3. Results and discussionThe mass c

3. Results and discussion
The mass composition of defective and non-defective beans in the PVA mixture is shown in Fig. 1. Even thoughthiscoffeewasrejectedbythesortingmachine,it still contained non-defective beans. However, the total content of defective beans (70%) was much higher comparedtolowqualitycoffeesamples(ryoishandrio) employed in other studies, for which the content of defective beans varied from 30 to 40% (Oliveira, Franca, Glo´ria, & Borges, 2005; Franca, Mendonc-a, & Oliveira, 2005b). Also, approximately 60 %ofthedefectivebeanscorrespondedtosourbeans.The proximate composition of green and roasted coffee beans is shown in Table 1. Since total carbohydratewasdeterminedbydifference,carbohydratevalues presentedinTable1willnotbediscussedinthepresent study. Green coffee samples presented approximately 8.5% average moisture content, with the highest value forthenon-defectivebeanssampleandthelowestvalue for the sour beans. Moisturelevels are within therange reported in the literature: 8.5–13g/100g (Clarke, 1985). After roasting, moisture levels decreased to an average of 1.5g/100g, with no differences among the samples. Protein levels for green coffee samples varied from 14.9 to 17%. These values are within the range reported in the literature: 11–16.5% (Macrae, 1985). The black beans presented the highest protein level among the samples. According to the reviewed literature, there are no evidences indicating that the protein contents of coffeesofdifferentqualities,orevenofdifferentspecies (arabica vs. robusta), should be significantly different (Macrae, 1985). It is noteworthy to mention that these results were based on the determination of crude nitrogen and multiplication by the factor 6.25, so they include caffeine and trigonelline nitrogen. Previous studies using the same coffee samples have shown that blackbeanspresentedapproximately30%morecaffeine than the others (Franca et al., 2005a), which could accountforitshigherproteinlevels.Thus,proteinlevels were corrected by subtracting both caffeine and
Table 1
Proximate composition of coffee beans (g/100g dry green basis)
237
trigonellinenitrogen,asshowninTable2.Eventhough protein levels appear to be lower for immature beans, statisticalcomparisonoftheresults(Duncantestat5% probability) indicates that there are no differences in protein levels between defective and healthy coffee beans. Crude protein levels did not vary much after roasting, with a slight increase for the immature beans and decrease for the other samples. In view of the high temperatures attained during roasting, a decrease in protein levels was expected. The small variations observed in the present study could be attributed to the formation of volatile nitrogenous components duringroasting,whichcontributetoproteindetermined by Kjeldahl nitrogen. Even though differences were small, protein levels after roasting were the highest for black and immature beans and the lowest for sour and non-defective beans. The average mineral content ( ash ) ingreencoffeevariedfrom4.8%to5.8%.Thesevalues are slightly higher than the ones reported in the literatureforBrazilianArabicacoffee:4.1–4.5%(Clarke & Walker, 1975). The black beans presented the highest mineral content. Ash values presented a slight decrease after roasting for the sour and non-defective samples, without significant differences among the roasted coffee samplesThe values obtained for lipid contents of crude and roasted arabica coffee beans are presented in Table 1. The lipid contents were found to be significantly

