Li Lin gave Ye Chen a deep look, an

Li Lin gave Ye Chen a deep look, and then walked out of the room, leaving the anxious restaurant owner standing in a corner.

He knew that he had to fix his mistakes, so the owner said with regret written on his face, “Master Ye, I lost my mind earlier due to money, and did things that offended you, I hope you could forgive me. There will always be an empty private room here waiting for you. So do you think you could…”

Ye Chen did not plan to punish the restaurant owner, he knew that the owner was just put in an awkward position earlier. Either way, he would have offended someone. Earlier, if he had not chosen to ask them to leave, he would have pissed off Tang Manlou.

“Don’t worry. I won’t give you a hard time. It’s just that we haven’t finished eating yet, find us a place, it’s okay even if it’s in the lobby, just don’t ask other customers to leave.” Ye Chen said casually.

“Yes, yes, I understand, I will see to it right away.” The restaurant owner was very grateful, he stepped out of the room while he continued to bow repeatedly.

After waiting until the restaurant owner had left, Wu Zongming looked around the broken room, he shook his head and said with determination, “Whatever it takes, we have to get a Zhen Qi pellet this time.”

Ye Chen said, “That stuff comes with certain side effects, but if we could take care of them, then it should be fine.”

For a warrior, training was a journey of no return, so no matter what method you chose, as long as your heart was firm, there was nothing to be worried about.

Soon, the restaurant owner found them a table in the second floor lobby, and he even personally served the dishes.

…

Two days passed in the blink of an eye.

On the third day.

Morning.

It was raining. The sky had a dark shade of grey. The rain completely washed over the land of Happy Town.

In the north side of Happy Town, a great building was located, it was square shaped with a height of about thirty meters. On its front door, there was a huge board, with five huge characters in gold – The North West Auction Plaza.

If one took a bird’s eye view, there were a over a dozen lines formed from people lining up around the auction plaza. Some of them were walking along the streets or small lanes. Some were rich people, who were riding in sedan chairs; there were also rich wives being carried by low rank demonic beasts; there were young warriors riding on excellent horses. Of course, about seventy percent of the crowd were normal warriors.

Outside the gate, Ye Chen glanced at the huge characters written on the board, and walked in along with Wu Zongming.

“You are…?” The hostess who was standing in front of the gate had already sensed that they were not just simple teenagers. So, she walked up to them and asked at once, as people with different statuses were allotted different seating areas.

