In A NutshellIn 1603, Ben Jonson ha

In A Nutshell
In 1603, Ben Jonson had a dream, a very strange dream. He was visiting a friend (Sir Robert Cotton) outside of London. There, as one of Jonson's friends later recounted, "he saw in a vision his eldest son, then a child and at London, appear unto him with the mark of a bloody cross on his forehead, as if it had been cut with a sword; at which amazed he prayed unto God, and in the morning he came to Mr. Camden's [another friend of Jonson's who was with them] chamber to tell him, who persuaded him it was but an apprehension of his fantasy at which he should not be dejected."

See? We told you it was weird. Know what's weirder? Jonson's friend was wrong. Letters soon arrived, informing Jonson of the non-dream death of his eldest son at the hands of the plague (sometimes referred to as the "pest"). Bad times.

In response to his son's untimely death, Jonson composed this short poem "On My First Son." Nobody is entirely sure when he wrote the poem, but it must have been shortly after his son's death and burial. The poem laments the death of Jonson's son and expresses what appears to be Jonson's feelings of profound sadness. (A poem that commemorates a dead person and laments their death is called an elegy, and there are many famous elegies in English. See our module for "Lycidas" for one important example.)

Even though Jonson wrote the poem shortly after his son's death, he didn't publish it until 1616, when he issued a collection of his works. In that collection, he sorted his poems into smaller groups. "On My First Son" appears in a group of poems called Epigrams. (Epigrams are generally short and memorable little poems, usually only a few lines long.) Although it's not a very long poem, it deals in great depth with the poet's tremendous grief and loss. In just a few lines, Jonson packs a powerful punch.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หมู่ในค.ศ. 1603 เบนโจนสันมีความฝัน ความฝันแปลก ๆ เขาได้ไปเยือนเพื่อน (รักโรเบิร์ตฝ้าย) นอกลอนดอน มี เป็นหนึ่งในเพื่อนของจอนสันภายหลัง recounted "เขาเห็นในวิสัยทัศน์ บุตรชายคนโตแล้วเด็ก และที่ลอนดอน ปรากฏแก่เขา มีเครื่องหมายของกางเขนเลือดบนหน้าผากของเขา เป็น ถ้ามันได้ถูกตัด ด้วยดาบ ที่ซึ่งประหลาดเขาอธิษฐานว่า พระเจ้า และในตอนเช้า พระองค์นาย Camden ของ [อื่นเพื่อนของจอนสันของเจ้ากับ] chamber เพื่อบอกเขา เขาก็ชวนแต่เข้าใจมีจินตนาการของเขาซึ่งเขาไม่ควรเป็นครูฝึกหดหู่ใจ"ดู เราบอกคุณก็แปลก รู้ว่า weirder คืออะไร เพื่อนของจอนสันผิด ตัวอักษรเร็วถึง แจ้งจอนสันของชีวิตไม่ใช่ฝันของบุตรชายคนโตแต่กาฬโรค (บางครั้งเรียกว่า "แมลง") เวลาไม่ถูกต้องในการตอบสนองของบุตรตายหลัง จอนสันประกอบด้วยกลอนนี้สั้น "บนแรกลูก" ไม่มีใครมีแน่ใจเมื่อเขาเขียนกลอน แต่ต้องได้รับหลังจากเสียชีวิตและฝังศพของบุตร กลอน laments การตายของลูกชายของจอนสัน และแสดงสิ่งที่ปรากฏให้ ความรู้สึกของจอนสันของความโศกเศร้าอย่างลึกซึ้ง (กลอนที่คนตาย commemorates และ laments ของพวกเขาตายเรียกว่า elegy เป็น และมี elegies ที่มีชื่อเสียงมากในอังกฤษ ดูโมดูลของเราสำหรับ "Lycidas" ตัวสำคัญอย่างหนึ่ง)แม้ว่าจอนสันเขียนกลอนในไม่ช้าหลังจากการตายของบุตร เขาไม่ได้เผยแพร่จนถึงค.