The unnamed narrator is discussing

The unnamed narrator is discussing with the famous Parisian amateur detective C. Auguste Dupin some of his most celebrated cases when they are joined by the Prefect of the Police, a man known as G—. The Prefect has a case he would like to discuss with Dupin.

A letter has been stolen from the boudoir of an unnamed female by the unscrupulous Minister D—. It is said to contain compromising information. D was in the room, saw the letter, and switched it for a letter of no importance. He has been blackmailing his victim.

The Prefect makes two deductions with which Dupin does not disagree:

The contents of the letter have not been revealed, as this would have led to certain circumstances that have not arisen. Therefore Minister D— still has the letter in his possession.
The ability to produce the letter at a moment's notice is almost as important as actual possession of the letter. Therefore, he must have the letter close at hand.
The Prefect says that he and his police detectives have searched the Ministerial hotel where D— stays and have found nothing. They checked behind the wallpaper and under the carpets. His men have examined the tables and chairs with magnifying glasses and then probed the cushions with needles but have found no sign of interference; the letter is not hidden in these places. Dupin asks the Prefect if he knows what he is seeking and the Prefect reads off a minute description of the letter, which Dupin memorizes. The Prefect then bids them good day.

A month later, the Prefect returns, still bewildered in his search for the missing letter. He is motivated to continue his fruitless search by the promise of a large reward, recently doubled, upon the letter's safe return, and he will pay 50,000 francs to anyone who can help him. Dupin asks him to write that check now and he will give him the letter. The Prefect is astonished, but knows that Dupin is not joking. He writes the check and Dupin produces the letter. The Prefect determines that it is genuine and races off to deliver it to the victim.

Alone together, the narrator asks Dupin how he found the letter. Dupin explains the Paris police are competent within their limitations, but have underestimated with whom they are dealing. The Prefect mistakes the Minister D— for a fool, because he is a poet. For example, Dupin explains how an eight-year old boy made a small fortune from his friends at a game called "Odds and Evens." The boy was able to determine the intelligence of his opponents and play upon that to interpret their next move. He explains that D— knew the police detectives would have assumed that the blackmailer would have concealed the letter in an elaborate hiding place, and thus hid it in plain sight.

Dupin says he had visited the minister at his hotel. Complaining of weak eyes he wore a pair of green spectacles, the true purpose of which was to disguise his eyes as he searched for the letter. In a cheap card rack hanging from a dirty ribbon, he saw a half-torn letter and recognized it as the letter of the story's title. Striking up a conversation with D— about a subject in which the minister is interested, Dupin examined the letter more closely. It did not resemble the letter the Prefect described so minutely; the writing was different and it was sealed not with the "ducal arms" of the S— family, but with D—'s monogram. Dupin noticed that the paper was chafed as if the stiff paper was first rolled one way and then another. Dupin concluded that D— wrote a new address on the reverse of the stolen one, re-folded it the opposite way and sealed it with his own seal.

Dupin left a snuff box behind as an excuse to return the next day. Striking up the same conversation they had begun the previous day, D— was startled by a gunshot in the street. While he went to investigate, Dupin switched D—'s letter for a duplicate.