Wu Zongming said, “This is the son of the leader of the Ye family, and I am from the Wu family.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Li Lin ให้เฉินเย่ดูลึก และเดินออกจากห้องพัก ออกร้านกังวลเจ้าของยืนอยู่ในมุมเขารู้ว่า เขามีการแก้ไขข้อผิดพลาดของเขา เพื่อเจ้ากล่าว ด้วยความเสียใจที่เขียนบนใบหน้าของเขา, "หลัก Ye ฉันหายไปใจของฉันก่อนหน้านี้เนื่องจากเงิน และทำสิ่งที่โกรธเคืองคุณ ฉันหวังว่า คุณจะยกโทษให้ฉัน จะมีห้องส่วนตัวว่างเปล่าที่นี่รอให้คุณ ดังนั้น คุณคิดว่า คุณไม่สามารถ... "เฉินเย่ไม่ได้วางแผนที่จะลงโทษเจ้าของร้านอาหาร เขารู้ว่า เจ้าของลงในตำแหน่งเปิ่นก่อนหน้านี้ ทั้งสองวิธี เขาจะมีเคืองคน ก่อนหน้านี้ ถ้าเขาไม่ได้เลือกที่จะขอให้ปล่อย เขาจะมีโกรธ Manlou ถัง"ไม่ต้องกังวล ผมจะไม่ให้เวลา เพียงแค่ว่า เราไม่จบกิน ยัง ค้นหาเรา มันโอเคแม้ว่าจะอยู่ในล็อบบี้ เพียงไม่ถามลูกค้าอื่น ๆ จะออก" เจ้าเฉินกล่าวว่า ตั้งใจ"ใช่ ใช่ ผมเข้าใจ ฉันจะเห็นมันทันที" เจ้าของร้านถูกขอบคุณมาก เขาก้าวออกไปจากห้องในขณะที่เขายังคงน้อมซ้ำ ๆหลังจากที่รอจนกว่าเจ้าของร้านอาหารเหลือ วู Zongming มองไปรอบ ๆ ห้องหัก เขาส่ายหัวของเขา และกล่าวว่า ด้วยความมุ่งมั่น "ก็ เราจะต้องได้รับเม็ดฉีเจินในเวลานี้"เจ้าเฉินกล่าวว่า "ว่า สิ่งที่มาพร้อมกับผลข้างเคียงบางอย่าง แต่ถ้าเราสามารถดูแลของพวกเขา แล้วมันควรจะดี"สำหรับนักรบ การฝึกอบรมได้เดินทางกลับไม่มี ดังนั้นไม่ว่าวิธีใดที่คุณเลือก ตราบใดที่หัวใจของคุณเป็นบริษัท ก็ไม่มีอะไรต้องกังวลเร็ว ๆ นี้ เจ้าของร้านอาหารคนตารางที่ล็อบบี้ชั้นสอง และแม้โดยส่วนตัวเขาเสิร์ฟอาหาร…สองวันผ่านไปในพริบตาในวันสามตอนเช้าฝนกำลัง ท้องฟ้าเป็นสีเข้มของสีเทาได้ ฝนล้างผ่านเมืองดินแดนแห่งความสุขอย่างสมบูรณ์ในด้านทิศเหนือของเมืองแห่งความสุข อาคารดีถูกตั้งอยู่ มันเป็นสี่เหลี่ยมทรงสูงประมาณสามสิบเมตร บนประตูด้านหน้า ได้บอร์ดขนาดใหญ่ มีตัวอักษรใหญ่ห้าทอง – เดอะนอร์ทเวสต์ประมูลพลาซ่าถ้าหนึ่งเอาแบบเบิร์ดอายวิว มีมากกว่าโหลบรรทัดที่เกิดขึ้นจากคนแถวรอบ ๆ พลาซ่าประมูล บางส่วนของพวกเขากำลังเดินไปตามถนนหรือเลนเล็ก ๆ บางคนรวย ที่ก็ขี่เก๋งเก้าอี้ มีภรรยารวยวยสัตว์ปีศาจอันดับต่ำ มีนักรบหนุ่มขี่ม้าดี แน่นอน ประมาณเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ของฝูงชนถูกนักรบปกตินอกประตู เฉินเย่ glanced ที่ตัวใหญ่เขียนบนกระดาน และเดินเข้าในพร้อมกับ Wu Zongming"คุณจะ..." ผู้หญิงที่กำลังยืนอยู่หน้าประตูได้แล้วรู้สึกว่า พวกเขาไม่ได้ง่ายเพียงแค่วัยรุ่น ดังนั้น เธอเดินมาหาพวกเขา และถามครั้ง เป็นคนที่ มีสถานะแตกต่างกันถูกจัดสรรพื้นที่นั่งเล่นที่แตกต่างกันวู Zongming กล่าวว่า, "นี่เป็นบุตรชายของผู้นำของครอบครัว Ye และฉันจากครอบครัววู"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลี่หลินให้เจ้าเฉินดูลึกและจากนั้นก็เดินออกจากห้องออกจากเจ้าของร้านอาหารกังวลยืนอยู่ในมุม.

เขารู้ว่าเขาจะต้องแก้ไขความผิดพลาดของเขาเพื่อให้เจ้าของกล่าวว่าด้วยความเสียใจที่เขียนบนใบหน้าของเขา "โท ท่านทั้งหลายผมหายไปใจของฉันก่อนหน้านี้เนื่องจากเงินและทำสิ่งที่คุณโกรธเคืองฉันหวังว่าคุณจะยกโทษให้ฉัน ก็คือจะมีห้องส่วนตัวที่ว่างเปล่าที่นี่รอให้คุณ ดังนั้นคุณคิดว่าคุณทำได้ ... "

เจ้าเฉินไม่ได้วางแผนที่จะลงโทษเจ้าของร้านอาหารที่เขารู้ว่าเจ้าของเป็นเพียงการวางในตำแหน่งที่น่าอึดอัดใจก่อนหน้านี้ ทั้งสองวิธีที่เขาจะมีคนไม่พอใจ ก่อนหน้านี้ถ้าเขาไม่ได้เลือกที่จะขอให้พวกเขาออกไปเขาจะต้องโกรธถัง Manlou.

