Finally, with Zi Xuanyuan leading t

Finally, with Zi Xuanyuan leading the way, Chu Feng successfully arrived at the place where Zi Ling and her parents were locked up at. It was an underground palace constructed deep below the surface, and there were also countless defensive Spirit Formations laid there. A typical Martial Lord should not even think of coming to that place.

However, that was not difficult for Chu Feng. After Chu Feng opened the gate reinforced with Spirit Formations, a beautiful person who he hadn’t seen in a long time once again appeared before Chu Feng.

Zi Ling—the little beauty Chu Feng thought of every single day and night. At that moment, her grace was still unchanged, and her sweet face, her elegant figure, as well as her innately unique aura overshadowed every single other woman in the world, and she was a person who many men went mad for.

Zi Ling was currently chatting with her parents, and she would have never expected Chu Feng to appear here. She thought it was the patriarch who came to visit her again, so she simply didn’t even look at Chu Feng.

“Zi Ling.” Only after Chu Feng spoke her name, his words a manifestation of all his internal feelings, did Zi Ling’s perfect body tremble once before she quickly turning her head over, casting her gaze at Chu Feng.

When she saw Chu Feng, her eyes were widened roundly, and her quivering brows and widened mouth were all signs of the shock she felt.

She only came to her senses after a good while. She leapt forward, straight up to Chu Feng, and pounced into his embrace. She tightly hugged Chu Feng, unwilling to let go. She only said, with her sobbing voice, “Is it you? Is it you? Is it truly you? This isn’t a dream, right? I’m not dreaming, right?”

At that moment, Chu Feng’s heart was aching and warmed. He too opened up his arms and tightly hugged the beauty in his embrace, firmly saying, “Zi Ling, it’s me. I’ve come to find you. I’m sorry, I’ve let you wait for far too long. I’ve let you suffer far too much.”

“No, it was not long, nor have I suffered.” Zi Ling raised her head, and after looking at Chu Feng with her eyes glittering with tears, she buried her head back into Chu Feng’s chest, and hugged Chu Feng even tighter, as if afraid he would disappear if she were to let go.

No matter how arrogant Zi Ling was, no matter how she treated others, no matter how cold, at that very instant, in Chu Feng’s embrace, she was only like an obedient little girl—Chu Feng was her everything.

“Lord Father, this…” At that instant, Zi Ling’s parents were dumbfounded. They didn’t know what to do about Chu Feng’s sudden arrival.