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. ผลลัพธ์ และสนทนาThe mass composition of defective and non-defective beans in the PVA mixture is shown in Fig. 1. Even thoughthiscoffeewasrejectedbythesortingmachine,it still contained non-defective beans. However, the total content of defective beans (70%) was much higher comparedtolowqualitycoffeesamples(ryoishandrio) employed in other studies, for which the content of defective beans varied from 30 to 40% (Oliveira, Franca, Glo´ria, & Borges, 2005; Franca, Mendonc-a, & Oliveira, 2005b). Also, approximately 60 %ofthedefectivebeanscorrespondedtosourbeans.The proximate composition of green and roasted coffee beans is shown in Table 1. Since total carbohydratewasdeterminedbydifference,carbohydratevalues presentedinTable1willnotbediscussedinthepresent study. Green coffee samples presented approximately 8.5% average moisture content, with the highest value forthenon-defectivebeanssampleandthelowestvalue for the sour beans. Moisturelevels are within therange reported in the literature: 8.5–13g/100g (Clarke, 1985). After roasting, moisture levels decreased to an average of 1.5g/100g, with no differences among the samples. Protein levels for green coffee samples varied from 14.9 to 17%. These values are within the range reported in the literature: 11–16.5% (Macrae, 1985). The black beans presented the highest protein level among the samples. According to the reviewed literature, there are no evidences indicating that the protein contents of coffeesofdifferentqualities,orevenofdifferentspecies (arabica vs. robusta), should be significantly different (Macrae, 1985). It is noteworthy to mention that these results were based on the determination of crude nitrogen and multiplication by the factor 6.25, so they include caffeine and trigonelline nitrogen. Previous studies using the same coffee samples have shown that blackbeanspresentedapproximately30%morecaffeine than the others (Franca et al., 2005a), which could accountforitshigherproteinlevels.Thus,proteinlevels were corrected by subtracting both caffeine andตารางที่ 1องค์ประกอบของเคียงของเมล็ดกาแฟ (g / 100g สีเขียวพื้นฐานแห้ง)237trigonellinenitrogen ปรากฏ asshowninTable2.Eventhough โปรตีนระดับต่ำสำหรับถั่ว immature, statisticalcomparisonoftheresults (Duncantestat5% ความน่าเป็น) บ่งชี้ว่า มีไม่มีความแตกต่างในระดับโปรตีนระหว่างเมล็ดกาแฟเสีย และสุขภาพ ระดับโปรตีนหยาบได้ไม่แตกต่างกันมากหลังจากการคั่ว กับการเพิ่มขึ้นเล็กน้อยสำหรับถั่ว immature และลดตัวอย่างอื่น ๆ ลดระดับโปรตีนถูกคาดว่ามุมมองอุณหภูมิสูงได้ในระหว่างการคั่ว รูปแบบขนาดเล็กที่พบในการศึกษาปัจจุบันอาจเกิดจากการก่อตัวของไนโตรจีนัสประกอบระเหย duringroasting, whichcontributetoproteindetermined โดยไนโตรเจน Kjeldahl แม้ว่าความแตกต่างได้ขนาดเล็ก ระดับโปรตีนหลังจากการคั่วได้สูงสุดสำหรับถั่วดำ และ immature และต่ำสุดสำหรับถั่วเปรี้ยว และไม่มีตำหนิ เนื้อหาแร่เฉลี่ย (เถ้า) ingreencoffeevariedfrom4.8%to5.8% Thesevalues จะสูงขึ้นเล็กน้อยกว่าคนใน literatureforBrazilianArabicacoffee:4.1–4.5% (คลาร์กและวอล์คเกอร์ 1975) ถั่วดำนำเสนอเนื้อหาแร่สูงสุด การนำเสนอค่าเถ้าลดลงเล็กน้อยหลังจากคั่วสำหรับตัวเปรี้ยว และไม่มีตำหนิอย่าง ไม่มีความแตกต่างที่สำคัญระหว่าง samplesThe กาแฟคั่วที่แสดงในตารางที่ 1 ค่าสำหรับเนื้อหาไขมันของเมล็ดกาแฟอาราบิก้าที่คั่ว และน้ำมัน พบเนื้อหาไขมันเป็นอย่างมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.