Dupin explains that he left a duplicate to ensure his ability to leave the hotel without D— suspecting his actions. As a political supporter of the Queen and old enemy of the Minister, Dupin also hopes that D— will try to use the power he no longer has, to his political downfall, and at the end be presented with an insulting note that implies Dupin was the thief: Un dessein si funeste, S'il n'est digne d'Atrée, est digne de Thyeste (If such a sinister design isn't worthy of Atreus, it is worthy of Thyestes).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เล่ามาจะคุย ด้วยชื่อเสียงรู้สึกมือสมัครเล่นนัก C. Dupin เซฟบางกรณีเขาเฉลิมฉลองมากที่สุดเมื่อเชื่อมต่อ โดยผู้นำตำรวจ เป็นคนที่เรียกว่า G ซึ่ง อย่างในกรณีอยากปรึกษา Dupin ได้ตัวอักษรได้ถูกขโมยไปจาก boudoir ของเพศหญิงไม่มีชื่อ โดย D รัฐมนตรีไร้ยางอายกัน จะกล่าวว่า มีข้อมูลสูญเสีย D ในห้อง เห็นตัวอักษร และสลับสำหรับจดหมายสำคัญไม่ เขาได้รับ blackmailing เหยื่อของเขาอย่างทำให้หักสองที่ Dupin ไม่ไม่เห็นด้วย:ไม่มีการเปิดเผยเนื้อหาของจดหมาย ตามนี้จะได้นำไปสู่สถานการณ์บางอย่างได้เกิดขึ้น ดังนั้นรัฐมนตรี D — ยัง มีจดหมายในความครอบครองของเขาสามารถผลิตจดหมายที่แจ้งของครู่เกือบเป็นสำคัญเป็นการครอบครองที่แท้จริงของตัวอักษรได้ ดังนั้น เขาได้ตัวอักษรที่อย่างบอกว่า เขาและนักสืบของเขาตำรวจได้ค้นโรงแรมรัฐมนตรีที่ D — อยู่ และได้พบไม่ พวกเขาตรวจสอบ หลังรูปพื้นหลัง และ ใต้พรมการ คนได้ตรวจสอบตาราง และเก้าอี้แบบ มีแว่นขยายแว่นตาแล้วพิสูจน์หมอนอิงกับเข็ม แต่พบป้ายห้ามรบกวน ตัวอักษรไม่ได้ถูกซ่อนไว้ในสถานเหล่านี้ Dupin ถามอย่างนี้ถ้า เขารู้ว่าอะไรกำลัง และอย่างอ่านจากคำอธิบายจดหมาย ที่ Dupin memorizes นาที อย่างแล้วประมูลได้วันดีหนึ่งเดือนต่อมา อย่างส่งกลับ ยังคงนานพวกเขาหาตัวอักษรขาดหายไป เขาเป็นแรงบันดาลใจให้เขาค้นหา fruitless ต่อไป โดยสัญญาของรางวัลขนาดใหญ่ เมื่อเร็ว ๆ นี้ สองเท่า ตามตัวอักษรกลับปลอดภัย และเขาจะจ่าย 50000 ฟรังซ์ สำหรับทุกคนที่สามารถช่วยให้เขา Dupin ถามเขาเขียนการตรวจสอบทันที และเขาจะให้เขาตัวอักษร อย่างเป็นประหลาด แต่รู้ว่า Dupin ไม่ได้ล้อเล่น เขาเขียนเช็ค และ Dupin สร้างจดหมาย ผู้นำกำหนดว่า เป็นของแท้ และแข่งขันปิดส่งไปเหยื่อคนเดียวกัน ผู้ถาม Dupin วิธีเขาพบจดหมาย Dupin อธิบายตำรวจปารีสมีอำนาจภายในข้อจำกัดของพวกเขา แต่มี underestimated กับผู้ที่พวกเขากำลังเผชิญ การฮด mistakes D รัฐมนตรี — สำหรับคนโง่ เนื่องจากพระองค์ทรงเป็นกวีด้วย ตัวอย่าง Dupin อธิบายวิธีการเด็กแปดอายุ - ปีทำโชคเล็ก ๆ จากเพื่อนของเขาในเกมเรียกว่า "ราคาและเหตุการณ์เหล่านั้น" เด็กก็สามารถที่จะตรวจสอบข่าวกรองของฝ่ายตรงข้ามของเขา และเล่นตามที่ตีความถัดไป เขาอธิบายที่ D — รู้ว่า นักสืบตำรวจจะมีสันนิษฐานว่า blackmailer ที่จะมีการปกปิดตัวอักษรในการซ่อนความละเอียด และซ่อนดังนั้น ในสายตาธรรมดาDupin กล่าวว่า เขาได้เข้าเยี่ยมชมรัฐมนตรีที่โรงแรมของเขา