“Shh.” However, Zi Xuanyuan indicated to them to remain silent. Then, he sent a mental message at them, “Let them enjoy this moment. These two have suffered for far too long.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สุดท้าย กับซิ Xuanyuan นำวิธี ฮชูเรียบร้อยมาที่สถานที่จื่อหลิงและพ่อแม่ของเธอถูกล็อคขึ้นที่ มันเป็นพระราชวังใต้ดินขึ้นลึกใต้พื้นผิว และก็มีนับไม่ถ้วนป้องกันวิญญาณหินอยู่ที่นั่น เจ้าการต่อสู้ทั่วไปควรไม่ได้คิดว่า การมาถึงสถานที่อย่างไรก็ตาม ที่ไม่ยากสำหรับฮชู หลังจากฮชูเปิดประตูเสริม ด้วยหินวิญญาณ คนสวยที่เขาไม่เคยเห็นมาเป็นเวลานานอีกครั้ง ปรากฏก่อนชูฮจื่อหลิง — ความงามน้อยฮชูความคิดของแต่ละวันและกลางคืน ในขณะ พระคุณของเธอก็ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง และใบหน้าหวาน รูปที่สง่างามของเธอ เป็นออร่าของเธอเฉพาะกำเนิดต่อทุกเดียวในโลก ผู้หญิงอื่น และเธอเป็นคนที่ผู้ชายหลายคนก็บ้าจื่อหลิงถูกกำลังคุยกับพ่อแม่ของเธอ แล้วเธอก็จะไม่เคยคาดหวังชูฮจะปรากฏที่นี่ เธอคิดว่า มันเป็นพระที่มาเยี่ยมเธออีก ดังนั้นเธอก็ไม่มองดูฮชู"จื่อหลิง" หลังจากที่ชูเฟิงพูดชื่อเธอ คำพูดของเขารวมตัวกันของความรู้สึกภายในของเขาทั้งหมด ไม่จื่อหลิงร่างกายสมบูรณ์แบบสั่นเมื่อก่อนเธออย่างรวดเร็วการตรง หล่อจ้องมองเธอที่ชูฮเมื่อเธอเห็นฮชู ดวงตาของเธอถูกถึงเวลา roundly และเธอสั่นคิ้วและปากเปิดโอกาสก็สัญญาณทั้งหมดของช็อตที่เธอรู้สึกเธอเท่านั้นมาถึงความรู้สึกหลังจากในขณะที่ดี เธอหลุดไปข้างหน้า ตรงไปจนถึงฮชู และจู่ลงในอ้อมกอดของเขา เธอแน่นทุกกอดฮองชู ไปปล่อย เธอเท่านั้นกล่าวว่า มีเสียง sobbing, "มันเป็นคุณ มันเป็นคุณ มันอย่างแท้จริงคุณ นี่ไม่ใช่ความฝัน ขวา ฉันไม่ได้ฝัน ขวา"ในช่วงเวลานั้น หัวใจชูฮคือปวด และอุ่น เขาไป เปิดขึ้นแขนของเขา และแน่นทุกกอดความงามในอ้อมกอดของเขา บอกว่า ให้แน่น "จื่อหลิง มันเป็นฉัน มาหาคุณ ขอโทษ ฉันได้ให้คุณรอนานเกินไป ฉันได้ทำให้คุณทุกข์ทรมานมากเกินไป""ไม่ ไม่นาน หรือฉันประสบ" จื่อหลิงยกหัวของเธอ และหลังกำลังดูฮชูตาระยิบระยับ ด้วยน้ำตาของเธอ เธอฝังหัวของเธอกลับเข้าชูฮหน้าอก และฮชูทุกกอดแม้เข้มงวดมากขึ้น เช่นถ้ากลัวเขาจะหายไปถ้าเธอจะปล่อยให้ไปไม่หยิ่งว่าจื่อหลิงเป็น ไม่ว่าวิธีการที่เธอปฏิบัติผู้อื่น ไม่ว่าวิธีการเย็น นั้น ทันทีมาก ในอ้อมกอดชูฮ เธอเท่านั้นเช่นเป็นสาวน้อยเชื่อฟัง — ฮชูคือทุกอย่างของเธอ"เจ้าพ่อ นี้..." ในทันทีที่ จื่อหลิงผู้ปกครองถูกมหาศาล พวกเขาไม่ทราบสิ่งที่ควรทำชูฮมาถึงอย่างฉับพลัน"Shh" อย่างไรก็ตาม Zi Xuanyuan ระบุให้เสียงดัง แล้ว เขาส่งข้อความทางจิตที่พวกเขา "ให้พวกเขาสนุกกับช่วงเวลานี้ ทั้งสองได้รับความเดือดร้อนนานเกินไป"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สุดท้ายกับ Zi Xuanyuan นำวิธีการจือฮประสบความสำเร็จมาถึงสถานที่ที่ Zi หลิงและพ่อแม่ของเธอถูกขังขึ้นที่ มันเป็นพระราชวังใต้ดินสร้างลึกลงไปใต้พื้นผิวและยังมีนับไม่ถ้วนก่อวิญญาณป้องกันวางมี ทั่วไปลอร์ดต่อสู้ไม่ควรจะคิดว่าการที่จะมาถึงสถานที่ที่.

แต่ที่ไม่ได้เป็นเรื่องยากสำหรับจือฮ หลังจากจือฮเปิดประตูเสริมด้วยพระวิญญาณก่อตัวเป็นคนสวยที่เขาไม่เคยเห็นในระยะเวลานานอีกครั้งก่อนที่จะปรากฏจือฮ.

Zi Ling-ความงามเล็ก ๆ น้อย ๆ จือฮคิดของทุกวันและกลางคืน ในขณะที่ความสง่างามของเธอก็ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงและใบหน้าของเธอหวานรูปที่สง่างามของเธอเช่นเดียวกับกลิ่นอายที่ไม่ซ้ำกัน แต่กำเนิดของเธอบดบังผู้หญิงทุกคนอื่น ๆ ที่เดียวในโลกและเธอเป็นคนที่ผู้ชายหลายคนไปบ้าสำหรับ.

