at delivery. Most women with gestat

at delivery. Most women with gestational diabetes will
not become hyperglycemic during labor, because they
are not eating (although they are generally allowed to
drink fluids). We often provide an intravenous infusion of 5% dextrose to meet the caloric needs of labor.
If maternal glucose concentrations exceed 120 mg/dL a
constant intravenous insulin infusion can be administered starting at 1 U/h. This is virtually always needed
for gravidas with type 1 diabetes, sometimes needed for
those with type 2 diabetes, and rarely necessary for gestational diabetes.
Once delivery has occurred, and the fetal–placental
unit is no longer releasing hormones that cause insulin resistance, maternal glucose metabolism generally rapidly returns to normal. Because some
women with gestational diabetes actually had undiagnosed preexisting diabetes before their pregnancy, we
measure a fasting plasma glucose on the morning after
delivery to make sure that no further treatment is
needed at that time.
Obstetric Management
TESTS OF FETAL WELL-BEING
Pregnancies complicated by gestational diabetes are at
increased risk of stillbirth (2). Although there is no
single best evidence-based approach to monitoring fetal well-being in gestational diabetic pregnancies, the
ACOG has stated: “Despite the lack of conclusive data,
it would seem reasonable that women whose GDM is
not well controlled, who require insulin, or who have
other risk factors such as hypertension or adverse obstetric history should be managed the same as individuals with preexisting diabetes. The particular antepartum test selected, whether nonstress test, contraction
stress test, or biophysical profile, may be chosen according to local practice”(34). In our institution GDM
mothers with risk factors noted above begin twice
weekly nonstress tests and amniotic fluid indices at between 32 and 36 weeks, depending upon the severity of
the risk factors. Those with no risk factors and whose
circulating glucose concentrations are within targets,
using medical nutrition therapy alone, start weekly
testing at 36 weeks.
FETAL GROWTH
The rate of macrosomia in GDM varies, depending
upon the diagnostic criteria and the method of treatment. In a randomized trial of identification and treatment of mild forms of GDM, macrosomia (birthweight
4000 g) was present in 21% (27) and 14% (28) of
untreated pregnancies, which was about twice the rate
in each study in pregnancies in which GDM was identified and treated. Because GDM is associated with fetal
macrosomia, and macrosomia in a fetus of a diabetic
mother is associated with an increased risk of shoulder
dystocia compared to the risk in a similar-weight fetus
of a nondiabetic mother, normalization of maternal
glucose is the most important means of prevention of