บ่นอ่อนตาเขาสวมแว่นตาสีเขียวคู่ วัตถุประสงค์แท้จริงที่มีถูกตาของเขาขณะที่เขาค้นหาตัวอักษร ในชั้นประหยัดบัตรที่แขวนจากริบบิ้นสกปรก เขาเห็นจดหมายที่ขาดครึ่ง และยอมรับว่าเป็นตัวอักษรของชื่อเรื่องของเรื่อง โดดเด่นขึ้นสนทนากับ D ซึ่งเกี่ยวกับเรื่องที่รัฐมนตรีไม่สนใจ Dupin ตรวจสอบตัวอักษรมากขึ้น มันไม่เหมือนอย่างที่อธิบายให้ minutely ตัวอักษร การเขียนแตกต่างกัน และจะถูกปิดผนึก ด้วย "อาวุธกแห่ง" ของ S — แต่ครอบครัว มี D — ของ monogram Dupin สังเกตถูก chafed กระดาษว่ากระดาษแข็งก่อนถูกรีดวิธีหนึ่ง และอีกอันหนึ่ง Dupin สรุปว่า D — เขียนอยู่ตรงกันข้ามของถูกขโมย ใหม่ใหม่พับมันทางตรงข้าม และปิดผนึก ด้วยตราของตัวเองDupin กล่อง snuff หลังซ้ายเป็นจะกลับในวันถัดไป โดดเด่นขึ้นสนทนาเดียวเริ่มวันก่อนหน้า D — ถูก startled โดยแท๊กในถนน ในขณะที่เขาสืบสวน Dupin สลับ D — ของอักษรซ้ำDupin อธิบายว่า เขาซ้ายซ้ำเพื่อให้แน่ใจความสามารถของเขาจะออกจากโรงแรม โดย D — suspecting การกระทำของเขา เป็นผู้สนับสนุนทางการเมืองของพระราชินีและศัตรูเก่าของรัฐมนตรีว่าการกระทรวง Dupin ยังหวัง D ที่ — จะพยายามใช้อำนาจที่เขาไม่ได้ การล่มสลายทางการเมืองของเขา และท้ายจะนำเสนอกับบันทึก insulting ที่ Dupin ถูกขโมย: Un dessein ศรี funeste, digne ซีลซูฟฟีเซแด n'est d'Atrée, est digne de Thyeste (ถ้าออกอนาจารไม่น่า Atreusออกกำลังกาย Thyestes)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชื่อผู้บรรยายจะพูดคุยกับมือสมัครเล่นที่มีชื่อเสียงของกรุงปารีสนักสืบซีออ Dupin บางส่วนของกรณีที่มีชื่อเสียงโด่งดังที่สุดของเขาเมื่อพวกเขาจะเข้าร่วมโดยนายอำเภอของตำรวจคนที่เรียกว่า G- นายอำเภอมีกรณีที่เขาอยากจะพูดคุยกับ Dupin. จดหมายได้ถูกขโมยไปจากห้องส่วนตัวของสตรีของหญิงชื่อโดยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงไร้ยางอาย D- มันบอกว่าจะมีข้อมูลที่ไม่สูญเสีย D อยู่ในห้องเห็นตัวอักษรและเปลี่ยนมันเป็นจดหมายที่มีความสำคัญไม่ เขาได้รับการแบล็กเมล์เหยื่อของเขา. นายอำเภอทำให้สองการหักเงินที่ดูปินไม่เห็นด้วย: เนื้อหาของจดหมายยังไม่ได้รับการเปิดเผยเช่นนี้จะได้นำไปสู่สถานการณ์บางอย่างที่ยังไม่เกิดขึ้น ดังนั้นรัฐมนตรีว่าการกระทรวง D- ยังคงมีตัวอักษรที่อยู่ในความครอบครองของเขา. ความสามารถในการผลิตจดหมายที่แจ้งให้ทราบขณะที่เกือบจะเป็นสิ่งที่สำคัญเป็นความครอบครองที่แท้จริงของตัวอักษร ดังนั้นเขาจะต้องมีตัวอักษรอยู่ใกล้มือ. นายอำเภอบอกว่าเขาและตำรวจนักสืบของเขาได้ค้นหาโรงแรมที่รัฐมนตรี D- อยู่และได้พบอะไร พวกเขาตรวจสอบที่อยู่เบื้องหลังวอลล์เปเปอร์และภายใต้พรม คนของเขามีการตรวจสอบโต๊ะและเก้าอี้ที่มีการขยายแว่นตาแล้วหยั่งหมอนอิงกับเข็ม แต่ยังไม่พบสัญญาณของการรบกวน; ตัวอักษรไม่ได้ซ่อนอยู่ในสถานที่เหล่านี้ Dupin ถามนายอำเภอถ้าเขารู้ว่าสิ่งที่เขากำลังมองหาและนายอำเภออ่านออกคำอธิบายนาทีของตัวอักษรซึ่ง Dupin จดจำ นายอำเภอแล้วพวกเขาเสนอราคาวันที่ดี. เดือนต่อมานายอำเภอกลับสับสนยังคงอยู่ในการค้นหาของเขาสำหรับตัวอักษรที่ขาดหายไป