Zi หลิงเป็น ขณะพูดคุยกับพ่อแม่ของเธอและเธอจะไม่เคยคาดว่าจือฮจะปรากฏที่นี่ เธอคิดว่ามันเป็นพระสังฆราชที่มาเยี่ยมเธออีกครั้งเพื่อให้เธอก็ไม่ได้แม้แต่จะมองจือฮ.

"Zi หลิง." แต่หลังจากที่ชูฮพูดชื่อของเธอคำพูดของเขาแสดงออกถึงความรู้สึกภายในทั้งหมดของเขาได้ Zi ร่างกายที่สมบูรณ์แบบหลิงสั่นสะเทือนอีกครั้งก่อนเธอก็รีบหันหัวของเธอมากกว่าหล่อจ้องมองเธอที่จือฮ.

เมื่อเธอเห็นจือฮดวงตาของเธอได้รับการปรับเพิ่มขึ้นอย่างรุนแรงและคิ้วที่สั่นเทาของเธอและกว้างปากสัญญาณทุกช็อตเธอรู้สึก.

เธอเท่านั้น มาถึงความรู้สึกของเธอหลังจากที่ในขณะที่ดี เธอกระโจนไปข้างหน้าตรงขึ้นไปจือฮและกระโจนลงไปในอ้อมกอดของเขา เธอกอดแน่นจือฮไม่เต็มใจที่จะปล่อยให้ไป เธอกล่าวด้วยเสียงสะอื้นของเธอ "มันเป็นคุณหรือไม่ ที่เป็นคุณ? ที่เป็นคุณอย่างแท้จริง? นี้ไม่ได้เป็นความฝันใช่มั้ย? ฉันไม่ได้ฝันใช่มั้ย? "

ในขณะที่หัวใจจือฮก็น่าปวดหัวและความอบอุ่น เขาก็เปิดอ้อมแขนของเขาและกอดแน่นความงามในอ้อมกอดของเขาอย่างมั่นคงว่า "Zi หลิงก็ฉัน ฉันได้มาหาคุณ ฉันขอโทษที่ฉันเคยปล่อยให้คุณรอนานเกินไป ผมได้แจ้งให้คุณประสบมากเกินไป. "

" ไม่มีมันก็ไม่นานไม่ได้ฉันได้รับความเดือดร้อน. "Zi หลิงยกหัวของเธอและหลังจากที่กำลังมองหาที่จือฮด้วยตาของเธอระยิบระยับด้วยน้ำตาเธอฝังศีรษะของเธอกลับเข้ามาใน หน้าอกจือฮและกอดจือฮแน่นราวกับกลัวว่าเขาจะหายไปถ้าเธอกำลังจะปล่อยให้ไป.

ไม่ว่าหยิ่ง Zi หลิงก็ไม่ว่าวิธีการที่เธอได้รับการรักษาคนอื่น ๆ ไม่ว่าเย็นที่ว่าทันทีมากใน อ้อมกอดจือฮเธอเป็นเพียงเหมือนเชื่อฟังน้อยสาวจือฮเป็นทุกอย่างของเธอ.

"พระเจ้าพระบิดานี้ ... " ในทันทีที่พ่อแม่ Zi ลิงของคนตะลึง พวกเขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่จะทำอย่างไรกับการมาถึงอย่างฉับพลันจือฮ.

