he Edwardian era stands out as a ti

he Edwardian era stands out as a time of peace and plenty. There were no severe depressions and prosperity was widespread. Britain's growth rate, manufacturing output, and GDP (but not per capita) fell behind its rivals the United States, and Germany. Nevertheless the nation still led the world in trade, finance and shipping, and had strong bases in manufacturing and mining.[2] The industrial sector was slow to adjust to global changes, and there was a striking preference for leisure over entrepreneurship among the elite. However major achievements should be underlined. London was the financial center of the world—far more efficient and wide-ranging than New York, Paris or Berlin. Britain had built up a vast reserve of overseas credits in its formal Empire, as well as in its informal empire in Latin America and other nations. It had huge financial holdings in the United States, especially in railways. These assets proved vital in paying for supplies in the first years of the World War. The amenities, especially in urban life, were accumulating – prosperity was highly visible. The working classes were beginning to protest politically for a greater voice in government, but the level of industrial unrest on economic issues was not high until about 1908

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สมัยเอ็ดเวิร์ดเขาโดดเป็นเวลาของความสงบและมากมาย มีทรายไม่รุนแรง และความเจริญได้อย่างแพร่หลาย สหราชอาณาจักรเป็นอัตราการเติบโต ผลผลิต และ GDP (แต่ไม่ต่อ capita) ตกหลังคู่แข่งของสหรัฐอเมริกา และเยอรมนี อย่างไรก็ตามประเทศยังคงนำโลกทางการค้า การเงิน และการจัดส่ง และมีฐานที่แข็งแกร่งในการผลิตและเหมืองแร่[2] ภาคอุตสาหกรรมการช้าในการปรับการเปลี่ยนแปลงของโลก และมีความโดดเด่นผ่อนผ่านผู้ประกอบการในหมู่ชนชั้นสูง อย่างไรก็ตาม ความสำเร็จที่สำคัญควรจะขีดเส้นใต้ ลอนดอนเป็นศูนย์กลางทางการเงินของโลก — ไพศาล กว่านิวยอร์ก ปารีสเบอร์ลิน และมีประสิทธิภาพมากขึ้น สหราชอาณาจักรได้สร้างขึ้นมีมากมายจองเครดิตจากต่างประเทศ ในจักรวรรดิอย่างเป็นทางการ รวม ทั้ง ในจักรวรรดิอย่างไม่เป็นทางการในสหรัฐอเมริกาและประเทศอื่น ๆ จะมีผู้ถือครองทางการเงินขนาดใหญ่ในสหรัฐอเมริกา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในรถไฟ สินทรัพย์เหล่านี้พิสูจน์ความสำคัญในการจ่ายเงินสำหรับวัสดุในปีแรกของสงครามโลกครั้ง อำนวยความสะดวก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในชีวิตเมือง ถูกหลัง – ความเจริญรุ่งเรืองมีความเห็น เรียนทำงานถูกเริ่มประท้วงทางการเมืองสำหรับเสียงในรัฐบาลมากขึ้น แต่ระดับของความไม่สงบอุตสาหกรรมในประเด็นทางเศรษฐกิจไม่สูงจนถึงประมาณ 1908

