dark, but the few “brave” children

dark, but the few “brave” children were still extremely dedicated. They did not leave even in complete darkness till the entire pile of cow dung was thrown. Not only Jiang Xiaorou’s door and walls had been smeared, even the foundations were buried in a small pile of dung.

“Well done!” Lian Cuihua clapped her hands. She had originally wanted to touch the boys’ heads as an encouragement, but she realized they were dirty and retracted her hand. “Come to Aunt Cuihua tomorrow, Aunt Cuihua will give you sweets to eat.”

These sweets were of course from Lian Chengyu. In the Lian tribal clan, sweets were a rare thing.

When the kids heard that there would be sweets, their eyes lit up.

“Alright, alright, we will carry on throwing cow dung tomorrow, will there be sweets then too?”

“Yes, of course there will be,” laughed Lian Cuihua. “Not only will there be sweets, by throwing the cow dung, you have driven the evil away, saving everyone!”

“Yes, we saved everyone!” said a bigger child proudly.

“We are heroes!” another child echoed. Children at this age all had dreams of being heroes. They wanted to be a warrior that flew through the skies for that would be very impressive.

At this time, there were a pair of dark eyes in the grass watching all this.

These were Yi Yun’s eyes!

He had figured the details of what happened from the conversations of the children and villagers. Thus, Yi Yun had also guessed this was planned by Lian Chengyu.

He clenched his fists and a sense of killing intent flashed in his eyes!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มืด แต่เด็กที่ "กล้าหาญ" บางคนก็ยังคงทุ่มเทมาก พวกเขาไม่ปล่อยให้แม้ในที่มืดสนิทจนกองมูลวัวทั้งหมดก็ ไม่เพียงแต่เจียง Xiaorou ประตูและผนังได้ถูกป้าย แม้รากฐานฝังในของมูล"ทำดี" Cuihua เลียนปรบมือเพื่อเรียกมือของเธอ เธอเดิมอยากจะสัมผัสหัวของเด็กเป็นการให้กำลังใจ แต่เธอรู้พวกเขาสกปรก และหดมือของเธอ "ป้า Cuihua วันพรุ่งนี้ ป้า Cuihua มาจะให้ขนมกิน"ขนมเหล่านี้ได้แน่นอนจาก Chengyu เลียน ในกองทัพชนเผ่าเลียน ขนมหวานก็เป็นสิ่งที่หายากเมื่อเด็กได้ยินจะได้ขนมหวาน ตาสว่างขึ้น"ไม่เป็นไร ไม่เป็น ไร เราจะดำเนินการในปามูลวัวพรุ่งนี้ จะมีขนมแล้วเกินไป""ใช่ แน่นอนจะมี หัวเราะเลียน Cuihua "ไม่เพียงแต่จะมีความหวาน โดยการขว้างปามูลวัว คุณขับความชั่วร้าย ประหยัดทุกคน""ใช่ เราบันทึกทุกคน" กล่าวว่า เด็กใหญ่ภูมิใจเด็กอื่นพูดย้ำ "เรามีฮีโร่" เด็กในวัยนี้ทั้งหมดมีความฝันของการเป็นวีรบุรุษ พวกเขาอยากจะเป็นนักรบที่บินผ่านท้องฟ้าที่น่าประทับใจมากตอนนี้ มีคู่ของตามืดในสนามหญ้าที่ดูทั้งหมดนี้ยียุนตาคนเหล่านี้เขาได้คิดรายละเอียดของสิ่งที่เกิดขึ้นจากการสนทนาของเด็ก ๆ และชาวบ้าน ดังนั้น ยียุนก็ยังเดานี้การวางแผน โดยเลียน ChengyuHe clenched his fists and a sense of killing intent flashed in his eyes!

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มืด แต่ไม่กี่เด็ก "กล้าหาญ" ก็ยังคงทุ่มเทอย่างมาก พวกเขาไม่ได้ออกแม้ในความมืดที่สมบูรณ์จนถึงกองทั้งหมดของมูลโคถูกโยน ไม่เพียง แต่ประตูเจียง Xiaorou และผนังได้รับป้ายแม้ฐานรากถูกฝังอยู่ในกองมูลสัตว์เล็ก ๆ ของ. "ดีทำ!" เหลียน Cuihua ปรบมือของเธอ เธอเคยอยากจะสัมผัสหัวชาย 'เป็นกำลังใจ แต่เธอตระหนักว่าพวกเขาสกปรกและหดมือของเธอ "มาที่ป้า Cuihua วันพรุ่งนี้ป้า Cuihua จะทำให้คุณขนมหวานที่จะกิน." ขนมเหล่านี้เป็นของหลักสูตรจากเหลียน Chengyu ในตระกูลชนเผ่าเหลียนขนมเป็นสิ่งที่หายาก. เมื่อเด็กได้ยินว่าจะมีขนมสายตาของพวกเขาสว่างขึ้น. "เอาล่ะเอาล่ะเราจะดำเนินการเกี่ยวกับการขว้างปามูลวัวในวันพรุ่งนี้จะมีขนมหวานเกินไปแล้ว?" " ใช่แน่นอนจะมี "หัวเราะเหลียน Cuihua "ไม่เพียง แต่จะมีขนมหวานโดยการขว้างปามูลวัวคุณได้ขับไล่ความชั่วร้ายออกไปประหยัดทุกคน!" "ใช่เราบันทึกไว้ทุกคน!" กล่าวว่าเด็กที่ใหญ่กว่าความภาคภูมิใจ. "เราเป็นวีรบุรุษ!" เด็กอื่นสะท้อน เด็กในวัยนี้ทุกคนมีความฝันของการเป็นวีรบุรุษ พวกเขาต้องการที่จะเป็นนักรบที่บินผ่านท้องฟ้าสำหรับที่จะเป็นที่น่าประทับใจมาก. ในเวลานี้มีคู่ของดวงตาสีเข้มในหญ้าดูทั้งหมดนี้. เหล่านี้เป็นตายี่หยุนของ! เขาได้คิดรายละเอียดของสิ่งที่เกิดขึ้น จากบทสนทนาของเด็กและชาวบ้าน ดังนั้น Yi หยุนก็เดานี้ถูกวางแผนโดยเหลียน Chengyu. เขา clenched หมัดของเขาและความรู้สึกของการฆ่าเจตนาประกายในดวงตาของเขา!