"ชู่ว." แต่ Zi Xuanyuan ชี้ให้เห็นถึงพวกเขาจะยังคงเงียบ จากนั้นเขาได้ส่งข้อความทางจิตที่พวกเขา "ให้พวกเขาเพลิดเพลินกับช่วงเวลานี้ ทั้งสองได้รับความเดือดร้อนนานเกินไป. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สุดท้ายกับจื่อ xuanyuan นําทาง ชู ฟงเรียบร้อยแล้ว มาถึงสถานที่ที่หลิงจื่อและพ่อแม่ของเธอถูกขังอยู่ที่ มันเป็นวังใต้ดินซึ่งลึกใต้ผิว และป้องกันการก่อตัวของวิญญาณก็มีนับไม่ถ้วนวางตรงนั้น โดยทั่วไปการต่อสู้เจ้านายไม่ควรแม้แต่จะคิดว่าจะไปที่นั่นอย่างไรก็ตาม , มันไม่ยากสำหรับ ชู ฟง หลังจาก ชู ฟงเปิดประตูเสริมด้วยจิตวิญญาณการเป็นคนสวยที่เขาไม่ได้เห็นมานานอีกครั้งปรากฏก่อน ชู ฟงจื่อหลิงความงามเล็ก ๆน้อย ๆ ชู ฟงคิดว่าทุกๆ วันและคืน ตอนนั้น เกรซ เธอยังคงไม่เปลี่ยนแปลง และใบหน้าหวานของเธอ รูปที่สง่างามของเธอเช่นเดียวกับเธอ แต่กําเนิดเฉพาะออร่าบดบังทุกเดียวอื่น ๆในโลก และนางก็เป็นผู้ชายหลายคนไปบ้าสำหรับจื่อหลิงก็อยู่พูดคุยกับพ่อแม่ของเธอ และเธอไม่เคยคิดว่า ชู ฟงจะปรากฏที่นี่ เธอนึกว่าเป็นประมุขคนที่มาหาเธออีก เธอจึงเพียงแต่ไม่ได้ดู ชู ฟง" จื่อหลิง " หลังจาก ชู ฟงพูดชื่อของเธอ คำพูดของเขา การแสดงออกของความรู้สึกภายในของเขาทั้งหมด , ทำของจื่อหลิง ร่างกายสมบูรณ์สั่นมาก่อนเธอรีบหันหัวไป หล่อ สายตาของเธอที่ชู ฟงเมื่อเธอเห็น ชู ฟง ตาของเธอเบิกกว้างเต็มที่และกำลังสั่นระริก คิ้วและเบิกกว้าง ปากเป็นสัญญาณของการช็อก เธอจะรู้สึกยังไงเธอมีสติหลังดี เธอกระโจนไปข้างหน้า ตรงขึ้น ชู ฟง และกระชากเข้าไปในอ้อมกอดของเขา กอดเธอไว้แน่น ชู ฟง ไม่เต็มใจที่จะปล่อย เธอพูดด้วยเสียงสะอื้นของเธอ มันคือคุณ นี่เธอเหรอ ? มันอย่างแท้จริงใช่ไหม นี่ไม่ใช่ความฝันใช่ไหม ผมไม่ได้ฝันไปใช่ไหม "ในตอนนั้น หัวใจของ ชู ฟงก็ปวดหัวและอบอุ่น . เขาก็เปิดขึ้นแขนของเขาแน่นกอดความงามในอ้อมกอดของเขาอย่างแน่นหนาว่า " จื่อหลิง ฉันเอง ฉันมาเพื่อพบคุณ ผมขอโทษ ผมปล่อยให้คุณรอนานเกินไปแล้ว ผมปล่อยให้คุณเจ็บปวดมากเกินไป . "" ไม่ มันไม่ได้นาน และฉันได้ประสบ " จื่อหลิงยกศีรษะของเธอ และหลังจากดู ชู ฟงกับดวงตาวาววับไปด้วยน้ำตา เธอฝังศีรษะกลับเข้าไปที่หน้าอกของ ชู ฟง และกอด ชู ฟงก็แน่นราวกับกลัวเขาจะหายไป ถ้าเธอต้องไปไม่ว่าอย่างไร หยิ่ง จื่อหลิงก็ไม่ว่า เธอปฏิบัติต่อผู้อื่น ไม่ว่าจะหนาวแค่ไหน ที่ทันที ในอ้อมกอดของ ชู ฟง เธอชอบเด็กเชื่อฟัง ชู ฟงเป็นทุกอย่างของเธอ" ท่านพ่อ . . . . . " ตอนนั้น พ่อแม่ของจื่อหลิงก็พูดไม่ออก พวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำเรื่องเดินทางมาถึงอย่างกะทันหันของ ชู ฟง" ชู่ . . . " อย่างไรก็ตาม จื่อ xuanyuan พบพวกเขาที่จะยังคงเงียบ จากนั้น เขาได้ส่งข้อความทางจิตที่พวกเขาให้พวกเขาสนุกกับช่วงเวลานี้ ทั้งสองได้รับความเดือดร้อนสำหรับไกลยาวเกินไป "