"ไม่ต้องกังวล ผมจะไม่ทำให้คุณมีเวลาที่ยากลำบาก มันเป็นเพียงแค่ว่าเราไม่ได้กินเสร็จยังหาเราได้สถานที่ก็โอเคแม้ว่าจะเป็นในล็อบบี้ก็ไม่ได้ขอให้ลูกค้าอื่น ๆ ที่จะออก. "เจ้าเฉินกล่าวว่าลวก.

" ใช่ใช่ฉันเข้าใจผม จะเห็นไปทันที. "เจ้าของร้านอาหารที่รู้สึกขอบคุณมากที่เขาก้าวออกจากห้องในขณะที่เขายังคงที่จะน้อมซ้ำแล้วซ้ำอีก.

หลังจากที่รอคอยจนกว่าเจ้าของร้านอาหารที่มีเหลือวู Zongming มองไปรอบ ๆ ห้องหักเขาส่ายหัวและ กล่าวด้วยความมุ่งมั่น "สิ่งที่มันจะใช้เวลาที่เราจะต้องได้รับ Zhen Qi เม็ดขณะนี้."

เจ้าเฉินกล่าวว่า "สิ่งที่มาพร้อมกับผลข้างเคียงบางอย่าง แต่ถ้าเราสามารถดูแลของพวกเขาแล้วมันควรจะปรับ."

สำหรับนักรบฝึกอบรมคือการเดินทางกลับไม่มีดังนั้นไม่ว่าวิธีการสิ่งที่คุณเลือกตราบใดที่หัวใจของคุณเป็น บริษัท ที่มีอะไรที่จะต้องกังวลเกี่ยวกับ.

เร็ว ๆ นี้เจ้าของร้านอาหารพบว่าพวกเขาตารางในล็อบบี้ชั้นสอง และเขายังทำหน้าที่เองจาน.

...

สองวันที่ผ่านไปในพริบตา.

ในวันที่สาม.

เช้า.

ฝนกำลังตก ท้องฟ้ามีสีเข้มสีเทา ฝนล้างสมบูรณ์กว่าดินแดนแห่งความสุขเมือง.

ในด้านทิศเหนือของแฮปปี้ทาวน์อาคารใหญ่ตั้งอยู่มันก็มีรูปทรงสี่เหลี่ยมที่มีความสูงประมาณสามสิบเมตร ประตูด้านหน้ามีบอร์ดขนาดใหญ่ที่มีห้าตัวอักษรขนาดใหญ่ในทองคำ -. ทางตะวันตกเฉียงเหนือประมูลพลาซ่า

ถ้าใครเอามุมมองตานกมีมากกว่าสายโหลเกิดขึ้นจากคนแถวรอบพลาซ่าประมูล บางส่วนของพวกเขากำลังเดินไปตามถนนหรือถนนขนาดเล็ก บางคนร่ำรวยที่กำลังนั่งอยู่ในเก้าอี้ซีดาน; นอกจากนี้ยังมีภรรยาที่อุดมไปด้วยถูกดำเนินการโดยการจัดอันดับต่ำสัตว์ปีศาจ; มีนักรบหนุ่มขี่ม้าที่ดีเยี่ยม แน่นอนเกี่ยวกับร้อยละเจ็ดสิบของฝูงชนเป็นนักรบปกติ.

นอกประตูเจ้าเฉินเหลือบมองไปที่ตัวละครขนาดใหญ่ที่เขียนบนกระดานและเดินเข้ามาในพร้อมกับวู Zongming.

"คุณจะ ... ?" ปฏิคมที่ยืนอยู่ตรงหน้า ประตูก็รู้สึกแล้วว่าพวกเขาไม่ได้เป็นเพียงวัยรุ่นที่เรียบง่าย ดังนั้นเธอจึงเดินขึ้นไปยังพวกเขาและถามในครั้งเดียวเป็นคนที่มีสถานะที่แตกต่างกันได้รับการจัดสรรพื้นที่นั่งเล่นที่แตกต่างกัน.