this problem. However, such efforts are not always successful, and large babies are sometimes born to mothers whose GDM is well controlled. Therefore periodic
ultrasound imaging of the fetus is used to estimate fetal
weight and growth trajectory. Caution should be exercised in interpreting ultrasound fetal weight estimations because the range of error is relatively wide. One
series of investigations has demonstrated the successful
use of ultrasound estimates of fetal growth trajectories
to determine which GDM mothers may or may not
benefit from insulin treatment with (57) or without
(58) increased fasting glucose concentrations.
TIMING OF DELIVERY
There is an increased risk of stillbirth in gestational
diabetic pregnancies, particularly when glucose concentrations are not within target ranges and the fetus
is presumably hyperinsulinemic. A 2011 workshop
jointly sponsored by the Eunice Kennedy Shriver National Institute of Child Health and Human Development and the Society for Maternal-Fetal Medicine recommended that gestational diabetic pregnancies in
which glucose concentrations are well controlled, with
or without medication, not be delivered electively before 39 weeks (59). When GDM is poorly controlled
the timing of delivery is individualized and is generally
between 34 and 39 weeks, depending upon the situation. When all of almost 200 000 pregnancies complicated by GDM in California over a 10-year period were
analyzed, the stillbirth rate plus infant mortality rate
associated with delivery at various gestational ages was
compared to determine the risk of early delivery vs
waiting 1 more week(60). Such risks were not different
between 36 and 38 weeks, but at 39 weeks and beyond
the relative risk of expectant management exceeded
that of delivery. The absolute differences were small but
significant, with the number needed to deliver at 39
weeks (vs 40 weeks) to prevent a single excess death
being 1518. Because there is increased perinatal morbidity associated with early term delivery before 39
weeks (61), delivery between 39 and 40 weeks in cases
of gestational diabetic pregnancy appears to be a reasonable course. At our institution we recommend induction of labor for undelivered wo

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่จัดส่ง ผู้หญิง มีครรภ์โรคเบาหวานส่วนใหญ่จะไม่กลายเป็น hyperglycemic ระหว่างแรงงาน เนื่องจากพวกเขาไม่ได้กิน (แม้ว่าโดยทั่วไปที่อนุญาตให้ดื่มของเหลว) เรามักจะให้คอนกรีตการฉีดของขึ้น 5% เพื่อตอบสนองความต้องการแคลอริกของแรงงานถ้าความเข้มข้นกลูโคสแม่เกิน 120 mg/dL เป็นสามารถบริหารอินซูลินฉีดคงคอนกรีตเริ่มต้นที่ 1 U/h นี้เป็นสิ่งจำเป็นจริงเสมอgravidas กับโรคเบาหวานชนิดที่ 1 บางครั้งต้องการผู้ มีโรคเบา หวานชนิดที่ 2 และไม่ค่อยจำเป็นสำหรับโรคเบาหวานครรภ์เมื่อจัดส่งเกิดขึ้น และในครรภ์ – รกลอกหน่วยไม่มีปล่อยฮอร์โมนที่ทำให้เกิดการต้านทานอินซูลิน แม่กระชับสัดส่วนโดยทั่วไปอย่างรวดเร็วกลับสู่ปกติ เนื่องจากบางสตรี มีครรภ์โรคเบาหวานจริงมี undiagnosed อิงโรคเบาหวานก่อนการตั้งครรภ์ของพวกเขา