เขาเป็นแรงบันดาลใจที่จะดำเนินการค้นหาไร้ผลของเขาโดยสัญญาของรางวัลใหญ่เมื่อเร็ว ๆ นี้สองเท่าเมื่อกลับมาอย่างปลอดภัยจดหมายและเขาจะจ่ายเงิน 50,000 ฟรังก์กับทุกคนที่จะช่วยให้เขา Dupin ถามว่าเขาจะเขียนเช็คว่าตอนนี้และเขาจะทำให้เขาเป็นตัวอักษร นายอำเภอประหลาดใจ แต่รู้ว่า Dupin ไม่ได้ล้อเล่น เขาเขียนตรวจสอบและ Dupin ผลิตตัวอักษร นายอำเภอกำหนดว่ามันเป็นของแท้และการแข่งขันออกไปส่งมอบให้เหยื่อ. คนเดียวด้วยกันเล่า Dupin ถามว่าเขาพบตัวอักษร Dupin อธิบายตำรวจปารีสมีความรู้ความสามารถที่อยู่ในข้อ จำกัด ของพวกเขา แต่มีการประเมินกับคนที่พวกเขาจะจัดการ ความผิดพลาดของนายอำเภอรัฐมนตรีว่าการกระทรวง D- คนโง่เพราะเขาเป็นกวี ตัวอย่างเช่นดูปินอธิบายถึงวิธีการเด็กอายุแปดปีทำให้โชคลาภเล็ก ๆ จากเพื่อน ๆ ของเขาในเกมที่เรียกว่า "ราคาต่อรองและ Evens." เด็กก็สามารถที่จะตรวจสอบหน่วยสืบราชการลับของฝ่ายตรงข้ามของเขาและเล่นอยู่กับว่าจะตีความย้ายไปของพวกเขา เขาอธิบายว่า D- รู้ว่าตำรวจนักสืบจะมีการสันนิษฐานว่าแบล็กเมล์จะมีการปกปิดตัวอักษรที่ซ่อนซับซ้อนและซ่อนตัวอยู่จึงอยู่ในสายตาธรรมดา. ดูปินบอกว่าเขาเคยไปเยือนรัฐมนตรีว่าการกระทรวงที่โรงแรมของเขา บ่นของดวงตาที่อ่อนแอเขาสวมแว่นตาสีเขียว, จุดมุ่งหมายที่แท้จริงซึ่งจะปิดบังดวงตาของเขาในฐานะที่เขาค้นหาตัวอักษร ในชั้นบัตรราคาถูกห้อยลงมาจากริบบิ้นสกปรกที่เขาเห็นจดหมายครึ่งฉีกขาดและได้รับการยอมรับว่าเป็นตัวอักษรชื่อของเรื่อง โดดเด่นขึ้นมาสนทนากับ D- เกี่ยวกับเรื่องที่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเป็นที่สนใจ, Dupin ตรวจสอบตัวอักษรที่ใกล้ชิดมากขึ้น มันไม่ได้มีลักษณะคล้ายกับตัวอักษรนายอำเภอดังนั้นอธิบายพิถีพิถัน; การเขียนที่แตกต่างกันและมันก็ไม่ได้ปิดผนึกกับ "อ้อมแขนของดยุก" ของครอบครัว S- แต่มีพระปรมาภิไธยย่อของ D- ดูปินสังเกตเห็นว่ากระดาษที่ถูกจี้เป็นถ้ากระดาษแข็งถูกรีดแรกวิธีหนึ่งและหลังจากนั้นอีก ดูปินได้ข้อสรุปว่า D- เขียนที่อยู่ใหม่ในสิ่งที่ตรงกันข้ามของหนึ่งที่ถูกขโมยอีกครั้งพับมันทางตรงข้ามและปิดผนึกมันมีตราประทับของเขาเอง. Dupin ซ้ายกล่องยานัตถุ์ที่อยู่เบื้องหลังเป็นข้ออ้างที่จะกลับมาในวันรุ่งขึ้น โดดเด่นขึ้นสนทนาเดียวกันพวกเขาได้เริ่มเมื่อวันก่อน, D- ก็ต้องสะดุ้งโดยกระสุนปืนในถนน ในขณะที่เขาไปตรวจสอบดูปินเปลี่ยนอักษร D-สำหรับที่ซ้ำกัน. ดูปินอธิบายว่าเขาออกจากที่ซ้ำกันเพื่อให้แน่ใจว่าเขาสามารถที่จะออกจากโรงแรมโดยไม่ต้อง D- สงสัยการกระทำของเขา ในฐานะที่เป็นผู้สนับสนุนทางการเมืองของสมเด็จพระราชินีและศัตรูเก่าของรัฐมนตรีว่าการกระทรวง, ดูปินยังหวังว่า D- จะพยายามที่จะใช้อำนาจเขาไม่ได้ที่จะล่มสลายทางการเมืองของเขาและในตอนท้ายจะนำเสนอกับโน้ตดูถูกนั่นหมายความว่า Dupin เป็น ขโมย: Un Dessein si funeste, S'il n'est digne d'atree, Est digne de Thyeste (ถ้าเช่นการออกแบบที่น่ากลัวไม่คุ้มค่าของ Atreus มันมีคุณค่าของ Thyestes)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