วู Zongming กล่าวว่า "นี่เป็นบุตรชายของผู้นำของครอบครัวเจ้าและฉันมาจากครอบครัว Wu."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลี่หลินให้เจ้าเฉินมองลึก แล้วเดินออกไปจากห้อง ทิ้งให้เจ้าของภัตตาคารกังวลยืนอยู่ในมุมเขารู้ว่า เขาต้องแก้ไขความผิดพลาดของเขา ดังนั้น เจ้าของบอกว่า เสียใจที่เขียนบนใบหน้าของเขา " อาจารย์ท่าน ฉันเสียสติไปก่อนหน้านี้เนื่องจากเงินและทำสิ่งที่ท่านไม่พอใจ ฉันหวังว่าคุณจะยกโทษให้ฉัน จะมีห้องว่างส่วนตัวรอคุณที่นี่ ดังนั้นคุณคิดว่าคุณสามารถ . . .ท่านเฉินไม่ได้วางแผนที่จะลงโทษเจ้าของภัตตาคาร เขารู้ว่าเจ้าของเพิ่งวางในตำแหน่งที่ไม่ดีก่อนหน้านี้ ไม่ว่ายังไง เขาจะทำร้ายใครบางคน ก่อนหน้านี้ ถ้าเขาไม่เลือกที่จะถามออกไป เขาจะต้องโกรธ แทง manlou ." ไม่ต้องเป็นห่วง ฉันจะไม่ทำให้คุณลำบากใจ มันก็แค่ เรายังกินไม่เสร็จ แต่หาสถานที่ก็โอเค แม้มันจะอยู่ที่ล็อบบี้นะ อย่าให้ลูกค้าอื่น ๆ จาก " ท่านเฉินพูดเรียบๆ" ใช่ ใช่ ผมเข้าใจแล้ว ผมจะดูให้เดี๋ยวนี้ " เจ้าของร้านดีใจมาก เขาก้าวออกมาจากห้อง ในขณะที่เขายังคงก้มซ้ำแล้วซ้ำอีกหลังจากรอจนกว่าเจ้าของภัตตาคารมีแล้ว อู๋ zongming มองไปรอบๆ ห้องหัก เขาส่ายหน้าและกล่าวด้วยความมุ่งมั่น " ไม่ว่ายังไงก็ตาม เราต้องได้รับเจินฉีเม็ดในครั้งนี้ "ท่านเฉินกล่าวว่า " สิ่งที่มาพร้อมกับผลข้างเคียงบางอย่าง แต่ถ้าเราดูแลมัน แล้วมันก็จะดีสำหรับนักรบฝึกการเดินทางกลับไม่มี ดังนั้นไม่ว่าวิธีการที่คุณเลือกได้ ตราบใดที่หัวใจหนักแน่น ไม่มีอะไรให้ต้องกังวลแล้วเจ้าของร้านพบตารางในล็อบบี้ชั้นสอง และเขาเอง เสิร์ฟอาหาร. . . . . . .สองวันผ่านไปในชั่วพริบตาในวันที่สามอรุณสวัสดิ์ฝนตก ท้องฟ้ามีเฉดสีเข้มของสีเทา ฝนล้างอย่างสมบูรณ์เหนือดินแดนสุขเมืองในด้านเหนือของความสุขเมือง ตึกใหญ่อยู่ มันเป็นรูปที่มีความสูงประมาณ 30 ตารางเมตร ที่หน้าประตูมีบอร์ดขนาดใหญ่ที่มีห้าขนาดใหญ่อักขระ–ทองประมูล North West Plazaถ้าเอามุมมองตานก มีมากกว่าโหลสายที่เกิดขึ้นจากคนแถวรอบการประมูล พลาซ่า บางส่วนของพวกเขาได้เดินไปตามถนนหรือตรอกเล็ก ๆ บางคนรวยคน นั่งในเก้าอี้เสลี่ยง ; มีภรรยามากมายที่ถูกแบกโดยต่ำอันดับปีศาจสัตว์ มีหนุ่มนักรบขี่ม้าที่ดี ของหลักสูตรที่เกี่ยวกับร้อยละเจ็ดสิบของฝูงชนเป็นนักรบธรรมดาที่หน้าประตู ท่านเฉินดูขนาดใหญ่ตัวอักษรที่เขียนบนกระดาน และเดินเข้ามาพร้อมกับหู zongming ." คุณ . . . . . . . ? " พนักงานต้อนรับที่ยืนอยู่หน้าประตูก็รู้สึกว่าพวกเขาไม่ใช่วัยรุ่นธรรมดาเพียง ดังนั้น เธอเดินมาหาพวกเขาและถามทันที เป็นคนที่มีสถานภาพต่างกัน มีการจัดสรรพื้นที่ที่นั่งที่แตกต่างกันzongming Wu กล่าวว่า " นี่เป็นบุตรชายของผู้นำของครอบครัวท่าน และผมจากครอบครัววู”