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาสมัยเอ็ดเวิร์ดยืนออกเป็นช่วงเวลาของความสงบสุขและความอุดมสมบูรณ์ ไม่มีความหดหู่อย่างรุนแรงได้และความเจริญรุ่งเรืองเป็นที่แพร่หลาย อัตราการเจริญเติบโตของสหราชอาณาจักร, การผลิตส่งออกและจีดีพี (แต่ไม่ได้ต่อหัว) หลังคู่แข่งสหรัฐอเมริกาและเยอรมนี อย่างไรก็ตามประเทศยังคงนำของโลกในด้านการค้าการเงินและการจัดส่งสินค้าและมีฐานที่แข็งแกร่งในการผลิตและการทำเหมืองแร่. [2] ภาคอุตสาหกรรมได้ช้าที่จะปรับตัวเข้ากับการเปลี่ยนแปลงของโลกและมีการตั้งค่าที่โดดเด่นสำหรับการพักผ่อนในช่วงประกอบการในหมู่ชนชั้นสูง . อย่างไรก็ตามความสำเร็จที่สำคัญควรจะขีดเส้นใต้ ลอนดอนเป็นศูนย์กลางทางการเงินของโลกที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นและหลากหลายกว่านิวยอร์กปารีสหรือเบอร์ลิน สหราชอาณาจักรที่ได้สร้างขึ้นสำรองใหญ่ของเครดิตในต่างประเทศในเอ็มไพร์อย่างเป็นทางการของมันเช่นเดียวกับจักรวรรดิทางการในละตินอเมริกาและประเทศอื่น ๆ มันมีถือครองทางการเงินขนาดใหญ่ในประเทศสหรัฐอเมริกาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในรถไฟ สินทรัพย์เหล่านี้ได้รับการพิสูจน์ที่สำคัญในการจ่ายเงินสำหรับอุปกรณ์ในปีแรก ๆ ของสงครามโลกครั้งที่ สิ่งอำนวยความสะดวกโดยเฉพาะอย่างยิ่งในชีวิตในเมืองถูกสะสม - ความเจริญรุ่งเรืองเป็นอย่างมากที่สามารถมองเห็นได้ การเรียนการทำงานเป็นจุดเริ่มต้นเพื่อประท้วงทางการเมืองสำหรับเสียงมากขึ้นในรัฐบาล แต่ระดับของความไม่สงบในภาคอุตสาหกรรมในประเด็นทางเศรษฐกิจไม่สูงจนถึง 1908

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาสมัยเอ็ดเวิร์ด ยืนออกเป็น เวลาของสันติภาพและความอุดมสมบูรณ์ . ไม่มีรุนแรง depressions และเจริญแพร่หลาย . สหราชอาณาจักรอัตราการเจริญเติบโต , ผลผลิตภาคอุตสาหกรรม และ GDP ( แต่ไม่ใช่ต่อคน ) แพ้คู่แข่งสหรัฐอเมริกาและเยอรมัน อย่างไรก็ตามประชาชนยังคงนำโลกในการค้า การเงิน และการขนส่ง และมีฐานการผลิตที่แข็งแกร่งและเหมืองแร่[ 2 ] ในภาคอุตสาหกรรม คือ ช้า เพื่อปรับให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงของโลก , และมีลักษณะที่โดดเด่นสำหรับการพักผ่อนมากกว่าผู้ประกอบการในหมู่ชนชั้นสูง อย่างไรก็ตาม ความสำเร็จที่สำคัญควรขีดเส้นใต้ ลอนดอนเป็นศูนย์กลางทางการเงินของโลกที่ไกลมากขึ้นมีประสิทธิภาพและหลากหลายกว่านิวยอร์ก ปารีสหรือเบอร์ลิน อังกฤษได้สร้างขึ้นในอาณาจักรกว้างใหญ่ของสินเชื่อในต่างประเทศอย่างเป็นทางการของเช่นเดียวกับในจักรวรรดิอย่างไม่เป็นทางการในละตินอเมริกาและประเทศอื่น ๆ มันมีขนาดใหญ่ Financial Holdings ในสหรัฐอเมริกาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในรถไฟ สินทรัพย์เหล่านี้พิสูจน์สำคัญในการจ่ายวัสดุในปีแรกของสงครามของโลก สิ่งอํานวยความสะดวก โดยเฉพาะในสังคมเมืองมีความเจริญเป็นสะสมและสูงมองเห็นได้เรียนทำงานถูกเริ่มประท้วงทางการเมืองสำหรับเสียงมากขึ้นในรัฐบาล แต่ระดับของความไม่สงบในอุตสาหกรรมเกี่ยวกับประเด็นทางเศรษฐกิจไม่สูงนัก จนกระทั่งประมาณปี 1908