก็เต็มใจที่จะตกอีกครั้งภายใต้การควบคุมของคนอื่น.

แต่หลังจากนั้น ฮันลี่ตระหนักถึงสิ่งที่แปลก ใบหน้าของศัตรูของเขาดูเหมือนจะถูกแช่แข็งในความกลัวและไม่มีวี่แววของการหายใจไม่จากแพทย์โมมันก็เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นคนที่ตายแล้วและอาจจะได้รับการตายค่อนข้างขณะนี้.

ไม่เต็มใจที่จะให้ลงยามของเขาฮันหลี่ยังคงจ้องมอง ลึกกับคิ้วรอยย่นที่ใบหน้าหมอโมในการค้นหาสิ่งที่อาจจะให้เขาออกไป.

หลังจากที่ทั้งสามสิบนาทีของการตรวจสอบข้อเท็จจริงอย่างรอบคอบฮั่นหลี่ถูกบังคับให้ยอมรับว่าหมอโมเป็นจริงตายเพราะเขาไม่ได้ถือความคล้ายคลึงกับ ที่ของคนที่ยังมีชีวิตอยู่.

ลังเลฮันหลี่อย่างรอบคอบรวบรวมข้อมูลขึ้นอยู่กับเขาและยืดออกมือข้างหนึ่งที่จะเข้าใจข้อมือหมอโมในขณะที่มืออีกข้างวางอยู่ใต้จมูกของเขา ในตำแหน่งนี้เขารอคอยในขณะที่ แต่ก็ยังไม่มีปฏิกิริยา.

มันเป็นเพียงด้วยการยืนยันครั้งสุดท้ายของการตายของหมอโมฮันที่หลี่รู้สึกชำระหัวใจของเขาและผ่อนคลาย ความรู้สึกของการกดขี่เขาได้รู้สึกว่าในหัวใจของเขาในที่สุดก็ทิ้ง.

จนถึงขณะนี้ฮันหลี่ได้ดำเนินการตลอดเวลาข้อสงสัยบางอย่างที่อยู่ในใจของเขาในขณะที่เขาไม่เชื่อว่าศัตรูที่ใหญ่ที่สุดของเขาไหวพริบและฝีมือหมอโมจะตายได้อย่างง่ายดายจากที่ไม่รู้จัก สาเหตุของการตาย.

ฮันหลี่มีรอยขีดข่วนหน้าผากของเขาเท่านั้นที่จะรู้ว่า "วิญญาณ-Lock ยันต์" ซึ่งได้รับการแก้ไขที่หน้าผากของเขาได้หายไปอย่างไร้ร่องรอย นี้ทำให้ฮันลี่รู้สึกแปลก หลังจากนั้นเขาจะเรียนรู้เกี่ยวกับเครื่องรางของขลังและเทคนิคการปิดผนึกและเพียงแล้วเขาจะตระหนักถึงสิ่งที่เกิดขึ้น! มันดูเหมือนว่าพลังทั้งหมดในยันต์สีเหลืองที่ได้รับใช้และทำให้มันได้ชำรุดทรุดโทรมเป็นฝุ่นดังนั้นฮั่นหลี่ก็ไม่สามารถที่จะหามัน.

ในขณะนี้ผ่อนคลายฮันลี่ตัดสินใจที่จะดำเนินการระมัดระวังและเริ่มที่จะสแกนพื้นที่รอบ ๆ หมอ Mo เพื่อดูว่ามีร่องรอยของสิ่งมีชีวิตใด ๆ .