ศ. 1616 เมื่อเขาออกเก็บรวบรวมผลงานของเขา ในชุดนั้น เขาเรียงบทกวีของเขาเป็นกลุ่มย่อย ๆ "ในลูกแรก" ปรากฏอยู่ในกลุ่มของบทกวีที่เรียกว่า Epigrams (Epigrams มักจะสั้น และจดจำน้อยบทกวี ปกติเพียงไม่กี่บรรทัดยาว) ถึงแม้ว่ามันไม่ใช่กลอนยาวมาก มันเกี่ยวลึกมากด้วยความเศร้าโศกมากและขาดทุนของกวี ในเพียงไม่กี่บรรทัด จอนสันแพ็คหมัดมีประสิทธิภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สั้น
ใน 1603, เบ็นมีความฝัน, ความฝันที่แปลกมาก เขาได้ไปเยี่ยมเพื่อน (เซอร์โรเบิร์ฝ้าย) นอกกรุงลอนดอน มีเป็นเพื่อนคนหนึ่งของจอห์นสันต่อมาเล่าให้ฟัง "เขาเห็นในวิสัยทัศน์ของลูกชายคนโตของเขาแล้วเด็กและที่กรุงลอนดอนปรากฏแก่เขาด้วยเครื่องหมายของข้ามเลือดบนหน้าผากของเขาราวกับว่ามันถูกตัดด้วยดาบ ; ที่ประหลาดใจที่เขาอธิษฐานต่อพระเจ้าและในตอนเช้าเขามาถึงนายแคมเดน [เพื่อนอีกคนหนึ่งของจอห์นสันของคนที่อยู่กับพวกเขา] ห้องที่จะบอกเขาคนชักชวนเขาว่ามันเป็น แต่ความเข้าใจของจินตนาการของเขาที่เขาไม่ควร เพลียใจ. " เห็น? เราบอกคุณมันก็แปลก ทราบว่ามีอะไรแปลก? เพื่อนจอห์นสันเป็นที่ไม่ถูกต้อง จดหมายมาถึงเร็ว ๆ นี้แจ้งจอห์นสันของการเสียชีวิตที่ไม่ได้ฝันของลูกชายคนโตของเขาที่อยู่ในมือของโรคระบาด (บางครั้งเรียกว่า "ศัตรูพืช") เวลาที่เลวร้ายในการตอบสนองต่อการเสียชีวิตก่อนวัยอันควรของลูกชายของเขาจอห์นสันแต่งบทกวีสั้น ๆ นี้ "ในครั้งแรกที่ลูกชายของฉัน." ไม่มีใครแน่ใจว่าทั้งหมดเมื่อเขาเขียนบทกวี แต่ก็ต้องได้รับหลังจากการตายของลูกชายของเขาและที่ฝังศพ บทกวีวายตายของลูกชายจอห์นสันและเป็นการแสดงออกถึงสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นความรู้สึกของจอห์นสันของความโศกเศร้าที่ลึกซึ้ง (บทกวีที่เอกราชเป็นคนที่ตายไปแล้วและไม่วายตายของพวกเขาที่เรียกว่าความเศร้าโศกเสียใจและมีไว้อาลัยที่มีชื่อเสียงมากในภาษาอังกฤษ. ดูโมดูลของเราสำหรับ "Lycidas" ตัวอย่างหนึ่งที่สำคัญ.) แม้ว่าจอห์นสันเขียนบทกวีหลังจากการตายของลูกชายของเขา เขาไม่ได้เผยแพร่จนกระทั่ง 1616 เมื่อเขาออกเก็บรวบรวมผลงานของเขา ในการเก็บรวบรวมนั้นเขาแยกบทกวีของเขาเป็นกลุ่มเล็ก ๆ "ในครั้งแรกที่ลูกชายของฉัน" จะปรากฏอยู่ในกลุ่มของบทกวีที่เรียกว่า Epigrams (Epigrams เป็นบทกวีเล็ก ๆ น้อย ๆ โดยทั่วไปในระยะสั้นและน่าจดจำมักจะมีเพียงไม่กี่เส้นยาว.) แม้ว่าจะไม่นานมากบทกวีมันเกี่ยวข้องในเชิงลึกที่ดีกับความเศร้าโศกอย่างมากของกวีและการสูญเสีย ในเวลาเพียงไม่กี่บรรทัด, จอห์นสันแพ็คหมัดเด็ด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในรุป
ใน 1603 แอตแลนติสมีความฝัน ความฝันที่แปลกประหลาดมาก เขาไปเยี่ยมเพื่อน ( เซอร์โรเบิร์ตฝ้าย ) ที่อยู่นอกลอนดอน มันเป็นหนึ่งในเพื่อนของจอนสัน ต่อมาเล่า " เขาเห็นในนิมิต ลูกชายคนโตของเขา แล้วเด็กที่ลอนดอน ปรากฏแก่เขาด้วยเครื่องหมายกางเขนเลือดบนหน้าผาก ราวกับมันถูกตัดด้วยดาบ ที่ประหลาดใจเขาอธิษฐานต่อพระเจ้าและในตอนเช้าเขามาหาคุณ Camden [ เพื่อนอีกคนที่สมบูรณ์ที่ถูกกับพวกเขา ] ห้องที่จะบอกเขา คนที่ชักชวนเขา มันเป็นแต่ความหวาดหวั่นของจินตนาการของเขาที่เขาไม่ควรจะผิดหวัง "