เราวัดระดับน้ำตาลในพลาสมาถือศีลอดในตอนเช้าหลังจากจัดส่งเพื่อให้แน่ใจว่า ไม่รักษาต่อจำเป็นที่จัดการสูติศาสตร์การทดสอบสุขภาพครรภ์ตั้งครรภ์ที่มีความซับซ้อนจากครรภ์โรคเบาหวานความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของทารกตายคลอด (2) แม้จะมีไม่เดียวส่วนหลักฐานตามวิธีการตรวจสอบและทารกในครรภ์กำลังในครรภ์ตั้งครรภ์โรคเบาหวาน การมีระบุ ACOG: "แม้มีการขาดข้อมูลข้อสรุปดูเหมือนสมเหตุสมผลว่าผู้หญิงที่มี GDM เป็นควบคุมไม่ดี ต้องการอินซูลิน หรือผู้ที่มีความเสี่ยงอื่น ๆ ปัจจัยต่าง ๆ เช่นความดันโลหิตสูงหรือประวัติร้ายสูติศาสตร์ควรจัดการเหมือนกับบุคคลที่มีโรคเบาหวานอิง การทดสอบเฉพาะ antepartum เลือกว่า nonstress ทดสอบ หดตัวสามารถเลือกทดสอบความเครียด หรือโพรไฟล์ biophysical ตาม practice"(34) ท้องถิ่น ใน GDM สถาบันของเรามารดาที่ มีปัจจัยเสี่ยงที่กล่าวข้างต้นเริ่มต้นสองครั้งรายสัปดาห์ nonstress ทดสอบและ amniotic fluid ดัชนีในระหว่างสัปดาห์ 32 และ 36 ขึ้นอยู่กับความรุนแรงของปัจจัยเสี่ยง ผู้ที่ มีปัจจัยเสี่ยงไม่มีและที่ความเข้มข้นของกลูโคสที่หมุนเวียนอยู่ภายในเป้าหมายใช้ทางการแพทย์โภชนาการบำบัด เริ่มต้นสัปดาห์ทดสอบที่ 36 สัปดาห์และทารกในครรภ์เจริญเติบโตอัตรา macrosomia ใน GDM ครู่ตามเกณฑ์วินิจฉัยและวิธีการรักษา ในการทดลองแบบ randomized รหัสและรักษาฟอร์มอ่อนของ GDM, macrosomia (birthweightกรัม 4000) มีใน (27) 21% และ 14% (28)ตั้งครรภ์ที่ไม่ถูกรักษา ซึ่งกำลังสองอัตราในแต่ละการศึกษาในการตั้งครรภ์ที่ GDM ถูก และให้รักษา เนื่องจากเกี่ยวข้องกับครรภ์ GDMmacrosomia และ macrosomia ในอ่อนของโรคเบาหวานแม่จะสัมพันธ์กับความเสี่ยงของไหล่เมื่อเทียบกับความเสี่ยงในอ่อนน้ำหนักเหมือนการคลอดลำบากของแม่ nondiabetic ฟื้นฟูของแม่กลูโคสเป็นพาหนะสำคัญในการป้องกันปัญหานี้ อย่างไรก็ตาม ความพยายามดังกล่าวมักไม่ประสบความสำเร็จ และเด็กขนาดใหญ่บางครั้งเกิดมามารดาที่ดีมีควบคุมที่มี GDM เป็นครั้งคราวดังนั้นภาพอัลตร้าซาวด์ของทารกในครรภ์จะใช้ในการประเมินและทารกในครรภ์วิถีลูกน้ำหนักและการเจริญเติบโต ควรจะใช้ความระมัดระวังในการทำนายการประมาณน้ำหนักครรภ์อัลตร้าซาวด์เนื่องจากช่วงของข้อผิดพลาดค่อนข้างหลากหลาย หนึ่งชุดสืบสวนได้สาธิตการประสบความสำเร็จใช้อัลตร้าซาวด์ประเมิน trajectories และทารกในครรภ์เจริญเติบโตกำหนด GDM ที่ มารดาอาจ หรืออาจไม่ได้รับประโยชน์จากอินซูลินรักษาด้วย (57) หรือไม่(58) เพิ่มความเข้มข้นของกลูโคสที่ถือศีลอดระยะเวลาการจัดส่งมีความเสี่ยงของทารกตายคลอดในครรภ์ตั้งครรภ์โรคเบาหวาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อกลูโคสความเข้มข้นนี้ไม่อยู่ในช่วงเป้าหมายและทารกในครรภ์น่าจะเป็น hyperinsulinemic การประชุมเชิงปฏิบัติการ 2011ร่วมสนับสนุน โดย Eunice เคนเนดี Shriver ชาติสถาบันของเด็กสุขภาพ และ พัฒนามนุษย์ และสังคมสำหรับอนามัยแม่และทารกในครรภ์แนะนำว่า โรคเบาหวานครรภ์ตั้งครรภ์ในอยู่ที่ความเข้มข้นกลูโคสควบคุม มีหรือโดยไม่ใช้ยา ไม่ต้องจัดส่ง electively ก่อน 39 สัปดาห์ (59) เมื่อ GDM จะถูกควบคุมไม่ดีระยะเวลาการจัดส่งเป็นราย ๆ และโดยทั่วไปจะระหว่าง 34 และ 39 สัปดาห์ ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ เมื่อตั้งครรภ์เกือบ 200 000 ที่มีความซับซ้อนจาก GDM ในแคลิฟอร์เนียเป็นระยะเวลา 10 ปีทั้งหมดได้วิเคราะห์ อัตราทารกตายคลอดและอัตราตายทารกเกี่ยวข้องกับการจัดส่งที่ครรภ์ต่าง ๆ ได้เมื่อเทียบกับความเสี่ยง vs ส่งก่อนกำหนดรอ week(60) 1 เพิ่มเติม ความเสี่ยงดังกล่าวไม่แตกต่างกันระหว่าง 36 และ 38 สัปดาห์ แต่ ที่ 39 สัปดาห์ และนอกเหนือจากความเสี่ยงสัมพัทธ์ของจัดการ expectant เกินที่จัดส่ง ความแตกต่างแน่นอนมีขนาดเล็ก แต่จำเป็นสำคัญ การจัดส่ง 39สัปดาห์ (เทียบกับ 40 สัปดาห์) เพื่อป้องกันการตายส่วนเกินเดียวการ 1518 เนื่องจากมี morbidity ปริกำเนิดเพิ่มขึ้นที่เกี่ยวข้องกับช่วงระยะการจัดส่งก่อน 39สัปดาห์ (61), ระหว่าง 39 และ 40 สัปดาห์ในกรณีที่จัดส่งของการตั้งครรภ์เบาหวานครรภ์ดูเหมือนจะ เป็นหลักสูตรที่เหมาะสม ที่สถาบันของเรา เราขอแนะนำการเหนี่ยวนำของแรงงานสำหรับส่ง wo

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการจัดส่ง ผู้หญิงส่วนใหญ่ที่มีโรคเบาหวานขณะตั้งครรภ์จะไม่กลายเป็นระดับน้ำตาลในเลือดในระหว่างแรงงานเพราะพวกเขาจะไม่ได้รับประทานอาหาร(แม้ว่าพวกเขาจะได้รับอนุญาตโดยทั่วไปจะดื่มของเหลว) เรามักจะให้ยาทางหลอดเลือดดำของเดกซ์โทรส 5% เพื่อตอบสนองความต้องการแคลอรี่ของการใช้แรงงาน. ถ้าความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคสมารดาเกิน 120 mg / dL ฉีดอินซูลินทางหลอดเลือดดำอย่างต่อเนื่องสามารถบริหารเริ่มต้นที่ 1 ยู / ชั่วโมง นี่คือความจริงที่จำเป็นเสมอสำหรับ gravidas ที่เป็นโรคเบาหวานชนิดที่ 1 ที่จำเป็นบางครั้งสำหรับผู้ที่เป็นโรคเบาหวานชนิดที่2 และไม่ค่อยจำเป็นสำหรับผู้ป่วยโรคเบาหวานขณะตั้งครรภ์. เมื่อส่งมอบได้เกิดขึ้นและทารกในครรภ์-รกหน่วยจะไม่ปล่อยฮอร์โมนที่ก่อให้เกิดความต้านทานต่ออินซูลินมารดาการเผาผลาญกลูโคสโดยทั่วไปอย่างรวดเร็วส่งกลับเข้าสู่ภาวะปกติ เพราะบางผู้หญิงที่มีโรคเบาหวานขณะตั้งครรภ์จริงมีโรคเบาหวานมาก่อน undiagnosed ก่อนการตั้งครรภ์ของพวกเขาเราวัดระดับน้ำตาลในเลือดในเช้าวันหลังจากที่ส่งมอบเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีการรักษาเพิ่มเติมที่จำเป็นในเวลานั้น. การบริหารจัดการสูติทดสอบของทารกในครรภ์เป็นอยู่ที่ดีการตั้งครรภ์มีความซับซ้อนโดยเบาหวานขณะตั้งครรภ์ที่มีความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของ stillbirth (2) แต่ไม่มีวิธีการตามหลักฐานเดียวที่ดีที่สุดในการตรวจสอบของทารกในครรภ์เป็นอยู่ที่ดีในการตั้งครรภ์ที่เป็นโรคเบาหวานขณะตั้งครรภ์ที่ACOG ได้กล่าวว่า "แม้จะไม่มีข้อมูลที่แน่ชัดที่ดูเหมือนจะเหมาะสมที่ผู้หญิงที่มีGDM จะไม่ได้ถูกควบคุมอย่างดีที่ต้องการอินซูลินหรือผู้ที่มีปัจจัยเสี่ยงอื่น ๆ เช่นความดันโลหิตสูงหรือมีประวัติคลอดบุตรที่ไม่พึงประสงค์ควรจะจัดการเช่นเดียวกับบุคคลที่มีโรคเบาหวานมาก่อน ทดสอบ antepartum โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เลือกไม่ว่าจะเป็นการทดสอบ nonstress หดทดสอบความเครียดหรือรายละเอียดชีวฟิสิกส์อาจจะเลือกตามการปฏิบัติท้องถิ่น"(34) ในสถาบันการศึกษาของเรา GDM แม่ที่มีปัจจัยเสี่ยงที่ระบุไว้ข้างต้นเป็นครั้งที่สองเริ่มต้นการทดสอบ nonstress รายสัปดาห์และดัชนีน้ำคร่ำที่ระหว่าง 32 และ 36 สัปดาห์ขึ้นอยู่กับความรุนแรงของปัจจัยเสี่ยง ผู้ที่มีปัจจัยเสี่ยงที่มีและไม่มีการไหลเวียนของความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคสอยู่ในเป้าหมายโดยใช้โภชนบำบัดทางการแพทย์เพียงอย่างเดียวเริ่มต้นรายสัปดาห์ทดสอบที่36 สัปดาห์ที่ผ่านมา. ของทารกในครรภ์เจริญเติบโตอัตราของ macrosomia ใน GDM แตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับเกณฑ์การวินิจฉัยโรคและวิธีการรักษา ในการทดลองแบบสุ่มของประชาชนและการรักษาในรูปแบบที่ไม่รุนแรงของ GDM, macrosomia (น้ำหนักแรกเกิด? 4000 กรัม) ในปัจจุบันคือ 21% (27) และ 14% (28) ของการตั้งครรภ์ที่ได้รับการรักษาซึ่งเป็นเรื่องเกี่ยวกับสองเท่าของอัตราในการศึกษาในการตั้งครรภ์แต่ละซึ่ง GDM ถูกระบุและรับการรักษา เพราะ GDM มีความเกี่ยวข้องกับทารกในครรภ์macrosomia และ macrosomia ในทารกในครรภ์ของผู้ป่วยโรคเบาหวานแม่มีความเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของไหล่dystocia เมื่อเทียบกับความเสี่ยงในทารกในครรภ์น้ำหนักที่คล้ายกันของแม่เป็นเบาหวาน, การฟื้นฟูของมารดากลูโคสเป็นวิธีที่สำคัญที่สุดการป้องกันของปัญหานี้ แต่ความพยายามดังกล่าวไม่ประสบความสำเร็จเสมอและทารกที่มีขนาดใหญ่จะเกิดบางครั้งคุณแม่ที่มี GDM มีการควบคุมที่ดี เป็นระยะดังนั้นการถ่ายภาพอัลตราซาวนด์ของทารกในครรภ์จะใช้ในการประเมินของทารกในครรภ์น้ำหนักและวิถีการเจริญเติบโต และควรระมัดระวังในการตีความประมาณการน้ำหนักของทารกในครรภ์อัลตราซาวนด์เพราะช่วงของข้อผิดพลาดที่ค่อนข้างกว้าง หนึ่งในชุดสืบสวนได้แสดงให้เห็นที่ประสบความสำเร็จใช้ประมาณการอัลตราซาวนด์ของวิถีการเจริญเติบโตของทารกในครรภ์เพื่อตรวจสอบว่าแม่GDM หรืออาจจะไม่ได้รับประโยชน์จากการรักษาอินซูลินด้วย(57) หรือไม่มี(58) ความเข้มข้นของกลูโคสเพิ่มขึ้น. ระยะเวลาของการจัดส่งมีที่เพิ่มขึ้นความเสี่ยงของการคลอดทารกที่ตายในครรภ์การตั้งครรภ์ที่เป็นโรคเบาหวานโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคสจะไม่อยู่ในช่วงเป้าหมายและทารกในครรภ์เป็นhyperinsulinemic สันนิษฐานว่า 2011 การประชุมเชิงปฏิบัติการการสนับสนุนร่วมกันโดยยูนิชิพเคนเนดีสถาบันสุขภาพเด็กแห่งชาติและการพัฒนามนุษย์และสังคมการแพทย์มารดาของทารกในครรภ์แนะนำว่าการตั้งครรภ์ที่เป็นโรคเบาหวานขณะตั้งครรภ์ในซึ่งความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคสจะถูกควบคุมอย่างดีกับหรือโดยไม่ต้องใช้ยาไม่ถูกส่งelectively ก่อน 39 สัปดาห์ที่ผ่านมา (59) เมื่อ GDM ถูกควบคุมไม่ดีระยะเวลาของการส่งมอบรายบุคคลและเป็นเรื่องปกติระหว่าง34 และ 39 สัปดาห์ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ เมื่อทั้งหมดเกือบ 200 000 การตั้งครรภ์ที่มีความซับซ้อนโดย GDM ในรัฐแคลิฟอร์เนียเป็นระยะเวลากว่า 10 ปีได้รับการวิเคราะห์อัตราการคลอดทารกบวกอัตราการตายของทารกที่เกี่ยวข้องกับการส่งมอบที่อายุครรภ์ต่างๆถูกเมื่อเทียบกับการตรวจสอบความเสี่ยงของการส่งมอบต้นครับรอ1 สัปดาห์ที่มากขึ้น ( 60) ความเสี่ยงดังกล่าวไม่แตกต่างกันระหว่าง 36 และ 38 สัปดาห์ที่ผ่านมา แต่ใน 39 สัปดาห์และนอกเหนือจากความเสี่ยงของการจัดการครรภ์เกินที่ของการจัดส่ง ความแตกต่างแน่นอนมีขนาดเล็ก แต่มีนัยสำคัญที่มีจำนวนที่จำเป็นในการส่งมอบที่39 สัปดาห์ที่ผ่านมา (เทียบกับ 40 สัปดาห์) เพื่อป้องกันไม่ให้ตายเกินเดียวเป็น1518. เนื่องจากมีการเจ็บป่วยเพิ่มขึ้นปริกำเนิดที่เกี่ยวข้องกับการส่งมอบในระยะต้นก่อน 39 สัปดาห์ที่ผ่านมา (61) การจัดส่ง ระหว่าง 39 และ 40 สัปดาห์ที่ผ่านมาในกรณีของการตั้งครรภ์ที่เป็นโรคเบาหวานขณะตั้งครรภ์ที่ดูเหมือนจะเป็นหลักสูตรที่เหมาะสม ที่สถาบันการศึกษาของเราเราขอแนะนำการชักนำของแรงงานในการส่งมอบไม่ครบ wo