The unnamed narrator is discussing with the famous Parisian amateur detective C. Auguste Dupin some of his most celebrated cases when they are joined by the Prefect of the Police, a man known as G—. The Prefect has a case he would like to discuss with Dupin.

A letter has been stolen from the boudoir of an unnamed female by the unscrupulous Minister D—. It is said to contain compromising information. D was in the room, saw the letter, and switched it for a letter of no importance. He has been blackmailing his victim.

The Prefect makes two deductions with which Dupin does not disagree:

The contents of the letter have not been revealed, as this would have led to certain circumstances that have not arisen.ดังนั้นรัฐมนตรี D - ยังคงมีหนังสือในครอบครอง
ความสามารถในการผลิตตัวอักษรในขณะนั้นเป็นเกือบที่สำคัญเป็นกรรมสิทธิ์ที่แท้จริงของจดหมาย ดังนั้นเขาจึงต้องมีหนังสือใกล้มือ
prefect กล่าวว่าเขาและนักสืบตำรวจของเขาได้ค้นหาโรงแรมกฎกระทรวงที่ D - อยู่และพบว่าไม่มีอะไร They checked behind the wallpaper and under the carpets. His men have examined the tables and chairs with magnifying glasses and then probed the cushions with needles but have found no sign of interference; the letter is not hidden in these places. Dupin asks the Prefect if he knows what he is seeking and the Prefect reads off a minute description of the letter, which Dupin memorizes.ท่านเจ้าเมืองแล้วเสนอราคาพวกเขาโชคดี