ฮันหลี่เทียนสังเกตเห็นว่ายังคงถูกไฟส่งสัญญาณให้เขาเห็นว่าเขาไม่ได้รับการออกมาเป็นเวลานาน ชิ้นหยกในมืออื่น ๆ ได้หายไปทั้งหมดมันวาวก่อนหน้านี้ของพวกเขาและดูเหมือนจะได้รับการสลายตัวไม่สามารถที่จะจับสายตาของใคร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 57 : ร่างกายกระตุ้นศัตรูพินาศ ,ที่ซ่อนอยู่ในส่วนลึกของหัวใจของเขา ที่เย็นเย็นฉ่ำค่อยๆปรากฏอย่างรวดเร็วและลามไปทั่วตัวของฮัน ลี ฮัน ลี จากอาการมึนงง เร้าใจของเขาเมื่อฮานลีกระจ่าง มุ่งหน้าไป สิ่งแรกที่เขารู้สึกว่ามีความกดดันอันยิ่งใหญ่ในหัวของเขา ตามด้วยคลื่นแห่งความเจ็บปวดทั่วทั้งร่างกายของเขา เขารู้สึกอ่อนแออย่างคลุมเครือเป็นหนึ่งจะรู้สึก onset ของโรคร้ายแรง และเขาก็ไม่สามารถที่จะเปิดเปลือกตาที่หนักของเขาไม่ว่าจะพยายามมากแค่ไหน เขาใช้จ่ายยังรู้สึกมึนงง ฮันลี่จัดการเพื่อระลึกถึงเหตุการณ์ก่อนที่เขาจะสลบไปฮันลี่ดิ้นรนเพื่อควบคุมร่างกายของเขา เมื่อความรู้สึกทันทีตกใจแวบผ่านฮันลี จิตใจ ก่อให้เกิด adrenaline น้ำท่วมผ่านเขา เหลาของเขาสับสนจิตใจ และให้เขาได้อย่างรวดเร็วในการประเมินสถานการณ์รอบ ๆตัวเขา" อี " เขาอุทานตกใจเมื่อเขาตระหนักว่า ความคิดของเขาไม่ได้ถูกควบคุม โดย โม หมอที่แท้จริง เขาแทบไม่ได้ขยับเปลือกตา ไม่ต้องพูดถึงส่วนที่เหลือของร่างกายของเขา แต่คลื่นแห่งความเจ็บปวดไปทั่วร่างกายของเขาบอกชัดเจนว่าเขามี regained การควบคุมร่างกาย และหมอโมได้ล้มเหลวในแผน ของเขาเอง" ทำไมล้มเหลวแผนหมอโม ? เขาทำอะไรผิดเหรอ "เต็มไปด้วยความประหลาดใจ ฮันลี่ก็คิดว่าหนึ่งจะอธิบายสถานการณ์ปัจจุบันของเขาแทบที่มีความตื่นเต้นภายในหัวใจของเขา ฮานลี เฝ้ารอร่างของเขาที่จะฟื้นพลังงานของพวกมัน ก่อนที่เขาพยายามอีกครั้งเพื่อเปิดดวงตาของเขา หลังจากที่สั้น ๆ แต่จากการต่อสู้ เขาจัดการเปิดเปลือกตาเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นรอบๆตัวเขาภาพแรกที่เขาเห็นเมื่อเขาเปิดความคิดของเขาเป็นโทษรัฐหมอโมอยู่ : ผมขาวโพลน ใบหน้าของเขาถูกบาง ย่น และเศร้า . ดูเหมือนเขาจะอายุมากกว่าเขาก่อนที่จะแปลงอ่อนเยาว์ของเขาอย่างน้อยสิบปี แบบนี้ มันเป็นไปไม่ได้ที่จะจินตนาการให้แก่ . คุณสมบัติของเขาดูเหมือนจะรวบรวมความหมายของคำว่า " เก่า " และบัดนี้เขาเป็นเพียงชายชราผู้น่าสงสารในหน้าของฮันลี่ หมอโมตาเปิดกว้าง เขาจ้องมองฮันลี ที่มีลักษณะของปลดปล่อยความหวาดกลัวฮันลี่เองก็ตกใจไม่แพ้กัน เขาเกร็งกล้ามเนื้อทันที . ความรู้สึกทั้งหมดของความอ่อนแอจากร่างกายของเขาเป็นเพียงความคิดเดียวที่ดังขึ้นภายในเขาก็ให้ย้ายครั้งแรกและได้รับบนมืออย่างชัดเจน ที่เรียนจากบทเรียนก่อนหน้านี้ ฮันลี่ไม่ยอมอีกครั้งอยู่ภายใต้การควบคุมของใครบางคนแต่หลังจากนั้น ฮันลี่ว่ามีบางอย่างแปลกๆ หน้าคู่ต่อสู้ของเขาดูเหมือนจะแช่แข็งในความหวาดกลัว และไม่มีสัญญาณของการหายใจจากหมอโม มันเป็นที่ชัดเจนว่าเขาตายแล้ว และอาจตายได้สักพักแล้วไม่อยากให้ยามของเขาลง ฮันลี่ยังคงจ้องมองลึก มีคิ้วมีรอยย่นที่หมอโม รูปหน้า ค้นหาอะไรที่อาจจะให้เขาไปหลังจากทั้งสามสิบนาที ระวังการสํารวจ ฮานลีถูกบังคับให้ยอมรับว่าหมอโม จริงๆ แล้วเขาไม่ได้ถือใด ๆ เหมือนกับคนที่ยังมีชีวิตอยู่ลังเล ฮันลี่อย่างระมัดระวัง คลานขึ้นเขาและยืดออกมือข้างหนึ่งจับข้อมือหมอโม ในขณะที่มืออีกข้างของเขาที่ถูกวางไว้ใต้จมูกของเขา ในตำแหน่งนี้ เขารอไม่นาน แต่ยังไม่มีปฏิกิริยามันเป็นเพียงกับสัตยาบันนี้สุดท้ายของหมอโม การตายของฮันลี่รู้สึกว่าหัวใจของเขาตกลง และผ่อนคลาย ความรู้สึกของการกดขี่ เขารู้สึกหัวใจของเขาก็ทิ้งจนถึงตอนนี้ ฮันลี่ก็อุ้มสงสัยภายในจิตใจของเขา เช่น เขาไม่เชื่อว่า ศัตรูตัวฉกาจของเขา ฉลาดและเจ้าเล่ห์ของหมอโม จะตายง่ายๆ จากสาเหตุที่ไม่รู้จักตายฮาน ลีรอยหน้าผากเท่านั้นที่จะตระหนักว่า " วิญญาณล็อคเครื่องราง " ซึ่งได้รับการแก้ไขบนหน้าผากของเขาหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย นี้ ทำให้ ฮัน อี รู้สึกแปลกๆ ต่อมาเขาจะเรียนรู้เกี่ยวกับผ้ายันต์และเทคนิคการปิดผนึก และทางเดียวที่เขาจะรู้ตัวว่าเกิดอะไรขึ้น ! ดูเหมือนว่าพลังทั้งหมดในยันต์สีเหลืองได้ถูกใช้ขึ้น และดังนั้นจึง ได้สลายเป็นฝุ่น ดังนั้นฮันลีก็ไม่สามารถที่จะค้นหามันตอนนี้ผ่อนคลายฮันลี่ ตัดสินใจที่จะยังคงระมัดระวัง และเริ่มต้นการสแกนพื้นที่รอบๆหมอโม เพื่อดูว่ามีร่องรอยใด ๆของชีวิตฮันลีสังเกตเห็นว่าเทียนยังจ้า ส่งสัญญาณให้เขาได้ออกมานานแล้ว หยกชิ้นบนมืออื่น ๆที่ได้สูญเสียทั้งหมดของพวกเขาก่อนหน้านี้ luster และดูเหมือนจะถูกย่อยสลาย ไม่สามารถจับใครได้ . .