ผลการอภิปรายและองค์ประกอบมวลของถั่วมีข้อบกพร่องและไม่เสียในส่วนผสมPVA แสดงในรูป 1. แม้ thoughthiscoffeewasrejectedbythesortingmachine ก็ยังคงมีเมล็ดไม่เสีย แต่เนื้อหาโดยรวมของถั่วที่มีข้อบกพร่อง (70%) เป็น comparedtolowqualitycoffeesamples สูงมาก (ryoishandrio) ที่ใช้ในการศึกษาอื่น ๆ ซึ่งเนื้อหาของถั่วที่มีข้อบกพร่องต่าง ๆ 30-40% (Oliveira, Franca, Glo'ria และ Borges 2005 ; Franca, Mendonc-a, & Oliveira, 2005b) นอกจากนี้ประมาณ 60% ใกล้เคียง ofthedefectivebeanscorrespondedtosourbeans.The องค์ประกอบของเมล็ดกาแฟคั่วสีเขียวและจะแสดงในตารางที่ 1 ตั้งแต่รวม carbohydratewasdeterminedbydifference, carbohydratevalues ​​ศึกษา presentedinTable1willnotbediscussedinthepresent ตัวอย่างกาแฟสีเขียวที่นำเสนอประมาณ 8.5% เฉลี่ยปริมาณความชื้นที่มีค่าสูงสุด forthenon-defectivebeanssampleandthelowestvalue สำหรับถั่วเปรี้ยว Moisturelevels อยู่ภายใน therange รายงานในวรรณคดี: 8.5-13g / 100 กรัม (คล๊าร์ค 1985) หลังจากที่คั่วระดับความชื้นลดลงเฉลี่ย 1.5g / 100 กรัมมีความแตกต่างระหว่างกลุ่มตัวอย่างไม่มี ระดับโปรตีนสำหรับตัวอย่างกาแฟสีเขียวแตกต่าง 14.9-17% ค่าเหล่านี้อยู่ในช่วงที่มีการรายงานในวรรณคดี: 11-16.5% (Macrae, 1985) ถั่วสีดำที่นำเสนอในระดับโปรตีนสูงที่สุดในบรรดากลุ่มตัวอย่าง ตามการทบทวนวรรณกรรมที่มีหลักฐานแสดงให้เห็นว่าไม่มีเนื้อหาโปรตีน coffeesofdifferentqualities, orevenofdifferentspecies (อาราบิก้าโรบัสต้ากับ) ควรจะแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ (Macrae, 1985) มันเป็นเรื่องสำคัญที่จะระบุว่าผลลัพธ์เหล่านี้อยู่บนพื้นฐานของความมุ่งมั่นของไนโตรเจนน้ำมันดิบและการคูณโดยปัจจัย 6.25 เพื่อให้พวกเขามีคาเฟอีนและไนโตรเจน trigonelline การศึกษาก่อนหน้าโดยใช้ตัวอย่างกาแฟเดียวกันแสดงให้เห็นว่า morecaffeine% blackbeanspresentedapproximately30 กว่าคนอื่น ๆ (Franca et al., 2005A) ซึ่งอาจ accountforitshigherproteinlevels.Thus, proteinlevels
ได้รับการแก้ไขโดยการลบทั้งคาเฟอีนและตารางที่1
องค์ประกอบทางเคมีของเมล็ดกาแฟ (กรัม / 100 กรัม พื้นฐานสีเขียวแห้ง)
237
trigonellinenitrogen, asshowninTable2.Eventhough ระดับโปรตีนที่ดูเหมือนจะเป็นที่ต่ำกว่าสำหรับถั่วอ่อน statisticalcomparisonoftheresults (น่าจะเป็น Duncantestat5%) แสดงให้เห็นว่ามีความแตกต่างในระดับโปรตีนระหว่างเมล็ดกาแฟที่มีข้อบกพร่องและมีสุขภาพดี ระดับโปรตีนไม่ได้แตกต่างกันมากหลังจากคั่วกับการเพิ่มขึ้นเล็กน้อยถั่วที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะและลดลงสำหรับตัวอย่างอื่น ๆ ในมุมมองของอุณหภูมิสูงบรรลุในระหว่างการคั่วการลดลงของระดับโปรตีนที่คาดว่า รูปแบบขนาดเล็กตั้งข้อสังเกตในการศึกษาครั้งนี้สามารถนำมาประกอบกับการก่อตัวของส่วนประกอบไนโตรเจนระเหย duringroasting, whichcontributetoproteindetermined โดยไนโตรเจน Kjeldahl แม้ว่าความแตกต่างที่มีขนาดเล็กระดับโปรตีนหลังจากคั่วเป็นสูงสุดถั่วสีดำและอ่อนและต่ำสุดสำหรับถั่วเปรี้ยวและไม่เสีย เนื้อหาแร่เฉลี่ย (เถ้า) ingreencoffeevariedfrom4.8% to5.8% .Thesevalues ​​มีสูงกว่าคนที่มีการรายงานใน literatureforBrazilianArabicacoffee: 4.1-4.5% (คล๊าร์คและวอล์คเกอร์, 1975) ถั่วสีดำที่นำเสนอแร่ธาตุที่สูงที่สุด ค่าแอชนำเสนอลดลงเล็กน้อยหลังจากที่คั่วสำหรับตัวอย่างเปรี้ยวและไม่เสียโดยไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในหมู่กาแฟคั่วค่า samplesThe ได้รับสำหรับเนื้อหาของไขมันดิบและคั่วเมล็ดกาแฟอาราบิก้าได้แสดงไว้ในตารางที่ 1 เนื้อหาไขมันพบว่ามี อย่างมีความหมาย