If the server does not wish to make

If the server does not wish to make this information available to the client, the status code 403 (Forbidden) can be used instead. The 410 (Gone) status code SHOULD be used if the server knows, through some internally configurable mechanism, that an old resource is permanently unavailable and has no forwarding address.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้าเซิร์ฟเวอร์ไม่ต้องการให้ข้อมูลลูกค้า รหัสสถานะ 403 (ต้องห้าม) สามารถใช้แทน ควรใช้รหัสสถานะ (เสียดาย) 410 ถ้าเซิร์ฟเวอร์รู้ ผ่านกลไกภายในที่กำหนดบาง ทรัพยากรเก่าไม่ถาวร และมีไม่มีที่อยู่ส่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หากเซิร์ฟเวอร์ไม่ต้องการที่จะให้ข้อมูลที่สามารถใช้ได้กับลูกค้ารหัสสถานะ 403 (Forbidden) สามารถนำมาใช้แทน รหัส 410 (ไป) สถานะที่ควรจะใช้ในกรณีที่เซิร์ฟเวอร์รู้ผ่านกลไกการกำหนดค่าภายในที่เป็นทรัพยากรที่เก่าไม่สามารถใช้งานอย่างถาวรและไม่มีที่อยู่ส่งต่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้าเซิร์ฟเวอร์ที่ไม่ประสงค์จะให้ข้อมูลนี้ใช้ได้กับลูกค้า , รหัสสถานะ 403 ( ต้องห้าม ) สามารถใช้แทน ที่ 410 ( หมด ) รหัสสถานะที่ควรจะใช้ถ้าเซิร์ฟเวอร์รู้จัก ผ่านบางภายในกำหนดกลไกที่ทรัพยากรเก่าไม่สามารถใช้งานอย่างถาวรและไม่มีที่อยู่ที่ติดต่อได้