a b s t r a c tThere is a concern t

a b s t r a c t
There is a concern that mismanagement of medical waste in developing countries may be a significant
risk factor for disease transmission. Quantitative estimation of medical waste generation is needed to
estimate the potential risk and as a basis for any waste management plan. Dhaka City, the capital of Bangladesh,
is an example of a major city in a developing country where there has been no rigorous estimation
of medical waste generation based upon a thorough scientific study. These estimates were obtained
by stringent weighing of waste in a carefully chosen, representative, sample of HCEs, including non-residential
diagnostic centres. This study used a statistically designed sampling of waste generation in a
broad range of Health Care Establishments (HCEs) to indicate that the amount of waste produced in Dhaka
can be estimated to be 37 ± 5 ton per day. The proportion of this waste that would be classified as hazardous
waste by World Health Organisation (WHO) guidelines was found to be approximately 21%. The
amount of waste, and the proportion of hazardous waste, was found to vary significantly with the size
and type of HCE.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบบ b s t r กับ c t
มีความกังวลว่า mismanagement ของเสียทางการแพทย์ในประเทศกำลังพัฒนาอาจเป็นสำคัญ
ปัจจัยเสี่ยงสำหรับโรคส่ง การประเมินเชิงปริมาณของรุ่นแพทย์เสียต้อง
ประเมินความเสี่ยงอาจเกิดขึ้น และเป็นพื้นฐานสำหรับการใด ๆ เสียจัดการแผนการ เมือง Dhaka เมืองหลวงของบังกลาเทศ,
ตัวอย่างของเมืองใหญ่ในประเทศกำลังพัฒนาได้รับการประเมินอย่างเข้มงวดไม่
รุ่นแพทย์เสียตามการศึกษาทางวิทยาศาสตร์อย่างละเอียด ได้รับการประเมินเหล่านี้
โดยเข้มงวดชั่งของเสียในตัวอย่างเลือก พนักงาน ของ HCEs รวมถึงไม่อยู่อาศัย
ศูนย์วินิจฉัย การศึกษานี้ใช้การสุ่มตัวอย่างทางสถิติออกรุ่นเสียในการ
กว้างช่วงของสุขภาพสถานประกอบการ (HCEs) เพื่อบ่งชี้ว่า จำนวนของเสียผลิตใน Dhaka
สามารถประเมินเป็น 37 ± 5 ตันต่อวันได้ สัดส่วนของเสียนี้จะจัดเป็นอันตราย
ขยะตามแนวทางขององค์การสุขภาพโลก () พบประมาณ 21% จะ ใน
จำนวนของเสีย และสัดส่วนของเสียอันตราย พบแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ ด้วยขนาด
และชนิดของ HCE

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นามธรรม
มีความกังวลว่าการปรับตัวของของเสียทางการแพทย์ในประเทศกำลังพัฒนาอาจจะเป็นอย่างมีนัยสำคัญเป็น
ปัจจัยเสี่ยงสำหรับการส่งผ่านโรค การประมาณค่าเชิงปริมาณของเสียทางการแพทย์ที่จำเป็นในการ
ประเมินความเสี่ยงที่มีศักยภาพและเป็นพื้นฐานสำหรับการใด ๆ แผนจัดการของเสีย เมืองธากาเมืองหลวงของบังคลาเทศที่
เป็นตัวอย่างของเมืองใหญ่ในประเทศที่กำลังพัฒนาที่ยังไม่มีการประเมินอย่างเข้มงวด
ของการสร้างของเสียทางการแพทย์ขึ้นอยู่กับการศึกษาทางวิทยาศาสตร์อย่างละเอียด ประมาณการเหล่านี้ได้รับ
โดยการชั่งน้ำหนักที่เข้มงวดของเสียในเลือกสรรตัวแทนตัวอย่างของ HCEs รวมทั้งไม่ใช่ที่อยู่อาศัย
ศูนย์การวินิจฉัย การศึกษาครั้งนี้ใช้ตัวอย่างการออกแบบทางสถิติของการผลิตของเสียใน
หลากหลายของการดูแลสุขภาพในสถานประกอบการ (HCEs) เพื่อบ่งชี้ว่าปริมาณของเสียที่ผลิตในธากา
สามารถประมาณ 37 ± 5 ตันต่อวัน สัดส่วนของเสียที่จะได้รับการจัดว่าเป็นอันตราย
ของเสียโดยองค์การอนามัยโลก (WHO) พบว่าแนวทางที่จะอยู่ที่ประมาณ 21%
ปริมาณของเสียและสัดส่วนของเสียอันตรายที่ถูกพบว่ามีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญกับขนาด
และชนิดของ HCE

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

B S T R A C T
มีความกังวลว่าในการจัดการของเสียทางการแพทย์ในประเทศกำลังพัฒนาอาจเป็นปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญสำหรับการส่งผ่านโรค
. การประมาณค่าปริมาณของเสียทางการแพทย์เป็นสิ่งจำเป็นเพื่อ
ประเมินศักยภาพความเสี่ยงและเป็นพื้นฐานสำหรับการจัดการของเสียใด ๆแผน เมืองธากา เมืองหลวงของบังคลาเทศ
เป็นตัวอย่างของเมืองใหญ่ในประเทศกำลังพัฒนาที่ยังไม่มีการเคร่งครัด
รุ่นของเสียทางการแพทย์ขึ้นอยู่กับอย่างละเอียดทางวิทยาศาสตร์ศึกษา ประมาณการเหล่านี้ได้มา
โดยการชั่งของเสียอย่างรอบคอบเลือกผู้แทนที่เข้มงวด , ตัวอย่างของ hces รวมทั้งไม่มีที่อยู่อาศัย
วินิจฉัยศูนย์การศึกษาครั้งนี้ใช้สถิติของจำนวนของเสียที่ออกแบบใน
ช่วงกว้างของสถานประกอบการด้านการดูแลสุขภาพ ( hces ) บ่งชี้ว่า ปริมาณของเสียที่ผลิตในธากา
สามารถประมาณได้ 37 ± 5 ตันต่อวัน สัดส่วนของเสียนี้จะจัดเป็นขยะอันตราย
โดยองค์การอนามัยโลก ( WHO ) แนวทางคือประมาณ 21 %
จำนวนของเสียและสัดส่วนของขยะอันตราย พบว่า แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ กับขนาด
และชนิดของ จชต .