เดือนต่อมาเจ้าเมืองกลับยังคงงุนงงในการค้นหาของเขาสำหรับจดหมายที่หายไป . เขาเป็น motivated เพื่อดำเนินการต่อการค้นหาไร้ผลของเขา โดยสัญญาของ รางวัลใหญ่ เมื่อเร็ว ๆ นี้เป็นสองเท่าเมื่อกลับของจดหมายที่ปลอดภัย และเขาจะจ่าย 50 , 000 ฟรังก์ ใครที่สามารถช่วยเขาได้ Dupin ถามเขาเขียนเช็คให้ แล้วเขาจะเอาจดหมายให้เขา The Prefect is astonished, but knows that Dupin is not joking. He writes the check and Dupin produces the letter. The Prefect determines that it is genuine and races off to deliver it to the victim.

Alone together, the narrator asks Dupin how he found the letter. Dupin explains the Paris police are competent within their limitations, but have underestimated with whom they are dealing.เจ้าเมืองความผิดพลาดรัฐมนตรี D - สำหรับคนโง่ เพราะเขาคือกวี ตัวอย่างเช่น Dupin อธิบายว่า แปดขวบ ทำให้โชคลาภเล็ก ๆ จากเพื่อนๆ ในเกมที่เรียกว่า " การเดิมพัน และเหตุการณ์เหล่านั้น . " เด็กก็สามารถที่จะตรวจสอบปัญญาของฝ่ายตรงข้ามของเขาและเล่นบนหน้าครั้งต่อไปเขาอธิบายว่า D - รู้ว่าตำรวจนักสืบจะสันนิษฐานว่ามันให้ได้จะได้ซ่อนจดหมายในซับซ้อนซ่อนที่ไหน จึงซ่อนในสายตาธรรมดา

Dupin กล่าวว่าเขาได้เดินทางเยือนรัฐมนตรีของเขาที่โรงแรม บ่นว่าอ่อนแอ ดวงตาเขาสวมคู่ของแว่นตาสีเขียว จุดประสงค์ที่แท้จริงที่ปิดบังดวงตาของเขาขณะที่เขาค้นหาจดหมาย In a cheap card rack hanging from a dirty ribbon, he saw a half-torn letter and recognized it as the letter of the story's title. Striking up a conversation with D— about a subject in which the minister is interested, Dupin examined the letter more closely. It did not resemble the letter the Prefect described so minutely;การเขียนที่แตกต่างกันและมันก็ปิดไม่ได้ด้วย " ดูคอล แขน " ของ S - ครอบครัว แต่กับ D - Monogram . Dupin สังเกตเห็นว่ากระดาษ chafed ราวกับกระดาษแข็งก่อนรีด วิธีหนึ่ง และจากนั้นอีก Dupin สรุปว่า D - เขียนใหม่ที่อยู่ด้านหลังของขโมย , จะพับตรงกันข้ามและประทับตราด้วยตราของเขาเอง

Dupin left a snuff box behind as an excuse to return the next day. Striking up the same conversation they had begun the previous day, D— was startled by a gunshot in the street. While he went to investigate, Dupin switched D—'s letter for a duplicate.

Dupin explains that he left a duplicate to ensure his ability to leave the hotel without D— suspecting his actions.เป็นผู้สนับสนุนทางการเมืองของราชินีและศัตรูเก่าของรัฐมนตรี Dupin หวังว่า D - จะลองใช้พลังที่เขาไม่ได้มีเพื่อความหายนะทางการเมืองของเขา และในตอนท้ายจะนำเสนอด้วยการเหน็บแนม ทราบว่าบาง Dupin ถูกขโมย : UN dessein ศรี funeste s'il é e , มันไม่ได้ d'atr france . kgm เดอ thyeste ( Est france . kgm ถ้าเช่น อุบาทว์ ไม่ได้ออกแบบ คุณค่าของ อาเทร ส มันน่า thyestes )