เห็นมั้ย เราบอกคุณแล้วว่ามันแปลกๆ รู้มั้ยมีอะไรแปลก ? เพื่อนของจอนสันก็ผิด จดหมายนี้มาถึงแจ้งจอนสันของไม่ฝันความตายของลูกชายคนโตของเขา ในมือของโรคระบาด ( บางครั้งเรียกว่า " ศัตรูพืช " ) เวลาที่เลวร้าย

ในการตอบสนองต่อการตายเป็นลูกชายของเขา , จอนสันประกอบด้วยบทกวี " สั้นๆ นี่ลูกชายคนโตของฉัน . " ไม่มีใครมั่นใจเมื่อเขาเขียนกลอน แต่มันคงไม่นานหลังจากการตายของลูกชายของเขาและฝังกลอนๆ ความตายของจอนสันของลูกชาย และแสดงสิ่งที่ปรากฏจะสมบูรณ์ได้ ความรู้สึกเศร้าซึ้ง ( บทกวีที่พิธีรำลึกถึงคนตาย และความตายของตน ๆเรียกว่าการไว้อาลัย และมี elegies ที่มีชื่อเสียงมากในภาษาอังกฤษ เห็นโมดูลของเรา " ลีซิแด็ซ " ตัวอย่างหนึ่งที่สำคัญ )

ถึงแม้ว่าจอนสันเขียนกลอนในไม่ช้าหลังจากการตายของลูกชายของเขาเขาไม่ได้เผยแพร่ จนกว่าถึงเวลาที่เขาได้รวบรวมผลงานของเขา ในคอลเลกชัน เขาเรียง บทกวีของเขาเป็นกลุ่มเล็กๆ” ลูกชาย " ครั้งแรกปรากฏขึ้นในกลุ่มของบทกวีที่เรียกว่าคำคม . ( คำคมมักจะสั้นและบทกวีเล็ก ๆน้อย ๆที่น่าจดจำมักจะมีเพียงไม่กี่บรรทัดยาว ) แม้ว่าจะไม่ใช่กลอนที่ยาวมาก มันเกี่ยวข้องกับในความลึกที่ยอดเยี่ยมของกวีที่ยิ่งใหญ่ ความเศร้าโศกและความสูญเสียในเพียงไม่กี่บรรทัด จอนสัน packs punch มีประสิทธิภาพ .